ប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់ទន្លេសាបស្រុកឯកភ្នំខេត្តបាត់ដំបងរាប់រយគ្រួសារ ចាប់ផ្ដើមដាច់ស្បៀងបណ្ដើរៗ និងទទូចសុំអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធឱ្យផ្ដល់ស្បៀងអាហារបន្ទាន់ជួយដល់ពួកគាត់។ អ្នកភូមិអះអាងថា ថ្វីដ្បិតពួកគាត់រស់នៅក្បែរបឹងទន្លេសាប តែតំបន់ពួកគាត់រស់នៅរីងស្ងួតហួតហែង គ្មានទឹកនេសាទត្រីរកប្រាក់ចំណូលដោះស្រាយជីវភាពគ្រួសារជាច្រើនខែមកហើយ។
ប្រជាពលរដ្ឋម្នាក់មិនហ៊ានបញ្ចេញឈ្មោះរស់នៅភូមិក្បាលតោលឃុំកោះជីវាំង ស្រុកឯកភ្នំ ប្រាប់អាស៊ីសេរីនៅថ្ងៃទី១៧ កក្កដាថា ពួកគាត់នេសាទត្រីមិនបានជាងខែហើយ ដោយសារនៅបឹងទន្លេសាបឆ្នាំនេះទឹករីងអស់តាមមាត់បឹងធ្វើឱ្យមិនមានកន្លែងនេសាទ។ គាត់មិនហ៊ានបញ្ចេញឈ្មោះ ដោយអះអាងថា អាជ្ញាធរធ្លាប់គំរាមមិនឱ្យបញ្ចេញព័ត៌មានដល់អាស៊ីសេរី។ ពលរដ្ឋរូបនេះបន្ថែមទៀតថា ប្រជានេសាទខ្លះរកប្រាក់ចំណូលមិនបាន ៥ពាន់រៀល ក្នុងមួយថ្ងៃ មិនគ្រប់សម្រាប់ចំណាយប្រចាំថ្ងៃនោះទេ ជាពិសេស គ្រួសារណាដែលមានកុមារនិងជន ចាស់ជរារស់នៅច្រើនជួបការលំបាកខ្លាំងជាងគេ៖ « អ៊ីចឹងបានខ្ញុំចង់និយាយថាធ្វើយ៉ាងណាឱ្យពលរដ្ឋក្នុងមូលដ្ឋានឱ្យគាត់មានសិទ្ធិសេរីភាពបាននេសាទត្រីផង ស្រណោះពួកគាត់ខ្វះខាត។ ថ្ងៃមុនខ្ញុំបានយកសារុង២ ជូនចាស់ៗ ថ្វីបើខ្ញុំក៏ដាច់បាយដែរ កូនផ្ញើអង្ករមក ខ្ញុំសុខចិត្តចែកអង្ករពលរដ្ឋម្នាក់ ១០កំប៉ុង នឹកឃើញថាក្រីក្រដូចគ្នា ហើយខ្ញុំមានបានរកអីអត់ទេ បានកូនទៅធ្វើការនៅប៉ោយប៉ែត បើកប្រាក់ខែឱ្យទិញអង្ករផ្ញើមកឱ្យខ្ញុំ » ។
អ្នកស្រីបន្តថា ជំនួយដែលត្រូវការចាំបាច់នៅពេលនេះ គឺអង្ករច្រកឆ្នាំ និងសំលៀកបំពាក់ សម្រាប់មនុស្សចាស់និងកុមារ ព្រោះពលរដ្ឋខ្លះស្លៀកពាក់ខោអាវដាច់រហែកសម្រាប់បិទបាំងរាងកាយ និងដាច់ស្បៀងអាហារបានព្រឹកខ្វះល្ងាច។
អនុប្រធានភូមិក្បាលតោល លោក ឡេង ខេង ប្រាប់អាស៊ីសេរីថា ពលរដ្ឋក្នុងភូមិរបស់លោកដែលខ្វះខាតខ្លាំង មានប្រមាណ ៧០គ្រួសារ ក្នុងចំណោមប្រជាពលរដ្ឋជាង ៨០០គ្រួសារ ដោយសារឆ្នាំនេះរាំងស្ងួតគ្មានកន្លែងនេសាទ ព្រោះពួកគាត់គ្មានរបរផ្សេងក្រៅអំពីរបរនេសាទត្រីនោះទេ។ ទោះជាយ៉ាងណាលោកអះអាងថា ប្រហែល ២ថ្ងៃកន្លងទៅ លោកមេឃុំកោះជីវាំង បានឱ្យមេភូមិក្បាលតោលស្រង់ឈ្មោះពលរដ្ឋបានចំនួន ២០គ្រួសារ រួចហើយផ្ញើឈ្មោះទៅឱ្យថ្នាក់លើស្នើសុំស្បៀងជួយដល់ពួកគាត់ ប៉ុន្តែស្បៀងមិនទាន់បញ្ជូនទៅដល់មូលដ្ឋាននៅឡើយទេ៖ « បាទ ! ខ្លះកាប់ស្មៅយកទៅដាក់បឹងទន្លេសាប ដើម្បីដងយកកំពឹសតូចៗ យកទៅលក់ទៅ បានប្រាក់មួយថ្ងៃមួយម៉ឺនរៀល និងជាងមួយម៉ឺនអ៊ីចឹង ហើយអ្នកខ្លះមានកាណូតហើយមិនហ៊ានបើកទៀត អត់លុយទិញសាំង សន្សំសំចៃសាំងសុខចិត្តដោលទូកទៅដងកំពឹសនៅទន្លេសាប បានលុយមកសន្សំទិញអង្ករទិញអីហូបទៅ។ ដូចខ្ញុំថាអ៊ីចឹង បើឱ្យដាច់បាយតែម្ដងវាគ្មានទេ វាគ្រាន់តែបានព្រឹកខ្វះល្ងាច បានល្ងាចខ្វះព្រឹកអ៊ីចឹងទេ » ។
ទាក់ទងនឹងបញ្ហានេះអភិបាលខេត្តបាត់ដំបងលោក ងួន រតនៈ ប្រាប់អាស៊ីសេរីថា អាជ្ញាធរថ្នាក់ជាតិបានត្រៀមស្បៀងអាហារ សម្រាប់ជួយដល់ប្រជាពលរដ្ឋជាង ១០០គ្រួសារនៅឃុំកោះជីវាំងទាំងនោះហើយ។ ទោះជាយ៉ាងណាលោកអះអាងថា ស្បៀងអាហារទាំងនេះជួយរយៈពេលខ្លី អំឡុងពេលពលរដ្ឋបាត់បង់ប្រាក់ចំណូលពីរបរនេសាទតែប៉ុណ្ណោះ៖ « ជួយសម្រាលបន្ទុកគាត់ក្នុងរដូវនេះដែលគាត់នេសាទមិនសូវបាន រឿងនេះវិធីសាស្ត្រមានតែផ្ដល់ស្បៀងនឹងឯង ក្នុងវិធីសាស្ត្រវាទាល់តែរៀបចំឱ្យគាត់រកលំនៅឋានអីឱ្យសមរម្យ បើគាត់នៅអីចឹងធ្វើម៉េចបាន។ ជូនកាលអ្នកខ្លះគាត់មានដីនៅខាងលើណេះដល់រដូវនេសាទគាត់ទៅវិញ ដល់ពេលទឹកលិចគាត់ទៅលើ ជូនកាលក៏មានបែបនេះខ្លះដែរ មិនមែនខាំស្មៅនៅទីនោះទាំងអស់ទេ បើតាមយើងក្ដាប់បាន » ។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្ស អាដហុក (Adhoc) ខេត្តបាត់ដំបងលោក យិន ម៉េងលី លើកឡើងថា ជំនួយស្បៀងអាហារនេះគ្រាន់តែជាការដោះស្រាយរយៈពេលខ្លីប៉ុណ្ណោះ ដោយមិនអាចធ្វើឱ្យជីវភាពរបស់ពលរដ្ឋទាំងនោះប្រសើរឡើងនោះទេ។លោកបន្ថែមថា ដើម្បីដោះស្រាយបញ្ហានេះយូរអង្វែង អាជ្ញាធរត្រូវរកដីចែកពួកគាត់ដាំដុះ ដើម្បីបានប្រាក់ចំណូលបន្ថែមនៅពេលពួកគាត់បាត់បង់របរនេសាទ។ បន្ថែមពីនេះលោកសង្កាត់ធ្ងន់ថា អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធក៏ត្រូវដោះស្រាយជាបន្ទាន់ជួយដល់ប្រជាពលរដ្ឋដែរ ដោយមិនត្រូវអូសបន្លាយពេលយូរទៅមុនទៀតនោះទេ ព្រោះការដាច់ស្បៀងជារឿងគ្រោះថ្នាក់ធ្ងន់ធ្ងរដល់អាយុជីវិតរបស់ពលរដ្ឋ៖ « ខ្ញុំគិតថាបញ្ហាអ្វីក៏ដោយមានមធ្យោបាយដោះស្រាយ សំខាន់បញ្ហាទាំងអស់នោះយើងមានឆន្ទៈក្នុងការដោះស្រាយទេ ឬបញ្ហាទាំងអស់នោះអាជ្ញាធរបានរាយការណ៍ឱ្យប្រមុខរដ្ឋាភិបាលបានដឹងទេ ឬក៏បញ្ហាទាំងអស់នោះអាជ្ញាធរនៅមូលដ្ឋានបិតបាំងមិនឱ្យថ្នាក់លើដឹង ដើម្បីកុំឱ្យមានការស្ដីបន្ទោសឬប្រឈមបញ្ហាផ្សេងៗ។ អ៊ីចឹងខ្ញុំគិតបញ្ហានេះត្រូវតែរាយការណ៍ជាបន្ទាន់តាមឋានានុក្រមពីក្រោមដើម្បីជួយដល់ជីវភាពរបស់ពលរដ្ឋ » ។
តំបន់បឹងទន្លេសាបនៅស្រុកឯកភ្នំ មានប្រជាពលរដ្ឋពីរឃុំរស់នៅ គឺឃុំព្រៃចាស់ និងឃុំកោះជីវាំង ដែលមានចំនួនរាប់ពាន់គ្រួសារ។ ពលរដ្ឋរស់នៅពឹងផ្អែកទាំងស្រុកទៅលើរបរនេសាទ ដោយមិនមានដីស្រែសម្រាប់ដាំដុះ និងប្រកបមុខរបរផ្សេង ដូចប្រជាពលរដ្ឋនៅតំបន់ដទៃនោះទេ។អនុប្រធានភូមិក្បាលតោល លោក ឡេង ខេង ឱ្យដឹងថា ក្នុងចំណោះនោះមានពលរដ្ឋនៅឃុំកោះជីវាំង ប្រមាណ ៧០០គ្រួសារហើយ ដែលជួបការលំបាកខ្លាំងដោយសារខ្វះខាតស្បៀងអាហារប្រចាំថ្ងៃ។ លោក យិន ម៉េងលី កត់សម្គាល់ថា ពលរដ្ឋរកប្រាក់ចំណូលមិនបាន បណ្ដាលមកពីអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធចេះតែបណ្ដោយជនល្មើសលួចនេសាទខុសច្បាប់នៅតំបន់បឹងទន្លេសាបជារៀងរាល់ឆ្នាំ និងបញ្ហាភ្លើងឆេះព្រៃលិចទឹក ដែលបណ្ដាលឱ្យបាត់បង់ដល់ជម្រកត្រីពងនៅតំបន់បឹងទន្លេសាប។ លោកបន្ថែមថា បញ្ហានេះអាចនឹងប៉ះពាល់ដល់ការរកចំណូលរបស់ពលរដ្ឋកាន់តែខ្លាំង ប្រសិនបើអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធមិនឆាប់ដោះស្រាយឱ្យបានឆាប់ទេនោះ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។