ពលរដ្ឋមានបញ្ហាដីនៅខេត្តព្រះវិហារហែក្បួនដាក់ញត្តិសុំអន្តរាគមន៍
2014.10.16
ពលរដ្ឋមានបញ្ហាដីធ្លីក្នុងខេត្តព្រះវិហារ ចំនួន ៣៣១គ្រួសារ ដែលបានមកស្នាក់នៅវត្តសាមគ្គីរង្សី បានដើរហែក្បួនដាក់ញត្តិទៅស្ថានទូតសហរដ្ឋអាមេរិក ស្ថានទូតបារាំង ស្ថានទូតអង់គ្លេស និងខុទ្ទការល័យលោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន ដើម្បីសុំឲ្យមានដំណោះស្រាយដីធ្លី។
ការដើរដង្ហែក្បួនដាក់ញត្តិនៅតាមបណ្តាស្ថានទូតពុំមានការរារាំងទេ ប៉ុន្តែការដាក់ញត្តិនៅខុទ្ទការល័យលោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន ត្រូវបានកម្លាំងសមត្ថកិច្ចចម្រុះជាច្រើនរយនាក់ប្រដាប់ដោយខែលនិងដំបង ដាក់របាំងមិនឲ្យពួកគេទៅដល់ផ្ទះលោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន ឡើយ។
ការចេញស្វែងរកអន្តរាគមន៍របស់ពលរដ្ឋមានបញ្ហាដីធ្លីមកពីស្រុកជាំក្សាន្ត និងក្រុងព្រះវិហារ ខេត្តព្រះវិហារ នៅរាជធានីភ្នំពេញ នៅពេលនេះ គឺបន្ទាប់ពីពួកគេបានឡើងមកតវ៉ានៅភ្នំពេញ ជាច្រើនខែមកហើយ ប៉ុន្តែមិនមានដំណោះស្រាយណាមួយធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋព្រមទទួលយកបាន។
ពលរដ្ឋបានធ្វើដំណើរដោយថ្មើរជើង មានលើកបដាសុំអន្តរាគមន៍ពីនាយករដ្ឋមន្ត្រី និងរូបភាពអាជ្ញាធររុះរើ ឈូសឆាយផ្ទះសំបែងពលរដ្ឋ។ ការទាមទាររបស់ពលរដ្ឋជាង ២០០នាក់ នៅព្រឹកថ្ងៃទី១៦ ខែតុលា ដែលមានការចូលរួមពីព្រះសង្ឃផងដែរនោះ បានស្រែកទ្រហោយំសុំដីផ្ទះពួកគេមកវិញ។
«សំឡេងស្រែកទាមទារ»
អ្នកស្រី កែវ ញ៉ មកពីភូមិស្រែជ្រំ ឃុំកន្ទួត ស្រុកជាំក្សាន្ត ខេត្តព្រះវិហា មានប្រសាសន៍ថា អជ្ញាធរខេត្តបានយកដី ផ្ទះ ឈូសឆាយសាលារៀន វត្តអារាមនៅឃុំអ្នកស្រីអស់ហើយ ក្នុងហេតុផលថា ជាតំបន់របស់អជ្ញាធរអប្សរា។
អ្នកស្រី កែវ ញ៉ បានទាមទារឲ្យស្ថាប័ននានា ជាពិសេសលោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន ដោះស្រាយជូនពលរដ្ឋ បើមិនដូច្នេះ ក្រុមប្រជាពលរដ្ឋនឹងដង្ហែក្បួនទាមទាររាល់ថ្ងៃ៖ «ខ្ញុំសុំឲ្យ ហ៊ុន សែន ដោះស្រាយសងសាលារៀន សងមន្ទីរពេទ្យ សងវត្តអារាម។ រំពឹងសម្តេចឲ្យជួយដោះស្រាយឲ្យឆាប់ៗ ខ្ញុំអរគុណលោកសម្តេច ជួយកូនចៅផង ឲ្យដោះស្រាយកូនឲ្យឆាប់ៗផង មកពីរខែហើយ»។
នៅក្នុងញត្តិរបស់ប្រជាពលរដ្ឋមានបញ្ហាដីធ្លីក្នុងភូមិស្រែជ្រំ ឃុំកន្ទួត ស្រុកជាំក្សាន្ត ខេត្តព្រះវិហារ ចំនួន ២៥៣គ្រួសារ បានចោទប្រកាន់ថា លោក អ៊ុំ ម៉ារ៉ា អភិបាលខេត្តព្រះវិហារ កាលពីឆ្នាំ២០១៣ បានដឹកនាំកងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធចំនួន ៤០០នាក់ មករុះរើដុតបំផ្លាញផ្ទះសំបែងប្រជាពលរដ្ឋ ឈូសឆាយសាលារៀន វត្តអារាម ចាប់វ៉ៃព្រះសង្ឃបង្ខំឲ្យសឹក និងបង្ខំប្រជាពលរដ្ឋឲ្យទៅរស់នៅក្នុងតំបន់មានគ្រាប់មីន។
ខណៈដែលពលរដ្ឋយកញត្តិទៅដាក់នៅបណ្តាស្ថានទូតប្រទេសធំៗ រួមមានអាមេរិក បារាំង អង់គ្លេស ក្រុមអ្នកទាមទារមិនបានជួបការរារាំងឡើយ ប៉ុន្តែក្បួនដង្ហែមកដល់ណុចមហាវិថីសុធារស កែងនឹងមហាវិថីព្រះសុរាម្រិត នៅខាងកើតផ្ទះលោកនាយរដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន ជាង ១០០ម៉ែត្រ ត្រូវបានសមត្ថកិច្ចចម្រុះជាច្រើនរយនាក់ចេញមករារាំងមិនឲ្យធ្វើដំណើរទៅមុខទៀត។
ក្រោយពីការរាំងខ្ទប់ជិត ២ម៉ោង ទើបមន្រ្តីខុទ្ទការល័យលោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន លោក គង់ ចំរើន ចេញមកទទួលញត្តិពលរដ្ឋ ប៉ុន្តែលោក គង់ ចំរើន មិនបានថ្លែងអ្វីទៅកាន់អ្នកកាសែតទេ។
អ្នកស្រី ថោង ឡាន់ រស់នៅភូមិសាអែម ឃុំស្វាយជ្រំ ស្រុកជាំក្សាន្ត មានក្តីរំពឹងថា ញត្តិដែលមន្រ្តីខុទ្ទការល័យលោក ហ៊ុន សែន ចេញមកទទួលនៅពេលនេះ នឹងបានទៅដល់លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន។
អ្នកស្រី ថោង ឡាន់ ដែលអះអាងថា បាត់បង់ដីធ្លី និងផ្ទះសំបែង កាលពី២០១១ មានជំនឿថា លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន នឹងដោះស្រាយបញ្ហាជូនប្រជាពលរដ្ឋ៖ «ពួកខ្ញុំហែដាក់វាច្រើនដងណាស់ទៅហើយ ប៉ុន្តែលើកនេះ គឺសង្ឃឹមថា នឹងបានទៅដល់ឲ្យសម្តេចជួយរកយុត្តិធម៌ឲ្យពួកខ្មែរខ្ញុំផង ព្រោះអីពួកខ្ញុំអត់មានដីនៅទេ បើសិនលោកនាយករដ្ឋមន្រ្តីជួយឲ្យពួកខ្ញុំបានដីវិញ ខ្ញុំមិនភ្លេចគុណលោកជារៀងរហូត»។
ប្រជាពលរដ្ឋចំនួន ៧៨គ្រួសារ នៅភូមិហ្មសែត សង្កាត់ប៉ាលហាល ក្រុងព្រះវិហារ បានចោទប្រកាន់អាជ្ញាធរថា បានបង្ខំឲ្យពួកគេទៅរស់នៅតំបន់ផ្សេងដែលមានទឹកលិចឆ្ងាយពីក្រុង។ អាជ្ញាធរលើកហេតុផលពីការបណ្តេញចេញនេះថា ដីដែលពួកគេរស់នៅប៉ះពាល់តំបន់ព្រលានយន្តហោះ។
វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនអាចសុំការបំភ្លឺពីលោក អ៊ុំ ម៉ារ៉ា អភិបាលខេត្តព្រះវិហារ ចំពោះការចោទប្រកាន់របស់ប្រជាពលរដ្ឋបានទេ នៅថ្ងៃទី១៦ ខែតុលា។ មន្រ្តីសម្របសម្រួលនៃសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្សអាដហុក (Adhoc) មានប្រសាសន៍ថា ការបណ្តេញចេញរបស់អាជ្ញាធរ ជាការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរ ហើយលោកអង្កេតឃើញថា ការដោះស្រាយបញ្ហាដីធ្លីរបស់អាជ្ញាធរខេត្តព្រះវិហារ កន្លងមក មិនសមស្របនឹងការបាត់បង់របស់ប្រជាពលរដ្ឋឡើយ៖ «យើងឃើញថា បញ្ហាដីធ្លីនៅពេលបច្ចុប្បន្ននេះ គឺមានសន្ទុះកើនឡើង មានន័យថា ការកើតមានបញ្ហាដីធ្លីច្រើនជាងមុន ហើយយើងឃើញថា អាជ្ញាធរគាត់មានការដោះស្រាយដែរ ប៉ុន្តែមិនទាន់បានចប់សព្វគ្រប់ទេ»។
បន្ទាប់ពីពលរដ្ឋបានដាក់ញត្តិគ្រប់ស្ថាប័នតាមគម្រោងនៅថ្ងៃនេះ ពួកគបានបំបែកក្បួនដង្ហែ និងសន្យាថា ប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាលមិនផ្តល់ដំណោះស្រាយទេនោះ ពួកគេនឹងដង្ហែក្បួនជារៀងរាល់ថ្ងៃ។
ពលរដ្ឋមួយចំនួនក្នុងខេត្តព្រះវិហារ បានទទួលយកគោលនយោបាយពីអាជ្ញាធរខេត្ត ដែលឲ្យដីទំហំ ៣០ គុណនឹង ១០០ម៉ែត្រក្នុងមួយគ្រួសារ។ ប៉ុន្តែអ្នកភូមិភាគច្រើនថា ទីកន្លែងនោះជាតំបន់ព្រៃ និងចម្ការមីន ហើយគ្មានហេដ្ឋារចនាសម្ពន្ធដែលពួកគេមិនអាចរស់នៅដើម្បីប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតនិងធ្វើស្រែចម្ការបាន៕