ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​កួយ​នៅ​ខេត្ត​ព្រះវិហារ​​ស្នើ​សុំ​ឲ្យ​​​ដោះ​ស្រាយ​​វិបត្តិ​​ដីធ្លី​ដែល​ក្រុមហ៊ុន​ចិន​រំលោភ​យក​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​២០១២

ដោយ យន់ សាមៀន
2018.10.14
ដី​សម្បទាន​ ក្រុមហ៊ុន ហេង ហ្វូ ៦២២ ចម្ការ​អំពៅ​របស់​ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច ហេង ហ្វូ ដែល​សហគមន៍​ចោទ​ថា រំលោភ​ដី​ជនជាតិ​ដើមភាគតិច នៅ​ឃុំ​ប្រមេរ ស្រុក​ត្បែងមានជ័យ ខែត្រ​ព្រះវិហារ។ រូបភាព​កាល​ពី​ចុង​ខែ​មករា ឆ្នាំ ២០១៨។
ដោយ​អង្គការ​ពន្លក​ខ្មែរ

ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​កួយ ៧៥​គ្រួសារ រស់​ភូមិ​ប្រើសក្អក ឃុំ​ម្លូព្រៃពីរ ស្រុក​ឆែប ខេត្ត​ព្រះវិហារ អំពាវនាវ​ជា​ថ្មី​ទៀត ឲ្យ​របប​ក្រុងភ្នំពេញ​ពន្លឿន​ការ​ដោះស្រាយ​វិបត្តិ​ដីធ្លី ដែល​ពួកគាត់​ចោទ​ថា ក្រុមហ៊ុន​ចិន ហេង ហ្វូ រំលោភ​ជា​បន្តបន្ទាប់​តាំងពី​ឆ្នាំ២០១២។ អ្នកភូមិ​ថា ក្រុមហ៊ុន​នេះ​បាន​ឈូស​ឆាយ​ហ៊ុមព័ទ្ធ​យក​ដីស្រែ និង​ដី​អាស្រ័យ​ផល​របស់​អ្នកស្រុក​អស់​ជាច្រើន​ហិកតារ បង្ក​ឲ្យ​ពួកគាត់​ខ្វះខាត​ដី​ធ្វើ​កសិកម្ម​ចិញ្ចឹមជីវិត និង​បាត់បង់​វាលស្មៅ​ចិញ្ចឹម​គោក្របី។

ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​កួយ​ត្អូញត្អែរ ពី​ជីវភាព​ខ្វះខាត និង​បញ្ហា​សេដ្ឋកិច្ច​ធ្លាក់​ចុះ កាន់តែ​ធ្ងន់ធ្ងរ​នៅ​គ្រា​ដែល​ដី​កសិកម្ម​របស់​ពួកគាត់​បាន​បាត់បង់​ជា​បន្តបន្ទាប់ ក្រោយ​ពី​មាន​វត្តមាន​ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ចិន វិនិយោគ​ដីធ្លី​នៅ​ភូមិកំណើត​ពួក​គាត់​​រស់នៅ។

អ្នកភូមិ​ថា ក្រុមហ៊ុន​បាន​ឈូស​ឆាយ​រំលោភ​យក​ដីធ្លី របស់​ពលរដ្ឋ ៧៥ គ្រួសារ​ជាង ៤​ឆ្នាំ​មក​ហើយ រហូត​មក​ទល់​ពេលនេះ គ្មាន​ស្ថាប័ន​ណាមួយ ចេញមុខ​ដោះស្រាយ​នោះ​ទេ ថែមទាំង​មាន​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន​ខ្លះ គំរាមកំហែង​លើ​ពលរដ្ឋ​ណា ដែល​ចេញមុខ​តវ៉ា​ទាមទារ​ដំណោះស្រាយ។

ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​កួយ រស់នៅ​ភូមិ​ប្រើសក្អក លោក អៀម អ៊ន ឲ្យ​ដឹង​នៅ​ថ្ងៃទី១៣ តុលា ថា គ្រួសារ​លោក​មាន​ដី​កសិកម្ម ៧​ហិកតារ ជា​ដី​កេរ​ដូនតា ត្រូវ​បាន​ក្រុមហ៊ុន​ឈូស​ឆាយ​រំលោភ​យក​អស់ ៥​ហិកតារ។ លោក​ថា អ្នកភូមិ​កំពុង​ស្វែងរក​វិធីសាស្ត្រ​តវ៉ា រក​យុត្តិធម៌​តាម​ផ្លូវ​ច្បាប់​ជាច្រើនលើក​ច្រើន​សា ដោយ​បាន​ដាក់​ញត្តិ និង​ប្ដឹង​សុំ​កិច្ច​អន្តរាគមន៍​ជាច្រើន​ស្ថាប័ន រួមមាន​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន រហូតដល់​អាជ្ញាធរ​ខេត្ត អាជ្ញាធរ​ជាតិ និង​ក្រុមហ៊ុន​ចិន តែ​នៅ​គ្មាន​លទ្ធផល។ លោក​ថា អាជ្ញាធរ តែងតែ​ទម្លាក់កំហុស​លើ​ពលរដ្ឋ​វិញ​ថា មក​ធ្វើស្រែ​លើ​ដី​របស់​រដ្ឋ ដែល​រដ្ឋាភិបាល​វិនិយោគ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ចិន។ លោក​ត្អូញ​ថា ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​រស់រាន​មាន​ជីវិត​ដោយសារ​ដីស្រែ​ចម្ការ និង​ធនធាន​ធម្មជាតិ ក៏ប៉ុន្តែ​ព្រៃឈើ​បាន​បាត់បង់​ទាំងស្រុង រីឯ​ដីស្រែ​ត្រូវ​ក្រុមហ៊ុន​បំពាន​យក​​ធ្វើ​ឲ្យ​ពួកគេ​គ្មាន​ទីកន្លែង​បង្កបង្កើត​ផល។ ចំណែក​វាលស្មៅ​ចិញ្ចឹម​គោក្របី ក៏​​ត្រូវ​​បាត់បង់​​ទៀត៖ «ពួក​​ខ្ញុំ​​ជន​ជាតិ​​រស់រាន​​មាន​​ជីវិត​ដោយសារ​ដីស្រែ និង​ធនធានធម្មជាតិ​ផង ដល់ពេល​ដីស្រែ​អស់ និង ធនធាន​ធម្មជាតិ​អស់ លំបាក​វេទនា ហើយ​បើ​រកស៊ី​ឈ្នួល​ឲ្យ​គេ ជូន​កាល​កន្លះ​ខែ បាន​បើក​លុយ​អោយ​យើង បើ​យើង​អត់បាយ​ហូប»

ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​កួយ​ម្នាក់ទៀត​ថ្លែង​មិន​ហ៊ាន​បញ្ចេញ​ឈ្មោះ ព្រោះ​ខ្លាច​អាជ្ញាធរ​ធ្វើបាប ត្អូញ​ថា គ្រួសារ​លោក​​បាត់​បង់​​ដី​​កសិកម្ម ៨​ហិកតារ​​ត្រូវ​​ក្រុមហ៊ុន​ចិន ឈូស​ឆាយ​បំពាន​យក នៅ​សល់​តែ​ខ្ទម​ស្រែ ហើយ​មក​ទល់​ពេល​នេះ​ដី​របស់​លោក ត្រូវ​ក្រុមហ៊ុន​ដាំ​អំពៅ​អស់។ លោក​បារម្ភ​ថា អ្នកភូមិ​ទទួលរង​ភាព​អយុត្តិធម៌ មិន​ដឹង​ទៅ​ពឹង​ស្ថាប័ន​ណាមួយ ឲ្យ​ជួយ​ដោះស្រាយ​ទេ ព្រោះ​អាជ្ញាធរ​ពាក់ព័ន្ធ​តែង​លម្អៀង​ទៅ​ខាង​ក្រុមហ៊ុន​ចិន មិន​ខ្វល់​ពី​ទុក្ខវេទនា​របស់​ពលរដ្ឋ​នោះ​ទេ។ លោក​រំឭក​ថា កន្លង​ទៅ​អ្នកភូមិ​រាប់​រយ​នាក់ បាន​មូលមតិ​គ្នា​ដាក់​ញត្តិ​ទៅ​ស្ថាប័ន​ជាតិ សុំ​ឲ្យ​មាន​វិធានការ​លើ​ក្រុមហ៊ុន ដែល​ឈូស​ឆាយ​ព្រៃស្រោង លប់​ទឹក​បឹង និង​អូរ​ធម្មជាតិ បង្ក​ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​បាត់បង់​កន្លែង​អាស្រ័យ​ផល។ ចំណែក​អាជ្ញាធរ​មិន​ត្រឹមតែ​មិន​ស្វែងរក​ដំណោះស្រាយ​ជូន​ពលរដ្ឋ​ទេ បែរជា​ប្រើ​តុលាការ និង​សមត្ថកិច្ច​គំរាមកំហែង​ពលរដ្ឋ​ណា ចេញមុខ​តវ៉ា​រឿង​ដីធ្លី បង្ក​ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​ភ័យខ្លាច៖ «ដីស្រែ​ក្រុមហ៊ុន​ឈូស​ឆាយ ដល់ពេល​ប្តឹង​អាជ្ញាធរ អាជ្ញាធរ​មិន​ជួយ​ដោះស្រាយ​ទេ គេ​ថា សង់​លើ​ដី​រដ្ឋ។ ជុំវិញ​​ភូមិ​ប្រើសក្អក សុទ្ធតែ​ចម្ការ​អំពៅ​របស់​ក្រុមហ៊ុន គ្មាន​សល់​ត្រង់ណា​ទេ ងាក​ទៅ​ណា​ក៏​ជាតិគីមី»

បុរស​ដដែល​បន្ថែម​ថា នៅ​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​ចុង​ក្រោយនេះ អ្នកភូមិ​ភាគច្រើន ខ្ចី​លុយ​មីក្រូហិរញ្ញវត្ថុ និង​ធនាគារ ដែល​រំពឹង​ថា ធ្វើស្រែ​ចម្ការ រក​អនុផល​ព្រៃឈើ និង​ចិញ្ចឹម​គោក្របី បង្វិល​ប្រាក់​សង​ម្ចាស់​បំណុល​វិញ តែ​អកុសល​ដីស្រែ​ត្រូវ​ក្រុមហ៊ុន​រំលោភ​យក ព្រៃឈើ​ត្រូវ​គេ​កាប់​អស់ វាលស្មៅ​សម្រាប់​ចិញ្ចឹម​គោក្របី ត្រូវ​បាត់បង់ រីឯ​ទឹក​ត្រពាំង​បឹង ដែល​ធ្លាប់​ផ្ដល់​ត្រី​សាច់​ម្ហូបអាហារ ត្រូវ​ក្រុមហ៊ុន​លប់​គ្មាន​សល់ បង្ក​ឲ្យ​ជីវភាព​អ្នកភូមិ​ធ្លាក់​ចុះ​ខ្លាំង រហូត​គ្មាន​ប្រាក់​សង​ម្ចាស់បំណុល​វិញ។ លោក​ថា កន្លងទៅ ក្រុមហ៊ុន​ចិន បាន​ដាក់​ថ្នាំ​បំណុល​សម្លាប់​សត្វ​គោ​ជាច្រើន​ក្បាល ព្រោះ​ខឹង​នឹង​អ្នកភូមិ​ដែល​តែង​លែង​គោ​ឲ្យ​ស៊ី​អំពៅ​របស់​ក្រុមហ៊ុន៖ «រក​ប្រាក់​ចំណូល​តាម​ព្រៃ​ក៏​មិនបាន អស់​ព្រៃ និង​អស់​ធនធានធម្មជាតិ បងប្អូន​ខ្ចី​លុយ​ធនាគារ ដោយសារ​អស់​ដីធ្លី និង​ធនធានធម្មជាតិ ដោយសារ​រដ្ឋាភិបាល​មិន​គិតដល់​ពលរដ្ឋ»

អាស៊ីសេរី​មិន​អាច​រក​ប្រភព​ទាក់ទង តំណាង​ក្រុមហ៊ុន ហេង ហ្វូ ដើម្បី​សុំ​ការ​បំភ្លឺ​រឿង​នេះ​បានទេ​នៅ​ថ្ងៃទី១៣ តុលា។

ប៉ុន្តែ មេឃុំ​ម្លូរព្រៃពីរ លោក កាន់ សុវណ្ណគា បដិសេធ​ថា ពលរដ្ឋ​ភាគច្រើន រស់នៅ​ភូមិ​ប្រើសក្អក​បាន​ទៅ​កាន់​កាប់​ដី​ដែល​ក្រុមហ៊ុន​បាន​ឈូស​ឆាយ​រួច។ លោក​ថា អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន នឹង​ដោះស្រាយ​វិបត្តិ​ដីធ្លី តែ​ពលរដ្ឋ​ណា មាន​ប័ណ្ណ​កម្មសិទ្ធិ និង​ធ្លាប់​កាន់កាប់​មុន​ពេល​ដែល​ក្រុមហ៊ុន​មិនទាន់​មក​វិនិយោគ។ លោក​បញ្ជាក់​ថា លោក​បាន​បញ្ជូន​មេភូមិ​ឲ្យ​ចុះ​ដល់​ទីតាំង​ឈូស​ឆាយ​ផ្ទាល់ ឃើញ​ពលរដ្ឋ​ជាច្រើន​គ្រួសារ​បាន​វាស់វែង​ជាន់​ដី​ដែល​ក្រុមហ៊ុន​បាន​ឈូស​ឆាយ​រួច និង​ថែមទាំង​នាំគ្នា​តវ៉ា​មិន​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ឈូស​ឆាយ៖ «គេ​ឈូស​ឆាយ​ហើយ គាត់​បែរជា​វាស់វែង​ដី​ចែក​គ្នា បើ​ប៉ះ​ទៅ​ដី​កម្មសិទ្ធិ​មាន​ប្លង់​អត់​មាន​ទេ។ ទាំង​ខ្ញុំ និង​មេភូមិ​ទៅ​ឃើញ​ជាក់ស្ដែង​គឺ​អ៊ីចឹង ហើយ​គាត់​ទៅ​តវ៉ា​មិន​ឲ្យ​គេ​ឈូស​ឆាយ។ ព្រោះ​ខ្ញុំ​ដោះស្រាយ​តែ​ប៉ះពាល់​ដី​កម្មសិទ្ធិ​របស់​គាត់»

ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច ហេង ហ្វូ ទទួល​សិទ្ធិ​វិនិយោគ​ពី​រដ្ឋាភិបាល​លើ​ផ្ទៃដី​ទំហំ​ជាង ៤ម៉ឺន​ហិកតារ ( ៤២.០០០ ) តាំងពី​ឆ្នាំ​២០១១ វិនិយោគ​ដាំ​អំពៅ និង​កៅស៊ូ។ ក្រុមហ៊ុន​នេះ ជា​ក្រុមហ៊ុន​មេ និង​មាន​បុត្រ​សម្ព័ន្ធ​ក្រុមហ៊ុន​ចំនួន ៥ទៀត។

សមាជិក​សហគមន៍​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​កួយ​ខេត្ត​ព្រះវិហារ លោកស្រី ទេព ទឹម អង្កេត​ឃើញ​ថា ពលរដ្ឋ​រងគ្រោះ​ដីធ្លី​ភាគច្រើន​ខ្លាច​អាជ្ញាធរ និង​មិន​ហ៊ាន​ចេញមុខ​តវ៉ា ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​ដោះស្រាយ​បើ​ទោះ​បី​ជា រក​ភាព​អយុត្តិធម៌​ក្តី​ព្រោះ​ពលរដ្ឋ​រងគ្រោះ​ភាគច្រើន​ជា​ជនជាតិ​ដើម​ដើម​ភាគតិច ខ្វះ​ចំណេះដឹង។ លោកស្រី​ថា ពលរដ្ឋ​រស់នៅ​ឃុំ​ប្រមេរ៍ ជិត ១​ពាន់​គ្រួសារ ដែល​មាន​វិបត្តិ​ដីធ្លី​ជាមួយ​ក្រុមហ៊ុន​ចិន សុទ្ធ​សឹង​ដាក់​ញត្តិ​សុំ​កិច្ច​អន្តរាគមន៍ ទៅ​ស្ថាប័ន​ពាក់ព័ន្ធ​តាំងពី​ថ្នាក់​មូលដ្ឋាន រហូតដល់​ថ្នាក់​ជាតិ និង​ស្ថានទូត​ចិន តែ​គ្មាន​លទ្ធផល។ លោកស្រី​បន្ថែម​ថា អាជ្ញាធរ មិន​យកចិត្តទុកដាក់ ស្វែងរក​ដំណោះស្រាយ ជូន​ពលរដ្ឋ​រងគ្រោះ​ទេ បែរជា​កាន់ជើង​ក្រុមហ៊ុន​ចិន ហើយ​ចោទ​ពលរដ្ឋ​ថា រំលោភ​ដី​រដ្ឋ​ធ្វើស្រែ​ទៅវិញ​។ លោកស្រី​ថា ដី​ដែល​ក្រុមហ៊ុន​រំលោភ​យក ជា​ដី​ដែល​ពលរដ្ឋ​កាន់កាប់​មុន​ពេល​ដែល​ក្រុមហ៊ុន មក​វិនិយោគ និង​ដី​មួយ​ចំនួន​ធំ ជា​ដី​ដែល​ពួកគាត់​ធ្វើស្រែ​តាំងពី​ដូនតា៖ «អាជ្ញាធរ​មិន​ដែល​បាន​យកចិត្តទុកដាក់ ដោះស្រាយ​ដីធ្លី​ពួក​ខ្ញុំ​ទេ។ ពួក​ខ្ញុំ​នៅតែ​មានរឿង​រ៉ាំរ៉ៃ។ អាជ្ញាធរ​កាន់ជើង តែ​ក្រុមហ៊ុន ថា​យើង​អត់​មាន​ច្បាប់ យើង​យក​ដី​រដ្ឋ​ធ្វើស្រែ។ ដី​ធ្វើ​តាំងពី​ដូនតា មាន​តាំងពី​ស្រែ​ចាស់ និង​ភូមិ​ចាស់ រហូត​ពេលនេះ ពួក​ខ្ញុំ​កាន់កាប់​មុន​មិន​ទាន់​មាន​ក្រុមហ៊ុន​មក​ទៀត និង​កាន់កាប់​តាំងពី​ឆ្នាំមុន​ឆ្នាំ ១៨៩៧ និង​១៩៩៨ នៅតែ​គេ​យើង​បាន។ ការពិត​ស្រែ​តាំងពី​យាយ​តា​ពី​ដើម​មក ស្រែ​ល្វឹងល្វើយ»

មន្ត្រី​នាំ​ពាក្យ​សមាគម​អាដហុក (Adhoc) លោក ស៊ឹង សែនករុណា អង្កេត​ឃើញ​ថា វិបត្តិ​ដីធ្លី​កាន់តែ​រីកធំឡើង ដោយសារតែ​ខ្វះ​ការ​យកចិត្តទុកដាក់​របស់​អាជ្ញាធរ​រដ្ឋ។ លោក​ជំរុញ​ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​ត្រូវ​ទាមទារ​តវ៉ា​ដោយ​សន្តិវិធី​ឡើងវិញ និង​ដាក់​បណ្ដឹង​ស្វែងរក​ដំណោះស្រាយ​តាម​ផ្លូវ​ច្បាប់។ លោក​ថា ពលរដ្ឋ​រស់នៅ​ជនបទ​មាន​ជីវភាព​ពឹងផ្អែក​លើ​ដី​ស្រែចម្ការ តែ​បើ​អាជ្ញាធរ​មិន​អើពើ​ដោះស្រាយ មានន័យថា ប្រព័ន្ធ​អនុវត្ត​ច្បាប់​នៅ​កម្ពុជា កាន់តែ​ខ្សោយ​ទៅ ដែល​ជា​ផ្នែក​មួយ​មិនបាន​យកចិត្តទុកដាក់​គោរព​សិទ្ធិ​ពលរដ្ឋ​របស់​ខ្លួន៖ «ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​តាម​ជី​ជនបទ គ្មាន​អ្វី​ក្រៅពី​ធ្វើស្រែ ដីធ្លី​របស់​ខ្លួន​ទេ តើ​បើ​អាជ្ញាធរ​មិន​អើពើ​ដោះស្រាយ មានន័យថា ប្រព័ន្ធ​នៃ​ការអនុវត្ត​ច្បាប់​កម្ពុជា កាន់តែ​ខ្សោយ និង​មិន​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​គោរព​សិទ្ធិ​ពលរដ្ឋ»

មន្ត្រី​ឃ្លាំមើល​សិទ្ធិមនុស្ស​អាដហុក ខេត្ត​ព្រះវិហារ លោក ឡោ ចាន់ រក​ឃើញ​ថា ក្រុមហ៊ុន​ស្ករអំពៅ​ចិន ហេង ហ្វូ បំពាន​បទបញ្ជា ០០១ របស់​របប​ក្រុងភ្នំពេញ ដែល​មិនបាន​អនុវត្ត​រួប​មន្ត​ស្បែក​ខ្លា និង​បាន​ឈូស​ឆាយ​ខឿន​ប្រាសាទ​បូរាណ លុប​បឹង អូរ និង​ព្រៃ​ជំនឿ​របស់​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច។ លោក​ថា អាជ្ញាធរ​ថ្នាក់​ជាតិ​ធ្លាប់​ជូនដំណឹង​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ផ្អាក​ការ​ឈូស​ឆាយ​សិន រង់ចាំ​ដំណោះស្រាយ​សិន តែ​ក្រុមហ៊ុន​មិន​អនុវត្ត​តាម។

មន្ត្រី​សិទ្ធិមនុស្ស​រូប​នេះ ចាត់​ទុក​ការ​ឈូស​ឆាយ​របស់​ក្រុមហ៊ុន គឺជា​ការរំលោភ​សិទ្ធិ​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​ធ្ងន់ធ្ងរ។ លោក​ថា អាជ្ញាធរ​ហាក់​មិន​មាន​វិធានការ​ម៉ឺងម៉ាត់​ណាមួយ បង្ក្រាប​ក្រុមហ៊ុន​ចិន ដែល​ល្មើស​កិច្ចសន្យា​វិនិយោគ​នោះ​ទេ៕

កំណត់​ចំណាំ​ចំពោះ​អ្នក​បញ្ចូល​មតិ​នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។

បញ្ចេញ​មតិយោបល់៖

បញ្ចូលមតិរបស់អ្នកដោយបំពេញទម្រង់ខាងក្រោមជាអក្សរសុទ្ធ។ មតិនឹងត្រូវសម្រេចដោយអ្នកសម្របសម្រួល និងអាចពិនិត្យកែប្រែឲ្យស្របតាម លក្ខខណ្ឌនៃការប្រើប្រាស់ របស់វិទ្យុអាស៊ីសេរី។ មតិនឹងមិនអាចមើលឃើញភ្លាមៗទេ។ វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនទទួលខុសត្រូវចំពោះខ្លឹមសារនៃមតិដែលបានចុះផ្សាយឡើយ។ សូមគោរពមតិរបស់អ្នកដទៃ ហើយប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការពិត។