ក្រុមស្ត្រីដែលកំពុងភៀសខ្លួននៅប្រទេសថៃ បានរួមគ្នាតស៊ូតាមបណ្ដាញសង្គមហ្វេសប៊ុក មានឈ្មោះថា គណៈស្ត្រីក្លាហាន។ អ្នកការពារសិទ្ធិមនុស្ស លើកទឹកចិត្តនៃការតស៊ូមតិនេះ និងជំរុញឱ្យការប្រើសេរីភាពបញ្ចេញមតិនេះដោយអហិង្សា។
ស្ត្រីសកម្មជនដីធ្លី សកម្មជននយោបាយ ស្ត្រីពលករ និងស្ត្រីខ្មែរកម្ពុជាក្រោម បើទោះជាពួកគាត់រស់នៅលើទឹកដីថៃ ជាប្រទេសដែលពុំសូវមានសុវត្ថិភាពក្ដី ប៉ុន្តែ ក្រុមស្ត្រីទាំងនោះ បានរួមគ្នារៀបចំការផ្សាយផ្ទាល់តាមទំព័រហ្វេសប៊ុកជាប្រចាំថ្ងៃ ពីបញ្ហាសង្គម នយោបាយ បញ្ហាស្ត្រី ការរំលោភសិទ្ធិ និងភាពអវិជ្ជមានរបស់រដ្ឋាភិបាលកម្ពុជាជាដើម។
ការផ្សាយផ្ទាល់ចេញពីទំព័រហ្វេសប៊ុក ដែលឈ្មោះថា គណៈស្ត្រីក្លាហាន អ្នករៀបចំការផ្សាយ និងអ្នកផ្សាយ ភាគច្រើនជាស្ត្រី ពួកគាត់ជាក្រុមការងារផង ដែលប្រធានវិលជុំផង ដែលក្រុមការងារនេះមានគ្នាជាង ១០នាក់។
ស្ត្រីភៀសខ្លួនបញ្ហានយោបាយ និងជាសមាជិកគណៈស្ត្រីក្លាហាន លោកស្រី ហុង អាន ឱ្យវិទ្យុអាស៊ីសេរីដឹងថា ក្រុមគណៈស្ត្រីក្លាហាននេះ មានកំណើតដំបូងនៅប្រទេសកម្ពុជា កាលពីឆ្នាំ២០១៩ ប៉ុន្តែដោយសាររដ្ឋាភិបាលបានចាប់ខ្លួនសមាជិកក្រុមនេះជាបន្តបន្ទាប់ ទើបសមាជិកក្រុមស្ត្រីនេះមួយចំនួន ភៀសខ្លួន មកប្រទេសថៃ។ លោកស្រីឱ្យដឹងទៀតថា មុនដំបូងក្រុមស្ត្រីតស៊ូមតិតាមបណ្ដាញសង្គមហ្វេសប៊ុករៀងៗខ្លួន តែចាប់ពីខែវិច្ឆិកាមក ក្រុមស្ត្រីបានរួមគ្នា បង្កើតគណៈស្ត្រីក្លាហានដើម្បីតស៊ូមតិតាមបណ្ដាញសង្គម។
គណៈស្ត្រីក្លាហានដែលតស៊ូមតិតាមបណ្ដាញសង្គមនេះ បង្កើតឡើងដើម្បីធ្វើការងារជាក្រុម រៀនធ្វើជាមេដឹកនាំតាមបែបប្រជាធិបតេយ្យ និងជំរុញឱ្យការផ្សព្វផ្សាយឱ្យមានប្រសិទ្ធភាព និងមិនប្រកាន់បក្ខពួក។
សមាជិកក្រុមនេះម្នាក់ទៀតលោកស្រី នួន នឿ ជាសកម្មជនដីធ្លី និងនយោបាយ មកពីខេត្តបាត់ដំបង។ លោកស្រីសម្រេចចូលរួមការបញ្ចេញមតិក្នុងក្រុមនេះ ព្រោះលោកស្រីមិនពេញចិត្តការដឹកនាំរដ្ឋាភិបាលរបស់គណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា ដែលតែងតែធ្វើទុក្ខបុកម្នេញលើគណបក្សប្រឆាំង។ លោកស្រីរំលឹកថា មុនពេលលោកស្រី ភៀសខ្លួនមកនៅប្រទេសថៃ លោកស្រីធ្លាប់បានចូលរួមទាមទារបញ្ហាសង្គមច្រើន ដូចជាចូលរួមស្ត្រីថ្ងៃសុក្រ និងសកម្មជនដីធ្លីជាដើម ដើម្បីទាមទារយុត្តិធម៌សង្គម។ លោកស្រីប្រាប់ដែរថា នៅពេលលោកស្រីចូលរួមការផ្សាយនេះ ក៏មានអ្នកគាំទ្រគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជា តាមជេរប្រមាថ និងគំរាមសម្លាប់ លោកស្រី នៅតាមបណ្ដាញសង្គមហ្វេសប៊ុកផងដែរ។
ចំណែកសមាជិកក្រុមនេះម្នាក់ទៀតជាស្ត្រីខ្មែរក្រោម លោកស្រី គឹម ធីឡឺយ អាយុ៦១ មកពីខេត្តព្រះត្រពាំង ភៀសខ្លួនមកប្រទេសថៃ តាំងពីឆ្នាំ២០០៨ម្ល៉េះ ដោយសារអាជ្ញាធរវៀតណាមធ្វើទុក្ខបុកម្នេញ និងបំបិទសិទ្ធិសេរីភាព។ លោកស្រីយល់ថា ដើម្បីឱ្យការតស៊ូមតិទទួលបានជោគជ័យ ទាល់តែមានការព្រួតដៃសាមគ្គីគ្នា រវាងខ្មែរក្រោម ខ្មែរកណ្ដាល។ លោកស្រីរំលឹកថា លោកស្រី ក៏បានលើកឡើងពីបញ្ហាខ្មែរក្រោមមកជជែក នៅក្នុងកម្មវិធីផ្សាយរបស់គេហទំព័រគណៈស្ត្រីក្លាហាន។
ជនភៀសខ្លួននៅប្រទេសថៃ តែងតែធ្វើសកម្មជនតស៊ូមតិ តាមរូបភាពផ្សេងៗគ្នា អ្នកខ្លះប្រើប្រាស់បណ្ដាញដើម្បីបញ្ចេញមតិ អ្នកខ្លះទៀត ប្រមូលផ្តុំគ្នាទាមទារដើម្បីដាក់សម្ពាធទៅរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា អ្នកខ្លះទៀតដាក់ញត្តិទៅអង្គការសហប្រជាជាតិ បណ្ដាស្ថានទូតប្រទេសសេរីនានា ទាមទារឱ្យរដ្ឋាភិបាលគោរពសិទ្ធិមនុស្សប្រជាធិបតេយ្យ ដោះស្រាយវិបត្តិនយោបាយ និងដោះស្រាយទុក្ខលំបាករបស់ពលរដ្ឋជាដើម។
ទាក់ទងរឿងនេះដែរ ប្រធានអង្គការសម្ព័ន្ធភាពការពារសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា ហៅកាត់ថា ច្រាក់ (CHRAC) លោក រស់ សុដ្ឋា លើកឡើងថា ការបញ្ចេញមតិតាមបណ្ដាញសង្គមរបស់ជនភៀសខ្លួននៅប្រទេសថៃ ជាការអនុវត្តសិទ្ធិរបស់ក្រុមស្ត្រីទាំងនោះដែលត្រូវការពារដោយច្បាប់។ លោកបន្តថា ការបញ្ចេញមតិរបស់ក្រុមស្ត្រីទាំងនេះ ក៏ជាឱកាសធ្វើឱ្យរដ្ឋាភិបាល អាចទទួលស្ដាប់នូវមតិរបស់ក្រុមស្ត្រីមានមតិ មិនស្របនឹងទស្សនរបស់រដ្ឋាភិបាល។ ទោះយ៉ាងណា មន្ត្រីសិទ្ធិមនុស្សរូបនេះ ចង់ឃើញ ក្រុមស្ត្រីនិយាយក្នុងកម្មវិធីផ្សាយតាមបណ្ដាញសង្គមប្រកបដោយវិជ្ជាជីវៈ និងមិនបង្កភាពហិង្សាជាដើម។
ចាប់តាំងគណបក្សប្រជាជនកម្ពុជាដឹកនាំប្រទេសផ្ដាច់មុខកាលពីឆ្នាំ២០១៧ មកដល់សព្វថ្ងៃនេះ អ្នកនយោបាយ សកម្មជនសិទ្ធិមនុស្ស អ្នកសារព័ត៌មាន និងសកម្មជនដីធ្លីជាដើម បានភៀសខ្លួនមកប្រទេសថៃជាបន្តបន្ទាប់។ បច្ចុប្បន្នមានជនភៀសខ្លួនខ្មែរជាង១២០នាក់ កំពុងរស់នៅប្រទេសថៃ ដើម្បីគេចចេញពីការធ្វើទុក្ខបុកម្នេញនៃរដ្ឋាភិបាលត្រកូលហ៊ុន៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។