អ្នកភូមិមានបញ្ហាដីធ្លីមកពីខេត្តកំពង់ឆ្នាំង និងកោះកុង រកកិច្ចអន្តរាគមន៍ពីអ្នកស្រី រ៉ូណា ស្មីត ក្រោមការតាមដានពីអាជ្ញាធរក្រុងភ្នំពេញ
2019.04.29
ប្រជាសហគមន៍ឡពាងប្រមាណ ៦០នាក់ នាំគ្នាធ្វើដំណើរពីខេត្តកំពង់ឆ្នាំង មករាជធានីភ្នំពេញ ដើម្បីសុំកិច្ចអន្តរាគមន៍ពីអ្នករាយការណ៍ពិសេស អង្គការសហប្រជាជាតិទទួលបន្ទុកសិទ្ធិមនុស្ស ដែលកំពុងធ្វើទស្សនកិច្ចនៅកម្ពុជា។ ចំណែក តំណាងពលរដ្ឋមានជម្លោះដីធ្លី ១៦នាក់មកពីខេត្តកោះកុងថា សមត្ថកិច្ចក្រុងភ្នំពេញ ដាក់កម្លាំងតាមដាន ថតរូប និងសាកសួរពួកគាត់ ក្នុងពេលរកដំណោះស្រាយរឿងដីធ្លីពីក្រសួងរៀបចំដែនដី។ សង្គមស៊ីវិលចាត់ទុកសកម្មភាពពីសំណាក់អាជ្ញាធរនេះថា ជាការគំរាមកំហែង និងរំលោភសិទ្ធិជាមូលដ្ឋានរបស់ពលរដ្ឋ ក្នុងការស្វែងរកដំណោះស្រាយរឿងដីធ្លី។
តំណាងសហគមន៍ឡពាង លោកស្រី អ៊ុំ សុភី ឲ្យដឹងថ្ងៃទី២៩ មេសាថា ពួកគាត់បានដាក់ញត្តិជូន អ្នករាយការណ៍ពិសេសអង្គការសហប្រជាជាតិទទួលបន្ទុកផ្នែកសិទ្ធិមនុស្សនៅកម្ពុជា បន្ទាប់ពីអ្នកស្រី រ៉ូណា ស្មីត (Rohna Smith) ចេញមកជួប និងទទួលយកសំណើពួកគេដោយផ្ទាល់ នៅការិយាល័យអង្គការសហប្រជាជាតិ ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ។
អ្នកភូមិឡពាង ស្នើដល់អ្នកស្រី រ៉ូណា ស្មីត ជួយនាំយកករណីជម្លោះដីធ្លីជាមួយក្រុមហ៊ុន ខេ.ឌី.ស៊ី ទៅប្រាប់លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ដើម្បីពន្លឿនក្នុងការដោះស្រាយ ស្នើសុំផ្ដល់មេធាវីដល់ពួកគាត់ ក្នុងរឿងក្ដីរដ្ឋប្បវេណីជាមួយអ្នកស្រី ជា ខេង នៅតុលាការក្រុងភ្នំពេញ ហើយនឹងសុំផ្ដល់ជាថវិកា ដើម្បីបង់ឲ្យតុលាការសម្រាប់ដំណើរការរឿងក្ដី។
ជាការឆ្លើយតបមកវិញ លោកស្រី អ៊ុំ សុភី ថា អ្នកស្រី រ៉ូណា ស្មីត នឹងយកសំណើសុំមេធាវីដល់ពលរដ្ឋទៅពិភាក្សា ប៉ុន្តែអ្នករាយការណ៍ពិសេស អង្គការសហប្រជាជាតិរូបនេះ ប្រាប់ពួកគាត់ថា មិនអាចផ្ដល់ជាថវិកាដល់សហគមន៍ឡពាង រឿងបង់ប្រាក់ប្រដាប់ក្ដីនៅតុលាការទេ។ ទោះបីជាយ៉ាងណា តំណាងសហគមន៍ឡពាង លោកស្រី អ៊ុំ សុភី សង្ឃឹមថា អ្នកស្រី រ៉ូណា ស្មីត នឹងយកសំណើពួកគាត់ទៅប្រាប់ប្រមុខរដ្ឋាភិបាល ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ចប់ជម្លោះដីធ្លីដ៏រ៉ាំរ៉ៃនៅឃុំតាជេស ស្រុកកំពង់ត្រឡាច ខេត្តកំពង់ឆ្នាំង៖ «ចំណុចសំខាន់ចង់ឲ្យគាត់ពាំនាំពាក្យរបស់ពួកខ្ញុំដែលមានបញ្ហាជាមួយក្រុមហ៊ុនហ្នឹងទៅរដ្ឋាភិបាល ហើយគាត់បានសន្យាថា ប្រសិនបើគាត់បានជួបរដ្ឋមន្ត្រីក្នុងជួររដ្ឋាភិបាល គាត់នឹងរករឿងហ្នឹងទៅជជែក។ បើមិនបានជួបទេ គាត់នឹងសរសេររឿងពួកខ្ញុំដាក់ក្នុងរបាយការណ៍របស់គាត់ទៅរដ្ឋាភិបាលដែរ។ គាត់ថាគាត់នឹងព្យាយាម» ។
ចំណែកក្រុមប្រជាពលរដ្ឋមានជម្លោះដីធ្លីមកពីខេត្តកោះកុង ១៦នាក់ ត្រូវសមត្ថកិច្ចក្រុងភ្នំពេញដាក់កម្លាំងតានដាន ថតរូប និងសួរនាំជាច្រើន នៅថ្ងៃទី២៩ មេសា ខណៈពេលពួកគេស្នាក់នៅវត្តសាមគ្គីរង្សី ហើយគ្រោងចេញទៅរកដំណោះស្រាយនៅក្រសួងរៀបចំដែនដី។
តំណាងប្រជាពលរដ្ឋ លោកស្រី ផាវ ញ៉ឺង ថ្លែងថា ពួកគាត់នាំគ្នាមក រកដំណោះស្រាយដីធ្លី មិនមែនមកប្រឆាំងរដ្ឋាភិបាល ឬធ្វើបដិវត្តពណ៌អ្វីនោះទេ។ លោកស្រី ផាវ ញ៉ឺង លើកឡើងថា ប្រសិនបើអាជ្ញាធរមិនចង់ឃើញពួកគាត់ឡើងមករាជធានីភ្នំពេញ គួរណាស់រដ្ឋាភិបាលជាពិសេសក្រសួងរៀបចំដែនដី ប្រញាប់ដោះស្រាយបញ្ចប់រឿងដីធ្លីឲ្យពួកគាត់១៩គ្រួសារឲ្យបានឆាប់៖ «រឿងមិនយុត្តិធម៌បំផុតសម្រាប់ពួកខ្ញុំគឺ ប៉ូលិស តាមដានហើយនិយាយមើលងាយពួកខ្ញុំ សុទ្ធជាជនអគតិ ហើយសម្លឹងខ្ញុំមើលលើមើលក្រោម។ ហើយគាត់អត់បង្ហាញអត្តសញ្ញាណថាគាត់មកពីណានោះទេ។ ខ្ញុំសួរតើ តើពូឯងមកថតខ្ញុំហ្នឹង ពូឯងចង់បានអីគេ។ បើចង់បានព័ត៌មានពីពួកខ្ញុំ ពូសួរទៅ ខ្ញុំនឹងឲ្យ ព្រោះខ្ញុំមិនមែនជាជនឧក្រិដ្ឋ ដើម្បីផ្ដួលរំលំរដ្ឋាភិបាល ឬក៏ខ្ញុំដើរប្លន់លួច ឬក៏ជួញដូរគ្រឿងញៀនអីទេ។ ពួកខ្ញុំចង់បានដីធ្លី ពួកខ្ញុំចង់បានតែដីពួកខ្ញុំត្រឡប់មកវិញទេ» ។
នាយករងទទួលបន្ទុកផ្នែកឃ្លាំមើលសិទ្ធិមនុស្សនៃអង្គការ លីកាដូ (LICADHO) លោក អំ សំអាត យល់ថា សកម្មភាពរបស់សមត្ថកិច្ចនេះ គឺជាការគំរាមកំហែង និងរំលោភសិទ្ធិជាមូលដ្ឋានរបស់ពលរដ្ឋ ក្នុងការស្វែងរកដំណោះស្រាយរឿងដីធ្លី។ លោក អុំ សំអាត សង្កេតឃើញថា ការដានពីសំណាក់សមត្ថកិច្ចនេះ មិនមែនមានតែក្រុមប្រជាពលរដ្ឋដែលមានទំនាស់ដីធ្លីប៉ុណ្ណោះទេ ប៉ុន្តែខាងសមាគមនិងអង្គការសង្គមស៊ីវិលវិញ ក៏ជួបប្រទះរូបភាពដូចគ្នានេះដែរ៖ «ទាំងអស់នេះ ជារូបភាពមួយដែលមិនល្អ ដែលមើលទៅថាសិទ្ធិសេរីភាពរបស់ប្រជាពលរដ្ឋត្រូវបានរឹតត្បិត ហើយដោយសារតែអាជ្ញាធរមានការភ័យបារម្ភ ហួសហេតុពេកក្នុងមួយរយៈពេលចុងក្រោយនេះ។ ខ្ញុំគិតថា វិធីសាស្ត្រ មធ្យោបាយ ក្នុងការដោះស្រាយ គឺការដោះស្រាយបញ្ហាដីធ្លីរបស់ពួកគាត់ឲ្យបានចប់ឲ្យឆាប់ទៅ ការតវ៉ាឬក៏ការតាមដាន និងការទាមទារ វាអាចបញ្ចប់តាមហ្នឹងដែរ» ។
ប្រជាពលរដ្ឋ ១៧៥គ្រួសារនៅស្រុកស្រែអំបិល និងស្រុកបុទុមសាគរ ខេត្តកោះកុង មានទំនាស់ដីធ្លីជាមួយក្រុមហ៊ុនស្ករអំពៅរបស់ឧកញ៉ា ហេង ហ៊ុយ និងឧកញ៉ា លី យ៉ុងផាត់ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៩។ ក្រុមប្រជាពលរដ្ឋអះអាងថា ពួកគេបានរស់នៅលើដីជម្លោះមានទាំងដីលំនៅឋាន និងដីចម្ការសរុបជាង ១០០ហិកតារតាំងពីឆ្នាំ១៩៩៥ មក និងមានការទទួលស្គាល់ពីមេឃុំជីខក្រោមផងដែរ។
គិតមកដល់ពេលនេះ នៅសល់ប្រជាពលរដ្ឋ ១៩គ្រួសារ នៅមិនទាន់ទទួលបានដំណោះស្រាយពីក្រុមហ៊ុនស្ករអំពៅរបស់លោក ហេង ហ៊ុយ។ ប្រជាពលរដ្ឋ នៅតែប្រកាន់ជំហរទាមទារឲ្យ លោក ហេង ហ៊ុយ ដោះស្រាយបញ្ចប់បញ្ហាដល់ពួកគេ តាមការសន្យារបស់ក្រសួងរៀបចំដែនដី នគរោបនីយកម្ម និងសំណង់ ដែលបានព្រមព្រៀងផ្ដល់សំណងជំងឺចិត្តក្នុងមួយគ្រួសារជាដី ៣ហិកតារ និងថវិកា ២.៥០០ដុល្លារសហរដ្ឋអាមេរិក៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។