បុរស៣នាក់នៅសៀមរាបបារម្ភពីសុវត្ថិភាពបន្ទាប់ត្រូវគេចោទថាចេះអំពើអាបធ្មប់
2015.01.20
នៅប្រទេសកម្ពុជា បច្ចុប្បន្ន ពលរដ្ឋមួយចំនួនដែលរស់នៅទីជនបទដាច់ស្រយាល គឺនៅតែជឿលើអំពើអាបធ្មប់ ថាអាចធ្វើទុក្ខបុកម្នេញឲ្យពួកគេឈឺ និងស្លាប់ ជាដើម។ តំបន់ខ្លះ នៅពេលដែលអ្នកភូមិចោទលើជនណាម្នាក់ថាចេះអំពើអាបធ្មប់ គឺជននោះច្រើនតែទទួលគ្រោះថ្នាក់ដោយសារបណ្ដេញចេញពីភូមិ ឬក៏មានការលួចសម្លាប់ ជាដើម។
ថ្មីៗនេះ នៅស្រុកអង្គរជុំ ចម្ងាយជាង ៤០គីឡូម៉ែត្រភាគខាងលិចពីទីរួមខេត្តសៀមរាប គឺបុរស ៣នាក់ ត្រូវគេចោទប្រកាន់ថាជាអ្នកចេះអំពើអាបធ្មប់។
បុរសចំណាស់ ៣នាក់នៅភូមិបុសល្ហុង ឃុំដូនពែង នៃស្រុកអង្គរជុំ កំពុងព្រួយបារម្ភអំពីសុវត្ថិភាពផ្ទាល់ខ្លួន និងសុវត្ថិភាពក្រុមគ្រួសារ។
ការព្រួយបារម្ភនេះ កើតឡើងបន្ទាប់ពីសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាស្រុកអង្គរជុំ ម្នាក់ បានដើរនិយាយប្រាប់អ្នកភូមិតៗគ្នាថា បុរសទាំង ៣នាក់ជាអ្នកចេះអំពើអាបធ្មប់ និងធ្វើឲ្យអ្នកភូមិខ្លះមានជំងឺ។
បុរសចំណាស់ម្នាក់អាយុ ៦០ឆ្នាំក្នុងចំណោម ២នាក់ផ្សេងទៀត ដែលគេចោទប្រកាន់ថាជាអ្នកចេះអំពើអាបធ្មប់ គឺលោក វ៉ែន ឌូ។ លោកអះអាងកាលពីរសៀលថ្ងៃអង្គារ ទី២០ ខែមករា ថា សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាស្រុកអង្គរជុំ ម្នាក់ឈ្មោះ ឡាច ជំនិត បានដើរនិយាយប្រាប់អ្នកភូមិជាហូរហែថា រូបលោក និងបុរស ២នាក់ទៀតឈ្មោះ ម៉ង់ ម៉ិល និងឈ្មោះ វង់ គឺជាអ្នកចេះអំពើអាបធ្មប់។ ការដើរនិយាយនេះ នៅពេលដែលសាច់ញាតិខាងប្រពន្ធរបស់សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាស្រុកអង្គរជុំ ម្នាក់នោះមានជំងឺ៖ «ជំនិតនោះគេដើរថាតាមអ្នកស្រុក។ អារឿងដើរនិយាយនេះ ដើម្បីឲ្យពួកដែលមានអបិយជំនឿនោះមានគំនុំមកលើខ្ញុំ។ ខ្ញុំបាទមានអារម្មណ៍ខ្លាចគេមកកាប់សម្លាប់ ឯអ្នកដែលមានឈ្មោះ ៨-៩នាក់នៅក្នុងភូមិនេះ ក៏មានអារម្មណ៍ដូចខ្ញុំដែរ»។
បុរសចំណាស់ដដែលជាគណៈកម្មការវត្តស្វាយជុំ ផង ឲ្យដឹងថា បើទោះបីជាសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាស្រុកអង្គរជុំ ម្នាក់ ដើរនិយាយបរិហារកេរ្តិ៍រូបលោកយ៉ាងនេះក្ដី ក៏លោកមិនមានលទ្ធភាពប្ដឹងផ្ដល់ទេ ហើយដើម្បីការពារខ្លួនពីការចោទប្រកាន់នោះ លោកបានទៅប្រាប់មេភូមិ និងប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនឲ្យនាំរូបគាត់ទៅវត្តតាកាំ ក្នុងស្រុកពួក ដើម្បីផឹកទឹកសម្បថបញ្ជាក់ពីភាពស្អាតស្អំ ថាលោកមិនចេះអំពើអាបធ្មប់ដូចការចោទប្រកាន់នោះទេ។
ទោះយ៉ាងណា វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនអាចទាក់ទងសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាស្រុកអង្គរជុំ លោក ឡាច ជំនិត ដើម្បីសុំការពន្យល់ជុំវិញរឿងនេះបានថាយ៉ាងណានៅឡើយ។
ចំណែកអ្នកសម្របសម្រួលអង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ (Licadho) ខេត្តសៀមរាប លោក នូ ពុទ្ធិ មានប្រសាសន៍ថា នៅក្នុងផ្លូវច្បាប់មិនបានចែងជុំវិញរឿងអំពើអាបធ្មប់នោះជាអ្វីទេ។ ក៏ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ន នៅទីជនបទដាច់ស្រយាលខ្លះ នៅពេលដែលនិយាយរឿងអំពើអាបធ្មប់ គឺមនុស្សមួយចំនួនអាចឈានទៅដល់ការស្អប់ និងគុំកួនទៅលើអ្នកដែលគេមួលបង្កាច់ រហូតដល់ពេលខ្លះអាចឈានទៅការលួចសម្លាប់ទៀតផង។ លោក នូ ពុទ្ធិ បញ្ជាក់ថា អ្នកដែលជឿថាមានអំពើអាបធ្មប់នោះ គឺគ្រាន់តែការងប់ងុល ដោយមិនមានមូលដ្ឋានច្បាស់លាស់ប៉ុណ្ណោះ។ លោកយល់ថា ជាធម្មតាមនុស្សគ្រប់រូបតែងមានជំងឺ ហើយបើសិនជាមានអ្នកភូមិឈឺ គួរនាំទៅឲ្យគ្រូពេទ្យពិនិត្យ ជាជាងការគិតទៅលើជំនឿផ្ដេសផ្ដាស៖ «ជំងឺតម្កាត់អីផ្សេងៗគួរនាំគ្នាពិគ្រោះជាមួយគ្រូពេទ្យ ដែលអាចវិនិច្ឆ័យថារោគហ្នឹងវាប្រាកដ ជៀសវាងការប៉ាន់ស្មានជាអាបធ្មប់ ដែលវាអាចនាំផលលំបាកដល់ប្រជាជននៅកន្លែងហ្នឹង»។
អង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ ឲ្យដឹងថា គេមានគម្រោងចុះស៊ើបអង្កេត និងអប់រំចំពោះករណីនោះ ដើម្បីជៀសវាងកុំឲ្យអ្នកមានជំនឿផ្ដេសផ្ដាស អាចគំរាមកំហែងខុសច្បាប់ទៅលើមនុស្សមួយចំនួន ដែលគេគ្រាន់តែចោទប្រកាន់ដោយគ្មានហេតុផលត្រឹមត្រូវនោះបាន៕