ជនជាតិដើមភាគតិចខេត្តមណ្ឌលគិរីអំពាវនាវឲ្យអាជ្ញាធររកមធ្យោបាយការពារសុវត្ថិភាពហ្វូងដំរីព្រៃជាង ១០ក្បាលដែលបង្ហាញខ្លួន
2019.03.27
សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចខេត្តមណ្ឌលគិរី បារម្ភពីសុវត្ថិភាពហ្វូងដំរំព្រៃជាច្រើនក្បាលដែលបង្ហាញខ្លួននៅជិតប្រភពទឹកអូរធម្មជាតិឋិតក្នុងឃុំស្រែខ្ទុម ស្រុកកែវសីមា។ ពួកគេសង្កេតឃើញថា គ្រោះរាំងស្ងួតនៅរដូវប្រាំងឆ្នាំនេះ ធ្វើឲ្យប្រភពទឹកសំខាន់ៗ បានរីងហួតហែង បណ្ដាលឲ្យសត្វព្រៃប្រមូលផ្តុំគ្នានៅតំបន់ទឹកអូរធម្មជាតិក្បែរលំនៅឋានអ្នកភូមិ។
សហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចព្នងខេត្តមណ្ឌលគិរី នៅថ្ងៃទី២៧ មីនា អំពាវនាវដល់អាជ្ញាធរជំនាញនិងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធឲ្យរកមធ្យោបាយការពារសុវត្ថិភាពហ្វូងដំរីព្រៃជាង ១០ក្បាល ដែលបានបង្ហាញខ្លួនជាង ១សប្តាហ៍មកហើយ ឋិតនៅចំណុចអូររអាមក្នុងឃុំស្រែខ្ទម ស្រុកកែវសីមា។ ការអំពាវនាវនេះ ធ្វើឡើងក្រោយពីដំរីព្រៃទម្ងន់ជិត ២តោន ១ក្បាលបានស្លាប់ កាលពីចុងខែកុម្ភៈកន្លងទៅដោយសារត្រូវគ្រាប់កាំភ្លើងអាកា (AK) របស់ព្រានព្រៃបាញ់ ដើម្បីយកភ្លុក ហើយមកទល់ពេលនេះសមត្ថកិច្ចនៅមិនទាន់ចាប់ខ្លួនជនល្មើសមកផ្ដន្ទាទោសនៅឡើយទេ។
ជនជាតិដើមភាគតិចរស់នៅស្រុកកែវសីមា លោក ប្រក់ ជីប ប្រាប់អាស៊ីសេរីថា ប្រភពទឹកសំខាន់ៗ ដែលជាកន្លែងដំរីព្រៃផឹកបានរីងហួត ក្នុងដែនជម្រកសត្វព្រៃកែវសីមា ដោយសារគ្រោះរាំងស្ងួតនាំឲ្យដំរីជាច្រើនក្បាលមកប្រមូលផ្គុំគ្នានៅអូរអាមជិតសាលាស្រុកកែសីមា។ លោកបារម្ភថា ក្រុមព្រានព្រៃអាចនឹងសម្លាប់សត្វដំរីព្រៃទាំងនោះយកភ្លុក ប្រសិនបើស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធមិនមានវិធានគាំពារឲ្យច្បាស់លាស់នោះទេ។ រីឯការកាប់ទន្ទ្រានព្រៃរានយកដីធ្វើចម្ការក្នុងតំបន់អភិរក្សបង្កប៉ះពាល់ការចិញ្ចឹមជីវិតសត្វព្រៃទាំងនោះដែរ។ លើសពីនេះពលរដ្ឋខ្លះអាចនឹងដាក់អន្ទាក់នៅកន្លែងដែលដំរីឆ្លងកាត់បង្កហានិភ័យខ្ពស់ដល់ហ្វូងដំរីទាំងនោះ៖ «ព្រោះមនុស្សឥឡូវ លោភលន់ចង់បាន ពិសេសដំរីឈ្មោះ ខ្លាចពួកហ្នឹងវាបាញ់ វាធ្លាប់តែបាញ់។ ព្រួយបារម្ភខ្លាច គេដេញហើយវាចូលទៅស្រុកយួន ហើយវាតែងតែបាត់មួយឆ្នាំ ២ ឬ ៣»។
កាលពីពេលថ្មីៗ នេះក្រុមសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចព្នងបានប្រទះឃើញ ហ្វូងដំរីព្រៃជាង ១០ក្បាល ផឹកទឹកនៅអូរអាម ឋិតនៅឃុំស្រែខ្ទុម ស្រុកកែសីមា។ អ្នកភូមិថា ហ្វូងដំរីព្រៃទាំងនោះមិនសូវខ្លាចមនុស្សនោះទេ ដោយសារពួកវា ត្រូវការទឹកផឹក និងអាហារចិញ្ចឹមជីវិត។
ប្រធានមន្ទីរបរិស្ថានខេត្តមណ្ឌលគិរី លោក កែវ សុភ័ក្ត្រ មានប្រសាសន៍ថា ហ្វូងដំរីព្រៃទាំងនោះ មានជាង ១០ក្បាល បានបង្ហាញខ្លួនជារៀងរាល់ល្ងាចទំនងជាស្វែងរកទឹកផឹក និងអាហារបរិភោគ។ លោកថា ឆ្មាំអភិរក្សរបស់មន្ទីរបរិស្ថានបានចុះល្បាតដោយយកចិត្តទុកដាក់ និងសហការជាមួយសមត្ថកិច្ចពាក់ព័ន្ធអភិរក្សនៅតំបន់សំខាន់ៗ ដែលដំរីរស់នៅ និងឆ្លងកាត់។ លោកបញ្ជាក់ថា មន្ត្រីបរិស្ថានបានអប់រំពលរដ្ឋឲ្យប្រុងប្រយ័ត្ន និងរួមគ្នាអភិរក្សសត្វព្រៃព្រោះតំបន់ ដែលហ្វូងដំរីព្រៃធ្វើដំណើរមកផឹកទឹកបានក្លាយជាចម្ការអ្នកភូមិ៖ «បច្ចុប្បន្នយើងព្រួយបារម្ភរឿងហ្នឹងដែរ ប៉ុន្តែយើងប្រើប្រាស់អស់លទ្ធភាព ឃ្លាំមើលជុំវិញតំបន់ដែលវាមក។ តើមានអន្ទាក់អត់ និងដាក់កម្លាំង ដើម្បីឃ្លាំមើលសកម្មភាពការបរបាញ់ ដោយសារបច្ចុប្បន្នចំនួនបុគ្គលិកនៅមានកម្រិត យើងសំណូមពរជាពិសេសអាជ្ញាធរដែនដី ជួយអប់រំពលរដ្ឋ »។
ប្រជាសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចព្នងខេត្តមណ្ឌលគិរី លោក ក្រើង តុលា បារម្ភខ្លាំងពីសុវត្ថិភាពក្នុងការដើរហើររបស់ហ្វូងដំរីព្រៃទាំងនោះ ព្រោះយន្តការអភិរក្ស និងការថែទាំរបស់មន្ត្រីជំនាញនៅខ្វះចន្លោះច្រើន។ លោកថា ព្រានព្រៃនឹងរកឱកាសចាប់ដំរីព្រៃទាំងនោះនៅគ្រា ដែលមន្ត្រីជំនាញធ្វេសប្រហែសព្រោះនៅរដូវប្រាំងគ្រោះរាំងស្ងួតបង្កលក្ខណៈងាយស្រួលឲ្យព្រានព្រៃកំណត់ទីតាំងសត្វព្រៃរស់នៅនិងឆ្លងកាន់ ដើម្បីបរបាញ់និងដាក់អន្ទាក់៖ «ចំណុចដែលដំរីឆ្លងកាន់ហ្នឹង ភាគច្រើនគឺ តែងតែមានបញ្ហាច្រើន ដូចជា អន្ទាក់ ព្រានដែលតែងលួចបាញ់។ ក្រុមឧទ្យានុរក្ស ប្រសិនគាត់បម្រើសត្វដំរីមែន ខ្ញុំជឿថា គាត់តាមដាន តែប្រសិនបើគាត់មិនតាមដាន វានឹងមានហានិភ័យខ្ពស់សម្រាប់សត្វដំរី »។
របាយការណ៍ស្រាវជ្រាវរបស់ក្រុមអ្នកអភិរក្សសត្វដំរីបង្ហាញថា កាលពីអំឡុងឆ្នាំ២០០១ វត្តមានសត្វដំរីមានក្នុងចន្លោះ ៣៧៥ក្បាល ទៅ ៥០០ក្បាល រហូតមកដល់ឆ្នាំ២០១០។ សត្វកម្រទាំងនេះបានថយចុះមកត្រឹម ១២០ក្បាល ទៅ ១៧៥ក្បាល ដែលកំពុងរស់នៅក្នុងព្រៃអភិរក្សក្នុងខេត្តមណ្ឌលគិរី។ មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិល និងសហគមន៍បារម្ភថា វត្តមានសត្វកម្រទាំងនោះបានថយចុះជាបន្តបន្ទាប់ហើយកន្លងទៅ ក្រុមអ្នកអភិរក្សបានប្រទះឃើញខ្មោចដំរីព្រៃមួយចំនួនដេកងាប់ក្នុងព្រៃដោយសារការបរបាញ់និងកត្តាអាយុកាល៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។