មូលនិធិសប្បុរសធម៌នេះបង្កើតឡើងដោយលោក ភូ រស្មី ជាពលរដ្ឋខ្មែររស់នៅសហរដ្ឋអាមេរិក។ បុរសវ័យ៤៤ឆ្នាំរូបនេះ មានស្រុកកំណើតនៅផ្លូវលេខ២ សង្កាត់ស្វាយប៉ោ ក្រុងបាត់ដំបង ខេត្តបាត់ដំបង។ លោកបានចាកចេញពីកម្ពុជាតាំងតែលោកមានអាយុ ៦ ឆ្នាំ ដោយបានភៀសខ្លួនទៅជាមួយឪពុកម្ដាយស្នាក់នៅជំរុំជនភៀសខ្លួនតាមព្រំដែនខ្មែរថៃ និងជំរុំជនភៀសខ្លួនគ្រប់គ្រងដោយអង្គការសហប្រជាជាតិ យូអិនអេចស៊ីអា (UNHCR) នៅក្នុងប្រទេសថៃ។ អំឡុងពេលរស់នៅជាភៀសខ្លួន លោកជួបប្រទះបញ្ហាលំបាកច្រើនអស់រយៈពេលប្រហែល ៣ឆ្នាំ ទើបអង្គការសហប្រជាជាតិបញ្ជូនលោកចេញទៅតាំងទីលំនៅថ្មីនៅសហរដ្ឋអាមេរិក។ ក្រោយមកលោកខំប្រឹងសិក្សារៀនសូត្រនៅប្រទេសមហាអំណាចមួយនេះរហូតចប់វិស្វករផ្នែកយានអវកាស។ ដោយសារតែធ្លាប់ឆ្លងកាត់ជាជនភៀសខ្លួនដែលមានប្រវត្តិលំបាកវេទនានេះហើយបានជំរុញឱ្យបុរសមាឌដំបងរាងខ្ពស់រូបនេះខំប្រឹងធ្វើការដើម្បីសន្សំប្រាក់ជួយដល់ពលរដ្ឋក្រីក្រនៅប្រទេសកំណើត។
ប្រធានមូលនិធិសប្បុរសធម៌លោក ភូ រស្មី រៀបរាប់ប្រាប់អាស៊ីសេរីថា លោកបានបង្កើតមូលនិធិមួយនេះជិត ២០ ឆ្នាំមកហើយ ដោយដំបូងឡើយលោកឧបត្ថម្ភប្រាក់ទិញសៀវភៅសិក្សា និងសម្លៀកបំពាក់ជូនដល់កុមារក្រីក្រតាមសាលារៀននៅទីជនបទជារៀងរាល់ឆ្នាំ។ ប៉ុន្តែដោយសារវិបត្តិជំងឺកូវីដ១៩ បណ្ដាលឱ្យពលរដ្ឋមួយចំនួនមានជីវភាពខ្វះខាត លោកក៏បានបង្វែរថវិកាទាំងនោះទិញស្បៀងអាហារឧបត្ថម្ភដល់ពួកគាត់ជំនួសវិញ។ លោកនិយាយថា អំឡុងពេលផ្ទុះជំងឺកូវីដខ្លាំងឆ្លងចូលសហគមន៍លើកទី៣នៅកម្ពុជានេះ លោកបានឧបត្ថម្ភសាច់ប្រាក់ជាង ៥ ពាន់ដុល្លារ (៥.០០០) និងរៃអង្គាសប្រាក់ពីសប្បុរសជនខ្មែរនៅសហរដ្ឋអាមេរិក និងនៅក្នុងស្រុកជាង ៣ ពាន់ដុល្លារ (៣.០០០) បន្ថែមទៀត ដាក់ចូលក្នុងមូលនិធិ ដើម្បីទិញស្បៀងអាហារឧបត្ថម្ភដល់ពលរដ្ឋ៖ «ដូចឥឡូវនេះនៅគីឡូលេខ ៩ ថាចង់ចែកថវិកាជាលុយបណ្ដោយ ចែកឱ្យប៉ុន្មានគ្រួសារដែលអ្នកនៅម្ដុំហ្នឹងគេស្គាល់ថា គ្រួសារហ្នឹងវាពិបាកអត់មានលទ្ធភាពស្អីៗទេ។ ខ្ញុំអត់ជ្រើសរើសទេគេអ្នកនៅណោះគេអ្នកជ្រើសរើស ខ្ញុំគ្រាន់តែឱ្យថវិកាគេ គេចាត់ការបណ្ដោយ។ ឥឡូវនេះនៅស្រុកខ្មែរផ្សាយកាន់តែធំឡើង ធម្មតាខ្ញុំចង់ឱ្យក្មេងៗនៅស្រុកខ្មែរហ្នឹងគេមានលទ្ធភាពគេអាចជួយខ្លួនគេបណ្ដោយ យើងណេះខំជួយរ៉ៃថវិកាដើម្បីជួយបន្ថែមទៀត។ ប៉ុន្តែបើអាចជួយច្រើនកន្លែងយើងអាចចេះតែជួយច្រើនកន្លែងទៅ ខ្ញុំអត់មានចង់បានមុខមាត់អីទេ ភាគច្រើនអ្នកចែកហ្នឹងអត់ដឹងថា អ្នកណាជួយថវិកាផង អាហ្នឹងអត់សំខាន់ទេរឿងខ្ញុំ » ។
ស្បៀងអាហារដែលមូលនិធិមួយនេះឧបត្ថម្ភដល់ពលរដ្ឋ រួមមាន អង្ករ ៥ គីឡូក្រាម មីកញ្ចប់ ទឹកត្រី ទឹកស៊ីអ៊ីវ មួយចំនួនទៀត និងថវិកា ២ម៉ឺនរៀល ក្នុងមួយគ្រួសារ។ នៅក្នុងខែឧសភានេះ មូលនិធិលោកបានឧបត្ថម្ភជំនួយសប្បុរសធម៌ជូនដល់ពលរដ្ឋក្រីក្រនៅខេត្តបាត់ដំបង មណ្ឌលគិរី ត្បូងឃ្មុំ និងរាជធានីភ្នំពេញ សរុបជាង ១ ពាន់ (១.០០០) គ្រួសារហើយ។ លោកបញ្ជាក់ទៀតថា ជំនួយសប្បុរសធម៌ទាំងនេះធ្វើឡើងដោយមិនប្រកាន់ពូជសាសន៍ពណ៌សម្បុរនោះទេ ពោលគឺធ្វើក្នុងគោលបំណងដើម្បីចូលរួមកាត់បន្ថយការអត់ឃ្លានរបស់ពលរដ្ឋ ក្នុងគ្រាមានអាសន្នប៉ុណ្ណោះ៖ «ពេលខ្ញុំមកស្រុកអាមេរិកហ្នឹង ឥឡូវខ្ញុំមានលទ្ធភាពខ្ញុំបានទៅរៀនមានការងារត្រឹមត្រូវទៅ ប៉ុន្តែខ្ញុំក៏ធ្លាប់ទៅស្រុកខ្មែរ៣ដងដែរ មើលជីវភាពស្រុកខ្មែរសុទ្ធតែអ្នកក្រ នៅភ្នំពេញឃើញកូនក្មេងដែលគ្នាហិតកាវអីហ្នឹងខ្ញុំយល់មិនមែនគ្នាចង់ហិតកាវហ្នឹងទេ ខ្លះណាវាឃ្លានអត់មានអីហូបទៅវាមានរបស់ហិតកាវហ្នឹងជួយសម្រួលការឃ្លានរបស់វាហ្នឹង។ ខ្ញុំឃើញអីចឹងខ្ញុំអាណិតអាសូរខ្ញុំចេះតែចង់ជួយតាំងពីខ្ញុំចេញពីមហាវិទ្យាល័យមកមានប្រាក់បន្តិចបន្តួចចេះតែចង់ជួយបណ្ដោយ»។
ជុំវិញការផ្ដល់ជំនួយសប្បុរសនេះ ប្រជាពលរដ្ឋម្នាក់នៅស្រុកក្រូចឆ្មារ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ លោក ស្លៃម៉ាន់ ម៉ាសូគី ថ្លែងថា ប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់គាត់ជាច្រើនគ្រួសារបានទទួលស្បៀងអាហារពីមូលនិធិសប្បុរសធម៌នេះ។ លោកថា ជំនួយសប្បុរសធម៌ទាំងនោះពិតជាមានតម្លៃចំពោះពួកលោក ដែលកំពុងតែមានជីវភាពក្រីក្រ បានអង្ករច្រកឆ្នាំដើម្បីបន្តអាយុជីវិតទៅមុខទៀត៖ «ខ្ញុំយល់ថាល្អខ្លាំងណាស់ ព្រោះថា នៅពេលជនណាមួយលំបាកអំឡុងពេលកូវីដ អត់មានអ្នកជួយ ក៏ប៉ុន្តែបានគាត់អីចឹងវាល្អណាស់។ ព្រោះថា ពេលខ្លះគាត់ត្រូវការជំនួយខ្លាំងប៉ុន្តែបែរជាអត់មានអ្នកជួយ។ ការជួយបែបនេះ ទី១ អាចជួយអ្នកដែលខ្វះខាតហ្នឹងមានស្បៀងហូបចុក មួយទៀត ធ្វើឱ្យអ្នកផ្សេងមើលឃើញយកគំរូតាម » ។
ដូចគ្នានេះដែរ ក្រុមប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់ក្រហមស្ទឹងមានជ័យ ខណ្ឌមានជ័យ រាជធានីភ្នំពេញ ប្រាប់ថា ការដែលមូលនិធិនេះបានឧបត្ថម្ភស្បៀងអាហារដល់ពួកគាត់អំឡុងពេលនេះ ប្រៀបបានជួយសង្គ្រោះជីវិតដែលជិតស្លាប់ឱ្យរស់ឡើងវិញ។ ពលរដ្ឋទាំងនេះបញ្ជាក់ទៀតថា ប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់ពួកគាត់ជាច្រើនគ្រួសារដាច់ស្បៀងអាហារ និងមួយចំនួនទៀតជិតអស់អង្ករច្រកឆ្នាំង ដោយសារអាជ្ញាធរបិទខ្ទប់ ដើម្បីទប់ស្កាត់ការរាតត្បាតជំងឺកូវីដ១៩។ ពួកគាត់ និយាយថា ពលរដ្ឋខ្លះស្រក់ទឹកភ្នែកដោយសារពួកគាត់ត្រេកអរ ក្រោយមិនមានអាហារបរិភោគគ្រប់គ្រាន់ជាច្រើនថ្ងៃមកហើយ៖ «និយាយតាមពិតខ្លះ នៅពេលដែលបានអំណោយគ្នាអោបអំណោយហ្នឹងសប្បាយចិត្តផងយំផង ដូចថាគ្នាអត់អីចឹងដូចជួយសង្គ្រោះគ្នាអីចឹង។ អ្នកខ្លះអរណាស់បានអំណោយទៅគ្នាសប្បាយចិត្តស្រក់ទឹកភ្នែកខ្លះ ដូចថាគ្នាអរពេកព្រោះខ្លះគ្នាដាច់ស្បៀង។ និយាយរួមបងជាអ្នកទទួលអំណោយថ្ងៃដែលប្អូនប្រុសហ្នឹងយកមក បងឃើញការពិតអ្នកដែលអត់ហ្នឹងហ្មង។ អ្នកខ្លះមកឈរគ្រាន់តែឃើញភ្លាមលើកដៃសំពះ ថាខ្ញុំដាច់ស្បៀងហើយ ហើយដល់ពេលឱ្យទៅអរខ្លាំងណាស់ម្នាក់ៗលុតជង្គង់សឹងតែថ្វាយបង្គំយើងអរខ្លាំងណាស់ » ។
ក្រុមប្រជាពលរដ្ឋទាំងនេះសំណូមពរដល់ពលរដ្ឋខ្មែរដែលមានទ្រព្យធនផ្សេងទៀត ផ្ដល់ជំនួយសប្បុរសធម៌ឧបត្ថម្ភដល់ពលរដ្ឋក្រីក្រ នៅតំបន់ក្រហម និងអ្នកដែលរងផលប៉ះពាល់ពីការរាតត្បាតជំងឺកូវីដ១៩នៅទូទាំងប្រទេស ដើម្បីបានស្បៀងអាហារហូបចុកប្រចាំថ្ងៃ។
ទាក់ទងនឹងការចូលរួមឧបត្ថម្ភជំនួយសប្បុរសធម៌ដល់ពលរដ្ឋនេះ អ្នកនាំពាក្យគណបក្សកាន់អំណាចលោក សុខ ឥសាន ប្រាប់អាស៊ីសេរីថា លោកសាទរនឹងសកម្មភាពនេះ ថាជារឿងល្អជួយដល់សង្គមជាតិ និងជាការចូលរួមចំណែកដោះស្រាយការអត់ឃ្លានរបស់ពលរដ្ឋក្នុងគ្រាអាសន្ន។ ចំណែកការដែលថា មានប្រជាពលរដ្ឋមួយចំនួនមិនទាន់បានទទួលស្បៀងអាហារពីអាជ្ញាធរនោះ លោកថា ជារឿងមិនពិតនោះឡើយ៖ «ពីព្រោះបងប្អូនខ្លះហ្នឹងសឹងតែបានទទួលពីរដងបីដងហើយ ហើយមុខដដែលទៀតធ្វើឱ្យអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានគេចំណាំបានពីព្រោះអាជ្ញាធរគេស្គាល់តើ។ បើបងប្អូនខ្លះដែលស្រែកមកថា ចង់បានហ្នឹងគឺថាចង់បានហើយបានទៀត លើសគេលើសឯង អាហ្នឹងគឺមានចិត្តលោភលន់ មិនមែនគ្រាន់តែដោះស្រាយជីវភាពរស់នៅធម្មតាទេ ចង់ធ្វើមានបានទៀតយកអំណោយហ្នឹង » ។
អំឡុងពេលផ្ទុះការរាតត្បាតជំងឺកូវីដនេះមានពលរដ្ឋខ្មែរនៅក្រៅប្រទេស និងពលរដ្ឋខ្មែរក្នុងស្រុកជាច្រើននាក់បានឧបត្ថម្ភអង្ក និងស្បៀងអាហារមួយចំនួនជូនដល់ពលរដ្ឋក្រីក្រនៅរាជធានីភ្នំពេញ និងនៅតាមខេត្ត។
ដោយឡែក ក្នុងរយៈពេលជិត ២០ ឆ្នាំ មកនេះ ប្រធានមូលនិធិសប្បុរសធម៌លោក ភូ រស្មី បានចំណាយថវិកាផ្ទាល់ខ្លួនជិត ១០ ម៉ឺនដុល្លារ (១០០.០០០) ហើយសម្រាប់ឧបត្ថម្ភដល់ពលរដ្ឋក្រីក្រ។ ពលរដ្ឋខ្មែរអាមេរិកកាំងរូបនេះមានគម្រោងសន្សំប្រាក់ និងស្វែងរកជំនួយពីសប្បុរសជនខ្មែរនៅសហរដ្ឋអាមេរិក ឱ្យបានច្រើនបន្ថែមទៀត ដើម្បីឧបត្ថម្ភជូនដល់ពលរដ្ឋនៅទីជនបទនិងអ្នកដែលរងគ្រោះដោយសារវិបត្តិជំងឺកូវីដ១៩ នៅកម្ពុជា៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។