ពលរដ្ឋថា អាជ្ញាធរមូលដ្ឋានខេត្តស្ទឹងត្រែងរើសអើងពលរដ្ឋផ្ដល់បទសម្ភាសឱ្យអាស៊ីសេរី
2020.08.03
ពលរដ្ឋក្រីក្រមួយចំនួន រស់នៅតំបន់ដាច់ស្រយាល ក្នុងឃុំកាំងចាម ស្រុកថាឡាបរិវ៉ាត់ ខេត្តស្ទឹងត្រែងតូចចិត្តចំពោះទង្វើរបស់អាជ្ញាធរមូលដ្ឋានខេត្តនេះថា បានគំរាមមិនធ្វើប័ណ្ណសមធម៌ ឱ្យពលរដ្ឋណា ដែលផ្ដល់បទសម្ភាសន៍ឱ្យអាស៊ីសេរី និងរើសអើងពលរដ្ឋដែលផ្ដល់ព័ត៌មានឱ្យសមាគមអាដហុក។ ចំណែកអាជ្ញាធរឃុំបានបដិសេធការចោទប្រកាន់នេះ។
ពលរដ្ឋមួយចំនួនរស់នៅភូមិចំនួន ៣ នៃឃុំកាំងចាម ឱ្យដឹងនៅថ្ងៃទី២ ខែសីហាថា អាជ្ញាធរភូមិ និងអាជ្ញាធរឃុំ រើសអើង មិនធ្វើប័ណ្ណសមធម៌ ឱ្យពលរដ្ឋណា ដែលហ៊ានរិះគន់ ភាពអសកម្មរបស់អាជ្ញាធរមូលដ្ឋានប្រាប់សារព័ត៌មានឯករាជ្យ និងសមាគមអាដហុកនោះទេ។ ពួកគេអះអាងថា មកទល់ពេលនេះ មានពលរដ្ឋក្រីក្រ ជាច្រើនគ្រួសារ មិនត្រូវបានអាជ្ញាធរចុះឈ្មោះក្នុងបញ្ជីក្រីក្រ ដើម្បីទទួលបានប្រាក់ឧបត្ថម្ភ របស់រដ្ឋាភិបាលនោះទេ។
ពលរដ្ឋរស់នៅភូមិកាំងក្ងោក លោកស្រី សួង សុត ថ្លែងថា លោកស្រីធ្លាប់ផ្ដល់បទសម្ភាសឱ្យអាស៊ីសេរីកាលពីពេលថ្មីៗនេះ ហើយបន្ទាប់មកអាជ្ញាធរភូមិបានបដិសេធ មិនធ្វើប័ណ្ណសមធម៌ឱ្យនោះទេ។ លោកស្រីថា គ្រួសារលោកស្រីក្រីក្រ លំបាកលំបិន រកព្រឹកខ្វះល្ងាច ហើយក្នុងពេលផ្ទុះជំងឺកូវីដ-១៩ ជីវភាពគ្រួសារលោកស្រីកាន់តែ យ៉ាប់យ៉ឺនខ្លាំង៖ «ខ្ញុំតេប្រាប់អាដហុក មើលលោកគ្រូ គេគំរាមខ្ញុំចុះមួយ ខ្ញុំតេប្រាប់គាត់។ គាត់ថា មានបញ្ហាគេគំរាមអី ខ្ញុំតេប្រាប់គាត់។ ប័ណ្ណក្រីក្រហ្នឹងបានតែបក្ខពួក អ្នកមានៗ មែនអាស្រី ចាស លោកគ្រូ ខ្ញុំហ៊ានអះអាង។ អត់ទេ ប្អូនខ្ញុំទេ ប្អូនខ្ញុំក្រ រកផ្ទះនៅមិនបាន ចម្ការក៏មិនមានធ្វើ អត់បានប័ណ្ណក្រីក្រ គេទេ គេថា មានវគ្គមុន និងវគ្គក្រោយ»។
ពលរដ្ឋម្នាក់ទៀត រស់នៅភូមិកំពង់ប៉ាង លោក គង់ រី ត្អូញថា មកទល់ពេលនេះ មានពលរដ្ឋក្រីក្រតោកយ៉ាកជាង ២០គ្រួសារ អាជ្ញាធរភូមិមិនធ្វើពាក្យស្នើសុំប័ណ្ណសមធម៌ឱ្យនោះទេ។ ចំណែកពលរដ្ឋមានជីវភាពធូរធារ ជាប់សាច់ញាតិអាជ្ញាធរភូមិ បែរជាទទួលបានប័ណ្ណសមធម៌ទៅវិញ ៖ «ពួកយើងធ្វើការខាងហ្នឹង គេមិនចុះឈ្មោះ ធ្វើប័ណ្ណក្រីក្រឱ្យពលរដ្ឋទេ គេរឹតត្បិត។ យើងធ្វើការសិទ្ធិមនុស្សអាដហុក ពលរដ្ឋដែលយើងសម្ភាសន៍ប៉ុន្មាន? គេមិនចុះឱ្យយើងទេ។ អត់ដឹងគេដែរ ហើយពលរដ្ឋក្រីក្រ នៅតែក្រីក្រ គេដាក់តែបងប្អូនគេហ្នឹង ដូចនៅភូមិកាំងក្ងោក និងកូនមេភូមិបានទាំងអស់ បានតែប័ណ្ណក្រីក្រ១ ហើយទៅមើលដីរាប់សិបហិកតារ គោរាប់ក្រោល»។
ឆ្លើយតបការលើកឡើងនេះ មេភូមិកាំងក្ងោក លោក ហែម ឃឿន បដិសេធថា លោកមិនបានគំរាម ពលរដ្ឋណានោះទេ ហើយការស្រង់ឈ្មោះ ពលរដ្ឋក្រីក្រ ក៏គ្មានការរើសអើងដែរ។ លោកថា មានពលរដ្ឋក្រីក្រខ្លះ ដែលមិនទាន់ទទួលបានប័ណ្ណសមធម៌ លោកបានបញ្ជូនឈ្មោះពួកគេ ទៅក្រុមប្រឹក្សាឃុំរួចហើយ ដើម្បីពិនិត្យ និងវិនិច្ឆ័យពីស្ថានភាពគ្រួសារ៖ «អ្នកដែលប្ដឹងទៅខាងប៉ុស្តិ៍អាស៊ីសេរី ដោយសារតែពួកគាត់នៅចម្ការឆ្ងាយ ហើយខ្ញុំដាក់ពាក្យស្នើសុំ ខ្ញុំផ្ញើខាងក្រុមប្រឹក្សា ដល់ពេលគាត់ទៅប្តឹងខ្ញុំថា មិនធ្វើឱ្យ។ ខ្លះទៅប្តឹងឃុំ តាមពិតខ្ញុំបានដាក់ពាក្យស្នើសុំរួចហើយ ដាក់ពាក្យស្នើសុំខ្ញុំមើលឃើញថា អ្នកណាក្រយើងមើលគាត់ស្រាប់ហើយ»។
សមាជិកក្រុមប្រឹក្សាឃុំកាំងចាម និងជាអ្នកកាន់គម្រោងសម្ភាសន៍ពលរដ្ឋក្រីក្រ គឺអ្នកស្រី កែវ ប៊ុណ្ណា ថ្លែងថា ពលរដ្ឋមួយចំនួននៅមិនទាន់យល់នីតិវិធីស្រង់ឈ្មោះពលរដ្ឋក្រីក្រ ដែលទទួលបានប័ណ្ណសមធម៌នោះទេ។ លោកស្រីថា ពលរដ្ឋណា ដែលគ្មានឈ្មោះ ក្នុងប័ណ្ណអាទិភាព ត្រូវជួបអាជ្ញាធរភូមិ ដើម្បីដាក់ពាក្យស្នើសុំប័ណ្ណសមធម៌ ដែលអនុម័តដោយសមាជិកក្រុមប្រឹក្សាឃុំ៖ «គាត់យល់ថា ការស្នើសុំ គឺគាត់ស្នើសុំមកឃុំរួចហើយ ក៏ប៉ុន្តែពួកខ្ញុំមិនទាន់ចុះបញ្ជី ដោយសារតែឃុំកាំងចាមយើង ធ្វើសម្ភាសន៍វិលជុំ រហូត។ អ៊ីចឹងក្នុងមួយសប្ដាហ៍ពួកខ្ញុំចុះបញ្ជីស្នើសុំ បានតែ ៦ ទៅ ៧គ្រួសារទេ ក្នុងមួយថ្ងៃ»។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលសមាគមអាដហុក ខេត្តស្ទឹងត្រែង លោក ប៊ី វ៉ាន់នី យល់ថា ប្រសិនបើអាជ្ញាធរឃុំ រើសអើង និង រឹតត្បិតពលរដ្ឋដែលហ៊ានផ្តល់ព័ត៌មាន ពីភាពអសកម្មរបស់អាជ្ញាធរមូលដ្ឋានប្រាប់ប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ និងអង្គការសង្គមស៊ីវិល គឺជាទង្វើរំលោភសិទ្ធិសេរីភាពបញ្ចេញមតិរបស់ពលរដ្ឋ៖ «បើសិនជាយើងបានដឹងពីបញ្ហាពីពលរដ្ឋ យើងគួរតែយកចិត្តទុកដាក់ ក្នុងការបម្រើ ក្នុងនាមបម្រើ ហើយប្រសិនគាត់ដឹងពីបញ្ហារបស់ពលរដ្ឋ ទៅជាគំរាម និងរើសអើង នឹងបង្ហាញឱ្យឃើញថា គំរាមកំហែង និងរំលោភលើសិទ្ធិពលរដ្ឋហ្នឹងឯង»។
រដ្ឋាភិបាលចាប់ផ្ដើមអនុវត្តកម្មវិធីផ្ដល់សាច់ប្រាក់ជូនពលរដ្ឋក្រីក្រជាង ៥សែន ៦ម៉ឺនគ្រួសារ (៥៦២.៦៨៦) កាលពីថ្ងៃទី២៤ មិថុនា ដោយក្នុងមួយខែត្រូវចំណាយថវិកាប្រមាណ ២៥លានដុល្លារអាមេរិក។ ពលរដ្ឋនឹងទទួលបានថវិកាខុសៗ គ្នាទៅតាមកម្រិតនៃភាពក្រីក្រ និងទីតាំងដែលពួកគាត់រស់នៅជាឧទាហរណ៍ អ្នករស់នៅជនបទពួកគាត់អាចទទួលបានយ៉ាងតិចបំផុត ២០ដុល្លារអាមេរិក ហើយនៅទីប្រជុំជន និងរាជធានីភ្នំពេញ ពួកគាត់អាចបានទាបបំផុត ៣០ដុល្លារក្នុងមួយខែ។
អង្គការសង្គមស៊ីវិល និងប្រជាពលរដ្ឋ លើកឡើងថា រដ្ឋាភិបាលគួរពង្រីកការផ្តល់ប្រាក់ឧបត្ថម្ភឱ្យបានច្រើនជាងនេះដោយគ្មានការរើសអើង ព្រោះពលរដ្ឋជាច្រើនបានធ្លាក់ខ្លួនក្រីក្រ និងកំពុងត្រូវការជំនួយពីរដ្ឋាភិបាល៕