របាយការណ៍ស្រាវជ្រាវរបស់អង្គការទេសន្តរប្រវេសក៍អន្តរជាតិ ហៅកាត់ថា អាយអូអិម (IOM) សហការជាមួយមជ្ឈមណ្ឌលសិក្សាស្រាវជ្រាវអាស៊ីផ្នែកជនចំណាកស្រុកនៃសកលវិទ្យាល័យជូឡាឡងកន (Chulalongkorn) បង្ហាញថា ពលករខ្មែរចំណាកស្រុកនៅប្រទសថៃ បានជួយលើកស្ទួយសេដ្ឋកិច្ចកម្ពុជា និងថៃ យ៉ាងសម្បើម។ របាយការណ៍ក៏បង្ហាញដែរថា ក្នុងចំណោមពលករខ្មែរស្របច្បាប់ចំនួនជាង ៦សែននាក់ (៦៥០០០០) បានបញ្ជូនកូនៗរបស់ពួកគេតិចតួចណាស់ដែលបានទៅសាលារៀន។
ការស្រាវជ្រាវរបស់អង្គការអាយអូអិម (IOM) សហការជាមួយសកលវិទ្យាល័យជុឡាឡងកន(Chulalongkorn) បង្ហាញថា ចំនួនមធ្យមនៃទឹកប្រាក់ដែលពលករខ្មែរម្នាក់ៗផ្ញើទៅឱ្យសាច់ញាតិនៅឯស្រុកកំណើត គឺ ១.២២៨ ក្នុងមួយឆ្នាំៗ។
ក្នុងចំណោមពលករខ្មែរជាង ៩០០នាក់ ពីខេត្តចំនួន ៦ក្នុងប្រទេសថៃ ដែលត្រូវបានសាកសួរដោយក្រុមស្រាវជ្រាវធ្វើឡើងពីចន្លោះខែកញ្ញាដល់ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៨ និយាយថា លុយចំនួននេះ មានសារសំខាន់ខ្លាំងណាស់សម្រាប់ពួកគេ ព្រោះវាបានជួយឱ្យជីវភាពគ្រួសាររបស់ខ្លួននៅឯស្រុកប្រសើរឡើង។ លទ្ធផលនៃការស្រាវជ្រាវនេះត្រូវបានដាក់បង្ហាញក្នុងសន្និសីទសារព័ត៌មានមួយនៅក្លិបអ្នកការសែតបរទេស (FCC) នៅទីក្រុងបាងកក នៅព្រឹកថ្ងៃសុក្រ ទី២៨ មិថុនា។
ទោះជាយ៉ាងណា ពលករខ្មែរនៅប្រទេសថៃ មានបញ្ហាប្រឈមមួយចំនួន ក្នុងនោះរួមមាន ភាគច្រើននៃកូនៗរបស់ពួកគេមិនបានទៅសាលារៀន ជាពិសេសកូនៗរបស់កម្មករសំណង់ ដោយសារត្រូវផ្លាស់ប្ដូរកន្លែងធ្វើការញឹកញាប់ និងដោយសារកង្វះព័ត៌មាន។
ច្បាប់ថៃអនុញ្ញាតឱ្យកូនៗ របស់ពលករចំណាកស្រុកទាំងអស់ មិនថា ជាជនជាតិណាទេ អាចចូលរៀនសាលាថៃបាននៅតំបន់ដែលឪពុកម្ដាយរបស់ក្មេងៗ ធ្វើការ។
សាស្ត្រាចារ្យសកលវិទ្យាល័យ ជូឡាឡុងកន (Chulalongkorn) អ្នកស្រីព្រឹមចៃ វង់សិរិភិសាន (Premjai Vungsiriphisal) មានប្រសាសន៍ថា បច្ចុប្បន្នមានកុមារៗ សរុបប្រមាណ ៩០.០០០នាក់ ដែលជាកូនៗ របស់ពលករចំណាកស្រុកមកពីប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ឬភូមា កម្ពុជា និងឡាវ កំពុងរៀននៅក្នុងសាលាថៃក្នុងប្រព័ន្ធ និងក្រៅប្រព័ន្ធ។ ទោះជាយ៉ាងណា អ្នកស្រីមិនដឹងថា ចំនួនកូនៗ ពលករខ្មែរមានប៉ុន្មាននាក់នោះទេ ដែលបានចូលរៀន។ ប៉ុន្តែអ្នកស្រីដឹងថា មានតិចតួចប៉ុណ្ណោះ បើប្រៀបធៀបទៅកូនៗ របស់ពលករជនជាតិភូមា។ អ្នកស្រីថា នៅប្រទេសថៃ មានអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលភូមាជាច្រើនធ្វើសកម្មភាពជួយដល់ពលករចំណាកស្រុកភូមា ជាពិសេសបានបង្កើតមណ្ឌលសិក្សាក្រៅប្រព័ន្ធជាច្រើនកន្លែងឱ្យកូនៗ របស់ពលករភូមាអាចរៀនសូត្របាន។ អ្នកស្រីថា សម្រាប់ពលករខ្មែរ នៅមិនទាន់មានអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលខ្មែរធ្វើបែបនៅឡើយទេ។ ទោះយ៉ាងណាក្តីអ្នកស្រីថា ឪពុកម្ដាយពលករខ្មែរគួរទៅសុំចុះឈ្មោះកូនៗនៅសាលារៀនតាមមូលដ្ឋាននីមួយៗដែលពួកគេរស់នៅ។
ចំណែកស្ថានទូតកម្ពុជានៅទីក្រុងបាងកកវិញ អ្នកស្រីថា គួរជួយពលរដ្ឋខ្លួនឱ្យទទួលបានព័ត៌មានចាំបាច់នានា ដើម្បីឱ្យកូនៗ របស់ពួកគេចូលរៀនសាលាថៃបាន ព្រោះថា ការរសិក្សាសំខាន់ណាស់សម្រាប់ក្មេង៖ «ស្ថានទូតគួរតែជួយសម្រួលដល់ដំណើរនៃការធ្វើចំណាកស្រុករបស់ពលករ ឱ្យមានសុវត្ថិភាព មានថ្លៃចំណាយទាប និងឆាប់រហ័សជាងមុន ដើម្បីឱ្យអ្នកដែលចង់ចំណាកស្រុកមកធ្វើការនៅប្រទេសថៃមិនសូវជួបការលំបាក ហើយបើពួកគេយកកូនមកជាមួយ ស្ថានទូតគួរត្រួតពិនិត្យសុខុមាលភាពរបស់ពួកគេ ជាពិសេសការសិក្សារៀនសូត្ររបស់ក្មេង ធានាថាកូនក្មេងទាំងនោះទទួលបានការអប់រំ។ ពេលខ្ញុំនិយាយពីការអប់រំ មិនមែនមានន័យថា យើងត្រូវតែបញ្ជូនពួកគេទៅសាលាទេ គឺយើងអាចផ្ដល់ការអប់រំណាដែលសមស្របទៅនឹងតម្រូវការរបស់ពួកគេ» ។
អាស៊ីសេរីបានទាក់ទងស្ថានទូតកម្ពុជានៅបាងកកដើម្បីសុំការបំភ្លឺជុំវិញរឿងនេះ នៅថ្ងៃសុក្រ ទី២៨ មិថុនា ប៉ុន្តែទូរស័ព្ទមិនអាចទាក់ទងបាន។
ទាក់ទងនឹងការធានារ៉ាប់រងសុខភាពរបស់ពលករខ្មែរវិញ សាស្ត្រាចារ្យ ព្រឹមចៃ វុងសិរិភិសាន (Premjai Vungsiriphisal) មានប្រសាសន៍ថា ច្បាប់ថៃ តម្រូវឱ្យថៅកែក្រុមហ៊ុននីមួយៗនៅក្នុងប្រទេសថៃ ផ្ដល់ការធានារ៉ាប់រងផ្នែកសុខភាពដល់ពលករ មានន័យថា យ៉ាងហោចណាស់ ពួកគេអាចទទួលបានការការពារក្នុងកម្រិតណមួយល៖ «ប៉ុន្តែបើសិនជាពួកគេមិនទទួលបានការធានារ៉ាប់រងសុខភាពទេ នៅពេលពួកគេឈឺ ពួកគេទៅមន្ទីរពេទ្យ ពួកគេអាចនឹងត្រូវគេតម្រូវឱ្យបង់ថ្លៃសេវាព្យាបាលដោយខ្លួនឯង។ ទោះជាយ៉ាងណា បើមិនមានលទ្ធភាពបង់ថ្លៃសេវាក៏ដោយ ក៏ពួកគេនៅតែអាចទទួលបានការព្យាបាលដែរ។ ក៏ប៉ុន្តែជាធម្មតា បើមិនមានធានារ៉ាប់រងសុខភាពទេ ពួកគេនឹងត្រូវតម្រូវឱ្យបង់ថ្លៃព្យាបាលសិន មុននឹងទទួលបានការព្យាបាល។ អង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាលកំពុងព្យាយាមណែនាំនូវសេវាធានារ៉ាប់រងប្រភេទផ្សេងៗ ដែលមានតម្លៃថោក តែនៅតែអាចឱ្យយើងទទួលបានសេវាសុខភាព។ ប៉ុន្តែវាអាស្រ័យលើពលករខ្លួនឯង ថាតើពួកគេយល់ដឹងពីសារសំខាន់នៃសេវាធានារ៉ាប់រងឬទេ ព្រោះថា ពួកគេខ្លះមិនចង់ចំណាយបន្ថែមពីលើថ្លៃចុះបញ្ជីនោះទេ។ តាមការពិត សេវាធានារ៉ាប់រង មានប្រយោជន៍សម្រាប់ពួកគេទេតើ។ ដូច្នេះខ្ញុំយល់ថា ការយល់ដឹងរបស់ពលករក៏សំខាន់ដែរ»។
របាយការណ៍ ៧០ទំព័ររបស់អង្គការ អាយអូអិម (IOM) សហការជាមួយសកលវិទ្យាល័យជុឡាឡុងកន នៅទីក្រុងបាងកក ស្នើឱ្យរដ្ឋាភិបាលថៃ ធានាដល់ពលករចំណាកស្រុកនូវប្រាក់ខែគោលដែលកំណត់ក្នុងច្បាប់ថៃ។ ត្រូវធានាដល់ពលករចំណាកស្រុកទាំងអស់នូវការធានារ៉ាប់រងសុខភាព និងការធានាថ្លៃចំណាយលើគ្រោះថ្នាក់នៅកន្លែងធ្វើការ។
សំរាប់ការជួយដល់ពលករចំណាកស្រុកខ្មែរវិញ របាយការណ៍ស្នើឱ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ហ្វឹកហ្វឺនបង្រៀនពលករខ្លួនដែលត្រៀមចាកចេញពីកម្ពុជានូវការយល់ដឹងចាំបាច់នានា រួមទាំងការចុះឈ្មោះកូនចូលរៀននៅប្រទេសថៃ។ បង្កើតមូលនិធិខ្ចីប្រាក់សម្រាប់ពលករដើម្បីកុំឱ្យពលករទៅខ្ចីបុលពួកឈ្មួញដែលយកការប្រាក់ខ្ពស់។ សហការជាមួយស្ថាប័នហិរញ្ញវត្ថុដែលយកថ្លៃសេវាផ្ញើប្រាក់ទៅផ្ទះសមរម្យ។ របាយការណ៍ក៏ស្នើឱ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា បង្កើតមជ្ឈមណ្ឌលហ្វឹកហ្វឺនដល់ពលករដែលធ្វើមាតុភូមនិវត្តន៍មករស់នៅកម្ពុជាវិញ ដើម្បីសម្រួលឱ្យពួកគេអាចបង្កើតមុខរបរ ឬប្រើប្រាស់ជំនាញរបស់ពួកគេដែលទទួលបានមកពីប្រទេសថៃ ឱ្យមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងកម្រិតខ្ពស់៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។