សហគមន៍ផ្ទះបណ្ដែតទឹកនៅជុំវិញបឹងទន្លេសាបប្រឈមបញ្ហាខ្វះទឹកស្អាត
2012.05.11
ចំនួនប្រជាជនដែលរស់នៅលើផ្ទៃបឹងទន្លេសាប កើនឡើងជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ហេតុផលនេះ ធ្វើឲ្យមានសកម្មភាពភាពកាន់តែច្រើនដែលបង្កផលប៉ះពាល់ទឹកកាន់តែកខ្វក់ ហើយប្រជាពលរដ្ឋបានចំណាយប្រាក់ច្រើនលើការទិញទឹកបរិភោគ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ បញ្ហាទឹកស្អាតត្រូវបានបំពុលដោយសារការបំពុលផ្សេងៗរបស់ប្រជាជនដែលរស់នៅលើផ្ទះបណ្ដែតទឹក ដូចជាការចោលសំរាម និងកាកសំណល់រឹង រាវផ្សេងៗ ពីសហគមន៍ផ្ទះបណ្ដែតទឹកទាំងនោះ ធ្វើឲ្យទឹកកាន់តែល្អក់ និងសម្បូរទៅដោយស្លែខាប់ពណ៌ខៀវពេញផ្ទៃបឹងទន្លេសាប។
ប្រជាពលរដ្ឋម្នាក់ដែលតែងតែទៅមកយកទំនិញទៅលក់នៅសហគមន៍បណ្ដែតទឹកនៅតំបន់ឆ្នុកទ្រូ ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង អ្នកស្រី ម៉ៅ វណ្ណា បានឲ្យដឹងថា ភាគច្រើនអ្នកដែលរស់នៅទីនេះតែងតែបន្ទោបង់ចោលទៅក្នុងទឹក ប៉ុន្តែទាក់ទងនឹងទឹកស្អាតសម្រាប់បរិភោគ គឺទឹកយកមកពីប្រភពផ្សេង ដូចជាការទិញទឹកពីឈ្មួញជាដើម។
អ្នកស្រី ម៉ៅ វណ្ណា បញ្ជាក់ថា ប្រជាពលរដ្ឋបានចំណាយលុយច្រើនលើការទិញទឹកមកបរិភោគ និងទឹកសម្រាប់ប្រើប្រាស់ប្រចាំថ្ងៃ៖ «បត់ដៃបត់ជើង គឺនៅលើបង្គន់លើផ្ទះហ្នឹងធម្មតា តែបើទឹកអនាម័យគេមានម៉ាស៊ីនស្អាតរបស់គេត្រឹមត្រូវ»។
ការបំពុលទឹកត្រូវបានប្រជាជនដែលរស់នៅលើសហគមន៍បណ្ដែតទឹកធ្វើឲ្យកខ្វក់រាល់ថ្ងៃ។ ដោយឡែកប្រជាពលរដ្ឋម្នាក់ លោក ល្វៀង យាំងឡន អាយុ ២៥ឆ្នាំ ដែលរស់នៅភូមិទី៥ ឃុំកំពង់លួង ស្រុកក្រគរ ខេត្តពោធិ៍សាត់ បានឲ្យដឹងថា សំរាមទាំងអស់លោកបានយកទៅចោលឲ្យឆ្ងាយនៅកណ្ដាលផ្ទៃបឹងទន្លេសាប ដោយលោកបញ្ជាក់ថា ការចោលសំរាមនៅក្បែរផ្ទះ វាប៉ះពាល់ដល់បរិស្ថាន និងជះក្លិនស្អុយដល់ផ្ទះរបស់គាត់ និងអ្នកជិតខាង។
លោក យាំងឡន បន្តថា បើទោះជាគ្រួសាររបស់លោកជាអ្នកធ្វើត្រីងៀតរាប់សិបគីឡូក្រាមរៀងរាល់ថ្ងៃក៏ដោយ ប៉ុន្តែកាកសំណល់ពីការវះងៀតត្រី ត្រូវបានខ្ចប់ទុកយ៉ាងល្អសម្រាប់ទុកជាចំណីត្រីវិញ៖ «ចោលនឹងការុងបណ្ដោយ ហ្នឹងជិះប្រហែលជា ៤ ទៅ ៥នាទី មានតែកណ្ដាលទន្លេនេះជិតស្រួលជាង យកទៅចោលឲ្យវាទៅចុះ។ ចោលនៅកន្លែងនេះវាយូរៗហើយ ទឹកវារាក់ វាស្អុយ បើទឹកវាជ្រៅអត់អីទេ»។
បើទោះជាយ៉ាងនេះក្ដី ស្ថានភាពទឹកនៅឃុំកំពង់លួង មានសភាពអាក្រក់ដែលប្រជាជននៅទីនោះមិនអាចយកមកប្រើ ដូចជាការដាំបាយ ឬមុជជាដើម។
អ្នកវិភាគមួយចំនួនយល់ឃើញថា ការវិនិយោគកំពង់ផែស្តុកទឹកស្អាត គឺជាវិស័យមួយមានសក្ដានុពលខ្លាំងនៅក្នុងសហគមន៍ផ្ទះបណ្ដែតទឹក ទន្ទឹមនឹងតម្រូវការទឹកស្អាតបានកើនឡើងពីមួយឆ្នាំទៅមួយឆ្នាំ។
បច្ចុប្បន្ននេះគ្មានក្រុមហ៊ុនឯកជនណាមួយមកវិនិយោគលើសហគមន៍បណ្ដែតទឹកនៅឡើយទេ ប៉ុន្តែមានស្ថាប័នមួយចំនួនបានចាប់ផ្ដើមធ្វើការវិនិយោគការបន្សុទ្ធទឹកនៅសហគមន៍ផ្ទះបណ្ដែតទឹក។
ទោះជាយ៉ាងណានេះក្ដី ការសហការនេះទើបចាប់ផ្ដើមអនុវត្តន៍នារយៈពេលចុងក្រោយនេះនៅឡើយទេ។
សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាឃុំកំពង់លួង លោក ចាប ឡុក បានឲ្យដឹងថា ប្រជាជនដែលរស់នៅទីនេះ គឺប្រកបរបរនេសាទលើផែបណ្ដែតទឹក ឬផ្ទះបណ្ដែតទឹក ហើយរហូតដល់សព្វថ្ងៃនេះ មានចំនួនប្រជាជនមករស់នៅទីនេះកើនឡើងរៀងរាល់ឆ្នាំ មានប្រមាណជាង ១ពាន់គ្រួសារ។ លោកបន្តថា នៅសហគមន៍ផ្ទះបណ្ដែតទឹកនៅកំពង់លួង គ្មានជម្រើសការងារផ្សេងក្រៅពីការនេសាទ និងការកែច្នៃផលត្រីនេសាទ។
លោកបញ្ជាក់ទៀតថា ទាក់ទងនឹងការអភិវឌ្ឍវិស័យទេសចរណ៍ ក៏នៅមានកម្រិតដែរ ក៏ប៉ុន្តែលោក ចាប ឡុក បន្ថែមថា ទីតាំងតំបន់ភូមិសាស្ត្រនៅសហគមន៍បណ្ដែតទឹកកំពង់លួង មានភាពប្រសើរជាងសហគមន៍បណ្ដែតទឹកនៅតំបន់ដទៃទៀត៖ «ទឹកយើងនេះត្រូវបានចម្រាញ់ដោយស្អាត ហើយយើងបានឆ្លងប្រព័ន្ធសម្លាប់មេរោគ។ បាទនេះគម្រោងរបស់ អេឌីប៊ី វាជារបស់អង្គការ តែយកមកឲ្យឯកជនអ្នកគ្រប់គ្រងក្នុងការថែរក្សាធ្វើយ៉ាងម៉េចឲ្យវាចេញទឹក ធានាគុណភាពទឹក និងលក់ឲ្យប្រជាពលរដ្ឋត្រង់តម្លៃសមរម្យ កុំឲ្យស្មើនឹងឯកជន»។
លោក ចាប ឡុក មានប្រសាសន៍បន្តថា ការសាងសង់អាងបន្សុទ្ធទឹកស្អាត គឺអាចជួយកាត់បន្ថយការចំណាយលើការទិញទឹកពីឈ្មួញដែលលក់ត្រង់តម្លៃខ្ពស់ ដោយចាប់តាំងពីមានការបង្កើតកំពង់ផែបន្សុទ្ធទឹក និងស្ដុកលក់ឲ្យប្រជាជនត្រង់តម្លៃសមរម្យ ប្រជាជននៅសហគមន៍ផ្ទះបណ្ដែតទឹកទទួលបានផលចំណេញយ៉ាងច្រើន តាមរយៈការកាត់បន្ថយចំណាយលើការទិញទឹក។
របាយការណ៍របស់ធនាគារអភិវឌ្ឍអាស៊ី អេ ឌី ប៊ី (ADB) បានឲ្យដឹងថា នៅតំបន់ជុំវិញបឹងទន្លេសាប ទទួលបានគម្រោងពីរ គឺទីមួយមានទឹកប្រាក់ជាជំនួយឥតសំណងប្រមាណ ២៤លានដុល្លារ ក្នុងការផ្គត់ផ្គង់ទឹកស្អាត រួមទាំងថវិការបស់ អេ ឌី ប៊ី និងថវិការបស់រដ្ឋាភិបាលមួយចំនួនដែលអ្នកទទួលផលពីគម្រោងនេះមានប្រមាណ ១លាននាក់នៅខេត្តជុំវិញបឹងទន្លេសាប ប៉ុន្តែគម្រោងនេះបានបញ្ចប់។ បច្ចុប្បន្ននៅតំបន់ជុំវិញបឹងទន្លេសាប ទទួលបានគម្រោងទីពីរកំពុងអនុវត្តន៍ និងមានទឹកប្រាក់ប្រមាណ ២១លានដុល្លារអាមេរិក។
មន្ត្រីកម្មវិធីរបស់ធនាគារអភិវឌ្ឍអាស៊ី លោក គីម ចន្ថា បានឲ្យដឹងថា នៅជុំវិញបឹងទន្លេសាប ជាតំបន់ដែលងាយរងគ្រោះ និងចំនួនអ្នកដែលត្រូវការទឹកស្អាតមានកម្រិតខ្ពស់ ដូច្នេះធនាគារអភិវឌ្ឍអាស៊ី បានបន្តគម្រោងទីពីរ ដើម្បីកាត់បន្ថយអត្រាស្លាប់ដោយសារការខ្វះអនាម័យ និងទឹកស្អាត។
លោកបន្តថា ទន្ទឹមនឹងលទ្ធភាពថវិកាមានកម្រិតរបស់ភាគីផ្ដល់ជំនួយ និងរដ្ឋាភិបាល ការលើកទឹកចិត្តឲ្យវិស័យឯកជន វិនិយោគលើការផ្គត់ផ្គង់ទឹកស្អាត គឺជាកត្តាសំខាន់ក្នុងការលើកកម្ពស់ការផ្គត់ផ្គង់ទឹកស្អាតនៅកម្ពុជា៖ «ការគៀងគរធនធានពីវិស័យឯកជនឲ្យគាត់មកវិនិយោគឲ្យគាត់ផ្គត់ផ្គង់ទឹកស្អាតហ្នឹង គឺជារឿងល្អ ព្រោះថា រដ្ឋាភិបាលយើងគ្មានថវិកាគ្រប់គ្រាន់ទេ ដើម្បីវិនិយោគដែលគេហៅថា ហេដ្ឋារចនាសម្ពន្ធអស់ហ្នឹងឲ្យបានគ្រប់ខេត្តក្រុង និងទីពីរខាងដៃគូអភិវឌ្ឍ ក៏ពុំមានធនធានគ្រប់គ្រាន់គ្របដណ្ដប់គ្រប់ខេត្តក្រុង ឬតម្រូវការដែលមាននៅពេលបច្ចុប្បន្ន»។
លោក គឹម ចន្ថា បញ្ជាក់ទៀតថា វិស័យឯកជនមួយចំនួនយល់ឃើញថា ការផ្គត់ផ្គង់ទឹកស្អាតគឺពួកគេផ្ដោតតែលើតំបន់ទីក្រុង និងទីប្រជុំជនដោយគិតលើផលចំណេញ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅតំបន់ជុំវិញបឹងទន្លេសាប មានប្រជាជនរស់នៅលើភូមិបណ្ដែតទឹកច្រើនជាងមួយលាននាក់កំពុងរស់នៅ និងសហគមន៍ផ្ទះបណ្ដែតទឹកទាំងនោះបានឲ្យដឹងថា ពួកគាត់ប្រឈមនឹងការខ្វះខាតទឹកស្អាតនៅឡើយ។ កត្តានេះត្រូវបានអ្នកវិភាគមួយចំនួនថា ជាសក្ដានុពលសេដ្ឋកិច្ចខ្លាំងសម្រាប់ការវិនិយោគឯកជន ក្នុងការផ្គត់ផ្គង់ទឹកស្អាតនាពេលបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។