សហគមន៍ភូមិពាក់ខេត្តរតនគិរីបង្ហាញកង្វល់៥ចំណុចដើម្បីដាក់ចូលក្នុងផែនការអភិវឌ្ឍន៍
2015.07.26
ក្រុមសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចភូមិពាក់ ឃុំយ៉ាទុង ស្រុកអូរយ៉ាដាវ ខេត្តរតនគិរី និងមន្ត្រីអង្គការសង្គមស៊ីវិល រួមទាំងក្រុមហ៊ុនពាក់ព័ន្ធនៅមូលដ្ឋាន បានជួបពិគ្រោះយោបល់គ្នា ដើម្បីធ្វើផែនការវិនិយោគសហគមន៍ដាក់បញ្ចូលក្នុងកម្មវិធីសមាហរណកម្មអភិវឌ្ឍន៍របស់ក្រុមប្រឹក្សាឃុំ ដើម្បីលើកកម្ពស់ជីវភាពរស់នៅប្រជាពលរដ្ឋជនជាតិដើមភាគតិចឲ្យបានកាន់តែប្រសើរ។
គម្រោងនេះ ក៏នឹងកាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់នានាដែលបណ្ដាលមកពីគម្រោងវិនិយោគនានានៅមូលដ្ឋានប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅ។ តើអ្វីទៅជាគម្រោងផែនការវិនិយោគរបស់សហគមន៍ភូមិពាក់?
កង្វល់ ៥ចំណុចសំខាន់ៗ ត្រូវបានប្រជាពលរដ្ឋជនជាតិដើមភូមិពាក់ បង្ហាញនៅក្នុងកិច្ចប្រជុំពិគ្រោះយោបល់ជាមួយមន្ត្រីអង្គការសង្គមស៊ីវិល និងមន្ត្រីក្រុមហ៊ុនពាក់ព័ន្ធ កាលពីថ្ងៃទី២៣ ខែកក្កដា នៅសាលាប្រជុំភូមិពាក់ ដើម្បីដាក់ចេញជាផែនការអភិវឌ្ឍន៍ភូមិ ជូនក្រុមប្រឹក្សាឃុំអនុម័តធ្វើសមាហរណកម្មក្នុងកម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍នៅមូលដ្ឋាន។
កង្វល់ ៥ចំណុចរបស់សហគមន៍រួមមាន កង្វះសមត្ថភាពផ្នែកភាសាខ្មែរ និងអង់គ្លេសរបស់សមាជិកសហគមន៍ ដើម្បីចាប់យកឱកាសការងារ ខណៈក្រុមហ៊ុនសម្បទានចូលមកវិនិយោគនៅតំបន់អ្នកភូមិរស់នៅ កង្វល់បញ្ហាសុខភាពតាមភូមិ កង្វះប្រព័ន្ធទឹកស្អាត កង្វល់ពីការពង្រីកដែនដីរុករករ៉ែលោហៈរបស់ក្រុមហ៊ុននៅថ្ងៃអនាគត និងភាពយឺតយ៉ាវនៃការចុះបញ្ជីដីធ្លី។
ប្រធានផ្នែកកម្មវិធីសិទ្ធិទទួលបានយុត្តិធម៌ នៃមជ្ឈមណ្ឌលអប់រំច្បាប់សហគមន៍ លោក ឡាយ សុវត្ថរ៉ា មានប្រសាសន៍បញ្ជាក់ថា កង្វល់ទាំង ៥ចំណុចរបស់សហគមន៍នេះ ក្រុមការងាររបស់លោកបានជួយសម្របសម្រួលរៀបចំជាគម្រោងផែនការ សម្រាប់សហគមន៍ និងដៃគូពាក់ព័ន្ធ ឯកភាពគ្នាដាក់បញ្ចូលក្នុងកម្មវិធីអភិវឌ្ឍន៍ឃុំ ដើម្បីមន្ត្រីអាជ្ញាធរពិនិត្យសម្រេច។ ចំណែកក្រុមហ៊ុនវិនិយោគ គឺជាម្ចាស់មូលនិធិសម្រាប់ឧបត្ថម្ភគម្រោងអភិវឌ្ឍន៍នោះ ស្របតាមលក្ខខណ្ឌវិនិយោគរបស់ក្រុមហ៊ុន៖ «ជួយហ្នឹង គឺជួយយកផែនការដែលជាកង្វល់ ដែលជាដំណោះស្រាយបញ្ហារបស់សហគមន៍ ដាក់បញ្ចូលថ្នាក់ឃុំ ហើយថ្នាក់ស្រុកខេត្តក៏ទទួលស្គាល់ដល់អនុវត្តក្រុមហ៊ុន មេសហ្គោល (Meas Gold) គាត់មានលុយ គាត់មានទុន គាត់ដាក់មកអនុវត្ត ដើម្បីយកឱកាសឲ្យទាន់ពេល ព្រោះឃុំគេចាប់ផ្ដើមធ្វើហើយ»។
មជ្ឈមណ្ឌលអប់រំច្បាប់សម្រាប់សហគមន៍ បានផ្ដួចផ្ដើមវគ្គបណ្តុះបណ្តាលគម្រោងផែនការអភិវឌ្ឍន៍នៅមូលដ្ឋាននៅខេត្តរតនគិរី ចាប់ពីខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៥ ក្នុងឃុំចំនួន៥ ក្នុងនោះភូមិចំនួន៨ បានទទួលយកគំនិតផ្ដួចផ្ដើមរៀបចំផែនការអភិវឌ្ឍន៍នេះ។
តំណាងអ្នកភូមិ លោក រម៉ាស ហិន មានប្រសាសន៍ថា អ្នកភូមិព្រួយបារម្ភពីការបាត់បង់ដី និងផលប៉ះពាល់ផ្សេងទៀតពីការវិនិយោគដីសម្បទានរ៉ែ នៅតំបន់អ្នកភូមិរស់នៅទៅឲ្យក្រុមហ៊ុន ជាពិសេសប្រពៃណីជនជាតិដើមភាគតិច ត្រូវការដីប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិត ពីព្រោះសហគមន៍មិនមានចំណេះដឹងស្វែងរកការងារធ្វើក្រៅសហគមន៍បានឡើយ៖ «ខ្ញុំនៅភូមិពាក់ អត់ត្រូវការស្អីទេ ចាស់ទុំអត់ទារលុយទារស្អីទេ ប្រជាជនគេខ្លាចអស់ដី។ អត់ចង់យកលុយទេ ចង់បានដី គេមិនចង់សម្បទានដីមាសណា»។
ក្រសួងរ៉ែ និងថាមពល គ្រោងនឹងផ្តល់អាជ្ញាប័ណ្ណធ្វើអាជីវកម្មទៅឲ្យក្រុមហ៊ុនឈ្មោះ មេសហ្គោល របស់ប្រទេសឥណ្ឌា ធ្វើអាជីវកម្មរ៉ែមាសនៅភូមិពាក់ ស្រុកអូរយ៉ាដាវ លើផ្ទៃដីខាងលើ ៥០ហិកតារ ជម្រៅចុះទៅក្រោមដី ៣០ម៉ែត្រ និងទំហំវិនិយោគក្រោមដី ១២គីឡូម៉ែត្រការ៉េ បន្ទាប់ពីក្រុមហ៊ុន អង្គរហ្គោល (Angkor Gold) របស់ប្រទេសអូស្ត្រាលី បានសិក្សាស្រាវជ្រាវរយៈពេល ១០ឆ្នាំនៅឃុំយ៉ាទុង និងបានរកឃើញមានរ៉ែមាសនៅតំបន់នោះលាតសន្ធឹងពីស្រុកអូរយ៉ាដាវ ខេត្តរតនគិរី ទៅទល់នឹងប្រទេសវៀតណាម និងប្រទេសឡាវ ជាប់ព្រំដែននៃខេត្តភាគឦសានមួយនេះ។
ប្រធានសមាគមខ្មែរលើ អ្នកស្រី ដាំ ចន្ធី កត់សម្គាល់ថា ក្រុមហ៊ុន មេសហ្គោល គឺជាក្រុមហ៊ុនដំបូងដែលបានអនុវត្តគោលការណ៍វិនិយោគ ផ្សារភ្ជាប់ជាមួយដំណោះស្រាយផលប៉ះពាល់ និងរួមចំណែកអភិវឌ្ឍនៅមូលដ្ឋានជូនសហគមន៍បានត្រឹមត្រូវ។ អ្នកស្រីគាំទ្រចំពោះផែនការអភិវឌ្ឍន៍នៅមូលដ្ឋាន ដែលជាផ្នែកសំខាន់សម្រាប់កាត់បន្ថយផលប៉ះពាល់ និងជួយពង្រឹងជីវភាពរស់នៅរបស់សហគមន៍បានកាន់តែប្រសើរ៖ «ពេលដែលគេធ្វើត្រឹមត្រូវ ហើយគេយកទៅឲ្យគាត់មើលហើយ ផ្ដិតមេដៃដើម្បីដាក់ទៅឃុំស្រុក។ ខ្ញុំគិតថា ផែនការរបស់គាត់នឹងធ្វើឲ្យគាត់ប្រសើរឡើង មួយទៀតយើងឃើញកិច្ចសន្យារវាងក្រុមហ៊ុនជាមួយសហគមន៍ក៏ប្រសើរដែរ»។
ទាក់ទិនការព្រួយបារម្ភរបស់ពលរដ្ឋ តំណាងក្រុមហ៊ុន មេសហ្គោល លោក រម៉ាម ឡាច មានប្រសាសន៍បញ្ជាក់ថា ក្រុមហ៊ុននៅតែគោរពបទដ្ឋានធ្វើអាជីវកម្មតាមបច្ចេកទេសស្តង់ដារអន្តរជាតិ និងឈរលើមូលដ្ឋានគោរពច្បាប់ជាតិអន្តរជាតិ រួមទាំងសិទ្ធិមនុស្ស។ លោកកត់សម្គាល់ថា ក្រុមហ៊ុនមានបទពិសោធន៍ជាង ៣០ឆ្នាំ ទាក់ទិនការរុករករ៉ែនេះនៅបណ្ដាប្រទេសមួយចំនួនក្នុងពិភពលោក ជាពិសេសក្រុមហ៊ុនបានបំពេញលក្ខខណ្ឌអភិវឌ្ឍន៍ជូនប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់ដែលក្រុមហ៊ុនធ្វើអាជីវកម្ម៖ «មានបទពិសោធន៍ច្រើនឆ្នាំហើយ ក្នុងការជីករករ៉ែនេះ គឺរយៈពេលជាង ៣០ឆ្នាំ មិនមែនតែនៅប្រទេសកម្ពុជា យើងទេ គឺនៅក្រៅប្រទេសកន្លែងដែលបានទៅ គឺសុទ្ធតែបានជួយអភិវឌ្ឍនៅតំបន់ធ្វើអាជីវកម្ម រឿងព្រួយបារម្ភបាក់ដី គឺគ្មានថ្ងៃកើតបានទេ»។
ក្រុមហ៊ុន អង្គរហ្គោល នៃប្រទេសអូស្ត្រាលី បានផលិតពាងយក្សជិត ១០០ពាង សម្រាប់តម្រូវការប្រើប្រាស់របស់ប្រជាពលរដ្ឋភូមិពាក់ ៩៣គ្រួសារ កាលពីឆ្នាំ២០១២ រួមទាំងផ្តល់ដើមស្វាយរាប់រយដើមឲ្យអ្នកភូមិដាំ ដើម្បីលើកកម្ពស់វិស័យកសិកម្មជូនសហគមន៍៕