ពលរដ្ឋមិនពេញចិត្តសំណងពីផលប៉ះពាល់ដោយសារទំនប់សេសានក្រោម២
2015.03.30
ក្រុមជនជាតិដើមភាគតិចមួយចំនួននៅខេត្តស្ទឹងត្រែង នៅតែប្រឆាំងដាច់ខាតចំពោះការសាងសង់ និងទាមទារឲ្យបញ្ឈប់ជាបន្ទាន់នូវការសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីសេសានក្រោម២ ដែលទទួលបានការយល់ព្រមពីរដ្ឋសភា និងរដ្ឋាភិបាលរួចទៅហើយនោះ។ ប៉ុន្តែពលរដ្ឋនិងសង្គមស៊ីវិលមួយចំនួនទៀតមិនជំទាស់នឹងការអភិវឌ្ឍនោះទេ ដោយគេស្នើឲ្យផ្អាកបណ្ដោះអាសន្នសិន រង់ចាំការពិនិត្យមើលម្ដងទៀតពីការផ្ដល់សំណងសមរម្យនៃផលប៉ះពាល់។
ក្នុងពេលដែលអ្នកភូមិមួយចំនួនមិនព្រមទទួលយកការផ្ដល់សំណងរបស់រដ្ឋាភិបាល គណៈកម្មការទី៣រដ្ឋសភា ទទួលបន្ទុកវិនិយោគ អភិវឌ្ឍន៍ ធនធានទឹក និងបរិស្ថាន បានចុះមកសាកសួរព័ត៌មានបន្ថែមពីពលរដ្ឋ អាជ្ញាធរ តំណាងក្រុមហ៊ុន និងពលរដ្ឋ។ ក្រោយចុះអង្កេតគណៈកម្មការសភា និងផ្ដល់របាយការណ៍ទៅរដ្ឋាភិបាល។
ថ្លែងនៅចំពោះមុខគណៈប្រតិភូសភាទាំងក្ដុកក្ដួលចិត្ត ដោយប្រៀបប្រដូចគណៈកម្មការសភាទៅនឹងឪពុកម្ដាយរបស់ខ្លួន ស្ត្រីជនជាតិដើមភាគតិចឡាវ លោកស្រី ថា វី រៀបរាប់ថា ទន្លេគឺជាកេរដំណែលដែលដូនតាបន្សល់ទុកឲ្យ ដូច្នេះលោកស្រីមិនអាចទៅរស់នៅឆ្ងាយពីទន្លេបានទេ។ ទន្ទឹមគ្នានេះ លោកស្រីបញ្ជាក់ជំហរថា មិនអាចឈានជើងចាកចោលផ្នូរឪពុកម្ដាយដូនតានៅទីនោះបានឡើយ៖ «ចង់ឲ្យខ្ញុំផ្លាស់ទីលំនៅទៅក្នុងព្រៃ វាមិនអាចទេលោករដ្ឋសភា ទៅមិនរួចទេ ព្រោះអនុស្សាវរីយ៍ទន្លេតាំងពីដូនតា»។
គណៈកម្មការទី៣ នៃរដ្ឋសភា កាលពីថ្ងៃទី២៩ ខែមីនា បានចុះទៅស្ដាប់យោបល់របស់ក្រុមពលរដ្ឋជនជាតិដើមភាគតិចព្នង ឡាវ ព្រៅ មកពីឃុំស្រែគរ ស្រុកសេសាន ដែលជាអ្នករស់នៅក្នុងតំបន់រងផលប៉ះពាល់។ តាមរយៈការថ្លែងទៅក្រុមតំណាងរាស្ត្រ អ្នកភូមិខ្លះប្រឆាំងដាច់ខាតចំពោះការសាងសង់ទំនប់មួយនេះ។ ឬឯអ្នកភូមិខ្លះទៀត ស្នើសុំឲ្យផ្អាកសិន ដើម្បីឲ្យមានក្រុមឯករាជ្យមួយចុះវាយតម្លៃពីការផ្ដល់សំណងជូនពលរដ្ឋ និងស្ដាប់តាមការទាមទារ។
ពលរដ្ឋម្នាក់គឺលោក ស្រី លីបិ និយាយថា លោកមិនប្រឆាំងការអភិវឌ្ឍរបស់រដ្ឋាភិបាលទេ ប៉ុន្តែលោកស្នើឲ្យក្រុមហ៊ុនផ្អាកការសាងសង់ជាបណ្ដោះអាសន្នសិន ដើម្បីមកពិភាក្សាជាមួយពលរដ្ឋ៖ «ខ្ញុំតំណាងពលរដ្ឋស្នើឲ្យរដ្ឋាភិបាលផ្អាកសិនរង់ចាំស្តាប់តាមទាមទាររបស់ពលរដ្ឋថា ពួកខ្ញុំចង់បានអី»។
ជារឿយៗអ្នកភូមិតែងតែបង្ហាញសកម្មភាពប្រឆាំងការសាងសង់ទំនប់តាមរយៈការដើរហែក្បួន ដាក់ញត្តិទៅស្ថានទូតបរទេស និងអង្គការសង្គមស៊ីវិល ព្រមទាំងនាំគ្នាធ្វើពិធីសាសនាបន់ស្រន់បួងសួងដុតរូបទីងមោង ដាក់បណ្ដាសាក្រុមហ៊ុនសាងសង់ទំនប់វារីអគ្គិសនីសេសានក្រោម២នេះ។
ប្រធានគណៈកម្មការទី៣នៃរដ្ឋសភាទទួលបន្ទុកវិនិយោគ អភិវឌ្ឍន៍ជនបទ លោក ប៉ុល ហំម ថ្លែងក្រោយបញ្ចប់បេសកកម្មថា លោកចង់ឃើញការវិនិយោគទំនប់នេះ គឺអាចទទួលយកបានទាំងពលរដ្ឋទូទៅ និងពលរដ្ឋរងផលប៉ះពាល់។ លោកបន្តថា ឯកសារដែលលោកគ្រោងផ្ញើជូនរដ្ឋាភិបាលក្រោយអង្កេតរឿងនេះ ដើម្បីរដ្ឋាភិបាលពិនិត្យពិចារណាដោះស្រាយបញ្ហាសំណងឱ្យបានសមរម្យជាងនេះ៖ «អ្វីដែលសំខាន់តាមខ្ញុំយល់ក្រុមហ៊ុន និងរដ្ឋាភិបាលគួរសម្របសម្រួលខ្លះទៅ ដើម្បីឲ្យការវិនិយោគនេះធ្វើទៅរួច»។
នៅការដ្ឋានសាងសង់ទំនប់របស់ក្រុមហ៊ុនឯណោះវិញ ទំនប់របស់ក្រុមហ៊ុនដែលកំពុងសាងសង់បានបិទខ្សែទឹកហូររបស់ទន្លេមេគង្គប្រមាណជាង ៧០ភាគរយទៅហើយ និង ៣០ភាគរយទៀត គឺដែលគេពង្វាងទឹកហូរ ដោយពីម្ខាងទន្លេទៅម្ខាងទៀតមានស្ពានឆ្លងកាត់។ គ្រឿងចក្រជាច្រើនគ្រឿង កំពុងដំណើរការឈូសឆាយកាយដីសំអាតតំបន់បាតអាង ហើយព្រៃឈើធំៗនៅទីនោះត្រូវបានក្រុមហ៊ុនដុតបំផ្លាញចោល។ ទាក់ទងការឈូសឆាយសំអាតបាតអាងនេះ ព្រៃឈើលើដីទំហំ ៣៦.០០០ហិកតារ អភិបាលខេត្តស្ទឹងត្រែង លោក កុល សំអុល បញ្ជាក់ថា ឈើទាំងនោះ គឺក្រុមហ៊ុនដុតចោលទាំងអស់។
ក្រុមហ៊ុនក្នុងស្រុកដែលមានលោកឧកញ៉ា គិត ម៉េង ជាម្ចាស់ភាគហ៊ុន និងក្រុមហ៊ុនវៀតណាម ទទួលបានសិទ្ធិវិនិយោគគម្រោងទំនប់វារីអគ្គិសនីមួយនេះ ក្នុងទំហំទឹកប្រាក់ជាង ៧៨១លានដុល្លារ។
រដ្ឋាភិបាលរំពឹងថា ទំនប់វារីអគ្គិសនីសេសានក្រោម២ដែលមានថាមពល ៤០០មេហ្គាវ៉ាត់ អាចចែកចាយអគ្គិសនីទៅខេត្តក្រចេះ ស្ទឹងត្រែង កំពង់ចាម និងភ្នំពេញ ហើយរដ្ឋនឹងទទួលបានចំណូលពន្ធសរុបជាមធ្យមជិត ៣០លានដុល្លារអាមេរិកក្នុង១ឆ្នាំៗ។ គម្រោងនេះត្រូវបានសិក្សាចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៤ ហើយក្រុមហ៊ុនមានរយៈពេល ៤៥ឆ្នាំ ដើម្បីធ្វើអាជីវកម្ម លុះចប់កុងត្រាត្រូវប្រគល់ទំនប់នេះជូនរដ្ឋគ្រប់គ្រងវិញ។
អ្នកសម្របសម្រួលបណ្ដាញទន្លេបី លោក មៀច មាន ឲ្យដឹងថា ការសាងសង់នេះ មានផលប៉ះពាល់ខ្លាំងជាងទំនប់ផ្សេងៗទៀត ក្នុងតំបន់ទន្លេមេគង្គក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ប៉ុន្តែរដ្ឋាភិបាលមិនបានផ្ដល់សំណងជូនពលរដ្ឋឱ្យបានសមស្របទៅនឹងអ្វីដែលពួកគេបាត់បង់នោះឡើយ៖ «វាធ្វើឲ្យមានប៉ះពាល់ធំណាស់ ជាពិសេសគឺផ្នូរដូនតាអ៊ីចឹង ការអភិវឌ្ឍគួរតែពិចារណាថា គួរដោះស្រាយយ៉ាងម៉េច»។
វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនអាចសុំការឆ្លើយបំភ្លឺពីតំណាងក្រុមហ៊ុនទំនប់វារីអគ្គិសនីសេសានក្រោម២ លោក វ៉ាង អ៊ី បានទេ នៅថ្ងៃទី២៩ ខែមីនា។
អភិបាលខេត្តស្ទឹងត្រែង ថ្លែងប្រាប់គណៈកម្មការទី៣នៃរដ្ឋសភា កាលពីថ្ងៃទី២៧ ខែមីនា ថា ក្រុមប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនដែលមិនព្រមទទួលយកសំណង គឺស្ដាប់ការញុះញង់របស់អង្គការសង្គមស៊ីវិល និងអ្នកនយោបាយមួយចំនួន។
អភិបាលខេត្តអះអាងថា ពេលនេះពលរដ្ឋដែលយល់ព្រមទទួលយកសំណងកាន់តែមានចំនួនច្រើនៗឡើង៖ «មានការរារាំងពីមជ្ឈដ្ឋានខ្លះ ជាពិសេសគឺអង្គការទន្លេបីគាត់ប្រាប់មិនឲ្យពលរដ្ឋចេញ»។
របាយការណ៍របស់អាជ្ញាធរខេត្តស្ទឹងត្រែង បង្ហាញឲ្យដឹងថា ពលរដ្ឋ ៧០% ហើយបានយល់ព្រមទទួលយកសំណង។ រាជរដ្ឋាភិបាលធ្វើផ្ទះទំហំ ៨០ម៉ែត្រការ៉េ ដែលអាចឲ្យមនុស្សពី ៤នាក់ ទៅ ៨នាក់រស់នៅ បានផ្ដល់ដីឡូត៍ទំហំ ៥០ម៉ែត្រគុណនឹង ២០ម៉ែត្រសម្រាប់សង់ផ្ទះ និងដីចំការ ៥ហិកតារ។ ក្រៅពីនោះ រដ្ឋាភិបាលក៏មានសាងសង់មន្ទីរពេទ្យ សាលារៀន វត្ត ផ្លូវ សាលាឃុំ ប៉ុស្តិ៍ប៉ូលិសផងដែរ។
ចំណែកខាងភាគីក្រុមហ៊ុនវិញផ្ដល់ប្រាក់ ១០០ដុល្លារក្នុងមួយគ្រួសារ សម្រាប់ថ្លៃរុះរើផ្ទះសម្បែង និងសំណងផ្សេងៗទៀត។ រីឯផលដំណាំរបស់ពលរដ្ឋ រួមមានដើមស្វាយ ស្វាយចន្ទី និងដើមត្របែកជាដើម ក្រុមហ៊ុនទិញយកដោយឱ្យតម្លៃចាប់ពី ៦ដុល្លារ ដល់ ៣៣ដុល្លារក្នុងមួយដើម។ ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរខេត្តរាយការណ៍ថា បញ្ហាដែលមិនទាន់ដោះស្រាយមិនទាន់ត្រូវរ៉ូវគ្នា គឺក្រុមពលរដ្ឋជនជាតិដើមភាគតិចទាមទារទឹកប្រាក់ ១.៥០០ដុល្លារសម្រាប់ធ្វើពិធីគាស់ផ្នូរដូនតាចេញពីកន្លែងចាស់ទៅរៀបចំទុកដាក់នៅកន្លែងថ្មី។
មេឃុំស្រែគរ ស្រុកសេសាន លោក សៀក មេគង្គ លើកឡើងថា ប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាលគិតគូរផ្ដល់សំណងបន្ថែមខ្លះទៀត គឺអាចធ្វើឲ្យភូមិមួយចំនួនព្រមទទួលយក។ លោកថា ក្នុងនាមលោកជាអាជ្ញាធរ លោកទាមទារឲ្យការផ្ដល់សំណងនោះ ត្រូវមានគណៈកម្មការត្រួតពិនិត្យត្រឹមត្រូវពីគុណភាពសំណង់ និងសំណងផលប៉ះពាល់ផ្សេងៗទៀត៖ «សងឲ្យសមស្របដើម្បីទទួលយកបាន អ្នកណាដែលព្រមទទួលយកយើងធ្វើឲ្យគេឲ្យមានស្តង់ដារ ធ្វើអ៊ីចឹងទើបមានយុត្តិធម៌»។
តាមការរកឃើញរបស់អង្គការបណ្ដាញទន្លេបី ទំនប់វារីអគ្គិសនីសេសានក្រោម២នេះ នឹងធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ព្រៃឈើ និងធនធានធម្មជាតិរាប់ម៉ឺនហិកតារ ខូចគុណភាពទឹក ត្រីក្នុងទន្លេមិនអាចបន្លាស់ទីបាន។ រីឯភូមិឋានពលរដ្ឋដែលរងផលប៉ះពាល់ គឺទឹកលិចកម្ពស់ពី ១៥ម៉ែត្រពីដី។ សង្គមស៊ីវិលស្នើរដ្ឋាភិបាលថា ប្រសិនបើមិនអាចផ្ដល់សំណងជូនពលរដ្ឋតាមការទាមទារបាន គួរតែកាត់បន្ថយទំហំនៃការសាងសង់ទំនប់នេះខ្លះ៕