មន្ត្រី​សហជីព​គាំទ្រ​សំណើ កុំ​ដាក់​ទណ្ឌកម្ម​ថៅកែ​រោងចក្រ​ក្នុង​អំឡុង​ពេល​បិទ​ខ្ទប់​ពេល​ផ្ទុះ​ជំងឺ​កូវីដ១៩

0:00 / 0:00

មន្ត្រី​សហជីព គាំទ្រ​សំណើ​សុំ​ឱ្យ​អ្នកបញ្ជា​ទិញ កុំ​ដាក់​ទណ្ឌកម្ម នៅ​អំឡុង​ពេល​បិទ​ខ្ទប់ ក្នុង​ពេលដែល​កម្មករ​ក្នុង​វិស័យ​កាត់ដេរ​នៅ​តាម​រោងចក្រ​កាន់តែ​ច្រើន​បាន​ឆ្លង​ជំងឺ​កូវីដ១៩ (Covid-19)​។ ជាមួយ​គ្នា​នេះ មន្ត្រី​សហជីព និង​កម្មករ​សំណូមពរ ឱ្យ​ក្រសួង​ការងារ បន្ថែម​វិធានការ ជួយ​កម្មករ ដែល​កំពុង​ប្រឈម​ខ្លាំង​ពី​វិបត្តិ​នេះ។

ក្នុង​ពេល​កម្មករ ច្រើន​ម៉ឺន​នាក់ កំពុង​ប្រឈម​ការ​អត់ឃ្លាន នៅក្នុង​បន្ទប់​ជួល​រៀងៗ​ខ្លួន​នោះ សង្វាក់​ផលិតកម្ម ក្នុង​វិស័យ​កាត់ដេរ​វិញ ក៏​កំពុង​ប្រឈម ការ​កកស្ទះ មិន​អាច​ផលិត​ទាន់ តាម​ការ​បញ្ជាទិញ​ដែរ​។ ចំណែក ខាង​រោងចក្រ ក៏​ប្រឈម​នឹង​ការ​ពិបាក​ដឹក​ជញ្ជូន​វត្ថុធាតុដើម និង​ពិបាក​ដឹក​ផលិតផល​សម្រេច​ចេញ​ទៅ​លក់​បន្ត​ដែរ។

មន្ត្រី​សហជីព និង​កម្មករ​បារម្ភ​ថា បញ្ហា​ស្ទះ​សង្វាក់​ផលិតកម្ម ក្នុង​វិស័យ​កាត់ដេរ នឹង​ប៉ះពាល់ ដល់​ជីវភាព​របស់​កម្មករ​បន្ថែម​ទៀត។ ប្រធាន​សហព័ន្ធ​សហជីព​ឯករាជ្យ លោក រី សិទ្ធីណែត ជំរុញ​ឱ្យ​ក្រុម​អ្នកបញ្ជា​ទិញ ទទួលយក​សំណើ​របស់​សមាគម​ថៅកែ (GMAC) និង​កុំ​ដាក់ទណ្ឌកម្ម ឬ​កាត់បន្ថយ​ការ​បញ្ជា​ទិញ​ឱ្យ​សោះ ព្រោះ​ពេលនេះ កម្មករ​កំពុង​ស្ថិត​ក្នុង​ស្ថាន​ភាព​លំបាក​ធ្ងន់ធ្ងរ​ស្រាប់។

បន្ថែម​ពី​នេះ លោក​ចង់​ឃើញ​ក្រសួង​ការងារ រក​ដំណោះស្រាយ​បន្ថែម​ទៀត ជួយឧបត្ថម្ភ​ដល់​កម្មករ ដែល​កំពុង​ប្រឈម​ការ​ខ្វះខាត​ស្បៀងអាហារ នៅ​តាម​បន្ទប់​ជួល និង​ជួយ​ដល់​កម្មករ​ដែល​កំពុង​ធ្វើការ​ទាំង​ស្ថានភាព​ប្រឈម​ការ​ឆ្លង​ជំងឺ​កូវីដ១៩ ថែមទៀត​។ មន្ត្រី​សហជីព​រូប​នេះ ជំរុញ​ឱ្យ​ក្រសួង ប្រើប្រាស់​យន្តការ​ចាស់ គឺ​ការ​ជួយ​ឧបត្ថម្ភ ថវិកា​ឱ្យ​កម្មករ​បន្ថែម ក្នុង​រយៈពេល​ដែល​គ្មាន​ប្រាក់​ឈ្នួល ក្នុង​ម្នាក់ ៤០​ដុល្លារ ឯខាង​ថៅកែ ជួយឧបត្ថម្ភ​៣០​ដុល្លារ៖ «ទី​២ កម្មករ​ជាច្រើន ជំពាក់​បំណុល​ធនាគារ។ ចំណែក​ឯខាង​ធនាគារ​វិញ មិន​បាន​ផ្អាក​ការ​យក​ការប្រាក់​ទេ។ មួយ​ចំនួន តាម​ការសិក្សា​ទៅ​គឺថា បើ​យើង​អាច​បង់ប្រាក់​ដើម​បាន តែ​បង់ប្រាក់​ការ។ អ៊ីចឹង មានន័យថា គាត់​ត្រូវតែ​បង់ប្រាក់​ការ​ដដែល​។ អ៊ីចឹង បើសិន​កម្មករ មិន​ត្រូវ​បាន​ថៅកែ​បើកប្រាក់​ឈ្នួល​ឱ្យ ហើយ​រដ្ឋាភិបាល អត់​បាន​ឧបត្ថម្ភ​ឱ្យ​គ្នា​ទេ គឺថា កម្មករ​នឹង​ប្រឈមមុខ​កាន់តែ​ច្រើន​ទាក់ទង​នឹង​កង្វះ​ជីវភាព និង​ការ​កង្វះ​ការ​បង់​ធនាគារ​ហ្នឹង​ដែរ»។

សមាគម​រោងចក្រ​កាត់ដេរ​នៅ​កម្ពុជា (GMAC) បាន​អំពាវនាវ ទៅ​សមាគម​អ្នកបញ្ជា​ទិញ កាលពី​ថ្ងៃទី​១៩ មេសា ឱ្យ​មានការ​យោគយល់ និង​ជួយ​សម្របសម្រួល​សម្រាប់​ស្ថានភាព​អំឡុង​ពេល​បិទ​ខ្ទប់​នេះ គឺ​មិន​ត្រូវ​ដាក់​ទោសទណ្ឌ លើ​សមាជិក​របស់​សមាគម​ណា ដែល​មិន​អាច​បញ្ចេញ​ផលិតផល គ្រប់​ចំនួន​តាម​ការ​បញ្ជាទិញ។

សមាគម​នេះ អះអាង​ថា ការ​បិទ​ខ្ទប់​រាជធានី​ភ្នំពេញ និង​ក្រុង​តាខ្មៅ នៃ​ខេត្ត​កណ្ដាល បណ្ដាល​ឱ្យ​មាន​ការ​រាំងស្ទះ ដល់​វិស័យ​ភស្តុភារ ហើយ​ខាង​រោងចក្រ មិនអាច​ដឹកជញ្ជូន​វត្ថុធាតុដើម និង​ផលិតផល​សម្រេច​ចេញ​ដោយ​សេរី​បានទេ​។ ចំណែក​រោងចក្រ​ដែល​មិន​ស្ថិត នៅក្នុង​តំបន់​បិទ​ខ្ទប់ ក៏​រង​ប៉ះពាល់​ដែរ ព្រោះ​បុគ្គលិក​ជាច្រើន រស់នៅ​ក្នុង​រាជធានី​ភ្នំពេញ និង​ខេត្ត​កណ្ដាល ត្រូវ​បាន​ហាមឃាត់​មិន​ឱ្យ​ធ្វើដំណើរ​ទៅ​ធ្វើ​ការ។

សមាគម​បន្ត​ថា រោងចក្រ​ខ្លះទៀត មិន​អាច​ប្រតិបត្តិការ​ទាំងស្រុង​តែម្ដង​។ បញ្ហា​នេះ បណ្តាល​ឱ្យ​មានការ​ពន្យារពេល​ផលិតកម្ម ព្រមទាំង​ការខកខាន​មិន​អាច​បំពេញ​បាន​តាម​កាល​វិភាគ ដឹកជញ្ជូន​ទំនិញ ដែល​បាន​ព្រមព្រៀងគ្នា​រួចហើយ។

ពាក់ព័ន្ធ​ករណីនេះ អាស៊ីសេរី មិន​អាច​សុំ​ការ​បញ្ជាក់​បន្ថែម​ពី​តំណាង​សមាគម​រោងចក្រ កាត់ដេរ​នៅ​កម្ពុជា (GMAC) លោក ខេន លូ និង​លោក កាំង ម៉ូនីកា បានទេ នៅ​ថ្ងៃទី​២១ មេសា​។ អាស៊ីសេរី ក៏​មិន​អាច​សុំ​ការ​បញ្ជាក់​បន្ថែម​ពី​អ្នកនាំពាក្យ​ក្រសួង​ការងារ និង​បណ្ដុះបណ្ដាល​វិជ្ជាជីវៈ លោក ហេង សួរ បាន​ដែរ នៅ​ថ្ងៃ​ដដែល។

ទោះជា​យ៉ាងណា មន្ត្រី​សហជីព និង​កម្មករ អះអាង​ថា ពួកគេ​ពិតជា​ពិបាក​ធ្វើដំណើរ​ទៅ​ធ្វើ​ការ​នៅ​រោងចក្រ​មែន បើ​ទោះ​ជា​រោងចក្រ​នោះ ស្ថិត​នៅ​ក្រៅ​តំបន់​ក្រហម ឬ​ស្ថិត​នៅ​ក្រៅ​តំបន់​បិទ​ខ្ទប់ ក៏ដោយ​។ កម្មករ និង​ប្រធាន​សហជីព​រោងចក្រ​ស៊ីកផ្លាស (Six Plus) នៅ​ឃុំ​ព្រែក​អញ្ចាញ ស្រុក​មុខកំពូល លោក សាយ ប៊ុននី ឱ្យ​ដឹង​ថា កម្មករ អាច​ធ្វើ​ដំណើរ​មក​រោង​ចក្រ​បាន តាម​មធ្យោបាយ​តែមួយ​គត់ គឺ​ឈរ​លើ​ឡាន​ប្រជ្រៀត​គ្នា។

លោក​បន្ត​ថា បញ្ហា​ប្រឈម​របស់​កម្មករ ពេលនេះ គឺ​ការ​ធ្វើ​ដំណើរ​ឈរ​លើ​ប្រជ្រៀត​គ្នា និង​ការ​ផ្ដុំគ្នា នៅ​ច្រក​ចេញ​ចូល​រោងចក្រ​។ ចំណែក​ស្ថានភាព​ការងារ ក្នុង​រោងចក្រ​វិញ មិន​សូវ​ប្រឈម​ទេ ព្រោះ​កម្មករ អាច​អង្គុយ​ធ្វើការ នៅ​គម្លាត​ឆ្ងាយ​ពី​គ្នា​បាន​។ តែ​យ៉ាងណា កម្មករ​រូប​នេះ ឱ្យ​ដឹង​ថា ម្នាក់ៗ កំពុង​ធ្វើការ​ទាំង​ប្រឈម និង​ភ័យ។

ទោះ​យ៉ាងណា លោក សាយ ប៊ុននី ឱ្យ​ដឹង​ថា ចាប់​តាំងពី​រោងចក្រ​នៅ​ភ្នំពេញ​ផ្អាក​ខ្លះ​មក កម្មករ​នៅ​រោងចក្រ​ស៊ីកផ្លាស់ សម្បូរ​ការងារ​ច្រើនជាង​មុន ហើយ​ថៅកែ បាន​ឱ្យ​កម្មករ​ថែម​ម៉ោង ដល់​ម៉ោង​៦​ល្ងាច​រាល់ថ្ងៃ​។ លោក ចង់​ឱ្យ​ខាង​ក្រសួង​ការងារ រក​ដំណោះស្រាយ លើ​បញ្ហា​ប្រឈម​របស់​កម្មករ គឺ​ការ​ប្រជ្រៀត​គ្នា ធ្វើដំណើរ​មក​ធ្វើការ ដើម្បី​ទប់ស្កាត់​ការ​ឆ្លង​ជំងឺ​កូវីដ១៩ ដល់​កម្មករ​តាម​រោងចក្រ បន្ថែម​ទៀត៖ «មក​ធ្វើការ​ទាំង​ភ័យខ្លាច​។ វា​ជៀស​អត់​រួច មិនដឹង​ធ្វើ​យ៉ាង​ម្ដេច មានតែ​ជិះឡាន​ជុំគ្នា​។ ជាពិសេស នៅ​ពេល​ដែល​យើង​ដើរ​ចូល​ធ្វើការ ចូល​ក្នុង​អគារ​កន្លែង​ធ្វើការ​ហ្នឹង គឺ​ប្រជ្រៀត​គ្នា​ចូល ប្រជ្រៀត​គ្នា​ចេញ​។ មិនដឹង​ទប់ស្កាត់​របៀប​ម្ដេច កន្លែង​ហ្នឹង​។ គាត់ (​ កម្មករ​ ) ធ្វើការ​ទាំង​ភ័យខ្លាច​។ សូម្បីតែ​ខ្ញុំ ក៏​បារម្ភ​ដែរ ធ្វើការ​ទាំង​អារម្មណ៍​បង្ខំ​។ ធ្វើ​ការ​ទាំង​មិន​សប្បាយចិត្ត»។

អនុ​គណៈកម្មការ​ស្រាវជ្រាវ​ជំងឺ​កូវីដ​១៩ បង្ហាញថា ចាប់ពី​ថ្ងៃទី​២១​មីនា ដល់​ថ្ងៃទី​២០​មេសា មាន​កម្មករ​ជាង​មួយ​ពាន់ (១.០៨១)​នាក់ ឆ្លង​ជំងឺ​កូវីដ​១៩​។ តែ​អាជ្ញាធរ មិន​បាន​បង្ហាញ​បន្ថែម​ថា ចំនួន​រោងចក្រ រង​ផល​ប៉ះពាល់​ទេ ក្រៅពី​រោងចក្រ​ចំនួន​៣៦ ដែល​បាន​បង្ហាញ​កាលពី​ថ្ងៃទី​១៨ មេសា​។ ទោះជា​យ៉ាងណា អាជ្ញាធរ​រាជធានី​ភ្នំពេញ ធ្លាប់​បង្ហាញ​ថា មាន​រោងចក្រ​ក្នុង​ក្រុង យ៉ាង​ហោច​ណាស់ ជិត ១២០​រោងចក្រ ផ្អាក​ដំណើរការ​ដោយសារ​វិបត្តិ​ការ​ឆ្លង​ជំងឺ​កូវីដ-១៩ ក្នុង​រោងចក្រ។

ជាមួយ​គ្នា​នេះ ករណី​ឆ្លង​ជំងឺ​កូវីដ​១៩ តាម​រោងចក្រ បាន​ឆ្លង​ទៅដល់​រោងចក្រ​នៅ​ម្ដុំ​ខេត្ត​កណ្ដាល និង​ខេត្ត​ព្រៃវែង​ហើយ​។ អាជ្ញាធរ​ស្រុក​ខ្សាច់កណ្ដាល បញ្ជាក់​ថា នៅ​ថ្ងៃទី​២១ មេសា មាន​កម្មការិនី​ម្នាក់ ធ្វើការ​នៅ​រោងចក្រ ស្តារឡៃ​ថ៍ (Starlight Appearl Manufaturing Co.Ltd) ក្នុង​តំបន់​សេដ្ឋកិច្ច​ពិសេស សេវេន.អែន.ជី (7NG) នៅ​ឃុំ​វិហារសួគ៌ ស្រុក​ខ្សាច់កណ្ដាល មាន​ជំងឺ​កូវីដ១៩។

កម្មការិនី​រូប​នេះ រស់នៅ​ឃុំ​រកា ស្រុក​ពារាំង ខេត្ត​ព្រៃវែង ហើយ​បាន​ជិះឡាន​រួមគ្នា ទៅ​ធ្វើ​ការ​នៅ​រោងចក្រ​។ ករណីនេះ អាជ្ញាធរ​រកឃើញ​ថា មាន​កម្មករ​ពាក់ព័ន្ធ​ផ្ទាល់ និង​ប្រយោល ជិត​ហុកសិប​(៦០)​នាក់ ហើយ​ត្រូវ​បាន​យក​សំណាក និង​ដាក់​ឱ្យ​ធ្វើ​ចត្តាឡីស័ក​តាម​ផ្ទះ​រៀងៗ​ខ្លួន៕

កំណត់​ចំណាំ​ចំពោះ​អ្នក​បញ្ចូល​មតិ​នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។