ពលរដ្ឋមួយចំនួននៅតាមតំបន់ព្រំដែនកម្ពុជា-វៀតណាមក្នុងខេត្តត្បូងឃ្មុំ និងខេត្តស្វាយរៀងធ្វើចំណាកស្រុកកាន់តែច្រើន
2024.08.09
ពលរដ្ឋរស់នៅកៀកព្រំដែនកម្ពុជា-វៀតណាមតាមខេត្តមួយចំនួនបានធ្វើចំណាកស្រុកកាន់តែច្រើន ទៅធ្វើការនៅក្រៅប្រទេស និងតំបន់ឆ្ងាយៗ ដោយសារតែអត់មានការងារធ្វើក្នុងស្រុក។
អ្នកភូមិខ្លះកំពុងមានបញ្ហាជីវភាពធ្លាក់ចុះ និងប្រឈមបញ្ហាបំណុល ដែលធ្វើឱ្យពួកគាត់មិនសូវមានពេលខ្វល់ខ្វាយពីរឿងនយោបាយ និងសង្គមជាតិនោះឡើយ។
ស្ថានភាពតំបន់ព្រំដែនកម្ពុជា-វៀតណាមក្នុងខេត្តត្បូងឃ្មុំ និងខេត្តស្វាយរៀង មានភាពស្ងប់ស្ងាត់កាន់តែខ្លាំងឡើង មិនសូវមានមនុស្សរស់នៅច្រើននោះឡើយ ដោយនៅតាមផ្ទះពលរដ្ឋខ្លះ គេឃើញ មានតែមនុស្សវ័យចំណាស់មើលកូនចៅចាំផ្ទះ។
រីឯយុវជនពេញវ័យ ឬមនុស្សពេញកម្លាំងភាគច្រើន ធ្វើចំណាកស្រុកទៅធ្វើការនៅប្រទេសថៃ និងមួយចំនួនធ្វើការនៅរាជធានីភ្នំពេញ ឬតាមបណ្តាខេត្តមួយចំនួន។
យុវជនដែលចុះសិក្សាពីស្ថានភាពព្រំដែនបារម្ភថា ពលរដ្ឋធ្វើចំណាកស្រុកស្ងាត់ភូមិបែបនេះ ជាផ្នែកមួយ ប៉ះពាល់អធិបតេយ្យជាតិ។
ពលរដ្ឋរស់នៅកៀកតំបន់ព្រំដែន ក្នុងខេត្តស្វាយរៀងថ្លែងសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះ ព្រោះបារម្ភពីសុវត្ថិភាព សង្កេតឃើញថា មូលហេតុដែលពលរដ្ឋធ្វើចំណាកស្រុក ដោយសារសេដ្ឋកិច្ចស្រុតចុះខ្លាំង ធ្វើឱ្យពួកគាត់ គ្មានលទ្ធភាពរកប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ និងដោះបំណុល។
រីឯពលរដ្ឋខ្លះទៀត គ្មានការងារធ្វើក្នុងស្រុក ក៏បង្ខំចិត្តចាកចោលក្រុមគ្រួសារ ទៅធ្វើការនៅប្រទេសថៃដែរ។
លោកស្រីបន្ថែមថា ពលរដ្ឋភាគច្រើនរវល់តែរឿងជីវភាពគ្រួសារ មិនសូវខ្វល់ពីបញ្ហាព្រំដែន និងនយោបាយនោះឡើយ។
ពលរដ្ឋថ្លែងសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះ៖ «ចំណាកស្រុកហ្នឹងមកពីគ្នារកមិនបាន ហើយស្រុកខ្ញុំគ្នារកមិនបាន សេដ្ឋកិច្ចធ្លាក់ចុះទៅគ្នាចេះតែចេញទៅរកក្រៅៗ។ ម្យ៉ាងៗទៀតនាំគ្នាខ្ចីលុយធនាគារលាន់ខ្លះទិញផ្ទះ ខ្លះទិញដី ព្រោះបង្កើតមុខរបររកស៊ីវាអត់បានប្រាក់យកមកបង់បន្ទប់ ធនាគារវិញ ណា៎ខ្ចីរយៈពេល៥,៨,១០ឆ្នាំ ម្ល៉ោះហើយបើមិនចេញបានអីសងគេ»។
ក្នុងខេត្តស្វាយរៀង ពលរដ្ឋដែលធ្វើចំណាកស្រុកច្រើន ឋិតក្នុងស្រុកស្វាយជ្រុំ ស្រុកចន្ទ្រា ស្រុករមាសហែក និងស្រុករំដួល។ ស្រុកទាំងនេះ នៅជាប់នឹងព្រំដែនកម្ពុជា-វៀតណាម ដែលអ្នកភូមិអះអាងថា មានពលរដ្ឋធ្វើចំណាកស្រុកច្រើន។
រីឯស្ថានភាពព្រំដែននៅខេត្តត្បូងឃ្មុំឯនោះវិញ ពលរដ្ឋមួយចំនួនក៏ធ្វើចំណាកស្រុកស្ងាត់ភូមិដែរដោយពួកគាត់តែងតែមកលេងស្រុកកំណើត ជួបជុំបងប្អូន សាច់ញាតិ តែក្នុងពេលមានពិធីបុណ្យទានធំៗដូចជា បុណ្យចូលឆ្នាំខ្មែរ និងបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ។
យុវជនដែលចុះទៅសិក្សាបញ្ហាព្រំដែនខេត្តត្បូងឃ្មុំ កញ្ញា រៀម ស្រីពេជ្ររតនា ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីនៅថ្ងៃទី៨ សីហាថា ស្ថានភាពព្រំដែនខេត្តត្បូងឃ្មុំមានស្ថានភាពខ្សោយខ្លាំង ខ្វះសេវាអប់រំ សាលារៀន ផ្លូវលំបាកធ្វើដំណើរ និងមិនសូវមានពលរដ្ឋរស់នៅទេដោយពលរដ្ឋភាគច្រើនធ្វើចំណាកស្រុក ដើម្បីស្វែងរកប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាព។
កញ្ញាបន្ថែមថា សូម្បីតែផ្លូវថ្នល់ក៏យ៉ាប់យ៉ឺនដែរ ពិបាកធ្វើដំណើរ ដែលជាផ្នែកមួយធ្វើឱ្យពលរដ្ឋពិបាករកប្រាក់ចំណូលចិញ្ចឹមជីវិត។
កញ្ញា រៀម ស្រីពេជ្ររតនា៖ «នៅទីនោះប្រជាជនមានការចំណាកស្រុកច្រើន ហើយខ្ញុំទៅទីនោះឃើញបីទៅបួនភូមិដែរ។ ចំពោះទិដ្ឋភាពដែលខ្ញុំទៅជាក់ស្ដែងគឺ អត់មានប្រជាជនរស់នៅទេ ហើយសម្រាប់ផ្លូវថ្នល់វិញគឺពួកគាត់រស់នៅដោយលំបាក ហើយតំបន់នោះជាតំបន់នោះរស់នៅដាច់ស្រយាលមែនទែន»។
វិទ្យុអាស៊ីសេរីមិនអាចទាក់ទងសុំការបំភ្លឺរឿងនេះ ពីរដ្ឋមន្ត្រីទទួលបន្ទុករដ្ឋលេខាធិការដ្ឋានកិច្ចការព្រំដែន នៃទីស្តីការគណៈរដ្ឋមន្ត្រី លោក ឡាំ ជា បាននៅឡើយទេនៅថ្ងៃទី៧ និងទី០៨ សីហា ដោយទូរស័ព្ទហៅចូលតែគ្មានអ្នកលើក។
រីឯ ប្រធានអង្គភាពអ្នកនាំពាក្យរដ្ឋាភិបាល លោក ប៉ែន បូណា ក៏មិនអាចទាក់ទងបានដែរ។
ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាឃ្លាំមើលកម្ពុជា នៅប្រទេសន័រវែស (Norway) លោក ម៉ែន ណាត យល់ថា បញ្ហាទាំងនេះ ជាកត្តារួមផ្សំយ៉ាងសំខាន់ បង្កហានិភ័យដល់បូរណភាពទឹកដី ដែលទាមទារឱ្យរដ្ឋាភិបាល ពិនិត្យឱ្យបានល្អិតល្អន់ ដោយត្រូវបង្កើនការអប់រំផ្សព្វផ្សាយពលរដ្ឋមានស្មារតីជាតិនិយម និងពន្លឿនអភិវឌ្ឍន៍តាមតំបន់ដែនឱ្យគ្រប់ច្រកល្ហក៖
លោក ម៉ែន ណាត៖ «អាហ្នឹងវាជាហានិភ័យដែលយើងបារម្ភរាល់ថ្ងៃ ទើបយើងចេះតែជំរុញឲ្យរដ្ឋាភិបាលខ្មែរត្រូវពង្រឹងស្មារតីជាតិឡើងវិញ។ យើងឃើញថា មានពួកប៉ូលិសខ្មែរយើងដែលឈរជើងនៅតាមព្រំដែនហ្នឹងគ្មានដឹងអីទេ ធ្វើម៉េចការពារទឹកដីព្រំដែនហ្នឹង ព្រោះផែនទីព្រំដែនក៏មិនចេះមើល ហើយចំណេះដឹងនៅតាមព្រំដែនបន្តិចបន្តួចក៏គ្មានអ្នកណាបណ្ដុះបង្រៀន»។
កន្លងទៅក្រុមការងារ ១០០រាត្រី ដែលបន្តបេសកកម្មពីលោក បណ្ឌិត កែម ឡី បានផ្សាយរបាយការណ៍ស្រាវជ្រាវរាត្រីទី៤៥ ស្ដីពីសមត្ថភាពការពារព្រំដែនរបស់កម្ពុជា ទន់ខ្សោយ។
របាយការណ៍លើកឡើងថា សមត្ថភាពការពារព្រំដែនរបស់សមត្ថកិច្ចកម្ពុជា មិនត្រឹមតែខ្វះខាតច្រើននោះទេ គឺរដ្ឋាភិបាលមិនយកចិត្តទុកដាក់ដោះស្រាយជីវភាពប្រជាជនរស់នៅតាមព្រំដែន ជាច្រើនទសវត្សរ៍មកហើយ។
រីឯខេត្តចំនួន ៦ ជាប់ព្រំដែនវៀតណាម គឺខេត្តត្បូងឃ្មុំ ខេត្តតាកែវ កំពត ព្រៃវែង ស្វាយរៀង និងខេត្តកណ្តាល ជាប់ព្រំដែនរបស់កម្ពុជា- វៀតណាម ស្ថានភាពព្រំដែនទីនោះ គឺគ្មានរបងការពារព្រំដែននោះទេ។
ចំណែកឯនៅខេត្តតាកែវ ក្នុងស្រុកចំនួន ២ គឺស្រុកបូរីជលសារ និងស្រុកគីរីវង្ស មានច្រកព្រំដែនអន្តរជាតិភ្នំដិន ច្រករបៀងកំណប់ និងច្រកថ្មបីដុំ ឋិតនៅចន្លោះបង្គោលព្រំដែនលេខ២៦៥ ដល់បង្គោលលេខ ២៧៥ គឺស្ថានភាពព្រំដែននៅតំបន់នោះ ក៏ពុំសូវមានការអភិវឌ្ឍនោះដែរ ប្រជាជនខ្មែរ ធ្វើចំណាកស្រុកស្ងាត់ភូមិ ស្រូវស្រែខ្លះគ្មានអ្នកធ្វើ និងជួលឱ្យវៀតណាម ដែលផ្ទុយគ្នាដាច់ស្រឡះពីប្រទេសវៀតណាម មានហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ និងប្រជាជនរស់នៅច្រើនស្អេកស្កះ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។