សិស្ស​វិទ្យាល័យ​មួយ​នៅ​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ​មួយ​ចំនួន​សុំ​ឡាន​ដឹកទំនិញ​ធំៗ ជិះ​ទៅ​មក​សាលារៀន

0:00 / 0:00

សិស្ស​វិទ្យាល័យ ហ៊ុន សែន កំពង់​សិលា នៅ​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ មួយចំនួន សុំ​ឡាន​ដឹកទំនិញ​ធន់​ធំ ដែល​កំពុង​ធ្វើ​ដំណើរ​តាម​ដងផ្លូវ ជិះ​ទៅមក​សាលារៀន ព្រោះ​ឪពុកម្ដាយ គ្មាន​មធ្យោបាយ​ដឹកជញ្ជូន​ទៅ​កាន់​សាលារៀន នៅ​ឆ្ងាយ​ពី​ផ្ទះ។

មន្ត្រី​អង្គការ​សង្គម​ស៊ីវិល​លើក​ឡើង​ថា ដើម្បី​កាត់បន្ថយ​អត្រា​សិស្ស​បោះបង់​ការសិក្សា និង​លើកកម្ពស់​វិស័យ​អប់រំ​នៅ​ជនបទ រដ្ឋាភិបាល​គួរតែ ផ្ដល់​ឡានក្រុង​មួយ​ចំនួន សម្រាប់​ដឹក​សិស្ស​ទៅមក​នៅ​តំបន់​នោះ។

បើ​គេ​ធ្វើដំណើរ​តាម​បណ្ដោយ​ផ្លូវជាតិ​លេខ​៤ ពី​រាជធានី​ភ្នំពេញ ឆ្ពោះ​ទៅ​កាន់​ខេត្ត​ព្រះសីហនុ នៅ​ពេល​ទៅដល់​មុខ​វិទ្យាល័យ ហ៊ុន សែន កំពង់​សិលា ដែល​ស្ថិត​នៅ​ក្នុង​ឃុំ​កំពង់សិលា ស្រុក​កំពង់សិលា ខេត្ត​ព្រះសីហនុ គេ​នឹង​ឃើញ​សិស្សានុសិស្ស​ក្នុង​ឯកសណ្ឋាន​សិស្សសាលា ឈរ​តម្រៀបជួរ​គ្នា​នា​ពេល​រសៀល សុំ​គេ​ជិះ​មក​ផ្ទះ​វិញ ក្រោយ​ចប់​ម៉ោង​សិក្សា​។ ចំណែក​នៅពេល​ព្រឹក​វិញ សិស្ស​ដដែល​ទាំងអស់​នេះ តែង​ឈរ​នៅ​ពីមុខ​ផ្ទះ​រង់ចាំ​ស្ទាក់​ឡាន ដើម្បី​ជិះ​ទៅ​សាលារៀន។យុវជន និង​ជា​សិស្ស​ថ្នាក់​ទី១២ នៃ​វិទ្យាល័យ ហ៊ុន សែន កំពង់សិលា​ម្នាក់ គឺ​លោក ញឹម វិចិត្រ ប្រាប់​វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី នៅ​ថ្ងៃទី​២៨ មីនា​ថា លោក​តែងតែ​ចាំ​សុំ​ឡាន​ដឹកទំនិញ​ជិះ​ទៅ​រៀន នៅពេល​ព្រឹក ហើយ​ជួន​កាល​លោក តែង​ចូល​រៀន​យឺត នៅ​ម៉ោង​ដំបូង។

លោក ញឹម វិចិត្រ៖ «ពិបាក​ត្រង់​បើ​ទៅ ត្រូវ​ស្ទាក់​ឡាន​យូរ ទៅ​ដល់​គ្រូ ដែល​មាន​វិន័យ​តឹងតែង​អាច​នឹង​អត់​ឲ្យ​ចូល​ម៉ោង​ដំបូង តែបើ​ប្រឡង​អត់​សូវ​អី​ទេ​បង ខ្លាច​តែ​យើង​ទៅ​អត់​ទាន់​ម៉ោង គេ​ប្រឡង​មុន»។

យុវជន ញឹម វិចិត្រ គឺជា​កូនច្បង​ក្នុង​ចំណោម​បងប្អូន​ចំនួន ៦​នាក់ ដែល​មាន​ឪពុក​ជា​អ្នក​ប្រកប​របរ​ជា កម្មករ​ស៊ីឈ្នួល​យាម​ចំការ​ឲ្យ​គេ​។​ទោះជា​យ៉ាងណា ភាគច្រើន នៃ​ប្អូនៗ​របស់​លោក​ត្រូវ​បាន​ឪពុក​ខិតខំ​បញ្ជូន​ឱ្យទៅ​រៀនសូត្រ​ដូច​លោក​ដែរ។

យុវជន​រូប​នោះ​ឲ្យ​ដឹង​ដែរ​ថា ស្ថានភាព​គ្រួសារ​របស់​លោក កំពុង​ស្ថិត​ក្នុង​ភាព​លំបាក​លំបិន ដែល​មិន​មាន​លទ្ធភាព​រក​មធ្យោបាយ​ធ្វើដំណើរ​ផ្ទាល់ខ្លួន​ទៅ​សាលារៀន​នោះ​ទេ។

យុវជន ញឹម វិចិត្រ និយាយ​ថា នៅ​រដូវប្រាំង​នេះ មិន​សូវ​លំបាក​ដូច នៅ​រដូវវស្សា​នោះ​ទេ ដោយសារតែ​នៅ​រដូវវស្សា​មាន​ភ្លៀង​ធ្លាក់​ច្រើន ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ឡាន​បើកបរ​តាមផ្លូវ​មើល​មិនសូវ​ច្បាស់ និង​ត្រូវ​ទទឹក​ខ្លួន​ជោគ រងា​រណ្ដំ​ធ្មេញ​ពេល​ត្រឡប់​មក​ដល់​ផ្ទះ​វិញ​ម្ដងៗ។

យុវជន ញឹម វិចិត្រ៖ «វា​ពិបាក​ត្រង់​ឡាន បើ​ខែ​ភ្លៀង ខែ​ទៅ​មុន​បន្តិចទៀត ខែ​ភ្លៀង​ស្ទាក់​មិនសូវ​បាន អ៊ីចឹង​ទៅ​វា​ពិបាក​ច្រើន»។

វិទ្យាល័យ ហ៊ុន សែន កំពង់សិលា មាន​សិស្សានុសិស្ស​សរុប​ជិត ៨​រយ​នាក់ (៧៧៧) ហើយ​ក្នុង​នោះ មាន​សិស្ស ដែល​កំពុង​សុំ​ឡាន​ដឹកទំនិញ​តាម​ដងផ្លូវ​ជាង ៦០​នាក់។ សិស្ស​ដែល​សុំ​ឡាន​ដឹកទំនិញ​ជិះ មាននៅ​ឃុំ​អូរ​បាក់រទេះ ឃុំ​ស្ទឹង​ឆាយ និង​ឃុំ​ចំការ​ហ្លួង ក្នុងស្រុក​កំពង់សិលា ដែល​មាន​ចម្ងាយ​ឆ្ងាយ​បំផុត​ពី​សាលា​ប្រមាណ ២០​គីឡូម៉ែត្រ។

យុវជន ញឹម វិចិត្រ ស្នើ​ដល់​រដ្ឋាភិបាល​ផ្ដល់​រថយន្ត​ដឹក​អ្នកដំណើរ​មួយចំនួន ដើម្បី​ដឹក​សិស្សានុសិស្ស​នៅ​តំបន់​នេះ​ទៅ​សាលារៀន។

យុវជន ញឹម វិចិត្រ៖ «ខ្ញុំ​ចង់​សំណូមពរ​ឲ្យ​បាន​ឡាន​សម្រាប់​ដឹក​សិស្ស ដូច​សាលា​គេ​ដទៃ»។

វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី នៅ​ពុំ​ទាន់​អាច​ទាក់ទង​អភិបាលស្រុក​កំពង់សិលា លោក ឆាយ សុគន្ធដា និង​អភិបាលខេត្ត​ព្រះសីហនុ លោក គួច ចំរើន ដើម្បី​សុំ​ការ​ឆ្លើយ​តប​សំណើ​នេះ បាន​នៅ​ឡើយ​ទេ នៅ​ថ្ងៃ​ទី៣០ មីនា។

ទាក់ទង​នឹង​បញ្ហា​នេះ សកម្មជន​គណបក្ស​ឆន្ទៈ​ខ្មែរ និង​ធ្លាប់​ជា​អតីត​ក្រុមប្រឹក្សា​ស្រុក​កំពង់សិលា មកពី​គណបក្ស​សង្គ្រោះ​ជាតិ លោក កាន់ កុសល ប្រាប់​វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី នៅ​ថ្ងៃ​ទី៣០ មីនា ថា លោក​តែង​ឃើញ​ក្មេងៗ នៅ​ស្រុក​កំពង់សិលា ឡើងលើ​ផ្លូវ​ដើម្បី​សុំ​ឡាន​ដឹកទំនិញ​ធន់​ធំ​ជិះ​ទៅ​សាលារៀន ហើយ​កន្លងទៅ​ក្រុមប្រឹក្សា​ឃុំ​អូរបាក់រទេះ ធ្លាប់​ដាក់​សំណើ​ស្នើសុំ​រថយន្ត​ដឹកជញ្ជូន​ក្មេងៗ មក​សាលារៀន​ដែរ ប៉ុន្តែ​មិន​មាន​ដំណោះស្រាយ​នោះ​ទេ។

លោក កាន់ កុសល៖ «ចំពោះ​ខ្ញុំ​វិញ ខ្ញុំ​ឃើញថា ប្រជាពលរដ្ឋ​យើង​លំបាក ហើយ​មានការ​ព្រួយបារម្ភ​ចំពោះ​កូនៗ ខ្ញុំ​សូម​ស្នើ​ដល់​សប្បុរសជន ឬមួយ​ថ្នាក់ដឹកនាំ​យើង ដែល​បម្រើ​ប្រជាពលរដ្ឋ​សព្វថ្ងៃ​នេះ ធ្វើ​យ៉ាងណា ដើម្បី​ឲ្យ​មាន​ឡាន​មួយ ឬ​ឡាន​ពីរ​សម្រាប់​ដឹក​សិស្ស​ជាប្រចាំ​ថ្ងៃ ជូន​ដល់​កូនសិស្ស ដែល​គាត់​ខ្វះខាត​នេះ ទៅ​រៀន​នៅ​វិទ្យាល័យ​កំពង់​សិលា​ផង»។

កាលពី​ខែកុម្ភៈ កន្លងទៅ​លោកនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន ម៉ាណែត ក្នុង​ពិធី​សម្ពោធ​អគារ​សាកលវិទ្យាល័យ​ជាតិ​គ្រប់គ្រង​សាខា​វាលស្បូវ បាន​ថ្លែង​ថា ការ​កសាង​មូលធន​មនុស្ស មិនមែន​គ្រាន់តែ​និយាយ​នោះ​ទេ តែ​រាជរដ្ឋាភិបាល​បាន​រៀបចំ​គោលនយោបាយ​រួចហើយ​។ លោក​ជំរុញ​ឱ្យ​ក្រសួង​អប់រំ យកចិត្តទុកដាក់ ឱ្យ​កាន់តែ​ខ្ពស់​លើ​ការអភិវឌ្ឍ​ធនធានមនុស្ស​ទាំង​បរិមាណ និង​គុណភាព ដើម្បី​ឆ្លើយតប​ឱ្យ​កាន់តែ​ប្រសើរ​ទៅ​នឹង​តម្រូវការ និង​ការ​កើនឡើង​នៃ​ការប្រកួតប្រជែង​ក្នុង​ទីផ្សារ​ការងារ ព្រមទាំង​ការ​អភិវឌ្ឍ​សង្គម សេដ្ឋកិច្ច ជាពិសេស​ក្នុង​បរិការណ៍​ការប្រកួតប្រជែង​លើ​គ្រប់​ទិដ្ឋភាព។

ប៉ុន្តែ​ការ​អួត​ក្ដែងៗ​របស់​លោក ហ៊ុន ម៉ាណែត ជំរុញ​ឱ្យ​បង្កើន​ប្រសិទ្ធភាព​នៃ​ការ​បង្រៀន និង​ការ​រៀន​តាម​ប្រព័ន្ធ​ឌីជីថល​ដូច្នេះ​ក៏ដោយ ប៉ុន្តែ​សម្រាប់​កូនចៅ​អ្នកមាន​ធនធាន​នៅ​កម្ពុជា គេ​សង្កេតឃើញ​កូនៗ​របស់​ពួកគេ​ទាំងនោះ ត្រូវ​បាន​បញ្ជូន​ឲ្យ​ទៅ​រៀន​នៅ​សាលារៀន​ឯកជន ដែល​មាន​តម្លៃ​រាប់ពាន់​ដុល្លារ​ក្នុង​មួយឆ្នាំ មាន​រថយន្ត​ទំនើប​ជូន​ទៅ​រៀន ថែមទាំង​មាន​អ្នក​បើកឡាន​ផ្ទាល់ខ្លួន រួម​ទាំង​សន្តិសុខ​សម្រួល​ចរាចរណ៍​ឲ្យ​ថែមទៀត ដែល​ខុសគ្នា​ពី​កូនចៅ​ពលរដ្ឋ​រស់នៅ​ជនបទ​ដាច់ស្រយាល គ្មាន​ឱកាស​រៀនសូត្រ​ពេញលេញ និង​គ្មាន​មធ្យោបាយ​ធ្វើដំណើរ ហើយ​ត្រូវ​ប្រថុយប្រថាន ស្ទាក់​ឡាន​ដឹកទំនិញ​ខ្នាត​យក្ស ក្រោម​កម្ដៅថ្ងៃ និង​ភ្លៀង ដើម្បី​បន្តដំណើរ​ស្វែងរក​ចំណេះដឹង។

ទាក់ទង​នឹង​បញ្ហា​នេះ អ្នកជំនាញ​ចរាចរណ៍ លោក គង់ រតនៈ ប្រាប់​វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី តាម​បណ្ដាញ​សង្គម​តេឡេក្រាម (Telegram) នៅ​ថ្ងៃទី៣០ មីនា​ថា លោក​ពិតជា​កោតសរសើរ​ចំពោះ​ការ​ព្យាយាម​សិក្សា​រៀនសូត្រ​របស់​សិស្សានុសិស្ស នៃ​វិទ្យាល័យ​កំពង់​សិលា ប៉ុន្តែ​លោក​ក៏​ព្រួយបារម្ភ​ពី​សុវត្ថិភាព របស់​សិស្ស​ទាំង​នោះ​ដែរ ដែល​ប្រថុយ​បក់ដៃ​សុំ​ឡាន​ធំៗ ជិះ​មក​សាលារៀន ដើម្បី​ទទួល​បាន​ការសិក្សា​។ លោក​បន្ត​ថា បញ្ហា​នេះ ពិតជា​ងាយ​នឹង​ប្រឈម​ហានិភ័យ​ណាស់ ។ លោក​ថា ដើម្បី​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​នេះ មនុស្ស​ចាស់ទុំ ឬ​ប្រជា​ការពារ ឬ​គ្រូបង្រៀន គួរតែ​ជួយ​សម្រួល​នូវ​ការ​សុំ​ឡាន​ដឹកទំនិញ​តាមផ្លូវ​នេះ ហើយ​ត្រូវ​ប្រាកដ​ថា កុមារ​ទាំងនោះ មិន​ចេញ​មក​រក​មធ្យោបាយ​ធ្វើដំណើរ​តាមផ្លូវ​ថ្នល់​ដោយ​ខ្លួនឯង​នោះ​ទេ​។ លោក​បន្ថែម​ថា ប្រសិនបើ​រដ្ឋាភិបាល មានលទ្ធភាព​ផ្ដល់​នូវ​រថយន្ត​សម្រាប់​ដឹកជញ្ជូន​សិស្ស​នៅ​តំបន់​នោះ ជា​ការ​ប្រសើរ។

របាយការណ៍​របស់​ក្រសួង​អប់រំ យុវជន និង​កីឡា បាន​បង្ហាញថា នៅក្នុង​ឆ្នាំ​សិក្សា​២០២១-២០២២ អត្រា​សិស្ស​ដែល​បោះបង់ចោល​ការសិក្សា​នៅ​កម្រិត​មធ្យមសិក្សា​ទុតិយភូមិ ឬ​កម្រិត​វិទ្យាល័យ មាន​ប្រមាណ​១៨,៥% និង​អត្រា​ត្រួតថ្នាក់​១,១%។

ចំណែក​អត្រា​បោះបង់​ការ​សិក្សា នៅ​កម្រិត​មធ្យមសិក្សា​បឋម​ភូមិ ឬ​កម្រិត​អនុវិទ្យាល័យ​មាន​ចំនួន ១៦,៦% និង​អត្រា​សិស្ស​ត្រួតថ្នាក់​មាន ១,២%​។ ក្រសួង​ថា កត្តា​ដែល​នាំ​សិស្ស​បោះបង់​ការសិក្សា​នេះ គឺ​បណ្តាល​មក​ពី​កត្តា​បុគ្គល និង​ជីវភាព​គ្រួសារ​ក្រីក្រ ដែល​ជា​បញ្ហា​ប្រឈម​ធ្ងន់ធ្ងរ៕

កំណត់​ចំណាំ​ចំពោះ​អ្នក​បញ្ចូល​មតិ​នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ