សង្គម​ស៊ីវិល​ស្នើ​រដ្ឋាភិបាល​​លុប​ប្លង់​កម្មសិទ្ធិ​ដី​នៅ​មាត់​សមុទ្រ​និង​បឹង​ធម្មជាតិ

0:00 / 0:00

មន្ត្រី​សង្គម​ស៊ីវិល​មួយ​ចំនួន​នៅ​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ បាន​ស្នើ​ដល់​រដ្ឋាភិបាល​ឲ្យ​មោឃៈ ឬ​លុប​ចោល​ប្លង់​កម្មសិទ្ធិ​ដីធ្លី​នៅ​តាម​តំបន់​ឆ្នេរសមុទ្រ និង​ដី​នៅ​ជុំវិញ​បឹង​ធម្មជាតិ បឹង​ព្រែកទប់ ដែល​ដោយ​ពួកគេ​ចាត់​ទុក​ថា ការ​ចេញ​ប័ណ្ណ​មាន​ភាព​មិន​ប្រក្រតី និង​គ្មាន​សកម្មភាព​អភិវឌ្ឍន៍។

មន្ត្រី​រដ្ឋាភិបាល​មិន​ទាន់​ឆ្លើយ​តប​បញ្ហា​នេះ​ទេ ប៉ុន្តែ​បាន​បើ​កិច្ចប្រជុំ​ពិនិត្យ​ចំពោះ​សកម្មភាព​របស់​ក្រុមហ៊ុន​ទទួល​បាន​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ពី​រដ្ឋាភិបាល​ជា​បណ្តើរៗ​នា​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ នេះ​ហើយ។

ប្រតិកម្ម​សំណើ​របស់​មន្ត្រី​សង្គម​ស៊ីវិល​ដូច្នេះ កើត​ឡើង​បន្ទាប់ពី​សង្កេត​ឃើញ​ថា បច្ចុប្បន្ន​ដី​នៅ​តំបន់​ឆ្នេរសមុទ្រ​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ ភាគ​ច្រើន​ត្រូវ​មន្ត្រី​មាន​អំណាច និង​ឈ្មួញ​ធ្វើ​របង​ថ្ម​ហ៊ុមព័ទ្ធ​ស្ទើរ​ក​កន្លែង​សម្រាប់​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​ដើរ​កម្សាន្ត ឬ​ចុះ​ងូត​ទឹក​ឲ្យ​បាន​ទូលំទូលាយ​ទេ។

ប្រធាន​អង្គការ​ស្រាវជ្រាវ​ជាតិ​កម្ពុជា (CNRO) សាខា​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ លោក សុខ សុខុម បាន​រិះគន់​ថា អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​ជាប់មាត់​សមុទ្រ​មួយ​នេះ បាន​ឃុបឃិត​គ្នា​ធ្វើ​ប័ណ្ណ​កម្ម​សិទ្ធិ​ដីធ្លី រំលោភ​យក​ដី​នៅ​តាម​តំបន់​ឆ្នេរ និង​ដី​ចំណី​បឹង​ព្រែក​ទប់ ដែល​ជា​បឹង​សម្រាប់​ស្តុក​ទឹក​ប្រាស់​ប្រាស់​ទូទាំង​ខេត្ត។

លោក​ថា គ្រួសារ​ពលរដ្ឋ​ពិតប្រាកដ​ដែល​រស់​នៅ​ជាប់​មាត់​បឹង​ព្រែក​ទប់ គឺ​មាន​ចំនួន​តែ ៥១​គ្រួសារ​ទេ ដែល​ត្រូវ​ទទួល​បាន​ប័ណ្ណ​កម្ម​សិទ្ធិ​ដីធ្លី​ស្រប​ច្បាប់ ប៉ុន្តែ​មន្ត្រី​ពាក់ព័ន្ធ​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ ជំនាន់​លោក ស្បោង សារ៉ាត់ ដឹកនាំ​បាន​បំប៉ោង​តួលេខ​រហូត​ដល់​ជាង ២០០​គ្រួសារ។

ផ្ដើម​ពី​បញ្ហា​នេះ លោក សុខ សុខុម បាន​ស្នើ​ដល់​លោក ឈិត សុខុន អភិបាល​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ បច្ចុប្បន្ន​ត្រូវ​ស្នើ​គោលការណ៍​ពី​រដ្ឋាភិបាល​ឲ្យ​មោឃៈ​ភាព​ប្លង់ដី​ក្លែង​ឯកសារ​ពិត​នៅ​តាម​តំបន់​ឆ្នេរ ឬ​ដី​ចំណី​មាត់​បឹង​ព្រែកទប់ និង​ដី​តំបន់​ក្បាលឆាយ​មក​ជា​សម្បត្តិ​រដ្ឋ​វិញ៖ «សម្រាប់​រដ្ឋាភិបាល​ត្រូវ​មាន​វិធានការ​ទៅ​លើ​ការ​រំលោភ​យក​ដី​រដ្ឋ​កុំ​ឲ្យ​បាត់បង់​ដោយ​ឈ្មួញ ឬ​មន្ត្រី​មាន​អំណាច។ ​ទោះ​ដី​នៅ​តំបន់​ក្បាលឆាយ ដី​តំបន់​មាត់​បឹង​ព្រែកទប់ និង​ដី​ឆ្នេរ​ក៏ដោយ អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​ត្រូវ​មាន​វិធានការ​ជា​បន្ទាន់ ដើម្បី​ទុក​ដី​ឆ្នេរ​សមុទ្រ និង​ដី​រដ្ឋ​ទាំង​នេះ​ប្រែ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​តំបន់​រមណីយដ្ឋាន ជា​កន្លែង​ទេសចរណ៍ ដើម្បី​ទាក់ទាញ​ភ្ញៀវទេសចរ​ទាំង​ជាតិ​និង​អន្តរ​ជាតិ​មក​កម្សាន្ត​នៅ​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ នៅ​ថ្ងៃ​អនាគត។ ជាក់ស្ដែង​ឆ្នេរ​ស្ទើរ​តែ​បាត់បង់​ទាំង​ស្រុង​នៅ​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ ហើយ​បឹង​ធម្មជាតិ​ក៏​អស់​ទៀត»

ដូចគ្នា​ដែរ លោក ប៊ួន ណារិទ្ធ មន្ត្រី​សម្របសម្រួល​អង្គការ​លីកាដូ (Licadho) ខេត្ត​ព្រះសីហនុ ក៏​បាន​ទទូច​ឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល​ពិចារណា ឬ​ប្រើប្រាស់​នីតិវិធី​ណា​មួយ​ឈាន​ដល់​លុប​ប័ណ្ណ​កម្មសិទ្ធិ​ដីធ្លី​ប៉ះពាល់​ដល់​ដី​មាត់​បឹង​ធម្មជាតិ និង​ឆ្នេរ​សមុទ្រ​ជាដើម។ លោក​បន្ត​ថា រដ្ឋាភិបាល​ត្រូវ​ដក​ហូត​ដីធ្លី​ដែល​មន្ត្រី​ពាក់ព័ន្ធ​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ ចេញ​ប័ណ្ណ​កម្ម​សិទ្ធិ​មិន​ប្រក្រតី​ទាំង​នោះ​មក​ជា​សម្បត្តិ​សាធារណៈ​រដ្ឋ​វិញ​នៅ​ថ្ងៃ​អនាគត ព្រោះ​លោក​សង្កេត​ឃើញ​ថា ខេត្ត​ជាប់​ឆ្នេរសមុទ្រ​មួយ​នេះ កើត​មាន​ភាព​មិន​ប្រក្រតី​ជា​ច្រើន​ទាក់ទង​ការ​ចេញ​ប័ណ្ណ​កម្មសិទ្ធិ​លើ​ចំណែក​ដី​បឹង​ធម្មជាតិ និង​តំបន់​ឆ្នេរសមុទ្រ​ជាដើម។

លោក​បន្ថែម​ថា សព្វថ្ងៃ​នេះ​ឆ្នេរ​សមុទ្រ​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ សម្រាប់​ទទួល​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​ចូល​កម្សាន្ត​មិន​មាន​ច្រើន​ទេ ព្រោះ​មានកម្ម​សិទ្ធិ​អស់​ទៅ​ហើយៗ មាន​ដី​តំបន់​ឆ្នេរ​ច្រើន​ទៀត​ក៏​ត្រូវ​ហ៊ុមព័ទ្ធ​ដោយ​របង​ថ្ម​ធ្វើ​កម្ម​សិទ្ធិ​ឯកជន។

លោក ប៊ួន ណារិទ្ធ បញ្ជាក់​ថា បច្ចុប្បន្ន​ឃើញ​មាន​ឆ្នេរ​អូរឈើទាល មាន​ទីតាំង​នៅ​ទល់​មុខ​ផ្ទះ​លំហែ​កាយ លោក​នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន តែមួយ​គត់​ដែល​អាច​ឲ្យ​ភ្ញៀវ​ចូល​ងូត​ទឹក ឬ​ដើរ​កម្សាន្ត​បាន ប៉ុន្តែ​ឆ្នេរ​ក្រៅ​ពី​នេះ​មិន​មាន​ទេ ព្រោះ​ត្រូវ​ឯកជន​គ្រប់គ្រង និង​គ្មាន​អនាម័យ៖ «បឹង​ព្រែក​ទប់​​នេះ ការ​ចេញ​ប័ណ្ណ​កម្មសិទ្ធិ គឺ​ធ្វើ​ឲ្យ​បាត់បង់​ដី​ជា​ទ្រព្យ​សម្បត្តិ​សាធារណៈ​របស់​រដ្ឋ ឬ​ដី​បឹង​ដែល​ជា​ប្រយោជន៍​របស់​រដ្ឋ ជាពិសេស​រាល់​ការ​ចេញ​ប័ណ្ណ​កម្មសិទ្ធិ​គ្រប់គ្រង​ដីធ្លី ដែល​ពាក់​ព័ន្ធ​ដី​បឹង និង​ឆ្នេរ​សមុទ្រ​ជាដើម គឺ​រដ្ឋ​ត្រូវ​តែ​ប្រើប្រាស់​នីតិវិធី​ណា​មួយ​រំលាយ​ប្លង់​ទាំង​នេះ​ចោល ហើយ​ដក​ហូត​ដី​បឹង ឬ​ឆ្នេរ​សមុទ្រ​ទាំង​នោះ​មក​ជា​ដី​សាធារណៈ​របស់​សម្បត្តិ​រដ្ឋ​វិញ»

ទាក់ទង​បញ្ហា​នេះ លោក ស្រ៊ុន ស្រ៊ន់ អភិបាល​រង​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ មាន​ប្រសាសន៍​ថា អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​គ្មាន​សិទ្ធិ​សើរើ​សំណង់ ឬ​សកម្មភាព​ចាក់​ដី​លុប​មាត់​បឹង​ព្រែកទប់ និង​តំបន់​ឆ្នេរ​បាន​ទេ ព្រោះ​ដីធ្លី​ទាំង​នោះ​មាន​ប័ណ្ណ​កម្ម​សិទ្ធិ​ដីធ្លី​ត្រឹមត្រូវ។ លោក​បន្ត​ថា សម្រាប់​ដី​សម្បទាន​នៅ​តាម​ទីតាំង​ផ្សេងៗ ដែល​រដ្ឋាភិបាល​បាន​ផ្ដល់​អាជ្ញាប័ណ្ណ​ជូន​ក្រុមហ៊ុន​ឯកជន ទាល់តែ​រដ្ឋាភិបាល​ទើប​មាន​សិទ្ធិ​សើរើ​ការងារ​នេះ៖ «រាល់​ថ្ងៃ​នេះ​យើង​បាន​ឃើញ​ហើយ​អំពី​សកម្មភាព​ចាក់​ដី​លុប​មាត់​បឹង​ព្រែកទប់ នៅ​ជាប់​​ថ្នល់​កៅស៊ូ​នេះ​ដែរ ប៉ុន្តែ​មិន​ប៉ះពាល់​ដល់​ទំហំ​ផ្ទៃ​បឹង​ដែល​យើង​រក្សា​ទុក​ទេ នេះ​ជា​បញ្ហា​ផ្លូវ​ច្បាប់។ ដូច្នេះ​យើង​ពិបាក​នឹង​ហាមឃាត់​ដោយសារ​ម្ចាស់​ដី​ទាំង​នោះ​មាន​ប្លង់​កម្មសិទ្ធិ​ស្រប​ច្បាប់។ ចំណែក​​ផ្ទៃ​បឹង គឺ​មិន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​មាន​អ្នក​ទន្ទ្រាន​កាន់កាប់​នោះ​ទេ»

ទាក់ទិន​បញ្ហា​នេះ កាលពី​ថ្ងៃ​ទី​២០ ខែ​វិច្ឆិកា លោក​ឧបនាយករដ្ឋមន្ត្រី ប៊ិន ឈិន ប្រធាន​អាជ្ញាធរ​ជាតិ​ដោះស្រាយ​ទំនាស់​ដីធ្លី បាន​បើក​កិច្ច​ប្រជុំ​សើរើ​ទៅ​លើ​ការងារ​ពាក់ព័ន្ធ​ការ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច ដែល​រដ្ឋាភិបាល​បាន​ផ្ដល់​អាជ្ញាប័ណ្ណ​ជូន​ក្រុមហ៊ុន​វិនិយោគ​មួយ​ចំនួន​នា​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ។

ក្នុង​ឱកាស​នោះ លោក​បាន​ព្រមាន​ថា នឹង​ដក​អាជ្ញាប័ណ្ណ​ពី​ក្រុមហ៊ុន​ទាំង​ឡាយ​ណា​ដែល​មិន​បាន​អនុវត្ត​តាម​កិច្ចសន្យា ឬ​គោលការណ៍​វិនិយោគ​ដែល​បាន​ព្រមព្រៀង​ជាមួយ​រដ្ឋាភិបាល៖ «ដី​មិន​ធ្វើ គឺ​ជា​កម្មវត្ថុ​ដែល​រដ្ឋ​ត្រូវ​ដក​ហូត​មក​វិញ។ ប៉ុន្តែ​ការ​ដក​នេះ គឺ​មិន​មែន​សម្រេច​ត្រឹម​ខ្លួន​ខ្ញុំ​ម្នាក់​ឯង​ទេ គឺ​ខ្ញុំ​អាង​ទៅ​លើ​ប្រធាន អនុ​គណៈកម្មការ​ថ្នាក់​ខេត្ត ​គេ​ចុះ​ពិនិត្យ​ថា បើ​សម្បទាន​ណា​មួយ​មិន​អនុវត្ត​ទៅ​តាម​កិច្ច​ព្រមព្រៀង ឬ​គោលការណ៍​វិនិយោគ​ជាមួយ​រដ្ឋាភិបាល គឺ​ត្រូវ​ដក​ហូត​ជា​សម្បត្តិ​រដ្ឋ​វិញ។ ព្រោះ​ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ទាំង​នោះ ​ដី​សម្បទាន​ដែល​រដ្ឋ​បាន​ប្តល់​ជូន​លក់​បន្ត​ទៅ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ផ្សេង​ទៀត។ ទស្សនៈ​របស់​រដ្ឋាភិបាល​គឺ​មាន​គោលដៅ​ច្បាស់លាស់​ដូច្នេះ»

ចំណាត់​ការ​នេះ មន្ត្រី​សង្គម​ស៊ីវិល​មួយ​ចំនួន​នា​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ បាន​ប្រកាស​សាទរ និង​រង់ចាំ​មើល​ប្រសិទ្ធភាព​ការងារ​របស់​មន្ត្រី​រដ្ឋាភិបាល ថា​អាច​មាន​សកម្មភាព​ទៅ​លើ​ក្រុមហ៊ុន​នីមួយៗ ដែល​មិន​អនុវត្ត​តាម​គោលការណ៍​វិនិយោគ​បាន​ត្រឹម​កម្រិត​ណា។

កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២៩ ខែ​កញ្ញា ឆ្នាំ​២០១៤ រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា តាម​រយៈ​ក្រសួង​បរិស្ថាន បាន​ដក​អាជ្ញាប័ណ្ណ​ពី​ក្រុមហ៊ុន​ទទួល​បាន​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ចំនួន ៨ មាន​ផ្ទៃដី​សរុប​ប្រមាណ​ជាង ១២​ពាន់​ហិកតារ នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​ចំនួន ៣ គឺ​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ ចំនួន ៥​ក្រុមហ៊ុន ខេត្ត​កំពង់ស្ពឺ ១​ក្រុមហ៊ុន និង​ខេត្ត​កោះកុង ចំនួន ២​ក្រុមហ៊ុន។

រដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​បរិស្ថាន លោក សាយ សំអាល់ បញ្ជាក់​ថា មូលហេតុ​ដក​ហូត​អាជ្ញាប័ណ្ណ​ពី​ក្រុមហ៊ុន​ទាំង ៨​នោះ ដោយសារ​មិន​គោរព​តាម​គោលការណ៍​វិនិយោគ​របស់​រដ្ឋាភិបាល ទើប​ក្រសួង​ដក​ហូត​ដី​ទាំង​នោះ​ដាក់​ជា​ឧទ្យានជាតិ ឬ​ជា​សម្បត្តិ​រដ្ឋ​វិញ៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖

ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។