ជម្លោះដីធ្លីបានកើតឡើងជាបន្តបន្ទាប់ និងប៉ះពាល់ដល់ការតាំងលំនៅរបស់ប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅក្នុងតំបន់មិនទាន់មានការបែងចែកជាភូមិ ឃុំ ច្បាស់លាស់។ ជម្លោះដីនោះភាគច្រើនពាក់ព័ន្ធដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចដែលរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា បានផ្ដល់ឲ្យបរទេសវិនិយោគក្នុងរយៈពេលជិត ១០០ឆ្នាំ។ បញ្ហានេះធ្វើឲ្យប្រជាពលរដ្ឋដែលគ្មានដីដាំដុះ និងអ្នកដែលកំពុងកាន់កាប់ដី ហើយមានជម្លោះជាមួយក្រុមហ៊ុនឡើងមកទាមទារឲ្យរដ្ឋាភិបាលមានការដោះស្រាយ។
ប្រជាពលរដ្ឋច្រើនរយនាក់ ភាគច្រើនជាជនជាតិស្ទៀង មកពីឃុំឃ្សឹម ស្រុកស្នួល ខេត្តក្រចេះ ស្វែងរកការជួយអន្តរាគមន៍ពីប្រធានកាកបាទក្រហមកម្ពុជា នៅថ្ងៃ២១ ខែឧសភា ពីបញ្ហាដីនិងផ្ទះរបស់ពួកគាត់ ត្រូវក្រុមហ៊ុនដាំកៅស៊ូមកពីប្រទេសវៀតណាម ដុតផ្ទះ និងឈូសកម្ទេច ព្រមទាំងបំផ្លាញដំណាំ។
ទោះយ៉ាងណាក្តី អ្នកភូមិមិនអាចចូលទៅថ្លែងពីកង្វល់នៃការរំលោភយកដី ហើយដុតផ្ទះបង្ខំឲ្យចេញពីដីកំពុងកាន់កាប់អាស្រ័យផល នៅទីស្នាក់ការកាកបាទក្រហមកម្ពុជា បានឡើយ ដោយមន្ត្រីកាកបាទក្រហមកម្ពុជា មកទទួលញត្តិនៅកណ្ដាលផ្លូវ ក្បែរស្តុបអូរបែកក្អម រាជធានីភ្នំពេញ។
ប្រធានគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ លោក សម រង្ស៊ី ចុះជួបប្រជាពលរដ្ឋនៅវត្តសាមគ្គីរង្សី នៅសង្កាត់ស្ទឹងមានជ័យ ជាទីដែលប្រជាពលរដ្ឋជួបជុំគ្នានៅទីនោះ សំដែងកង្វល់ពីដីភូមិ និងដីកសិកម្មដែលត្រូវក្រុមហ៊ុនវៀតណាម បំពានយក។
លោកថា គណបក្សនេះនឹងរកយុត្តិធម៌ជូនម្ចាស់ដីក្នុងពេលឆាប់ៗ៖ «តែឥឡូវនេះ ទោះជាអត់មានសង្គ្រាមស៊ីវិលចេញមុខ ក៏មានសង្គ្រាមមួយដែលរដ្ឋអំណាចលោក ហ៊ុន សែន ធ្វើដោយផ្ទាល់ គឺខ្ចីដៃយួនឲ្យមកសម្លាប់ខ្មែរ ហ្នឹងហើយជាសង្គ្រាមដែលរដ្ឋអំណាចធ្វើមកលើប្រជារាស្ត្រខ្មែរ ឲ្យបងប្អូនជាជនភៀសខ្លួន។ រូបភាពនេះអស់ផ្ទះសម្បែង គេដុតផ្ទះ វេចបង្វេចរត់ពីកន្លែងមួយទៅកន្លែងមួយ អត់ទីជម្រក ដេកហាលភ្លៀងហាលខ្យល់ អត់បាយ អត់ថ្នាំសង្កូវ អត់មាននរណារវីរវល់ ផ្ទុយពីជនភៀសខ្លួននៅតំបន់ខ្លះក្នុងពិភពលោក មានអង្គការមនុស្សធម៌ កាកបាទក្រហម ជួយមើលខុសត្រូវ អង្គការសហប្រជាជាតិ ហ្នឹងបានថា ជនភៀសខ្លួនជាផ្លូវការ ហៅថាជនភៀសខ្លួន គេជួយមើលខុសត្រូវ គេអាណិត គេមកជួយការពារ»។
ចំណែកលោក កឹម សុខា អនុប្រធានគណបក្សសង្គ្រោះជាតិ ក៏ថ្លែងដែរថា ការដុតបំផ្លាញផ្ទះ និងដំណាំពលរដ្ឋដោយក្រុមហ៊ុនវៀតណាមនោះ គឺជាដើមចមនៃវិធីសម្លាប់បំបាត់ពូជសាសន៍ ដោយការបង្អត់អាហារ៖ «អ្វីដែលគណបក្សប្រជាជននៅតែធ្វើ នៅតែបន្តធ្វើ គឺជានយោបាយដែលយួន គូសឲ្យទាំងអស់បងប្អូនខ្ញុំជម្រាបជូន គឺសម្លាប់ខ្មែរតាមរូបភាពផ្សេង។ ប៉ុល ពត សម្លាប់សាហាវទាំងដុំៗតែម្ដង ពួកនេះសម្លាប់ម្ដងបន្តិចៗ តែសម្លាប់ទាំងអស់ គឺបង្អត់បាយយើង បង្អត់ការងារយើង ឲ្យខ្មែរយើងរត់ចេញទៅប្រទេសក្រៅអស់។ អ្នកណានៅកន្លែងណាដែលដីល្អ ដីខ្លាញ់ ប្រជារាស្ត្រខ្មែរនៅច្រើន គេធ្វើដាក់ដីហ្នឹងជាដីសម្បទាន។ អ៊ីចឹងហើយបានជាយុត្តិសាស្ត្រនយោបាយរបស់យួន យុត្តិសាស្ត្ររបស់ពួកកុម្មុយនិស្តនេះ គេដូររូបភាព គេសម្លាប់យើងដដែល គេប៉ុនប៉ងរំលាយពូជសាស្ត្រយើងដដែល គេប៉ុនប៉ងកាន់កាប់ទឹកដីយើងដដែល តែគេឲ្យគណបក្សប្រជាជននេះ រដ្ឋាភិបាល ហ៊ុន សែន នេះ ប្រើប្រាស់តាមរូបភាព ផ្ដល់ដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចវិញម្ដង»។
លោកស្រី ស្រី សាវឿន អាយុ ៣៨ឆ្នាំ ជាជនជាតិស្ទៀង ថ្លែងថា ការដុតផ្ទះបំផ្លាញដំណាំដើម្បីបង្ខំបណ្ដេញគាត់ឲ្យចេញពីផ្ទះ គឺបង្ខំឲ្យក្រុមគ្រួសារគាត់ដាច់ពោះ៖ «រួចទៅអត់មានអីស៊ីទេ រាល់ថ្ងៃហ្នឹង ផ្ទះអត់មានសោះ គ្មានអីស៊ីទេ ខ្ញុំប្រាប់ គេដុតអស់ហើយផ្ទះសម្បែងក៏មិនសល់ ភួយមុងក៏គ្មានដែរ វាសម្រុកយកតែម្ដង។ វាឃើញស្រឡះអ៊ីចឹង វាឲ្យអាត្រាក់វាមកឈូសយកស្រាប់តែម្ដង។ ដីយើងធ្វើស្រឡះ វាខួងរណ្ដៅដាក់កៅស៊ូតែម្ដង រួចអាដង្គត់យើងកាប់ វាកាយបំបាត់ភស្តុតាង វាថាដូចដីវាឈូសឆាយអ៊ីចឹង។ ការពិតដង្គត់យើងធ្វើឲ្យស្រឡះទេ គឺវាកាយធ្វើឲ្យបានឃើញដានអាអិចវាហ្នឹង វាឈូសរលើងដំបូករលើងអី ធ្វើដូចវាទើបមកឈូសថ្មីៗ»។
លោក ឈៀង ឈឿន ជនជាតិស្ទៀង ដែរ ថ្លែងថា អ្នកការពារដីឲ្យក្រុមហ៊ុនវៀតណាម បានចាប់គាត់ដាក់ខ្នោះដៃកាលពីថ្ងៃទី១០ ខែមេសា ចោទថា គាត់រស់នៅក្នុងដីវិនិយោគដោយក្រុមហ៊ុនដាំកៅស៊ូវៀតណាម ឈ្មោះ ប៊ិន ភឿក ២។ លោកថា ក្រោយចូលឆ្នាំខ្មែរ ផ្ទះនៅក្នុងតំបន់ពាមប៉ោអូរ៣ ឃុំឃ្សឹម មានតំណាងក្រុមហ៊ុនវៀតណាម បានចុះដុតផ្ទះ បាញ់ថ្នាំសម្លាប់ដំណាំ និងឈូសរំលំដើមឈើហូបផ្លែ កាលពីថ្ងៃ៣០ ខែមេសា។ ទើបថ្ងៃ៣ ខែឧសភា ពួកគាត់ឡើងមកនៅភ្នំពេញ ដើម្បីដាក់ញត្តិសុំឲ្យអង្គទូត អង្គការនានា រដ្ឋសភា ទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី និងកាកបាទក្រហមកម្ពុជា ឲ្យជួយដោះស្រាយដី និងផ្ទះពួកគាត់។
លោក ឈៀង ឈឿន៖ «បើរាជរដ្ឋាភិបាល គិតពីជនជាតិ ហើយនិងគិតប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរយើងទាំងអស់ហ្នឹងមកឲ្យជួយដោះស្រាយដីធ្លីឲ្យបានវិញមក។ ឥឡូវនេះ បើរាជរដ្ឋាភិបាលមិនដោះស្រាយឲ្យទេ អ៊ីចឹងប្រជាពលរដ្ឋបានអីរស់នៅកន្លែងណា បើគ្មានដីស្រែចម្ការធ្វើទេ បើឲ្យយួន នៅពេញនោះអស់ហើយនោះ»។
លោកស្រី សាវិន ជនជាតិស្ទៀង ឲ្យដឹងថា ជាទម្លាប់ជនជាតិចូលចិត្តរស់នៅក្នុងព្រៃធ្វើស្រែវិលជុំ។ ប៉ុន្តែរដ្ឋាភិបាលយកដីពីពលរដ្ឋឯងទៅប្រគល់ឲ្យវៀតណាម ដាំកៅស៊ូ ហាក់ដូចបំបាត់វប្បធម៌របស់ជនជាតិដើមភាគតិច៖ «ហេតុអីវាមកឈូសឆាយដីយើង សូម្បីខោអាវក៏គ្មាន អង្ករក៏វាចាក់ចោល ឆ្នាំងចានខ្ញុំក៏វាវ៉ៃចោល ខ្ញុំឈឺចាប់ប៉ុណ្ណា»។
តំណាងពលរដ្ឋមកពីខេត្តក្រចេះ លោក ឃី ឆាយ ឲ្យដឹងថា ពាមប៉ោអូរ៣ មានចម្ងាយប្រមាណ ៣ ទៅ ៤គីឡូម៉ែត្រ ពីផ្លូវជាតិលេខ៧។ នៅឆ្នាំ២០០៨ មនុស្សដែលខ្វះខាតដី និងផ្ទះរស់នៅ បានចូលទៅកាប់រានដីនៅតំបន់ពាមប៉ោអូរ៣ មានចំនួន ៤០៥គ្រួសារ បានសង់ផ្ទះជិត ៤០០ខ្នង ហើយបានគ្រប់គ្រងដីទំហំជាង ២ពាន់ហិកតារ។ នៅថ្ងៃ៣០ ខែមេសា ឆ្នាំ២០១៤ ក្រុមហ៊ុនវៀតណាម ប៊ិន ភឿក ២ បញ្ជាគ្រឿងចក្រឈូសរំលំដើមឈើដុតផ្ទះ យកថ្នាំពុលបាញ់សម្លាប់បន្លែ ដើម្បីបណ្ដេញមនុស្សពីដីកំពុងកាន់កាប់៖ «ដោយមូលហេតុដែលក្រុមហ៊ុន និងអាជ្ញាធរវារុញផ្ទះសម្បែង និងដុតបំផ្លាញ បាញ់សម្លាប់ ដល់រួចទៅ ដើម្បីឡើងមកតវ៉ា ចំពោះមុខរដ្ឋាភិបាល ដើម្បីឲ្យជួយដោះស្រាយ»។
ពលរដ្ឋមកពីខេត្តក្រចេះ បានឡើងមកភ្នំពេញ តាំងពីថ្ងៃ៣ ខែឧសភា ដើមដាក់ញត្តិតាមអង្គទូត រដ្ឋសភា ទីស្ដីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី កាកបាទក្រហមកម្ពុជា ជាដើម៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖
ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។