កម្មករ​បោស​សម្អាត​សួន​សាធារណៈ​នៅ​បាត់ដំបង​ត្អូញត្អែរ​ថា​ប្រាក់​ខែ​តិច

0:00 / 0:00

ប្រជាពលរដ្ឋ​ជា​កម្មករ​កម្មការិនី​បោស​សម្អាត​សួន​សាធារណៈ នៅ​ក្រុង​បាត់ដំបង ខេត្ត​បាត់ដំបង ត្អូញត្អែរ​ថា ធ្វើ​ការងារ​ច្រើន​ម៉ោង តែ​ទទួល​បាន​ប្រាក់​ខែ​តិចតួច គឺ​មិន​សមស្រប​ទៅ​នឹង​ភារកិច្ច​ប្រចាំ​ថ្ងៃ។ ពួក​គាត់​បញ្ជាក់​ថា ប្រសិន​បើ​កម្មករ​ណា​ឈប់​នៅ​ថ្ងៃ​បុណ្យ​ជាតិ និង​នៅ​ក្នុង​ម៉ោង​ធ្វើ​ការងារ​ដោយ​ពុំ​មាន​ការ​អនុញ្ញាត​ទេ នឹង​ត្រូវ​មេការ​កាត់​ប្រាក់​ម្នាក់ ៩​ពាន់​រៀល​ក្នុង​ពេល​ឈប់​មួយ​ថ្ងៃ។

ជីវិត​ជា​កម្មករ​បោស​សម្អាត​សួន​សាធារណៈ​នៅ​ក្រុង​បាត់ដំបង ក្មេង​ចាស់​ប្រុស​ស្រី គឺ​ពួក​គាត់​ម្នាក់ៗ​ធ្វើ​ការ​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃ​ពីរ​ពេល គឺ​ពេល​ព្រឹក​ចាប់​ពី​ម៉ោង ៧ រហូត​ដល់​ម៉ោង ១០​ព្រឹក និង​នៅ​ពេល​រសៀល​ចាប់​ពី​ម៉ោង ២ ដល់​ម៉ោង​ប្រមាណ ៤ ជា​រៀង​រាល់​ថ្ងៃ​ច័ន្ទ ដល់​ថ្ងៃ​សៅរ៍ គឺ​ឈប់​សម្រាក​នៅ​ថ្ងៃ​អាទិត្យ​មួយ​ថ្ងៃ​ក្នុង​មួយ​សប្ដាហ៍។

ក្រុម​កម្មករ​បោស​សម្អាត​សួន​នៅ​ក្រុង​បាត់ដំបង រៀបរាប់​បណ្ដើរ​បោស​សម្អាត​សួន​បណ្ដើរ​ថា ការងារ​បោស​សម្អាត​សួន​របស់​ពួក​គាត់​ជា​ការងារ​មួយ​លំបាក​លំបិន​នៅ​ក្រោម​កម្ដៅ​ថ្ងៃ គឺ​រក​ប្រាក់​បាន​ត្រឹម​តែ​ដោះស្រាយ ដើម្បី​រស់​ពី​មួយ​ថ្ងៃ​ទៅ​មួយ​ថ្ងៃ​ប៉ុណ្ណោះ៖ «មិន​ដឹង​ទៅ​រក​អី​ចេះ​តែ​ធ្វើ​សិន​ទៅ បើ​មាន​កន្លែង​ណា​ប្រាក់​ច្រើន​ខ្ញុំ​ទៅ​ហើយ ម៉ោង ១០ ចេញ​ទៅ​ផ្ទះ​ទៅ​ដាំ​បាយ​ដាំ​ទឹក ហើយ​ចេញ​ការងារ​នេះ​បើ​មាន​គេ​ហៅ​ទៅ​បោក​អ៊ុត​ខោ​អាវ ខ្ញុំ​នឹង​ទៅ​ធ្វើ​បន្ត​ទៀត។ ការងារ​នេះ​ហត់​ខ្លាំង​តែ​ខែ​នេះ​ឯង ដល់​ខែ​វស្សា​អី​លែង​អី​ហើយ»

ពួក​គាត់​ត្អូញត្អែរ​ថា ទទួល​បន្ទុក​ការងារ​ច្រើន តែ​ទទួល​បាន​ប្រាក់​ខែ​តិច ដោយ​ម្នាក់​ទទួល​បាន​ប្រាក់​ចំនួន ២២​ម៉ឺន​រៀល​ក្នុង​មួយ​ខែ ដែល​ប្រាក់​ចំនួន​នេះ​មិន​សមស្រប​នឹង​ការងារ​ដែល​ធ្វើ​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​ឡើយ។ ពួក​គាត់​បញ្ជាក់​ថា ប្រាក់​ខែ​តិចតួច​ជា​រឿង​មួយ​លំបាក​ទៅ​ហើយ ប៉ុន្តែ​អ្វី​ដែល​លំបាក​ជាង​នោះ គឺ​ធ្វើ​ការងារ​ជា​ប្រចាំ​ពុំ​ថា​ជា​ថ្ងៃ​ឈប់​សម្រាក​ថ្ងៃ​បុណ្យ​ជាតិ​នោះ​ឡើយ៖ «ធ្វើ​ការងារ​នៅ​នេះ​ខ្ញុំ​មិន​ដែល​បាន​ទទួល​ទេ​ប្រាក់​ឧបត្ថម្ភ​ពី​ខាង​ក្រៅ​នោះ។ ហើយ​ថ្ងៃ​បុណ្យ​ជាតិ​សំខាន់​យ៉ាង​ណា ក៏​គេ​មិន​ឲ្យ​ខ្ញុំ​សម្រាក​ដែរ ហើយ​ពេល​ឈប់​មួយ​ថ្ងៃ​គេ​កាត់ ៩​ពាន់​រៀល ខ្ញុំ​សុំ​គេ ៣០​ម៉ឺន​រៀល​មួយ​ខែ តែ​ឡើង​មិន​បាន​ទេ»

ទោះ​យ៉ាង​នេះ​ក្ដី អ្នកស្រី​ថ្លែង​មិន​ឲ្យ​បញ្ចេញ​ឈ្មោះ​ទៀត​ថា ចាប់​តាំង​ពី​ពួក​គាត់​ធ្វើ​ការងារ​ជា​អ្នក​បោស​សម្អាត​សួន​ក្នុង​ក្រុង​បាត់ដំបង មក គឺ​មាន​កម្មករ​កម្មការិនី​ខ្លះ​ធ្វើ​ការ​រហូត​ដល់​ជិត ១០​ឆ្នាំ​ហើយ​ក៏​មាន ហើយ​ការងារ​កន្លង​មក ម្នាក់ៗ​មិន​ធ្លាប់​ទទួល​ប្រាក់​ឧបត្ថម្ភ​បន្ថែម​ពី​ស្ថាប័ន​ណា​មួយ​នោះ​ទេ គឺ​ទើប​តែ​អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​បាត់ដំបង ផ្ដល់​ប្រាក់​ឲ្យ​កាល​ពី​បុណ្យ​ចូល​ឆ្នាំ​ខ្មែរ​កន្លង​ទៅ​ម្ដង​ប៉ុណ្ណោះ៖ «កន្លង​មក​ធ្លាប់​លោក​អភិបាល​ខេត្ត​បាត់ដំបង ឲ្យ​ម្នាក់ ១០​ម៉ឺន​រៀល​ក្នុង​រដូវ​ចូល​ឆ្នាំ​ខ្មែរ គ្រាន់​ចាយ​វាយ​ខ្លះ​ដែរ ព្រោះ​គាត់​អាណិត។ ចំណែក​ឯ​រឿង​មិន​កាត់​ប្រាក់​ខែ​ពេល​ឈប់​អី ធ្លាប់​អភិបាល​ថា​នឹង​ជួយ​ដោះស្រាយ​ឲ្យ​ដែរ ប៉ុន្តែ​រហូត​មក​ទល់​ពេល​នេះ ពុំ​ទទួល​បាន​លទ្ធផល​នៅ​ឡើយ​ទេ»

ឆ្លើយ​តប​នឹង​បញ្ហា​នេះ ប្រធាន​គ្រប់គ្រង​ការងារ​កម្មករ​បោស​សម្អាត​ក្រុង​បាត់ដំបង លោក វណ្ណា មាន​ប្រសាសន៍​ទទួល​ស្គាល់​ថា កម្មករ​បោស​សម្អាត​សួន​សាធារណៈ​ក្នុង​ក្រុង​បាត់ដំបង ពិត​ជា​ទទួល​ប្រាក់​ខែ​តិចតួច​មែន ហើយ​ថា រឿង​ប្រាក់​ខែ​តិច​នេះ​លោក​ពុំ​មាន​លទ្ធភាព​ជួយ​ពួក​គាត់​ទាំង​នោះ​បាន​ទេ៖ «រឿង​ហ្នឹង​អន្តរ​ក្រសួង គឺ​ក្រសួង​ហិរញ្ញវត្ថុ និង​មុខងារ​សាធារណៈ​ជា​អ្នក​កំណត់​មក ពុំ​មែន​ខេត្ត​ជា​អ្នក​កំណត់​ឲ្យ​ប្រាក់​ខែ ២២​ម៉ឺន​រៀល​នោះ​ទេ។ ហើយ​ខាង​ខេត្ត​យើង​ចេះ​តែ​រិះរក​ផ្សំ​ឲ្យ​ពួក​គាត់​បាន​ប្រាក់​ខែ​ប៉ុណ្ណឹង»

មន្ត្រី​ស៊ើប​អង្កេត​អង្គការ​លីកាដូ (Licadho) ខេត្ត​បាត់ដំបង លោក ហេង សាយហុង មាន​ប្រសាសន៍​ថា ប្រាក់​ខែ ២២​ម៉ឺន​រៀល​សម្រាប់​កម្មករ​បោស​សម្អាត​សួន​សាធារណៈ ជា​ប្រាក់​ខែ​តិចតួច​មិន​គ្រប់​គ្រាប់​សម្រាប់​ដោះស្រាយ​ជីវភាព​គ្រួសារ​របស់​ពួក​គាត់​ឡើយ។ លោក​ស្នើ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​ពាក់ព័ន្ធ គួរ​គិតគូរ​ដំឡើង​ប្រាក់​ខែ​កម្មករ​បោស​សម្អាត​ឲ្យ​បាន​សមរម្យ ដូច​កម្មករ​នៅ​ក្នុង​ស្ថាប័ន​ដទៃ​ទៀត​ដែរ ដើម្បី​ឲ្យ​ពួក​គាត់​បោស​សម្អាត​ទី​សាធារណៈ​ឲ្យ​បាន​ស្អាត ជា​មុខ​មាត់​របស់​ប្រទេស​ជាតិ៖ «អ្នក​បោស​សម្អាត​ទីក្រុង​យើង​មើល​ឃើញ​មាន​សារសំខាន់​ណាស់ ព្រោះ​អ្នក​មាន​ទ្រព្យ​ប៉ុណ្ណា​ក៏ដោយ គឺ​មិន​អាច​រស់នៅ​ក្នុង​ក្រុង​ដែល​មាន​សុទ្ធតែ​សំរាម​ពេញ​ក្រុង​នោះ​ទេ»

សព្វថ្ងៃ កម្មករ​កម្មការិនី​បោស​សម្អាត​សួន​សាធារណៈ​ក្នុង​ក្រុង​បាត់ដំបង សរុប​ប្រមាណ ៦០​នាក់។ ពួក​គេ​ទាំង​នោះ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​បោស​សម្អាត​សួន​ក្នុង​ក្រុង មាន​ជាអាទិ៍ សួន​តាម​មាត់​ស្ទឹង​សង្កែ សួន​នៅ​មុខ​សាលា​ខេត្ត​បាត់ដំបង និង​សួន​សាធារណៈ​មួយ​ចំនួន​ទៀត​ជុំវិញ​ក្រុង ជាដើម៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖

ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។