គ្រួសារ​ជន​រង​គ្រោះ​ក្នុង​ហេតុការណ៍​អគារ​បាក់​រលំ ស្ដាយ​សាច់​ញាតិ​​ដែល​ស្លាប់ និង​បារម្ភ​ពី​ជីវភាព​ដុនដាប

0:00 / 0:00

0:00 / 0:00

មកដល់​ល្ងាច​ថ្ងៃ​ចន្ទ ទី២៤ មិថុនា ចំនួន​មនុស្ស​ស្លាប់​ដោយសារ​ការ​រលំ​អគារ​សំណង់​នៅ​ក្នុង​ក្រុង​ព្រះសីហនុ បាន​កើន​ដល់ ២៨នាក់​ហើយ ចំណែក​អ្នក​របួស​កើន​ដល់ ២៦នាក់។ សមត្ថ​កិច្ច និង​ក្រុម​អ្នក​ជួយ​សង្គ្រោះ​នៅ​តែ​បន្ត​កាយ​គំនរ​សំណង់​បាក់​បែក​ចូល​ដល់​ថ្ងៃ​ទី៣ ហើយ ដែល​សង្ស័យ​ថា អាច​មាន​ជនរងគ្រោះ​កប់​នៅ​ក្រោម​គំនរ​សំណង់​ថែម​ទៀត។ ក្រុម​គ្រួសារ​ជនរងគ្រោះ​ខ្លះ​បាន​យក​សាកសព​ទៅ​ធ្វើ​បុណ្យ និង​ខ្លះ​ទៀត មិនទាន់​រក​ឃើញ​សាកសព​នៅ​ឡើយ។ពួកគេ​សុទ្ធតែ​ បង្ហាញ​អារម្មណ៍​សោក​សង្រេង និង​ទាមទារ​រក​យុត្តិធម៌​។

រដ្ឋបាល​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ​ប្រកាស​ថា​ នៅ​ល្ងាច​ថ្ងៃ​ទី២៤ ខែ​មិថុនា​ ក្រុម​ប្រតិបត្តិ​ការសង្គ្រោះ​បន្ត​រក​ឃើញ​ជន​រង​គ្រោះ ៤នាក់​បន្ថែម​ទៀត ប៉ុន្តែ​ស្លាប់ ២នាក់ និង​នៅ​មាន​ដង្ហើម ២នាក់។ ដូច្នេះ​ចំនួន​អ្នក​ស្លាប់​បាន​កើន​ដល់ ២៨នាក់ ក្នុង​នោះ​មាន​ស្រី ៤នាក់ និង​អ្នក​របួស​បាន​កើន​ដល់ ២៦នាក់​ហើយ។សរុប​ជន​រង​គ្រោះ​ទាំង​ស្លាប់ និង​របួស​មាន​ចំនួន ៥៤នាក់។

ក្រុម​ប្រតិបត្តិ​ការសង្គ្រោះ​នៅ​តែ​បន្ត​កាយ​គំនរ​បាក់បែក​នៃ​អគារ​សំណង់ ដែល​ដួល​រលំ​នោះ ដើម្បី​ ស្វែង​រក​ជន​រងគ្រោះ​បន្ថែម​ទៀត។

អាស៊ី​សេរី​មិន​អាច​សុំ​ការ​បញ្ជាក់​ពី​អ្នក​នាំ​ពាក្យ​សាលាខេត្ត​ព្រះសីហនុ​លោក ឃាង ភារម្យ ឡើយ​ដោយ​ទូរស័ព្ទ​ចូល​ពុំ​មាន​អ្នក​ទទួល។

ក្រុម​គ្រួសារ​ជន​រង​គ្រោះ​មួយ​ចំនួន​បាន​យក​សាកសព​ទៅ​ធ្វើបុណ្យ​នៅ​ស្រុក​កំណើត​រួច​ហើយ​ ប៉ុន្តែ​ ក្រុម​គ្រួសារ​មួយ​ចំនួន​ទៀត​មិន​ទាន់​ឃើញ​សាកសព​ជន​រង​គ្រោះ​នោះ​ទេ។

កម្មករ​សំណង់​ម្នាក់​លោក​ ឆុន​ វិមាន​ ប្រាប់​អាស៊ី​សេរី​ថា​លោក​បាន​ចំណាក​ស្រុក​ពី​ខេត្ត​កំពង់ឆ្នាំង​ទៅ​ធ្វើ​ការ​សំណង់​ក្នុង​ការដ្ឋាន​នោះ​ជាង ១ខែ​ហើយ​ ជាមួយ​ឪពុក ​និង​បង​ថ្លៃ​របស់​ខ្លួន ​ប៉ុន្តែ​នៅ​ថ្ងៃ​កើត​ ហេតុ​ គឺ​លោក​បាន​ត្រឡប់​ទៅ​លេង​ស្រុក។ លោក​អះអាង​ថា ឪពុក និង​បង​ថ្លៃ​របស់​លោក បាន​កប់​ក្នុង​គំនរ​សំណង់​បាក់​បែក​នោះ ហើយ​ទើប​តែ​រក​ឃើញ​សាកសព​បង​ថ្លៃ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី២៤ ខែ​មិថុនា ចំណែក​ឪពុក​របស់​លោក​មិន​ទាន់​រក​ឃើញ​នៅ​ឡើយ៖ «យើង​ស្មាន​អត់​ត្រូវ​មិន​ដឹង​ថា​ គាត់​នៅ​រស់​ឬ​ស្លាប់​ទេ​ ហើយ​នៅ​ពេល​កាយ​សព​កាយ​អី​ បាន​គេ​ឱ្យ​យើង​ទៅ​មើល​អ៊ីចឹង​ណា។ ខ្ញុំ​សោក​ស្ដាយ​ណាស់​ ព្រោះ​ប៉ះពាល់​ច្រើន​ដល់​គ្រួសារ​ខ្ញុំ​ដែល​ក្រីក្រ។ សូម​រដ្ឋាភិបាល និង​ថ្នាក់​លើ​ធំៗ ជួយ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​លើ​គ្រួសារ​ខ្ញុំ​ផង»

សាច់ញាតិ​ជនរងគ្រោះ​ម្នាក់ទៀត​គឺ​លោក អ៊ិន កុសល រៀបរាប់​ថា លោក​កំពុង​បាត់​ប្អូន​ថ្លៃ​ម្នាក់ ​ដែល​ធ្វើ​ការ​សំណង់​ក្នុង​ការដ្ឋាន​ដួល​រលំ​នោះ​ ហើយ​លោក​បារម្ភ​ខ្លាច​ប្អូន​ថ្លៃ​របស់​លោក​បាត់​បង់​ជីវិត​ ខណៈ​ប្រពន្ធ​ជន​រង​គ្រោះ​កំពុង​មាន​ផ្ទៃពោះ​ជិត​គ្រប់​ខែ​ទៅ​ហើយ។ លោក​អះអាង​ថា ប្អូន​ស្រី​របស់​លោក​ដែល​ត្រូវ​ជា​ភរិយា​របស់​ជន​រង​គ្រោះ​ដេក​យំ​រហូត​សន្លប់​ជា​ញឹក​ញាប់ ពេល​រង់ចាំ​ដំណឹង​បី្ត៖ «ខ្ញុំ​ពិបាក​ខ្លាំង​ណាស់​ដែល​ទទួល​យក​អត់​បាន។ គាត់​ធ្លាប់​តែ​ជួយ​គ្រួសារ ហើយ​សន្សំ​លុយ​ធ្វើ​ផ្ទះ​ព្រោះ​រាល់​ថ្ងៃ​គាត់​រស់នៅ​លើ​ផ្ទះ​តូច។ គាត់​ក៏​ដើរ​ធ្វើ​ការ​រហូត ព្រោះ​ប្រពន្ធ​ជិត​ឆ្លង​ទន្លេ​អ៊ីចឹង»

ចំណែក​គ្រួសារ​ជនរងគ្រោះ​ម្នាក់ទៀត​នៅ​ខេត្ត​ព្រៃវែង គឺ​លោកស្រី ឃឹម សាខន រៀប​រាប់​ថា ប្ដី​របស់​ លោកស្រី និង​ក្មួយ​ប្រុស​ម្នាក់​បាន​ស្លាប់ ចំណែក​កូន​ប្រុស​ម្នាក់ និង​ក្មួយ​ប្រុស​ម្នាក់​ទៀត​រង​របួស។ លោកស្រី​រន្ធត់​ចិត្ត​ក្រៃលែង នៅ​ពេល​ឃើញ​គេ​ទាញ​យក​សាកសព​ប្ដី ដែល​កប់​នៅ​ក្រោម​គំនរ​សំណង់​បាក់​បែក​នោះ៖ «ខ្ញុំ​ពិបាក​ខ្លាំង​ណាស់ អាណិត​ប្ដី​ណាស់ ព្រោះ​បាត់បង់​គ្រួសារ​របស់​ខ្ញុំ​ដែល​ស្លាប់​ទៅ​ហើយ​កូនៗ កំព្រា បាត់បង់​ឪពុក»

លោកស្រី​ ឃឹម​ សា​ខន​ រៀបរាប់​ថា​ នៅ​ពេល​ប្ដី​ស្លាប់​ ហើយ​កូន​រង​របួស​ធ្ងន់​បែប​នេះ គឺ​ធ្វើ​ឱ្យ​លោកស្រី​អស់​សង្ឃឹម​យ៉ាង​ខ្លាំង​ក្នុង​ជីវិត​គ្រួសារ​ក្រីក្រ​របស់​ខ្លួន ព្រោះ​ពេល​នេះ​គ្មាន​បង្អែក​សម្រាប់​គ្រួសារ​ទៀត​ឡើយ។ លោកស្រី​បន្ថែម​ថា ប្ដី និង​កូន​បាន​ដើរ​ធ្វើ​សំណង់​ជា​ច្រើន​ឆ្នាំ​មក​ហើយ ហើយ​សង្ឃឹម​ថា ពួក​គាត់​ធ្វើ​សំណង់​នៅ​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ ដែល​មាន​ជន​ជាតិ​ចិន​រស់​នៅ​ច្រើន​នោះ អាច​រក​ចំណូល​បាន​ច្រើន ដោយ​មិន​នឹក​ស្មាន​ថា មាន​រឿង​អាក្រក់​បែប​នេះ​កើត​ឡើង​ឡើយ៖ «បាត់​បង់​ប្ដី​អ៊ីចឹង​ទៅ គឺ​ដូច​ជា​បាត់​បង់​ដៃ​ម្ខាង ហើយ​នៅ​សល់​តែ​ម្ខាង ហើយ​ចំណូល​ពី​មុន​ដែល​មាន ១០ភាគ​រយ ឥឡូវ​នេះ​នៅ​សល់ ៥ភាគ​រយ ឬ ៣ភាគ​រយ​អ៊ីចឹង​ណា។ យើង​ពឹង​កូន​ក៏​មិន​ដូច​ប្ដី​ដែរ»

គ្រួសារ​ជនរងគ្រោះ​មួយទៀត​នៅ​ខេត្ត​ក្រចេះ គឺ​លោក ឈុំ ចិន្តា រៀបរាប់​ថា​ ឪពុក​ និង​ម្ដាយ​របស់​លោក​បាន​ស្លាប់។ ចំណែក​ប្អូន​ស្រី​របស់​លោក​របួស​ធ្ងន់​ ក្រោយ​ជាប់​ក្នុង​គំនរ​សំណង់​បាក់​បែង​ជាង ២០ម៉ោង។ យុវជន​រូប​នេះ​រៀបរាប់​ទាំង​ក្ដុកក្ដួល​ថា ​គ្រួសារ​របស់​លោក​ទើប​តែ​ចំណាក​ស្រុក​ពី​ស្រុក​សម្បូរ​ ខេត្ត​ក្រចេះ ​ដើម្បី​ធ្វើការ​សំណង់​ក្នុង​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ​ កាល​ពី​មុន​ពិធី​បុណ្យ​ចូល​ឆ្នាំ​ខ្មែរ​ ព្រោះ​តែ​ជីវភាព​ក្រីក្រ ​និង​ជំពាក់​បំណុល​ធនាគារ។ ឪពុក​ម្ដាយ និង​ប្អូន​ស្រី​បាន​ធ្វើ​ការ​ជា​មួយ​គ្នា​ក្នុង​អាគារ​សំណង់ ​ដែល​ដួល​រលំ​នោះ​ ប៉ុន្តែ​លោក​ធ្វើ​សំណង់​នៅ​កន្លែង​ផ្សេង៖ «ខ្ញុំ​ធ្វើការ​ឆ្ងាយ​ពី​គ្នា​ប្រហែល​ជា ៣ ទៅ ៤គីឡូ​ ហើយ​ខ្ញុំ​មិន​នឹក​ស្មាន​ថា​ ជា​កន្លែង​ឪពុក​ម្ដាយ​ខ្ញុំ​ធ្វើការ​ទេ។ ប៉ុន្តែ​ខល​ទៅ​គាត់​អត់​ចូល​ហើយ​សង្ស័យ​ទើប​ខ្ញុំ​ទៅ​មើល​ទីនោះ។ ទៅ​ខ្ញុំ​ឃើញ​ប៉ា​ម៉ាក់​ខ្ញុំ​ស្លាប់​ស្ទើរ​គាំង​បេះដូង​ហើយ​ពេល​នោះ។ ខ្ញុំ​នៅ​តែ​ម្នាក់​ឯង​ គ្មាន​សាច់​ញាតិ​បង​ប្អូន​ទៀត។ រី​ឯ​ប្អូន​ស្រី​ខ្ញុំ​នៅ​ជាប់​គាំង​ទីនោះ​រហូត​ដល់​ម៉ោង ១១យប់ ទើប​គេ​កាយ​រក​ឃើញ។ ប្អូន​ខ្ញុំ​ពិបាក​ណាស់ ស្រែក​ឱ្យ​គេ​ជួយ​រហូត​តែ​អត់​មាន​អ្នក​ឮ​ទេ ហើយ​គាត់​បាន​កូកាកូឡា និង​ទឹក​ដែល​ទិញ​ទុក​ពី​យប់ ទុក​គ្រាន់​ផឹក»

យុវជន​រូប​នេះ​បន្ត​ថា​ នៅ​ពេល​បូជា​សព​ម្ដាយ​ឪពុក​របស់​លោក គឺ​ប្អូនស្រី​របស់​លោក​ទាំង​ពីរ​នាក់ មិន​បាន​ឃើញ​មុខ​ឪពុក​ម្ដាយ​ជា​លើក​ចុង​ក្រោយ​ឡើយ ព្រោះ​ប្អូន​ស្រី​ម្នាក់​រង​បួស​ត្រូវ​ព្យាបាល​នៅ​ឯ​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ​ ចំណែក​កូន​ស្រី​ម្នាក់​ទៀត ​កំពុង​ដេក​សម្រាល​កូន​នៅ​មន្ទីរពេទ្យ​ដែរ។ លោក​ស្រណោះ​ដល់​សម្ដី​ម្ដាយ​របស់​លោក​មុន​ស្លាប់​ថា ពេល​បើក​ប្រាក់​ខែ​រួច​ នឹង​ត្រឡប់​ទៅ​លេង​ផ្ទះ ​ហើយ​ទិញ​ម៉ូតូ​ថ្មី​មួយ និង​សល់​លុយ​ខ្លះ​ជួសជុល​ផ្ទះ។ លោក​ឱ្យ​ដឹង​ដែរ​ថា រហូត​មក​ដល់​ពេល​នេះ លោក​បាន​ទទួល​ប្រាក់​ឧបត្ថម្ភ​ខ្លះ​ពី​រដ្ឋាភិបាល និង​សប្បុរសជន​មួយ​ចំនួន ប៉ុន្តែ​ខាង​ធនាគារ​ដែល​គ្រួសារ​លោក​បាន​ជំពាក់​នោះ​បាន​ទាមទារ​ឱ្យ​លោក​យក​ប្រាក់​ទាំង​នោះ​ទៅ​បង់​ផ្ដាច់​ទាំង​ការ​ទាំង​ដើម ព្រោះ​បារម្ភ​ថា ខ្លាច​លោក​គ្មាន​លទ្ធភាព​បង់​ធនាគារ​ជំនួស​ឪពុក​ម្ដាយ​ត​ទៅ​ទៀត៖ «ប៉ា​ម៉ាក់​ខ្ញុំ​ គឺ​ជា​អ្នក​ក្រីក្រ។ សូម្បី​ធ្វើ​ផ្ទះ​ក៏​ខ្ចី​លុយ​ពី​ធនាគារ​ អេស៊ីលីដា​ (ACLEDA) ហើយ​ទិញ​ដី ​ក៏​ខ្ចី​ពី​អង្គការ​ដែរ។ ដល់​ពេល​ប៉ា​ម៉ាក់​ខ្ញុំ​ស្លាប់​អ៊ីចឹង​ទៅ ខាង​អង្គការ​ទាមទារ​ឱ្យ​ខ្ញុំ​សង​លុយ​ទាំង​អស់​ថែម​ទៀត»

ជន​រង​គ្រោះ​ម្នាក់​ដែល​នៅ​មាន​ជីវិត គឺ​លោក អ៊ុក សាវ៉ាត រៀបរាប់​ថា លោក​ទើប​តែ​ទៅ​ធ្វើការ​សំណង់​បាន ១០ថ្ងៃ​ប៉ុណ្ណោះ ហើយ​មិន​ទាន់​បាន​បើក​ប្រាក់​ខែ​ម្តង​នោះ​ទេ។ លោក​បញ្ជាក់​ថា​ នៅ​ពេល​កើត​ហេតុ កម្មករ​សំណង់​សុទ្ធ​តែ​កំពុង​ដេក​លង់​លក់​ទាំង​អស់ ព្រោះ​នៅ​ម៉ោង​ប្រមាណ ៤ទៀប ភ្លឺ​ស្រាប់​តែ​អាគារ​នោះ​រលំ​គ្រាំង​សង្កត់​លើ​តែ​ម្ដង។ ប៉ុន្តែ​ជា​សំណាង​ល្អ ដែល​លោក​អាច​លូន​ចេញ​ក្រៅ​បាន៖ «កំពុង​ដេកៗ ស្រាប់​លាន់​ឮ​ប្រ៉ាវៗ តែ​ម្ដង ហើយ​ខ្ញុំ​ងើប​ឡើង គឺ​ឃើញ​ដួល​អស់​រលីង​តែ​ម្ដង។ ខ្ញុំ​បាន​ដែក​ជួយ​ទប់ ប៉ុន្តែ​មាន​ថ្ម​ពី​ផ្ទាំង​សង្កត់​ពី​លើ​ដែរ ប៉ុន្តែ​ខ្ញុំ​អាច​រើ​លូន​ចេញ​បាន។ ខ្ញុំ​ភ័យ​ណាស់ ព្រោះ​មិន​ដែល​ជួប​រឿង​បែប​នេះ»

ក្រោយ​ហេតុការណ៍​បាក់​រលំ​អាគារ​នេះ​មេ​ដឹក​នា​របប​ក្រុងភ្នំពេញ​បាន​ចុះ​ទៅ​ពិនិត្យ​ដោយ​ផ្ទាល់​កន្លែង​កើត​ហេតុ​កាល​ពី​យប់​ថ្ងៃ​ទី២៣ ខែ​មិថុនា​ និង​បាន​ចុះ​ទៅ​សួរ​សុខ​ទុក្ខ​កម្មករ​សំណង់ ដែល​រង​បួស​ផង​ដែរ។ លោក​បាន​ប្រកាស​បញ្ចេញ​ថវិកា​ជាតិ​ជួយ​ដល់​ក្រុម​គ្រួសារ​អ្នក​ស្លាប់​ក្នុង​មួយ​នាក់ ៤០លាន​រៀល​ ឬ​ស្មើ ១ម៉ឺន​ដុល្លារ​ ហើយ​សម្រាប់​អ្នក​ត្រូវ​របួស​ទាំង​អស់​ត្រូវ​ទទួល​បាន​ការ​ព្យាបាល​ដោយ​ឥត​គិត​ថ្លៃ​នៅ​តាម​មន្ទីរពេទ្យ​រដ្ឋ​ និង​ទទួល​បាន​ជំនួយ​ក្នុង​មួយ​នាក់​ចំនួន ៥លាន​រៀល។

អគ្គលេខាធិការ​សហព័ន្ធ​សហជីពកម្មករ​សំណង់​ និង​ព្រៃ​ឈើ (BWTUC) លោក យ៉ាន់ ធី ដែល​ចុះ​ ទៅ​ឃ្លាំមើល​ព្រឹត្តិ​ការណ៍​នេះ​លើក​ឡើង​ថា​ គំនរ​សំណង់​ដែល​បាក់​បែក​នោះ ​នៅ​សល់​ប្រហែល​ជាង ២៥ភាគ​រយ​ទៀត​ ដែល​មិន​ទាន់​កាយ​ចេញ។ លោក​សន្និដ្ឋាន​ថា នៅ​មាន​ជន​រង​គ្រោះ​ជា​ច្រើន​ទៀត​ដែល​កប់​នៅ​ក្នុង​នោះ​ ព្រោះ​គ្រួសារ​មួយ​ចំនួន​ទៀត​ មិន​ទាន់​រក​ឃើញ​សាច់​ញាតិ​អស់​នៅ​ឡើយ​ទេ។ ទោះ​យ៉ាង​ណា​ក្តី​ លោក​សង្កេត​ឃើញ​ថា ​ប្រតិបត្តិ​ការណ៍​ជួយ​សង្គ្រោះ​ជន​រង​គ្រោះ​ហាក់​យឺតយ៉ាវ​ និង​មិន​សូវ​មាន​បច្ចេកទេស​ ព្រម​ទាំង​ខ្វះខាត​សម្ភារៈ។ ម្យ៉ាង​ទៀត នៅ​ថ្ងៃ​ទី៣ នេះ​ លោក​អះអាង​ថា​កម្លាំង​សមត្ថកិច្ច និង​ក្រុម​អ្នក​ជួយ​សង្គ្រោះ​ហាក់​ដូច​ជា​ធ្លាក់​ដៃ​ មិន​សូវ​ដូច​ថ្ងៃ​ដំបូងៗ នោះ​ទេ តែ​បាន​ប្រើ​គ្រឿងចក្រ​ឡើង​ទៅ​កាយ​គំនរ​សំណង់​នោះ​ម្ដង។ លោក​ស្នើសុំ​ឱ្យ​អាជ្ញាធរ​គិត​ពី​សុវត្ថិភាព​ជា​ចម្បង ព្រោះ​អាច​មាន​ជន​រង​គ្រោះ​នៅ​មាន​ដង្ហើម ហើយ​ជាក់​ស្ដែង​នៅ​ល្ងាច​ថ្ងៃ​ទី៣ នេះ គឺ​​ក្រុម​អ្នក​សង្គ្រោះ ទើប​តែ​រក​ឃើញ​ជន​រង​គ្រោះ​ពីរ​នាក់​នៅ​មានជីវិត៖ « រយៈពេល​ចុងក្រោយ​នេះ​អាជ្ញាធរ​ហាក់​ដូច​ជា​ទម្លាក់​ដៃ​ មិនសូវ​មាន​អ្នក​ប្រើ​ដៃ​ទៅ​រុះរើ​ទៀត​ទេ​ គឺ​ប្រើ​អាអេច (Excavator) ឡើង​ទៅ​កាយ​តែ​ម្ដង ​ដែល​យើង​បារម្ភ​ដែរ​ថា បើ​មាន​អ្នក​នៅ​រស់​អាច​ពិបាក​ដែរ »

លោក​បន្ត​ថា​ នេះ​គឺ​ជា​លើក​ទី​មួយ​ហើយ​កម្មករ​សំណង់​រង​របួស​ពិការ និង​រហូត​បាត់​បង់​ជីវិត​ជា​ច្រើន​នាក់​ ដោយសារ​តែ​អាជ្ញាធរ​ជំនាញ​បណ្ដោយ​ឱ្យ​ជន​ជាតិ​ចិន​សង់​សំណង់​អាគារ​ខុស​ច្បាប់ និង​ខុស​បច្ចេកទេស​នេះ។ លោក​ស្នើសុំ​ឱ្យ​រដ្ឋាភិបាល​ក្រៅ​ពី​ជួយ​ផ្ដល់​ថវិកា​ជាតិ​មួយ​ចំនួន​ជួយ​គ្រួសារ​ជន​រង​គ្រោះ​សម្រាប់​សម្រាល​បន្ទុក​ក្នុង​រយៈ​ពេល​ខ្លះ​នោះ គឺ​រដ្ឋាភិបាល​ត្រូវ​ជួយ​សម្រួល​ឱ្យ​ជន​រង​គ្រោះ​ទទួល​បាន​សេវា​ពី​បេឡា​ជាតិ​របប​សន្តិសុខ​សង្គម (ប.ស.ស) និង​ស្នើសុំ​ឱ្យ​អាជ្ញាធរ​ពង្រឹង​វិធានការ​អនុវត្ត​ច្បាប់​លើក​ក្រោយ​ឱ្យ​មាន​ប្រសិទ្ធភាព៖ « ផល​ប៉ះពាល់​វា គឺ​ខ្ញុំ​គិត​ថា ពួក​គាត់​ជា​កម្មករ​ ជា​ជាង គឺ​ជា​អ្នក​ធ្វើការ​នៅ​កន្លែង​នោះ។ ដូច្នេះ ពួក​គាត់​គឺ​ជា​អ្នក​រក​ចំណូល​សម្រាប់​គ្រួសារ​របស់​ពួក​គាត់។ពេល​នេះ ប្រសិន​បើ​ពួក​គាត់​បាត់​បង់​អាយុ​ជីវិត​ទៅ​ហើយ ថា​តើ​ចំណូល​ក្នុង​គ្រួសារ​របស់​ពួក​គាត់​អ្នក​ណា​ជា​អ្នក​ទទួល​ខុស​ត្រូវ ដូច​ជា​ករណី​ប្ដី​ប្រពន្ធ ដែល​ស្លាប់​នៅ​ខេត្ត​កំពត​នោះ គឺ​មាន​កូន​ស្រី​តូចៗ ពី​នាក់​ទៀត តើ​ពួក​គាត់​រស់​ទី​ពឹង​អី »

ក្រុម​គ្រួសារ​ជន​រង​គ្រោះ​អះអាង​ថា​ ពួក​គាត់​មិន​ទាន់​សម្រេច​គ្នា​ថា ​នឹង​ទាមទារ​អ្វី​ខ្លះ​នោះ​ទេ ​ព្រោះ​ ពួក​គាត់​កំពុង​រវល់​ធ្វើ​ពិធី​បុណ្យ​សព​ និង​ព្យាបាល​របួស។ ប៉ុន្តែ ​អ្វី​ដែល​សំខាន់​នោះ ពួក​គាត់​ចង់​បាន​ សំណង និង​ស្នើសុំ​ឱ្យ​ផ្ដន្ទាទោស​ជន​ជន​ជាតិ​ចិន ក៏​ដូច​ជា​មន្ត្រី​ពាក់ព័ន្ធ​មួយ​ចំនួន​ទៀត​តាម​ច្បាប់៕

ក្រុម​អ្នក​ជួយ​សង្គ្រោះ​​ជន​រង​គ្រោះ នៅ​បន្ត​កាយ​គំនរ​បាក់បែក​ចុង​ក្រោយ នៃ​អគារ ៧​ជាន់ ដែល​​រលំបាក់ នៅ​ខេត្ត​ព្រះ​សីហនុ ថ្ងៃ​ទី២២ ខែ​មិថុនា ឆ្នាំ២០១៩។​ រូប៖ ហ្វេសប៊ុក​លោក ហ៊ុន សែន

កំណត់​ចំណាំ​ចំពោះ​អ្នក​បញ្ចូល​មតិ​នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ៖

ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។