ពលរដ្ឋ​ខេត្ត​ត្បូងឃ្មុំ​សោកស្ដាយ​ដែល​មិន​បាន​ចូលរួម​ដង្ហែ​សព​បណ្ឌិត កែម ឡី ដោយ​ផ្ទាល់

ដោយ សូត សុខប្រាថ្នា
2016.07.25
ដង្ហែ​សព កែម ឡី ទៅ​តាកែវ ២០១៦ ៨៥៥ ក្បួន​ដង្ហែ​សព​បណ្ឌិត កែម ឡី ទៅ​ស្រុក​កំណើត​របស់​លោក​ឋិត​នៅ​ភូមិ​អង្គតាកុប ឃុំ​លាយបូរ ស្រុក​ត្រាំកក់ ខេត្ត​តាកែវ នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២៤ ខែ​កក្កដា ឆ្នាំ​២០១៦។ RFA/Brach Chev
RFA/Brach Chev

ប្រជា​សហគមន៍​ជាច្រើន​នៅ​តាម​បណ្ដា​ស្រុក​មួយ​ចំនួន​ក្នុង​ខេត្ត​ត្បូងឃ្មុំ សម្ដែង​ការ​សោកស្ដាយ​ដោយសារ​តែ​ពួក​គាត់​មិន​បាន​ទៅ​ចូលរួម​ដង្ហែ​សព​លោក​បណ្ឌិត កែម ឡី ពី​ភ្នំពេញ​ទៅ​ស្រុក​កំណើត​នៅ​ឯ​ខេត្ត​តាកែវ។ មូលហេតុ​ពួក​គាត់​មិន​បាន​ចូលរួម ដោយសារ​បញ្ហា​ជីវភាព​ក្នុង​គ្រួសារ និង​បញ្ហា​ខ្វះ​ថវិកា ជាដើម ប៉ុន្តែ​ពួក​គេ​បាន​គោរព​វិញ្ញាណក្ខន្ធ​លោក​បណ្ឌិត កែម ឡី ពី​ចម្ងាយ​ទៅ​វិញ។ សង្គម​ស៊ីវិល​មើល​ឃើញ​ថា រូបភាព​សោកស្ដាយ និង​ការ​ចូលរួម​របស់​ពលរដ្ឋ​ដោយ​ប្រយោល​នេះ គឺ​មិន​មែន​ជា​ការ​សម្ដែង​ឡើយ ប៉ុន្តែ​ជា​ការ​គោរព​ចំពោះ​មនុស្ស​ល្អ​ប៉ុណ្ណោះ។

ប្រជា​សហគមន៍​ជាច្រើន​លើក​ឡើង​ថា ដ្បិតតែ​ពួក​គាត់​មិន​អាច​ចូលរួម​ដង្ហែ​សព​លោក​បណ្ឌិត កែម ឡី ទៅ​ស្រុក​កំណើត​ដោយ​ផ្ទាល់​នា​ឱកាស​ចុង​ក្រោយ​ក៏ដោយ ប៉ុន្តែ​ពួក​គាត់​នៅ​តែ​ក្តុកក្តួល​ក្នុង​ចិត្ត និង​សោកស្ដាយ​ចំពោះ​វីរភាព​របស់​បណ្ឌិត កែម ឡី កាល​នៅ​រស់ ដែល​បាន​រួម​ចំណែក​ជាច្រើន​ដើម្បី​សិទ្ធិ​សេរីភាព​ក្នុង​ការ​បញ្ចេញ​មតិ និង​កែលំអ​ចំណុច​ខ្វះខាត​របស់​រាជ​រដ្ឋាភិបាល។

ប្រជាពលរដ្ឋ​លើក​ឡើង​ថា មូលហេតុ​ពួក​គាត់​មិន​បាន​ចូលរួម គឺ​ដោយសារ​កត្តា​ជីវភាព​ខ្វះខាត ពិសេស​ខ្វះ​ថវិកា​សម្រាប់​ធ្វើ​ដំណើរ​ឡើង​មក​ភ្នំពេញ ហើយ​មាន​ពលរដ្ឋ​ខ្លះ​ភ័យ​ខ្លាច​អាជ្ញាធរ​តាម​ដាន​ជាដើម។

ប្រជា​សហគមន៍​នៅ​ឃុំ​ត្រពាំងព្រីង ស្រុក​តំបែរ លោក ឈិន យ៉ុង មាន​ប្រសាសន៍​ទាំង​អួល​ដើម​ក​ថា លោក​សោកស្ដាយ​ជា​ពន់ពេក​ដែល​មិន​បាន​ទៅ​ចូលរួម​ដង្ហែ​សព​លោក​បណ្ឌិត កែម ឡី ទៅ​តម្កល់​ទុក​នៅ​ឯ​ស្រុក​កំណើត។ លោក​បញ្ជាក់​ថា មូលហេតុ​មិន​បាន​ចូលរួម ដោយសារ​ក្រុម​គ្រួសារ​មាន​ទុក្ខ​ធ្ងន់ ព្រោះ​ប្រពន្ធ និង​កូន​នៅ​ផ្ទះ​មាន​ជំងឺ ម្យ៉ាង​មិន​មាន​ថវិកា​ដើម្បី​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ភ្នំពេញ​ផង។ ប្រជា​សហគមន៍​រូប​នេះ នៅ​តែ​សោកស្ដាយ​ចំពោះ​ការ​បាត់បង់​លោក​បណ្ឌិត កែម ឡី ពីព្រោះ​ជា​ការ​បាត់បង់​កុលបុត្រ​ជាតិ និង​ធនធាន​មនុស្ស​ដ៏​កម្រ​មួយ​រូប៖ «ការ​បាត់បង់​លោក​បណ្ឌិត កែម ឡី ជា​ការ​បាត់បង់​ធនធាន​មនុស្ស​យ៉ាង​សំខាន់​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​ខ្មែរ​ទូទៅ។ មិន​ថា​អ្នក​ក្រ​អ្នក​មាន​ទេ គេ​ស្រឡាញ់​គាត់​ណាស់ ដោយ​គាត់​ហ៊ាន​និយាយ»

មិន​ខុស​គ្នា​នេះ ពលរដ្ឋ​មួយ​រូប​ទៀត លោក យ៉េត វ៉ន បាន​បង្ហាញ​ពី​ការ​សោកស្ដាយ ខណៈ​លោក​មិន​បាន​ទៅ​ចូលរួម​គោរព​វិញ្ញាណក្ខន្ធ ឬ​ឃើញ​មុខ​លោក​បណ្ឌិត កែម ឡី ជា​លើក​ចុង​ក្រោយ ដោយសារ​តែ​កត្តា​ជីវភាព​ក្រីក្រ ខ្វះខាត​ថវិកា​ធ្វើ​ដំណើរ។ លោក​បួងសួង​ឲ្យ​វិញ្ញាណក្ខន្ធ​លោក​បណ្ឌិត កែម ឡី បាន​ទៅ​កាន់​សុគតិភព និង​ឆាប់​បាន​ចាប់​កំណើត​ជា​ថ្មី ដើម្បី​ជួយ​សង្គម​ខ្មែរ​បន្ត​ទៀត៖ «ចង់​ឲ្យ​អន្តរជាតិ និង​អង្គការ​សហប្រជាជាតិ ធ្វើ​ម៉េច​រក​ឃាតក​ឲ្យ​ឃើញ រក​យុត្តិធម៌​ឲ្យ​បាន​ជាក់លាក់»

ក្រៅ​ពី​ពលរដ្ឋ​នៅ​ស្រុក​តំបែរ គឺ​មាន​ពលរដ្ឋ​ជាច្រើន​សហគមន៍​ផ្សេង​ទៀត​នៅ​ស្រុក​ក្រូចឆ្មារ ស្រុក​មេមត់ ជាដើម សុទ្ធតែ​បង្ហាញ​ពី​ការ​សោកស្ដាយ ព្រោះ​មិន​បាន​ទៅ​ចូលរួម​ការ​ដង្ហែ​សព​លោក​បណ្ឌិត កែម ឡី ជា​លើក​ចុង​ក្រោយ។

ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​ស្រុក​ក្រូចឆ្មារ លោក សា សុខ ឲ្យ​ដឹង​ថា ព្រោះ​តែ​មិន​បាន​ទៅ​ចូលរួម​ដង្ហែ​សព​ដោយ​ផ្ទាល់ ប៉ុន្តែ​លោក​បាន​បួងសួង​នៅ​គេហដ្ឋាន​សុំ​ឲ្យ​លោក​បណ្ឌិត បាន​ទៅ​កាន់​ទីឋាន​បរមសុខ​កុំ​បី​អាក់ខាន​ឡើយ៖ «សោកស្ដាយ! ចូលរួម​គោរព​វិញ្ញាណក្ខន្ធ​របស់​លោក​ដែល​បាន​បូជា​អាយុ​ជីវិត ប្រជាធិបតេយ្យ​ដើម្បី​ការ​សម្ដែង​មតិ​ឲ្យ​ប្រជាជន​បាន​ដឹង»

ទោះ​បី​ជា​យ៉ាង​នេះ​ក្តី មាន​តំណាង​ប្រជាពលរដ្ឋ​ជាច្រើន​សហគមន៍​នៅ​ខេត្ត​ត្បូងឃ្មុំ នាំ​គ្នា​រៃអង្គាស​ប្រាក់​ចូល​បុណ្យ​សព ហើយ​មាន​មួយ​ចំនួន​រៃ​ប្រាក់​គ្នា​សម្រាប់​ជួល​រថយន្ត​ឈ្នួល ឬ​ជិះ​ឡាន​ឈ្នួល​ដោយ​ខ្លួន​ឯង​ទៅ​រាជធានី​ភ្នំពេញ ដើម្បី​ចូលរួម​ដង្ហែ​សព​លោក​បណ្ឌិត កែម ឡី។

ប្រជា​សហគមន៍​នៅ​ឃុំ​ទន្លូង ស្រុក​មេមត់ លោក ប៊ុន សៅ និយាយ​ថា ពួក​គាត់​នាំ​គ្នា​ជិះ​ឡាន​ឈ្នួល​ទៅ​ចូលរួម​ដង្ហែ​សព​លោក​បណ្ឌិត កែម ឡី ដោយ​ស្ម័គ្រ​ចិត្ត​ព្រោះ​ចង់​បង្ហាញ​ពី​ការ​គោរព​ស្រឡាញ់​ចំពោះ​អ្នក​ចេះ​ដឹង និង​អ្នក​ដែល​ហ៊ាន​និយាយ​ការ​ពិត។

ប្រជា​សហគមន៍​ទាំង​នោះ ចង់​ឲ្យ​មាន​ការ​កសាង​រូប​សំណាក​លោក​បណ្ឌិត កែម ឡី ដ៏​ធំ​មួយ​សម្រាប់​ទុក​ឲ្យ​ក្មេង​ជំនាន់​ក្រោយ​បាន​ស្គាល់​ពី​វីរភាព​របស់​លោក។

មន្ត្រី​សម្របសម្រួល​សមាគម​ការពារ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​អាដហុក (ADHOC) ខេត្ត​ត្បូងឃ្មុំ លោក នាង សុវ៉ាត មើល​ឃើញ​ថា ការ​ចូលរួម​របស់​ពលរដ្ឋ​ពេល​នេះ ពុំ​មែន​ជា​សកម្មភាព​ធ្វើ​តាម​គ្នា ឬ​ជា​ការ​សម្ដែង​នោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​វា​បង្ហាញ​ពី​ការ​ឲ្យ​តម្លៃ​ដល់​អ្នក​ចេះ​ដឹង និង​ជន​ដែល​ហ៊ាន​និយាយ​ការ​ពិត ព្រម​ទាំង​គោរព​ចំពោះ​បុគ្គល​ដែល​បាន​ធ្វើ​ល្អ​នៅ​ក្នុង​សង្គម៖ «ចង់​លើក​ទឹក​ចិត្ត​ដល់​អ្នក​ក្រោយ​ដែល​ធ្វើ​ហ្នឹង​ឲ្យ​មាន​សេចក្តី​ក្លាហាន​ទៅ ព្រោះ​អី​សេចក្តី​ល្អ​វា​មិន​សាបសូន្យ​ទេ វា​មិន​មែន​ដូច​អំពើ​អាក្រក់​ទេ»

មន្ត្រី​សិទ្ធិ​មនុស្ស​ដដែល​យល់​ថា ការ​ស្នើសុំ​របស់​ប្រជា​សហគមន៍​ចង់​ឲ្យ​កសាង​រូប​សំណាក​លោក​បណ្ឌិត កែម ឡី គឺ​ជា​រឿង​ល្អ​មួយ ពីព្រោះ​ការ​កសាង​រូប​សំណាក​វីរជន​នៅ​ក្នុង​សង្គម​ខ្មែរ គឺ​ជា​វប្បធម៌​ពី​បុរាណ​មក និង​សម្រាប់​ទុក​ឲ្យ​ខ្មែរ​ជំនាន់​ក្រោយ​បាន​ស្គាល់​ពី​វីរភាព និង​ស្នាដៃ​របស់​លោក​បណ្ឌិត កែម ឡី៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។

បញ្ចេញ​មតិយោបល់៖

បញ្ចូលមតិរបស់អ្នកដោយបំពេញទម្រង់ខាងក្រោមជាអក្សរសុទ្ធ។ មតិនឹងត្រូវសម្រេចដោយអ្នកសម្របសម្រួល និងអាចពិនិត្យកែប្រែឲ្យស្របតាម លក្ខខណ្ឌនៃការប្រើប្រាស់ របស់វិទ្យុអាស៊ីសេរី។ មតិនឹងមិនអាចមើលឃើញភ្លាមៗទេ។ វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនទទួលខុសត្រូវចំពោះខ្លឹមសារនៃមតិដែលបានចុះផ្សាយឡើយ។ សូមគោរពមតិរបស់អ្នកដទៃ ហើយប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការពិត។