អ្នកភូមិបឹងឈូក ក្នុងសង្កាត់គីឡូម៉ែត្រលេខ៦ ខណ្ឌឫស្សីកែវ រាជធានីភ្នំពេញ ៤នាក់ ត្រូវបានសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ កោះហៅមកសាកសួរជុំវិញបទចោទថា ប្រើអំពើហិង្សាទៅលើអ្នកកាន់កាប់អចលនទ្រព្យដោយសុចរិតជាលើកទី៣។ មន្ត្រីសិទ្ធិមនុស្សថា ករណីនេះចម្លែក។
សវនាការសាកសួរអ្នកភូមិបឹងឈូក ៤នាក់ របស់សាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ បានប្រព្រឹត្តទៅពេញមួយព្រឹក ចាប់តាំងពីម៉ោង ៨ រហូតដល់ម៉ោង ១២ថ្ងៃត្រង់ ថ្ងៃទី៥ មករា។
អ្នកភូមិបឹងឈូក មួយរូប ដែលចូលរួមសវនាការសួរដេញដោលរបស់ចៅក្រមសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញនោះ គឺលោក កុល សោភា ថ្លែងថា អស់រយៈពេលមួយព្រឹក ក្រុមចៅក្រមមិនទាន់សម្រេចសេចក្ដីថាយ៉ាងណានៅឡើយទេ ដែលធ្វើឱ្យពួកលោកនៅតែជាជនជាប់ចោទដដែល។
លោកមានមន្ទិលខ្លាំងក្នុងករណីនេះ ព្រោះខាងលោកមិនដែលជួបភាគីម្ខាងទៀតសោះ៖ «ខ្ញុំនៅតែឆ្ងល់ ព្រោះអីខ្ញុំឡើងសវនាការបីដងហើយ អត់ដែលឃើញម្ចាស់ដើមបណ្ដឹងម្ចាស់ដីនោះយ៉ាងម៉េចទាល់តែសោះ។ យើងមកតែភាគីម្ខាង ហើយការចោទប្រកាន់គឺដដែលៗ។ ខ្ញុំយល់ថា ម្ចាស់ដីហ្នឹងហាក់ដូចជាសិប្បនិមិត្ត។ អ៊ីចឹងបានន័យថា គាត់ក្លែងក្លាយ គាត់មិនមានកម្មសិទ្ធិជាម្ចាស់ដីហ្នឹងផ្ទាល់ ព្រោះអីបើសិនជាគាត់ម្ចាស់ដីហ្នឹងផ្ទាល់មែន ខ្ញុំគិតថា នរណាក៏ដូចនរណាដែរ បើខ្លួនឯងជាម្ចាស់កម្មសិទ្ធិហ្នឹងច្បាស់ជានឹងចេញមុខហើយ ព្រោះអី ៣ដងហើយ គាត់អត់ចេញមុខ។ នៅពីក្រោយខ្នងគេមានលុយមានអំណាចចង់បានកន្លែងហ្នឹង គេធ្វើដោយរំលោភលើយើងជាអ្នកក្រីក្រ ដែលអសមត្ថភាពមិនអាចតតាំងជាមួយគេបាន»។
លោកឱ្យដឹងថា ពួកលោកជាប់ចោទក្នុងអំពើហិង្សាចាប់តាំងពីខែឧសភា ឆ្នាំ២០១២ មក។ ចៅក្រមសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ សម្រេចលើកពេលទៅថ្ងៃក្រោយម្ដងទៀត ដោយមិនបានបញ្ជាក់ពេលវេលាពិតប្រាកដនៅឡើយទេ។
មន្ត្រីស៊ើបអង្កេតជាន់ខ្ពស់នៃអង្គការការពារសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ (Licadho) ដែលតាមដានសវនាការនេះ គឺលោក អំ សំអាត មានប្រសាសន៍ថា ការលើកពេលសម្រេចសេចក្ដីនេះក៏ជាការប្រសើរ ព្រោះករណីចោទប្រកាន់អ្នកភូមិបឹងឈូក នៅមានមន្ទិលច្រើន៖ «យើងមើលទៅលើលិខិតខាងផ្ទេរកម្មសិទ្ធិដីធ្លីគេថាដីហ្នឹងជាដីស្រែ ប៉ុន្តែវាខុស ព្រោះដីគាត់នៅហ្នឹង គឺដីបឹង។ បឹងសឹងតែលិចក្បាលទៅទៀត ហើយអ្នកផ្ទេរកម្មសិទ្ធិទៅឱ្យលោក ឡៅ តុងងី សុទ្ធតែជាដីស្រែបង្កបង្កើនផល ហើយសួរថា ពួកគាត់រស់នៅតាំងពីឆ្នាំ ៩៥ មក ក្នុងបឹងលើបឹងបច្ចុប្បន្នទៅដល់ក៏នៅជាបឹងដែរ។ វាមិនមែនជាដីស្រែដូចការអះអាងទេ។ អ៊ីចឹងដោយសារតែយើងឃើញភាពមិនប្រក្រតីច្រើន ហើយសង្ស័យច្រើនដូច្នេះហើយ បានជាលោកព្រះរាជអាជ្ញាសុំទៅចៅក្រមជំនុំជម្រះពន្យារពេលសវនាការ ដើម្បីកោះហៅតំណាងរបស់ម្ចាស់ដី ម្ចាស់ដី ឬអ្នកពាក់ព័ន្ធ ព្រមទាំងអាជ្ញាធរ ដែលចេញឯកសារទាំងអស់ហ្នឹងមកសាកសួរបន្ថែមទៀត នៅក្នុងសវនាការលើកក្រោយ»។
លោកថ្លែងបន្តថា ការចោទប្រកាន់អ្នកភូមិបឹងឈូកទាំងនេះ ក៏មិនស៊ីសង្វាក់គ្នាទៅនឹងបញ្ហាពិតទេ៖ «ពីព្រោះការចោទប្រកាន់ និងការឆ្លើយបំភ្លឺរបស់តំណាងសហគមន៍ទាំងបួននាក់នេះ វាអត់ពាក់ព័ន្ធគ្នាសោះ។ ចោទប្រកាន់គាត់ពីការប្រើប្រាស់អំពើហិង្សា គាត់អត់ដែលស្គាល់ម្ចាស់ដីហ្នឹងថា ជាអ្នកណាផង ហើយក៏មិនដែលឃើញម្ចាស់ដីហ្នឹងទៅតតាំងជាមួយគាត់ផង។ តើគាត់ទៅប្រើហិង្សាជាមួយអ្នកណា? នេះជាការចោទប្រកាន់មួយផ្ទុយស្រឡះពីការពិត។ ការសាកសួរទៅ គឺអត់មានអីទាំងអស់។ ផ្ទុយទៅវិញ គាត់អះអាងថា មានតែអាជ្ញាធរទៅរុះរើផ្ទះរបស់គាត់ ៦ខ្នង។ បំផ្លាញផ្ទះគាត់ ៦ ខ្នង នៅឆ្នាំ ២០០៩។ ក្រោយមកមិនមានហេតុការណ៍អីកើតឡើងទៀតទេ ហើយសំខាន់បំផុត អ្នកដែលប្ដឹងគាត់ប្រើអំពើហិង្សាលើខ្លួន ដូចជាលោកម្ចាស់ដី ឡៅ តុងងី គាត់អត់ដែលស្គាល់ ហើយមិនដែលឃើញមុខទៀត។ អ៊ីចឹងគាត់ទៅប្រើអំពើហិង្សាយ៉ាងម៉េចកើតទៅ?»។
តំណាងអ្នកភូមិបឹងឈូកម្នាក់ ដែលថា រស់នៅទីនោះជាង ១០ឆ្នាំមកហើយ គឺលោកស្រី ខៀវ ចិន្ដា ហៅករណីចោទប្រកាន់នេះថា ជាការប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធតុលាការដើម្បីគាបសង្កត់ពួកគាត់កុំឱ្យហ៊ានចេញមុខទាមទារសិទ្ធិលំនៅឋាន។
អ្នកភូមិបឹងឈូកអះអាងថា ពួកគាត់ចំនួន ៣៥គ្រួសារ រស់នៅ និងអាស្រ័យផលលើទីតាំងដីសព្វថ្ងៃនេះ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៩៥ មិនដែលឃើញមាននរណាម្នាក់មកអះអាងថាជាដីរបស់ខ្លួនទេ ស្រាប់តែនៅឆ្នាំ២០១២ ពួកគាត់ ៤រូប ត្រូវតុលាការហៅមកសាកសួរអំពីការចោទប្រកាន់ថា ប្រើអំពើហិង្សាទៅលើអ្នកកាន់កាប់អចលនទ្រព្យដោយសុចរិត ដែលគាត់ថា មានតែឈ្មោះថា ឡៅ តុងងី។ ពួកគាត់ថា នេះជាលើកទី៣ ហើយដែលតុលាការហៅមកសាកសួរ។
អ្នកភូមិបឹងឈូក ៤រូប ដែលត្រូវសាលាដំបូងរាជធានីភ្នំពេញ ហៅមកសាកសួរនៅព្រឹកថ្ងៃទី៥ មករា គឺមានឈ្មោះ កុល សុភា កាង ណារ៉េន ខៀវ ចិន្ដា និង ប៊ូ ម៉េង៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖
ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។