ក្នុងពេលពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំម្ដងៗ ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ក្រៅពីទៅវត្តនិងដើរលេងកម្សាន្តតាមរមណីយដ្ឋាននានា ពួកគាត់ក៏បាននាំគ្នាលេងកម្សាន្តនៅតាមភូមិឃុំស្រុកកំណើតរបស់ខ្លួនដែរ ជាពិសេសក្រុមយុវជននិងកុមារ នាំគ្នាលេងច្រៀងរាំ និងលេងល្បែងប្រជាប្រិយតាមចិត្តចង់តែរៀងខ្លួន។
«ចម្រៀង» ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរទោះមានឬក្រ រីករាយនាំគ្នាទទួលអបអរសាទរឆ្នាំថ្មីឆ្នាំ២០១៤។ សំឡេងហ៊ោកញ្ជ្រៀវអឺងកងលាយឡំបទចម្រៀងបន្លឺឡើងនៅតាមភូមិនានា ទាំងក្រុងនិងជនបទ។ ប្រជាពលរដ្ឋ ជាពិសេសក្រុមយុវជន ភាគច្រើននាំគ្នាលេងកម្សាន្តបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីយ៉ាងរីករាយ។ អ្នកនៅទីក្រុងដែលសម្បូរអគ្គិសនី យប់ឡើងគេបបួលគ្នារាំលេង ឬលេងល្បែងប្រជាប្រិយផ្សេងៗ នៅតាមផ្លូវ និងតាមទីសាធារណៈ។
(សំឡេងចាក់ធុងបាសនិងក្មេងៗហ៊ោកញ្ជ្រៀវ)
ចំណែកអ្នកនៅទីជនបទខ្លះ ដែលគ្មានភ្លើងអគ្គិសនីបំភ្លឺលេងនឹងគេ គេនាំបំពក់ភ្នក់ភ្លើងគល់ឧសគ្រាក់បំភ្លឺ ឬក៏ដាក់ភ្លើងអាគុយបំភ្លឺលេងពេលខែល្ងឹត ហើយបើរដូវខែភ្លឺគេនាំគ្នាលេងក្រោមពន្លឺខែមានបងប្អូន ពុកម៉ែ យាយតាអង្គុយទំពាស្លា មើលកម្សាន្តពីក្រោយ។ ពួកគេនាំគ្នាលេងកម្សាន្តតាំងពីមុនថ្ងៃបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរមកម្ល៉េះ។
រីក្រុមសិល្បករ រួមទាំងក្រុមហ៊ុនផលិតកម្មវីដេអូនានា ក៏បានថតកម្រងបទចម្រៀងចូលឆ្នាំថ្មី និងផលិតល្បែងប្រជាប្រិយសម្រាប់ចាក់ផ្សព្វផ្សាយតាមវិទ្យុនិងទូរទស្សន៍លើកតម្កើង និងរក្សាកេរវប្បធម៌ប្រពៃណីជាតិ។
(បទចម្រៀងចូលឆ្នាំថ្មី)
ប្រធានសមាគមសិល្បករ លោក សុះ ម៉ាច ឲ្យដឹងថា ក្រុមតារាសិល្បករជាច្រើន រួមជាមួយក្រុមហ៊ុនផលិតកម្មនានា បានមមាញឹកតាំងពីពេលមុនបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរមកម៉េ្លះ នាំគ្នាថតជាខ្សែវីដេអូ និងបទចម្រៀងរបាំប្រពៃណីនិងល្បែងប្រជាប្រិយខ្មែរ សម្រាប់ចាក់ផ្សាយក្នុងថ្ងៃបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរ ៣ថ្ងៃដែរ។
លោក សុះ ម៉ាច៖ «រីឯតារាយើងមុនចូលឆ្នាំ គឺមមាញឹក គាត់ថតតាមស្ថានីយទូរទស្សន៍ផ្សេងៗ។ គឺមានរាំវង់ រាំក្បាច់ជាដើម លេងល្បែងប្រជាប្រិយផ្សេងៗ ដូចជាលាក់កន្សែង គេថតនៅក្នុងស្ទូឌីយោ ខ្លះថតនៅខាងក្រៅស្ទូឌីយោ ដែលទាក់ទងថ្ងៃចូលឆ្នាំហ្នឹង ក៏មានការបញ្ចូលនូវល្បែងប្រជាប្រិយយើង ដូចជាមានការរាំវង់ រាំផ្សេងៗទៅ ដែលជាចង្វាក់ប្រពៃណីជាតិយើង រួមទាំងលេងល្បែងកម្សាន្តផងដែរ»។
ឯកសារនានាសរសេរថា ល្បែងប្រជាប្រិយខ្មែរសម្រាប់លេងសប្បាយពេលបុណ្យចូលឆ្នាំមានច្រើនដូចជាចោលឈូង បោះអង្គញ់ លាក់កន្សែង ខ្លែងចាប់កូនមាន់ ល្បែងក្រុងមាន់ វាយឆ្នាំងដី ល្បែងបាយខុម លេងមឹក ចាក់ទឹកដូង ដណ្ដើមស្លឹកឈើ ទាញព្រ័ត្រ របាំត្រុដិ និងរាំវង់ រាំក្បាច់ ជាដើម។
ក៏ប៉ុន្តែចាស់ទុំនៅតាមមូលដ្ឋានមួយចំនួនសង្កេតឃើញថា ប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ទំនោររបស់ប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរ ជាពិសេសក្រុមយុវជន ហាក់បោះបង់ល្បែងប្រជាប្រិយប្រពៃណីជាតិចោលបន្តិចម្ដងៗ ហើយនិយមចាក់ធុងបាសរាំលេង ឬជួបជុំគ្នាផឹកស្រាច្រៀងខារ៉ាអូខេទៅវិញ។
អតីតសាស្ត្រាចារ្យនៅខេត្តកំពង់ស្ពឺ លោក ម៉ៅ ឈិន ដែលធ្លាប់ឆ្លងកាត់សង្គមខ្មែរតាំងពីសម័យសង្គមរាស្ត្រនិយមឆ្នាំ១៩៦០ មក បញ្ជាក់ភាពខុសគ្នាក្នុងការចូលចិត្តលែងល្បែងប្រជាប្រិយជំនាន់នោះនិងជំនាន់នេះ៖ «ពីដើមកំលោះក្រមុំគាត់ស្ថិតនៅសហគមន៍ ឬភូមិមួយអត់ចេញទៅណាទេ។ ឥឡូវកំលោះក្រមុំវាចេញមកផ្គុំគ្នានៅតំបន់រោងចក្រ។ ពីសង្គមចាស់កំលោះក្រមុំគាត់នៅសហគមន៍មួយភូមិៗ គាត់លេងបោះអង្គញ់ ចោលឈូង ទាញព្រ័ត្រ។ យើងលេងពីដើមមានចាស់ៗ គាត់ឈរមើលទៀត ឈរមើលតាមកូនក្រមុំគាត់ណា។ ទំនៀមទម្លាប់ខ្មែរពីដើមគេថា ដូចសំពត់ក្នុងផ្នត់អ៊ីចឹងណា គ្រាន់តែសរសេរសំបុត្រហ្នឹង ក៏ម៉ែឪសង្ស័យដែរ តិចយកស្នេហាអី? អ៊ីចឹងគាត់តាមដានកូនគាត់ណាស់»។
ការអះអាងនេះ ហាក់សមស្របទៅនឹងស្ថានភាពជាក់ស្ដែងនៃសង្គមខ្មែរបច្ចុប្បន្ន ដែលកំពុងរងឥទ្ធិពលសកលភាវូបនីយកម្ម និងឥទ្ធិពលវប្បធម៌និងសិល្បៈបរទេស។
ល្បែងនិងចម្រៀងប្រជាប្រិយខ្មែរ ភាគច្រើនមានតែលើកញ្ចក់ទូរទស្សន៍ និងតាមវិទ្យុដែលផលិតកម្មមួយចំនួនបានថតទុកជាស្រេចសម្រាប់ចាក់ពេលចូលឆ្នាំតែប៉ុណ្ណោះ។ តែបើពិនិត្យមើលសង្គមជាក់ស្ដែង ប្រជាពលរដ្ឋភាគច្រើន ជាពិសេសក្រុមយុវជនហាក់បោះបង់ល្បែងប្រជាប្រិយប្រពៃណីជាតិ បែរទៅនិយមសិល្បៈវប្បធម៌បរទេស ដូចជា ចូលចិត្តលេងប៉ាតម្សៅ និងជះទឹកដាក់គ្នាដែលមិនមែនជាល្បែងប្រជាប្រិយ។
ក្នុងឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរនេះដែរ លោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បានអំពាវសុំឲ្យប្រជាពលរដ្ឋទាំងអស់លេងកម្សាន្តល្បែងប្រជាប្រិយខ្មែរ ជាជាងយកល្បែងដែលមានឥទ្ធិពលបរទេសមកឡូកឡំដែលនាំឲ្យគ្រោះថ្នាក់ពេលចូលឆ្នាំប្រពៃណីជាតិ។
លោក ហ៊ុន សែន៖ «គឺទាក់ទងនឹងការលេងរបស់យុវជន អារឿងបាចម្សៅ ជះទឹកជះអី សុទ្ធតែរឿងមិនមែនប្រពៃណីខ្មែរទេ ហើយបង្កើតរឿងច្រើនណាស់ ជួនកាលគ្រោះថ្នាក់ គ្រោះថ្នាក់ដោយសារអាហ្នឹង។ ជួនកាលគ្នាកំពុងតែជិះម៉ូតូអ៊ីចឹងទៅ ស្រាប់តែលេងយកអាថង់ប្លាស្ទិក គប់ទឹក ដបទឹក អ៊ីចឹងក៏ដួលម៉ូតូ ឬក៏ស្អីអ៊ីចឹងទៅ។ រួចអារឿងប៉ាតម្សៅ ជួនកាលមិនមែនជារឿងប៉ាតម្សៅ ទៅលេង (ឆក់) ក្រវិលគ្នាហ្នឹងទៅទៀត។ អ៊ីចឹងទេ ក៏ត្រូវឲ្យមានការប្រុងប្រយ័ត្នទៅលើបញ្ហាអស់ទាំងហ្នឹងដែរ»។
បុណ្យចូលឆ្នាំរួមទាំងចម្រៀងនិងល្បែងប្រជាប្រិយប្រពៃណីជាតិ ត្រូវបានលប់បំបាត់ក្នុងរបបខ្មែរក្រហម ប៉ុល ពត កាន់អំណាចចាប់ពីឆ្នាំ១៩៧៥ ដល់ឆ្នាំ១៩៧៩។ តែបានប្រជាពលរដ្ឋខ្មែរនាំគ្នាប្រារព្ធឡើងវិញ ក្រោយពីរបបប្រល័យពូជសាសន៍នេះ ត្រូវបានផ្ដួលរំលំដោយកងទ័ពវៀតណាម នៅឆ្នាំ១៩៧៩ មកទល់សព្វថ្ងៃ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖
ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។