ពលរដ្ឋខេត្តកំពង់ស្ពឺបន្តទាមទារសំណងសមរម្យពីលោក លី យ៉ុងផាត់
2015.02.12
ពលរដ្ឋស្រុកថ្ពង និងស្រុកឱរ៉ាល់ ខេត្តកំពង់ស្ពឺ នៅតែបន្តការទាមទារសំណងសមរម្យ និងដីធ្លីរបស់ពួកគេពីក្រុមហ៊ុនស្ករស ភ្នំពេញ របស់លោកឧកញ៉ា លី យ៉ុងផាត់ និងពីធនាគារ អេ.អិន.ហ្សិត (ANZ)។ ចំណែកមន្ត្រីសម្របសម្រួលរវាងសហគមន៍ជាមួយក្រុមហ៊ុនស្ករស ភ្នំពេញ ឲ្យដឹងថា ក្រុមហ៊ុននេះមានឆន្ទៈដោះស្រាយផលប៉ះពាល់របស់ប្រជាពលរដ្ឋដោយសារការវិនិយោគចម្ការអំពៅនោះប្រកបដោយតម្លាភាពពីគ្រប់ភាគីពាក់ព័ន្ធ។
តំណាងសហគមន៍ស្រុកថ្ពង លោក ចាន់ សុឃឿន អះអាងថា ការវិនិយោគធ្វើចំការអំពៅរបស់ឧកញ៉ាមហាសេដ្ឋី និងជាសមាជិកព្រឹទ្ធសភាពីខាងគណបក្សកាន់អំណាចនេះ បានរំលោភយកដីកសិដ្ឋានរបស់គាត់ទំហំ ៤ហិកតារដែលតែងផ្តល់ផលិតស្រូវបាន ៤តោនក្នុងមួយឆ្នាំ។ លោកបន្តថា ក្រៅពីបាត់បង់ធ្លីដែលជាប្រភពរកចំណូលដ៏ធំបំផុតសម្រាប់គ្រួសារហើយ កូនរបស់លោកបួននាក់ខ្លះក៏បានបោះបង់ចោលការសិក្សាទៅធ្វើការឲ្យក្រុមហ៊ុនចំការអំពៅ ហើយខ្លះទៀតក៏បានធ្វើចំណាកស្រុកទៅរកការងារធ្វើនៅក្រៅប្រទេសដើម្បីរកចំណូលចិញ្ចឹមគ្រួសារ ព្រោះគ្មានជម្រើស។
ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ លោក ចាន់ សុឃឿន នៅតែបន្តទាមទាររកដំណោះស្រាយជុំវិញការបាត់បង់ដីធ្លីដោយសារក្រុមហ៊ុនចំការអំពៅមួយនេះ៖ «ជាដំណោះស្រាយដែលប្រជាពលរដ្ឋសហគមន៍យើងខ្ញុំរងគ្រោះចង់បានជាចម្បង គឺចង់បានដីធ្លីមកវិញ គឺដីធ្លីដែលគាត់បានបាត់បង់។ បន្ទាប់មកទៀតនឹងសុំឲ្យក្រុមហ៊ុនហ្នឹងចេញសងការខូចខាតរយៈពេលបួនឆ្នាំ ចូលមកប្រាំឆ្នាំនេះឲ្យចេញការខូចខាតបាត់បង់អ្វីៗទាំងអស់កន្លងមក។ ឲ្យមានការសងជាសំណងឲ្យបានសមរម្យផ្នែកការខូចខាត ដូចជាការបាត់បង់មុខរបរបាត់បង់អីហ្នឹងអាហ្នឹងឲ្យគាត់ចេញសងរយៈពេលកន្លងមកហ្នឹង»។
ទាក់ទងនឹងបញ្ហានេះ ប្រធានអង្គការសមធម៌កម្ពុជា លោក អៀង វុទ្ធី បានទទួលព័ត៌មានពីប្រភពច្បាស់ការណ៍មួយឲ្យដឹងថា ធនាគារ អេ.អិន.ហ្សិត ដែលមានមូលដ្ឋានក្នុងប្រទេសអូស្ត្រាលី កាលពីឆ្នាំ២០១០ បានផ្ដល់ប្រាក់កម្ចីប្រហែលពី ៤០ ទៅ ៥០លានដុល្លារ សហរដ្ឋអាមេរិកឲ្យក្រុមហ៊ុនស្ករស ភ្នំពេញ ឬហៅថា ភ្នំពេញ ស៊ូហ្គើរ របស់លោកឧកញ៉ា លី យ៉ុងផាត់ សមាជិកព្រឹទ្ធសភាពីខាងគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា។ រីឯក្រុមហ៊ុនរបស់លោក លី យ៉ុងផាត់ បានផ្ដល់ការប្រាក់ជាច្រើនដល់ធនាគារមួយនេះវិញ។
ប្រធានអង្គការសមធម៌កម្ពុជា លោក អៀង វុទ្ធី មានប្រសាសន៍ថា ទាំងធនាគារ អេ.អិន.ហ្សិត ទាំងក្រុមហ៊ុន ស្ករស ភ្នំពេញ របស់លោក លី យ៉ុងផាត់ មានកាតព្វកិច្ចសងលុយចំណេញរបស់ខ្លួនទៅឲ្យពលរដ្ឋដែលរងទុក្ខលំបាកដោយសារការបាត់បង់ប្រាក់ចំណូលប្រចាំថ្ងៃ និងដីធ្លីសម្រាប់បង្កបង្កើនផលចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០១០ មកនោះ។
លោកបន្តថា ប្រាក់ដែលក្រុមហ៊ុនត្រូវសងនោះ សរុបប្រហែល ១១លានដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិកសម្រាប់ពលរដ្ឋជិត ៧០០គ្រួសារ ក្នុងស្រុកថ្ពង និងស្រុកឱរ៉ាល់ ដែលបានបាត់បង់ដីស្រែដីចំការ និងដីផ្ទះសម្បែងជិត ៣ពាន់ហិកតារ រួមទាំងដីព្រៃសហគមន៍ជាង ២ពាន់ហិកតារផ្សេងទៀត៖ «ចំនួនហ្នឹងវាអាចកើនឡើងព្រោះមានគ្រួសារច្រើនជាងហ្នឹងទៀត ដែលរងផលប៉ះពាល់ហ្នឹង ប៉ុន្តែគ្រួសារទាំងអស់ហ្នឹងយើងគណនា ទីមួយទៅលើតម្លៃដីដែលគាត់បាត់បង់ ទី២ ទៅលើមុខរបរនិងប្រាក់ចំណូលដែលគាត់បានបាត់បង់តាំងពីឆ្នាំ២០១០ មករហូតនោះ។ ចំនួនហ្នឹងយើងទាមទារទៅខាងធនាគារហ្នឹង គឺទៅលើចំនួនលុយដែលធនាគារឲ្យក្រុមហ៊ុនខ្ចីពី ៤០ ទៅ ៥០លានដុល្លារ»។
អង្គការសមធម៌កម្ពុជា គឺជាអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលមួយដែលធ្វើការតស៊ូមតិក្នុងបញ្ហារំលោភសិទ្ធិដីធ្លីការបង្ខំប្រជាពលរដ្ឋចេញពីលំនៅឋានដោយបង្ខំពីសំណាក់ក្រុមហ៊ុនវិនិយោគក្នុងស្រុក និងអន្តរជាតិដើម្បីស្វែងការទទួលខុសត្រូវក្នុងបុព្វហេតុលើកស្កួយការគោរពសិទ្ធិមនុស្ស និងយុត្តិធម៌សង្គម។
ប្រធានអង្គការសមធម៌កម្ពុជា រូបនេះបញ្ជាក់ថា អេ.អិន.ហ្សិត នៅតែប្រកាន់ជំហរថា ធនាគារមួយនេះបានទទួលប្រាក់សំណងគ្រប់ចំនួនហើយពីអតិថិជនរបស់ខ្លួន ដូច្នេះធនាគាមួយនេះប្រកាន់ថា ខ្លួនបានចប់កាតព្វកិច្ចជាមួយក្រុមហ៊ុន ស្ករស ភ្នំពេញ នោះហើយ។
លើសពីនេះទៅទៀតធនាគារនេះ បានទម្លាក់បន្ទុកទៅឲ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា និងក្រុមហ៊ុនរបស់លោក លី យ៉ុងផាត់ ជាអ្នកទទួលខុសត្រូវផ្ដល់សំណងប៉ះពាល់ដល់ប្រជាពលរដ្ឋ។ ប៉ុន្តែលោក អៀង វុទ្ធី បញ្ជាក់ថា ធនាគារអន្តរជាតិមួយនេះ នឹងមិនអាចរួចខ្លួនទេ ពីព្រោះ អេ.អិន.ហ្សិត បានរួមដៃគ្នាជាមួយក្រុមហ៊ុនស្ករស ភ្នំពេញ ក្នុងការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស ដោយសារតែមហិច្ឆតានៃការវិនិយោគរបស់ពួកគេ៖ «បញ្ហាដែលកើតឡើងគឺដោយសារការវិនិយោគ ដោយសារតែការផ្ដល់ប្រាក់កម្ចីពីខាងធនាគារនេះដល់ក្រុមហ៊ុន ហើយក្រុមហ៊ុនមានកាតព្វកិច្ចខាងសីលធម៌ ខាងផ្លូវច្បាប់ ខាងសិទ្ធិមនុស្ស ដែលធ្វើម៉េចត្រូវតែដោះស្រាយជូនប្រជាពលរដ្ឋទៅលើបញ្ហាដែលខ្លួនបានបង្កឡើងហ្នឹង ហើយខ្លួនមិនអាចរួចពីកាតព្វកិច្ចហ្នឹងបានទេ។ អ៊ីចឹងបន្ទាប់ពីហ្នឹង ប្រជាពលរដ្ឋបានដាក់ពាក្យបណ្ដឹងទៅប្រទេសអូស្ត្រាលី ទៅយន្តការសម្របសម្រួល OECD។ ឥឡូវហ្នឹងគេកំពុងធ្វើការត្រួតពិនិត្យទៅលើពាក្យបណ្ដឹងហ្នឹង»។
លោកបន្តថា ទាំងលោក លី យ៉ុងផាត់ និងធនាគារ អេ.អិម.ហ្សិត ត្រូវចូលតុចរចាជាមួយប្រជាពលរដ្ឋដើម្បីរកដំណោះស្រាយដ៏ល្អសម្រាប់ពួកគេ។
ទាក់ទិនបញ្ហានេះ លោក សិន សត្ថា អ្នកសម្របសម្រួលរវាងសហគមន៍ជាមួយក្រុមហ៊ុនស្ករសភ្នំពេញ ខាងផ្នែកអភិវឌ្ឍន៍ និងដោះស្រាយបញ្ហាដីធ្លីមានប្រសាសន៍កាលពីថ្ងៃអាទិត្យ ទី៨ ខែកុម្ភៈ ថា ភាគីក្រុមហ៊ុនមានសុទិដ្ឋិនិយមក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាសំណង និងបញ្ហាដីធ្លីជូនពលរដ្ឋស្រុកថ្ពង និងស្រុកឱរ៉ាល់ ក្នុងខេត្តកំពង់ស្ពឺ ឲ្យបានសមរម្យ។ លោកបន្តថា រហូតមកទល់ពេល នេះភាគីក្រុមហ៊ុនកំពុងរង់ចាំមើលរបាយការណ៍ស្រាវជ្រាវរបស់តំណាងសហគមន៍អឺរ៉ុប ដែលបានចុះអង្កេតតំបន់នោះ កាលពីកន្លងទៅនោះដើម្បីឲ្យប្រាកដថា តើក្រុមហ៊ុននឹងធ្វើការដោះស្រាយយ៉ាងណាបន្តទៀត។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី លោក សិន សត្ថា អះអាងថា ក្រុមហ៊ុនសុខចិត្តធ្វើការដោះស្រាយជាក្រុមដោយមានការចូលរួមពីគ្រប់ភាគី៖ «អ៊ីចឹងក្រុមហ៊ុនគាត់ក៏មិនមានន័យថា គាត់មិនដោះស្រាយឲ្យពួកគាត់ដែរ ប៉ុន្តែយើងអាស្រ័យទៅលើការយល់ព្រមពីគ្រប់ភាគីផងដែរ។ ការដោះស្រាយរបស់យើងខ្ញុំចុងក្រោយនេះ គឺមិនមែនធ្វើឡើងដោយឯកតោភាគី ឬតែគាត់ហើយនិងខ្ញុំដែរ គឺយើងធ្វើពិនិត្យជារួមជាមួយនឹងអង្គការ និងមេសហគមន៍ ជាមួយនឹងអាជ្ញាធរដែនដីដើម្បីឲ្យគាត់បានដឹង»។
ប៉ុន្តែលោកបញ្ជាក់ថា ទំហំនៃការប៉ះពាល់ដីធ្លីទៅលើប្រជាពលរដ្ឋ ដោយសារចំការអំពៅនោះពុំមានទំហំធំធេងរហូតដល់ទៅជាង ១០លានដុល្លារនោះឡើយ។
លោក សិន សត្ថា ឲ្យដឹងថា ទិន្នន័យរបស់ក្រុមហ៊ុនមានការវាយតម្លៃខុសគ្នាពីទិន្នន័យរបស់អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល និងអាជ្ញាធរដែនដីក្នុងការផ្ដល់សំណងដល់ពលរដ្ឋ ហើយតាមការប៉ាន់ស្មានសំណងដែលត្រូវសងទៅប្រជាពលរដ្ឋមានប្រហែលពី ១លាន ទៅ ២លានដុល្លារប៉ុណ្ណោះ៖ «សំណងហ្នឹងដោយសារតែវាអាស្រ័យទៅលើទិន្នន័យដែលយើងទទួលបានជារួមពីតំបន់ហ្នឹងឯង។ ទិន្នន័យដែលយើងទទួលបានហ្នឹង គឺអត់មានតម្លាភាពជាមួយនឹងទិន្នន័យរបស់អង្គការ និងអាជ្ញាធរដែនដីដែលគាត់ធ្វើហ្នឹង គឺអត់ត្រូវគ្នាទាំងអស់។ អ៊ីចឹងនៅក្នុងដំណាក់កាលអ៊ីចឹង យើងមិនអាចថា គួរចំណាយប៉ុន្មានអីប៉ុន្មាននោះគឺអត់ដឹងអីទាំងអស់។ អ៊ីចឹងខ្ញុំគិតថា ដោយសារតែរង់ចាំតែ អ៊ី.យូ (EU) គាត់ឲ្យរបាយការណ៍មកយើងចុងក្រោយមកទើបបានយើងវាយតម្លៃត្រូវ។ តើតាមឲ្យខ្ញុំវ៉ៃក៏ខុស ព្រោះអីខ្ញុំវ៉ៃជាមួយសហគមន៍ផ្ទាល់តែម្ដងនោះគឺវាមិនដល់ប៉ុណ្ណឹងទេ ប្រហែលខ្ទង់ ១លាន ទៅ ២លានហ្នឹងចង់ច្រើនពេកផង»។
ប៉ុន្តែប្រធានអង្គការសមធម៌កម្ពុជា លោក អៀង វុទ្ធី មានប្រសាសន៍ថា លោកនៅមិនទាន់ដឹងច្បាស់ថា តើតួលេខសំណងរបស់ក្រុមហ៊ុនសម្រាប់ប្រជាពលរដ្ឋនោះធ្វើឡើងដោយផ្អែកលើការកំណត់កត្តាមូលដ្ឋានអ្វីនោះឡើយ៖ «សំខាន់ពី ១លាន ទៅ ២លានហ្នឹងគាត់សំអាងទៅលើអី? តើគាត់សិក្សាទៅលើផលប៉ះពាល់យ៉ាងម៉េចបានជាចេញតួលេខនេះ? ជាក់ស្ដែងប្រសិនបើតួលេខពិតប្រាកដចំនួនគ្រួសារដែលប៉ះពាល់ទំហំដីដែលបាត់បង់ ក៏ដូចជាអ្វីដែលគាត់ធ្លាប់បាត់កន្លងមកហ្នឹង គួរតែមានការដាក់បញ្ចូល ហើយទូទាត់ឲ្យបានជាក់លាក់ អ៊ីចឹងទើបវាមានភាពសុក្រឹត»។
លោកបន្តថា តួលេខដែលលោកទទួលបាន គឺផ្អែកលើពាក្យបណ្ដឹងរបស់ប្រជាពលរដ្ឋដែលបានប្ដឹងមកអង្គការរបស់លោកដោយគណនាទៅនឹងតម្លៃដីលើទីផ្សារ និងការបាត់បង់ចំណូលប្រចាំថ្ងៃរបស់ពលរដ្ឋ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ លោក សិន សត្ថា អ្នកសម្របសម្រួលរវាងសហគមន៍ជាមួយក្រុមហ៊ុនស្ករសភ្នំពេញ អំពាវនាវឲ្យមានការអង្គុយធ្វើការរួមគ្នាពីគ្រប់ភាគីពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ពីខាងមន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលអាជ្ញាធរដែនដីតំណាងសហគមន៍តំណាងក្រុមហ៊ុន និងអ្នកសារព័ត៌មាននានា ក្នុងការស្វែងរកទិន្នន័យនៃការខូចខាតពិតប្រាកដដើម្បីងាយស្រួលផ្ដល់សំណងឲ្យបានច្បាស់លាស់ដល់សហគមន៍តែម្ដង។
ការអំពាវនាវនេះត្រូវបានប្រធានអង្គការសមធម៌កម្ពុជា លោក អៀង វុទ្ធី សាទរ និងស្វាគមន៍ ហើយក្រុមរបស់លោកនឹងចូលរួមក្នុងកិច្ចសហការនេះប្រកបដោយតម្លាភាព។
សហភាពអឺរ៉ុបកាលពីដើមឆ្នាំ២០១៤ បានចុះស៊ើបអង្កេតជម្លោះដីធ្លីដ៏រ៉ាំរ៉ៃរបស់ក្រុមហ៊ុនស្ករអំពៅមួយនេះក្រោយពីមានការចោទប្រកាន់ពីប្រជាពលរដ្ឋថា បានរំលោភយកដីរបស់ពួកគេតាមរយៈការទទួលដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចពីរាជរដ្ឋាភិបាល។
សហភាពអឺរ៉ុប និងប្រទេសបញ្ជាទិញស្ករសអន្តរជាតិ បានប្រកាសថា នឹងលុបចោលកិច្ចព្រមព្រៀងពាណិជ្ជកម្មទាំងឡាយណាដែលធ្វើឡើងក្នុងករណីសង្វាក់ផលិតកម្មមានការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សការទន្ទ្រានយកដីធ្លី និងកេងប្រវ័ញ្ចកម្លាំងពលកម្ម។
របាយការណ៍របស់អង្គការសមធម៌កម្ពុជា "ការប្រមូលផលផ្អែមតែល្វីង" ដែលចេញផ្សាយនៅដើមខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៣ បានរកឃើញថា យ៉ាងហោចណាស់មានប្រជាពលរដ្ឋជាង ១ពាន់គ្រួសារត្រូវបានគេបណ្ដេញចេញពីដីធ្លី ផ្ទះសម្បែង និងស្រែចម្ការ ដោយសារការអភិវឌ្ឍដំណាំកសិឧស្សាហកម្មស្ករអំពៅរបស់លោកឧកញ៉ាមហាសេដ្ឋី លី យ៉ុងផាត់ នៃគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា រូបនេះ។
របាយការណ៍របស់អង្គការសមធម៌កម្ពុជា ឲ្យដឹងថា លោក លី យ៉ុងផាត់ បានទទួលសិទ្ធិអនុញ្ញាតពីរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា លើការអភិវឌ្ឍដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចដាំអំពៅចំនួន ៩ពាន់ហិកតារ នៅស្រុកថ្ពង ក្នុងខេត្តកំពង់ស្ពឺ កាលពីឆ្នាំ២០១០។
ស្របពេលជាមួយគ្នានេះ ក្រុមហ៊ុនកំពង់ស្ពឺ ស៊ូហ្គើរ៍ (Sugar) របស់អ្នកស្រី គឹម ហៀង ភរិយារបស់លោក លី យ៉ុងផាត់ ក៏បានទទួលដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចចំនួនជាង ៩.០០០ហិកតារ នៅស្រុកឱរ៉ាល់ និងផ្ទៃដីអភិវឌ្ឍន៍សត្វព្រៃចំនួន ៤.៧០០ហិកតារបន្ថែមទៀត។
បច្ចុប្បន្នក្រុមហ៊ុនរបស់គ្រួសារមហាសេដ្ឋីមួយនេះមានផ្ទៃដីសរុបចំនួន ២៣.០០០ហិកតារ ដែលជាទំហំលើសពីច្បាប់អនុញ្ញាតអមដោយរោងចក្រធ្វើស្ករសទាំងមូលរបស់លោក លី យ៉ុងផាត់ ក្នុងស្រុកថ្ពង ខេត្តកំពង់ស្ពឺ មានតម្លៃជាង ២២០លានដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិក ថែមទៀត។ តាមគម្រោងការអភិវឌ្ឍដំណាំកសិឧស្សាហកម្មស្ករអំពៅនោះធ្វើឡើងក្នុងគោលបំណងបង្កើតការងារ និងជំរុញកំណើនសេដ្ឋកិច្ចជាតិ។ ប៉ុន្តែការអភិវឌ្ឍរបស់ក្រុមហ៊ុនតាមរយៈការទទួលបានដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចពីរាជរដ្ឋាភិបាលនេះ បានបង្កឲ្យប៉ះពាល់ដល់ដីធ្លីរបស់ប្រជាពលរដ្ឋរាប់ពាន់ហិកតារ និងការរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស៕