បណ្ដាំរាស្ត្រក្រុងភ្នំពេញ
2015.08.06
កំណាព្យ
២. ថ្ងៃមួយសីហា ពីរពាន់ដប់ប្រាំ រាស្ត្រខ្មែរសូមផ្តាំ អ្នកអភិវឌ្ឍ
ភ្លៀងខ្លាំងមួយមេ ទឹកលិចប្រាកដ សាលា ផ្ទះ វត្ត លិចស្ទើរគ្មានសល់។
២. ខូចខាតទ្រព្យធន រាស្ត្រជួបអំពល់ ចរទៅលែងដល់ ទឹកជន់ភ្នំពេញ
លុបបឹងលូតូច សំរាមរាយវិញ គ្មានអ្នកយកចេញ លិចក្រៃកន្លង។
៣. លិចខឿនលេចផ្លូវ លិចទាំងរបង លិចជ្រៅកន្លង ជង្គង់ ចង្កេះ
យានត្រូវរលត់ មិនអាចបញ្ឆេះ រាស្ត្រទាល់តម្រិះ ខាតគ្រប់តែគ្នា។
៤. ភ្នំពេញប្រវត្តិ តាំងពីយូរយារ ភ្លៀងខ្លាំងច្រើនគ្រា កម្រលិចលង់
ហេតុម្ដេចពេលនេះ ត្រូវមកខូចបង់ ក្រុងធ្លាប់ផូរផង់ បែរអាប់រស្មី។
៥. ពេលអភិវឌ្ឍ មិនត្រូវចាក់ដី បឹងតូចធំក្តី ជាអាងផ្ទុកទឹក
ទោះភ្លៀងច្រើនថ្ងៃ បន្តរដឹក ពេលយប់ល្ងាចព្រឹក ក៏ទឹកមិនជន់។
៦. លោកអ្នកចាំទេ ជាតិខ្មែរពីមុន ទឹកមិនអាចជន់ ព្រោះប្រាជ្ញវាងវៃ
មានទួលមានបឹង សញ្ជឹងលកលៃ មិនខ្វល់យកដី ពីការលុបបឹង។
៧. បើជ្រុលលុបហើយ ត្រូវតែខំប្រឹង ធ្វើលូឲ្យថ្លឹង កម្លាំងទឹកហូរ
មុខធំប៉ុនផ្ទះ ទើបរាស្ត្រមិនថ្ងូរ បើសិនជន់ជោរ ពេលតិចក៏ស្រក។
៨. រីសំរាមវិញ នៅគ្រប់ច្រកល្ហក ស៊ីនទ្រីកុំខក កុំខានដឹកចេញ
ដឹកឲ្យបានទាន់ ពីក្រុងភ្នំពេញ យកទៅបំពេញ ដីឆ្ងាយពីក្រុង។
៩. ក្រុងនឹងលែងលិច សម្រស់ផូរផង់ រាស្ត្រនៅក្នុងក្រុង នឹងបានសប្បាយ
ទ្រព្យលែងខូចខាត ប្រាក់កើនគ្រាន់ចាយ បរទេសជិតឆ្ងាយ នឹងពោលសរសើរ។
១០. អភិវឌ្ឍជាតិ ត្រូវលៃឲ្យស្មើ ខាងក្រោមខាងលើ ខាងឆ្វេងខាងស្ដាំ
ខាងមុខខាងក្រោយ កុំឲ្យប្រេះស្រាំ នេះជាបណ្ដាំ រាស្ត្រក្រុងភ្នំពេញ៕