អង្គការលីកាដូស្នើឱ្យរដ្ឋាភិបាលបិទមណ្ឌលសង្គមកិច្ចព្រៃស្ពឺរបស់រដ្ឋ បន្ទាប់ពីរកឃើញអ្នកជាប់ឃុំនៅក្នុងមណ្ឌលនេះបានស្លាប់ដោយសារការឃុំខ្លួនមិនត្រឹមត្រូវជាបន្តបន្ទាប់។ មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលយល់ថា រដ្ឋាភិបាល និងស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធ គួរបិទមណ្ឌលសង្គមកិច្ចទាំងឡាយណា ដែលរំលោភសិទ្ធិមនុស្ស ដោយមានការឃុំខ្លួន និងធ្វើទារុណកម្មមនុស្ស។ អង្គការការពារសិទ្ធិមនុស្សនេះថា រដ្ឋត្រូវធានានូវសិទ្ធិរស់រានមានជីវិតរបស់ពលរដ្ឋ ទោះពួកគេមានមុខរបរអ្វីក៏ដោយ។
មនុស្សពីរនាក់បានស្លាប់ ពេលកំពុងឃុំខ្លួនដោយមិនត្រឹមត្រូវក្នុងមណ្ឌលសង្គមកិច្ចព្រៃស្ពឺរបស់រដ្ឋ ដែលស្ថិតនៅសង្កាត់ចោមចៅ ខណ្ឌពោធិ៍សែនជ័យ រាជធានីភ្នំពេញ កាលពីខែសីហា។ នេះបើយោងតាម សេចក្ដីថ្លែងការណ៍របស់អង្គការសិទ្ធិមនុស្សលីកាដូ ចេញផ្សាយនៅថ្ងៃទី៧ ខែធ្នូ។ លើសពីនេះ អង្គការនេះ បញ្ជាក់ថា ខ្លួនមានភស្តុតាងបង្ហាញថា មនុស្សជាង១០នាក់បានស្លាប់ ក្នុងចំណោមអ្នកជាប់ឃុំទាំងអស់នៅចន្លោះពីខែ កក្កដា និងខែសីហា កន្លងទៅ។ បន្ទាប់ពីទទួលបានព័ត៌មានអំពីការស្លាប់ អង្គការលីកាដូ បានដាក់លិខិតស្នើសុំការអនុញ្ញាត បញ្ជូនក្រុមគ្រូពេទ្យ វាយតម្លៃ និងព្យាបាលអ្នកជាប់ឃុំនៅក្នុងមណ្ឌល ប៉ុន្តែ លិខិតស្នើសុំ ដែលដាក់ទៅមន្ទីរសង្គមកិច្ច អតីតយុទ្ធជន និងយុវនីតិសម្បទារាជធានីភ្នំពេញ ពុំបានទទួលការឆ្លើយតបទេ ស្របពេលការរឹតត្បិតក្នុងការចូលទៅកាន់មណ្ឌលព្រៃស្ពឺនោះនៅតែបន្តកើតមានដដែល។ នាយិកាទទួលបន្ទុកកិច្ចការក្រៅតំបន់នៃអង្គការលីកាដូ អ្នកស្រី ណាលី ពីឡូក មានប្រសាសន៍ក្នុងសេចក្ដីថ្លែងការណ៍ថា៖
«ការស្លាប់របស់មនុស្សពីរនាក់នេះ ជាបញ្ហាបន្ថែមលើ ការរំលោភបំពាន ការធ្វើទារុណកម្ម និងការបាត់បង់ជីវិតដែលមិនគួរកើតមាន អស់រយៈពេលជិតពីរទសវត្សរ៍មកនេះ នៅក្នុងមណ្ឌលព្រៃស្ពឺរាជរដ្ឋាភិបាល គួរតែបិទមណ្ឌលនេះតែម្ដង ហើយបញ្ចប់ភាពរងគ្រោះយ៉ាងអាក្រក់ដែលមិនគួរកើតមាននេះ»។
អង្គការលីកាដូ បានចងក្រងឯកសារស្ដីពីការរំលោភបំពានក្នុងមណ្ឌលព្រៃស្ពឺ តាំងពីមណ្ឌលនេះបើកដំណើរការក្នុងឆ្នាំ២០០៤ និងបានស្នើសុំជាសាធារណៈឱ្យបិទមណ្ឌលនេះវិញ កាលពី ឆ្នាំ២០០៨ បន្ទាប់រកឃើញថាមានការធ្វើទារុណកម្ម និងរំលោភសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរ។ អង្គការនេះ ស្នើដល់ឱ្យរដ្ឋាភិបាលបិទមណ្ឌលព្រៃស្ពឺជាថ្មីម្ដងទៀត នៅថ្ងៃទី៧ ខែធ្នូ ដើម្បីបញ្ចប់ស្ថានភាពអាក្រក់ទៅលើមនុស្សជាប់ឃុំនៅទីនោះ។
អ្នកនាំពាក្យរដ្ឋាភិបាល លោក ផៃ ស៊ីផាន បដិសេធធ្វើអត្ថាធិប្បាយ ដោយបង្វែរអោយទៅសួរខាងក្រសួងសង្គមកិច្ចវិញ ព្រោះលោកមិនបានដឹងច្បាស់ពីបញ្ហានេះ និងមិនដឹងថាមណ្ឌលព្រៃស្ពឺនេះជាកន្លែងអ្វីនោះឡើយ៖
«អត់ទាំងស្គាល់មណ្ឌលព្រៃស្ពឺហ្នឹងផង ស្អីទៅអាកន្លែងហ្នឹង អញ្ជើញសួរខាងសង្គមកិច្ច អត់ដឹងក្មួយអើយ អត់ដឹងរលីង អត់ដឹងសូមអធ្យាស្រ័យ»។
វិទ្យុអាស៊ីសេរីមិនអាចទាក់ទងអ្នកនាំពាក្យក្រសួងសង្គមកិច្ច លោក តូច ចាន់នី និងប្រធានមន្ទីរសង្គមកិច្ច អតីតយុទ្ធជន និងយុវនីតិសម្បទារាជធានីភ្នំពេញ អ្នកស្រី មុំ ចាន់ដានី ដើម្បីសុំការបកស្រាយជុំវិញរឿងនេះបានទេថ្ងៃទី ៧ វិច្ឆិកា ដោយទូរស័ព្ទចូលគ្មានអ្នកទទួល។
អង្គការលីកាដូបញ្ជាក់ទៀតថា គិតត្រឹមខែសីហា ឆ្នាំ២០២២ ដែលជាអំឡុងពេលនៃការកើនឡើងនូវអ្នកជាប់ឃុំនៅក្នុងមណ្ឌលឃុំខ្លួនព្រៃស្ពឺ មានមនុស្សជាង៤រយនាក់(៤០០) ត្រូវបានឃុំខ្លួនដោយមិនត្រឹមត្រូវ ដោយគ្មានការយកចិត្តទុក និងអើពើពីបុគ្គលិកមណ្ឌល រហូតដល់មានមនុស្សស្លាប់២នាក់។ សាក្សីមួយចំនួន បញ្ជាក់ថាស្ថានភាពមណ្ឌលដូចឋាននរក ដោយមានបន្ទប់ឃុំឃាំងចង្អៀតណែនខ្លាំង កង្វះចំណីអាហារ មានការប្រើអំពើហិង្សាដល់អ្នកមិនស្ដាប់តាមការណែនាំ ខណៈការថែទាំសុខភាពអ្នកជាប់ឃុំ គឺទទួលបានតែថ្នាំ ប៉ារ៉ាសេតាម៉ុល (Paracetamol) តែប៉ុណ្ណោះ ទោះបីជាមានជំងឺធ្ងន់ធ្ងរយ៉ាងណា ក៏ដោយ។
នាយកទទួលបន្ទុកចាត់ការទូទៅ នៃអង្គការលីកាដូ លោក អុំ សំអាត បញ្ជាក់ថា បញ្ហារំលោភសិទ្ធិមនុស្សក្នុងមណ្ឌលសង្គមកិច្ចព្រៃស្ពឺនេះ មិនមែនទើបតែកើតឡើងនោះទេ គឺមានតាំងពីឆ្នាំ ២០០៤មកម្លេះ ក្រោយពីមានការស្រាវជ្រាវពីអង្គការលីកាដូ។ លោកថាកន្លងមកមណ្ឌលសង្គមកិច្ចមាន២ កន្លែង គឺមណ្ឌលកោះគរ និងមណ្ឌលព្រៃស្ពឺ ប៉ុន្តែមណ្ឌលកោះគរត្រូវបានក្រសួងសង្គមកិច្ចបិទក្នុងឆ្នាំ ២០០៩ ដោយសារមានមនុស្សស្លាប់ ក្រោយពីមានការធ្វើទារុណកម្ម ការវាយដំ ការឃុំឃាំងដោយខុសច្បាប់។ លោកបន្តថា ចន្លោះខែកក្កដា និងខែសីហា កន្លងទៅថ្មីៗនេះ អង្គការលីកាដូ បានសិក្សាស្រាវជ្រាវដោយមានសាក្សី និងភស្តុតាង បង្ហាញថាមានការស្លាប់មនុស្សជាង១០នាក់ និងក្រោយមក២នាក់បានស្លាប់បន្ថែមទៀត។ លោកបន្ថែមថា មណ្ឌលព្រៃស្ពឺ ភាគច្រើនដាក់មនុស្សអនាថា អ្នកសុំទាន ស្ត្រីរកស៊ីផ្លូវភេទ ដែលប្រមូលពីតាមដងផ្លូវក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ ដែលផ្ទុយពីគោលបំណង នៃមណ្ឌលសង្គមកិច្ច យុវៈនីតិសម្បទា ដែលជាកន្លែងសម្រាប់បណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈ ដល់អ្នកគ្មានមុខរបរ អោយមានជំនាញទៅបង្កើតមុខរបរដោយស្ម័គ្រចិត្ត។
លោក អំ សំអាត បញ្ជាក់ថា កន្លងមកអង្គការសិទ្ធិមនុស្សបានផ្ដល់អនុសាសន៍ជាច្រើន ដើម្បីអោយមានការកែប្រែ ប៉ុន្តែគ្មានការកែប្រែទាក់ទង និងការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សឡើយ។ លោក អំ សំអាត អំពាវនាវដល់រដ្ឋាភិបាលអោយបិទមណ្ឌលទាំងឡាយណា ដែលមានលក្ខណៈដូចមណ្ឌលសង្គមកិច្ចព្រៃស្ពឺ៖
«កាលណាគេមិនស្ម័គ្រចិត្តនៅ ហើយយើងធ្វើការឃាត់គេទុក វាស្មើនឹងការឃុំខ្លួនដោយមិនត្រឹមត្រូវតាមផ្លូវច្បាប់ ព្រោះការឃុំខ្លួនតាមផ្លូវច្បាប់បាន វាមានតែពន្ធនាគារ ឬមណ្ឌលអប់រំកែប្រែដែលសម្រេចចេញដីកាឃុំដោយតុលាការទេ។ អ៊ីចឹងគ្មានកន្លែងណាមួយ ដែលធ្វើការឃុំខ្លួនដកសេរីភាព របស់មនុស្សដោយខុសច្បាប់ទេ។ បញ្ហាទី២ មនុស្សឈឺទោះបីជាឈឺពីខាងក្រៅក៏ដោយ កន្លែងយកទៅ មិនមែនកន្លែងមណ្ឌលទេ គាត់ឈឺ គឺមន្ទីរពេទ្យ ដែលត្រូវបញ្ជូន ហើយបើមានការឈឺនៅក្នុងមណ្ឌលត្រូវបញ្ជូនទៅមន្ទីរពេទ្យ មិនអាចទុកមនុស្សអោយស្លាប់ក្នុងមណ្ឌលទេ អាហ្នឹងដែលយើងចាត់ទុកថាជាការរំលោភបំពាន»។
កន្លងមកអង្គការលីកាដូ និងអង្គការសិទ្ធិមនុស្សជាច្រើនទៀត រួមទាំង អង្គការលើកលែងទោសអន្តរជាតិ និងការិយាល័យសិទ្ធិមនុស្ស នៃអង្គការសហប្រជាជាតិ បានលើកឡើងម្ដងហើយម្ដងទៀតអំពី កង្វល់ជុំវិញការរំលោភបំពាន និងការស្លាប់ដែលគួរតែអាចការពារបាននៅក្នុងមណ្ឌលព្រៃស្ពឺ។
ក្នុងឆ្នាំ២០០៨ បន្ទាប់ពីមណ្ឌលនេះត្រូវបានបិទជាបណ្ដោះអាសន្ន ដោយសារមានការរាយការណ៍ពីការរំលោភបំពាន ហើយអង្គការលីកាដូ ក៏ បានចងក្រងឯកសាររបស់អ្នកជាប់ឃុំ ដែលបានសរសេរនៅលើជញ្ជាំងនៃមណ្ឌល ដែលបានរៀបរាប់ពីការឃុំខ្លួន និងការរំលោភបំពានផ្សេងៗពីបុគ្គលិកមណ្ឌល ដោយមានខ្លឹមសារថា«អនុស្សាវរីយ៍ដែលខ្ញុំរស់នៅក្នុងអំពើភេរវកម្មក្រោមការជិះជាន់» «ជីវិតដូចនរក» និង«អាណិតខ្លួន ជួយផង»។
អង្គការលីកាដូ បានចងក្រងឯកសារជាច្រើនតាំងពីមណ្ឌលនេះបើកដំណើរការក្នុងឆ្នាំ២០០៤ ដល់សព្វថ្ងៃ ស្ដីពីការរំលោភបំពានក្នុងមណ្ឌលព្រៃស្ពឺ រួមមាន ការវាយដំ ការស្លាប់ ការធ្វើអត្តឃាត ភាពចង្អៀតណែនខ្លាំង កង្វះអាហារនិង ការព្យាយាមរត់ចេញរបស់អ្នកជាប់ឃុំ ជាដើម៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។