ឥទ្ធិពលនៃការប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹង
2013.08.10
ចំណុចមួយនៃទ្រឹស្ដីរបស់ព្រះពុទ្ធ គឺបានបញ្ញត្តិឱ្យពុទ្ធសាសនិកទាំងឡាយ ជៀសវាងការសេពគ្រឿងស្រវឹង ប៉ុន្តែចំណុចនេះ ត្រូវបានអ្នកវិភាគសង្គមយល់ថា ទ្រឹស្ដីព្រះពុទ្ធ ឬពុទ្ធឱវាទនេះ ត្រូវបានឥទ្ធិពលសុរា ឬគ្រឿងស្រវឹងគ្របដណ្ដប់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរទៅហើយក្នុងសង្គមខ្មែរបច្ចុប្បន្ននេះ។
ទ្រឹស្ដីរបស់ព្រះពុទ្ធនៅតែដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការទូន្មានប្រដៅប្រជាជនខ្មែរទាំងអស់នៅពេលបច្ចុប្បន្ន ប៉ុន្តែការប្រព្រឹត្តរបស់ប្រជាជនមួយចំនួន នៅតែប្រាសចាកពីទ្រឹស្ដីទាំងនោះ។ ទ្រឹស្ដីមួយនៅក្នុងចំណោមទ្រឹស្ដីជាច្រើនរបស់ព្រះពុទ្ធ គឺការហាមប្រាមពុទ្ធសាសនិកទាំងឡាយមិនឱ្យទទួលទាននូវគ្រឿងស្រវឹង ។
ការហាមប្រាមបែបនេះ ដោយការប្រមើលមើលឃើញនូវរឿងពិតជាច្រើននៅក្នុងសង្គមថា កាលណាជាតិស្រវឹងបានជ្រាបចូលនៅក្នុងខ្លួនប្រាណរបស់មនុស្សហើយនោះ គឺធ្វើឱ្យអ្នកសេពគ្រឿងស្រវឹងទាំងនោះ មិនអាចគ្រប់គ្រងស្មារតី សតិអារម្មណ៍របស់ខ្លួនបានឡើយ។ ការមិនអាចគ្រប់គ្រងស្មារតីរបស់ខ្លួនបាននេះ ដែលធ្វើឱ្យមានបញ្ហាជាច្រើនកើតមានឡើងនៅក្នុងសង្គមខ្មែរ ដូចជាករណីឃាតកម្ម ករណីចាប់រំលោភ ករណីកូនសម្លាប់ឪពុកម្តាយ គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ និងកត្តាអវិជ្ជមានផ្សេងៗទៀតជាច្រើន ដែលគេឃើញមានចុះនូវក្នុងបណ្ដាញប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយមួយចំនួនស្ទើររាល់ថ្ងៃ។ សកម្មភាពអបាយមុខទាំងអស់ គឺជាការបង្ហាញពីការធ្លាក់ចុះនៃសីលធម៌នៅក្នុងសង្គម។
ចំពោះបញ្ហានេះ ប្រធានមជ្ឈមណ្ឌលប្រជាពលរដ្ឋ ដើម្បីការអភិវឌ្ឍ និងសន្តិភាព លោក យង់ គិមអេង បានបញ្ជាក់ថា ស្ទើរតែរាល់ភាពអសន្តិសុខ និងការអាប់អោនកិត្តិយសនៅក្នុងសង្គម ភាគច្រើនផ្ដើមចេញពីបុព្វហេតុនៃគ្រឿងស្រវឹង។ លោកបន្តថា សាសនាមានតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការរារាំងមិនឲ្យមនុស្សសេពគ្រឿងស្រវឹង ក៏ប៉ុន្តែ ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយនៅក្នុងស្រុកបើកទូលាយឱ្យមានការធ្វើពាណិជ្ជកម្មគ្រឿងស្រវឹងយ៉ាងគគ្រឹកគគ្រេង៖ «ដ៏អ៊ីចឹងហើយ បញ្ហាស្រានេះដែលយើងឃើញថា បើយើងធៀបទៅនឹងប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរដែលកាន់ព្រះពុទ្ធសាសនាហ្នឹង គឺព្រះពុទ្ធសាសនាបានហាមមិនឱ្យប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹង។ ប៉ុន្តែ មែនទែនទៅ នៅក្នុងសង្គមរបស់យើងៗយើងខំប្រឹងផ្សព្វផ្សាយ ខំលើកកម្ពស់ការប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹងវិញបាទ។ ហ្នឹង នេះជាបញ្ហាមួយដែលយើងឃើញថា ជាដើរផ្ទុយគ្នាបាទ»។
លោកបន្តទៀតថា ចំពោះឥស្លាមសាសនិក ភាគច្រើនគេបានប្រតិបត្តិខ្ជាប់ខ្ជួនក្នុងការជៀសវាងការសេពសុរា។ ប៉ុន្តែ ចំពោះព្រះពុទ្ធសាសនាវិញនោះ គឺលោកសង្កេតឃើញថា ទ្រឹស្ដី និងការអនុវត្ត គឺមានភាពខុសប្លែកគ្នា ដោយអ្នកកាន់ប្រតិបត្តិពុទ្ធសាសនាមានចំនួនអ្នកសេពគ្រឿងស្រវឹងច្រើនលើសលប់ នាពេលបច្ចុប្បន្ន។ លោកបន្ថែមថា ដើម្បីទប់ស្កាត់បញ្ហាអសន្តិសុខនៅក្នុងសង្គមនោះ គឺស្ថាប័នសាសនា និងរាជរដ្ឋាភិបាលមានតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការកាត់បន្ថយការប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹង៖ «ជាតួនាទីរបស់ព្រះសង្ឃហ្នឹងសំខាន់។ តួនាទីរបស់រដ្ឋ គឺរដ្ឋត្រូវតែគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ ធ្វើយ៉ាងណាកុំឱ្យមានការផ្សព្វផ្សាយពាក់ព័ន្ធទៅនឹងរឿងហ្នឹងច្រើនៗពេក។ ជាពិសេស ពាក់ព័ន្ធរឿងស្រា រឿងអីហ្នឹង គឺគួរតែមានការហាមឃាត់។ ទី៣ គឺយើងត្រូវមានគោលនយោបាយគ្រឿងស្រវឹងហ្នឹងច្បាស់លាស់»។
ដូចគ្នាអ៊ីចឹងដែរ អ្នកវិភាគសង្គមឯករាជ្យ អ្នកស្រី ជា វណ្ណាត ក៏បានមើលឃើញថា គ្រឿងស្រវឹងដែលកំពុងតែប្រើប្រាស់នៅក្នុងសង្គមកម្ពុជា បច្ចុប្បន្ន មានចំនួនច្រើនលើសលប់។ កត្តាមានច្រើនបែបនេះ អ្នកស្រីបញ្ជាក់ថា ដោយសារតែប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយពីស្រា គឺមានភាពទូលំទូលាយមែនទែនសម្រាប់ប្រទេសកម្ពុជា៖ «ផ្សាយស្រាអី គេហាមមិនឱ្យឃើញសភាពជាក់ស្តែងដែលលើកឡើងអកអីចឹងៗណា! គឺធ្វើយ៉ាងណាកុំឱ្យឃើញការទាក់ទាញចិត្តយុវជន។ ហើយការដែលផ្សាយតាមនែក ប៉ាណូធំៗតាមបៀលប៉តធំៗ (Billboard) តាមទីសាធារណៈអីហ្នឹង ក៏គេមានការបណ្ដឹងដែរ គឺគេមិនបន្ធូរអីចឹង យើងមើលសព្វថ្ងៃ ស្រុកយើងហាក់ដូចជាជិះសេះលែងដៃតែម្តង ក្នុងការផ្សព្វផ្សាយពាណិជ្ជកម្មក្នុងរឿងស្រានេះ»។
អ្នកស្រីក៏បានលើកឡើងពីអនុសាសន៍ ដើម្បីទប់ស្កាត់ក្នុងការប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹងនេះ ដោយនៅតែលើកទឹកចិត្តទៅដល់រដ្ឋាភិបាល ឱ្យរឹតបន្តឹងរាល់ពាណិជ្ជកម្មទាំងអស់ដែលផ្សព្វផ្សាយពីគ្រឿងស្រវឹង និងជំរុញលើកទឹកចិត្តឪពុកម្តាយទាំងឡាយឱ្យធ្វើជាគំរូល្អដល់កូនៗ៖ «អាហ្នឹងមិនមែនក្រុមណាមួយបក្ខពួកណាមួយ អាចធ្វើបាននោះទេ! អាហ្នឹងទាល់តែសង្គមមួយទាំងមូលស្រុះស្រួលគ្នាទាំងអស់ ពិសេសវិន័យនៅក្នុងគ្រួសារហ្នឹងធំជាងគេ ដែលថា ក្មេងវាកើតឡើងមកវារៀនពីឪពុកវា វារៀនពីគ្រួសារវា តើគ្រួសារហ្នឹងទទួលទានស្រាឬអត់?»។
ចំពោះអ្នកវិភាគសង្គមឯករាជ្យមួយរូបទៀត លោក កែម ឡី បានឱ្យដឹងថា ការនាំឱ្យប្រជាជនខ្មែរដែលជាពុទ្ធសាសនិកមានការប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹងយ៉ាងច្រើនលើសលប់ ក្នុងពេលបច្ចុប្បន្ននេះ គឺដោយសារការបើកចំហការធ្វើជំនួញស្រា និងការគាំទ្រពីរដ្ឋាភិបាល៖ «មធ្យោបាយជំនួញរដ្ឋយើង ក៏ដូចជាអ្នកជួញដូរជ្រើសរើសមធ្យោបាយជំនួញ កំណើនសេដ្ឋកិច្ច ថាអាហ្នឹងជួយកំណើនសេដ្ឋកិច្ច ជួយចំណូលថវិការដ្ឋ ការជួបជុំគ្នាអីយើងវាអត់មាន ហើយអាកប្បកិរិយារបស់ថ្នាក់ដឹកនាំយើងរបៀបជាការគាំទ្រទៀត ជាការលើកទឹកចិត្តទៅទៀត។ យើងឈានរហូតដល់ការសម្ពោធរោងចក្រស្រាបៀអីចឹង គឺវាធ្វើឱ្យមានឥទ្ធិពលដល់ការគិតរបស់អតិថិជនជាច្រើន»។
លោកបន្ថែមទៀតថា ជាការកាត់បន្ថយនៃការប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹងនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា រដ្ឋាភិបាលត្រូវរឹតបន្តឹងពន្ធនាំចូល និងការប្រើប្រាស់ឱ្យបានខ្ពស់បំផុត៖ «រដ្ឋត្រូវតែដំឡើងពន្ធឱ្យបានខ្ពស់បំផុតចំពោះអ្នកបិទស្រា ចំពោះអ្នកនាំចូលស្រា និងចំពោះអ្នកលក់ស្រា។ ខ្ពស់យកតែមែនទែន អាហ្នឹងទីមួយ ចំណេញត្រង់ថា កំណើនសេដ្ឋកិច្ច ទីពីរ គឺចំណេញត្រង់ថា អ្នកកាត់បន្ថយចំនួនផឹក ហើយអ្នកខ្លះគាត់អត់មានលុយច្រើន គាត់អត់ផឹកតែម្តង អាហ្នឹងរឿងមួយ។ រឿងទីពីរ គឺពិធីធំៗរបស់ជាតិយើងហ្នឹង សូមកុំបញ្ចាំងតាមទូរទស្សន៍ឱ្យឃើញអំពីស្រាហ្នឹង ហើយចំណុចទី៣ គឺការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មក្នុងទូរទស្សន៍ ឬក្នុងវិទ្យុហ្នឹង គឺត្រូវតែហាមឃាត់ដាច់ខាត ហើយនិងការផ្សាយពាណិជ្ជកម្មដាក់ប៉ាណូ ដាក់អីហ្នឹងនៅតាមថ្នល់តាមអី បើសិនជាដាក់បាន ប៉ុន្តែយើងយកពន្ធនៅក្នុងតម្លៃខ្ពស់បំផុត។ អាហ្នឹងយើងអាចធ្វើបាន! បាទ!»។
លោកបញ្ជាក់ថា ការប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹងដែលនាំឱ្យខាតបង់សេដ្ឋកិច្ចក្នុងគ្រួសារ និងសង្គមជាតិ។ មិនតែប៉ុណ្ណោះ ក៏នាំឱ្យមានហេតុភេទផ្សេងៗ ដែលនាំឱ្យសីលធម៌នៅក្នុងសង្គមធ្លាក់ចុះ។ ចំពោះតួលេខនៃការប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹងនៅកម្ពុជា កាលពីឆ្នាំ២០១០ ថា មានប្រមាណជា ៩១% នៃយុវជនជាបុរស ដែលមានអាយុចាប់ពី ១០ឆ្នាំ ទៅ ២៤ឆ្នាំ និង ៧០% នៃយុវជនជាស្ត្រី ដែលបានប្រើប្រាស់គ្រឿងស្រវឹង និងរហូតដល់ស្រវឹង៕