រដ្ឋាភិបាល​ជំរុញ​អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក​ប្ដឹង​ទៅ​តុលាការ

0:00 / 0:00

0:00 / 0:00

រាជរដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា ហាក់​មិន​ចាប់​អារម្មណ៍​នឹង​របាយការណ៍​របស់​អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក (Global Witness) ដែល​រក​ឃើញ​ថា រដ្ឋាភិបាល​កំពុង​រំលោភ​បំពាន​ច្បាប់​របស់​ខ្លួន​ក្នុង​ការ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច ទៅ​ឲ្យ​ដល់​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម ធំៗ​ចំនួន​២ ឲ្យ​វិនិយោគ​ដាំ​ដំណាំ​កៅស៊ូ​នៅ​កម្ពុជា។

មិន​ត្រឹម​តែ​ប៉ុណ្ណោះ បាន​ជំរុញ​ឲ្យ​អង្គការ​នេះ​ប្ដឹង​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា ទៀត​ផង បើ​សិន​អង្គការ​នេះ​រក​ឃើញ​ការ​ពិត​ដូច​របាយការណ៍​នោះ​មែន។

មន្ត្រី​ជាន់​ខ្ពស់​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា ចាត់​ទុក​របាយការណ៍​ថ្មី​របស់​អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក ថា​ជា​របាយការណ៍​ធ្វើ​ឡើង​សម្រាប់​វាយ​ប្រហារ​រដ្ឋាភិបាល និង​អំពាវនាវ​ឲ្យ​អង្គការ​នេះ​ដាក់​ពាក្យ​បណ្ដឹង​តាម​ផ្លូវ​ច្បាប់ ប្រសិន​មាន​ភស្តុតាង​បង្ហាញ​ពី​ការ​រំលោភ​ច្បាប់​ណា​មួយ ដែល​កើត​ចេញ​ក្នុង​ការ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​របស់​រាជ​រដ្ឋាភិបាល ទៅ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​បរទេស​វិនិយោគ។

រដ្ឋលេខាធិការ និង​ជា​អ្នក​នាំ​ពាក្យ​ទីស្ដីការ​គណៈរដ្ឋមន្ត្រី លោក ផៃ ស៊ីផាន ពន្យល់​ថា ការ​រក​ឃើញ​របស់​អង្គការ​មួយ​នេះ មិន​មាន​អ្វី​ប្លែក ហើយ​ជា​រឿយៗ​អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក ជា​ភាគី​វាយ​ប្រហារ​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​ស្រាប់​ហើយ។

របាយការណ៍​អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក ចេញ​ផ្សាយ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី១៣ ខែ​ឧសភា រក​ឃើញ​ថា រាជ​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា បាន​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម ធំៗ​ចំនួន​២ លើ​ទំហំ​ដី​ដ៏​ច្រើន​លើសលប់​ពី​ច្បាប់​កំណត់។ ក្រុមហ៊ុន​ទាំង​ពីរ​នោះ គឺ​ក្រុមហ៊ុន ហ្វាង អាន់ យ៉ាឡាយ (Hoang Anh Gia Lai= HAGL) និង​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម រ៉ាប់ប៊ឺ គ្រូប (Vietnam Rubber Group) ដែល​កំពុង​ឃុបឃិត​ជាមួយ​មន្ត្រី​គ្រាក់ៗ​របស់​រដ្ឋាភិបាល និង​ឧកញ៉ា​ពុក​រលួយ​មួយ​ចំនួន។

ក្នុង​របាយការណ៍​បង្ហាញ​ថា ក្រុមហ៊ុន​ទាំង​២​នេះ​កំពុង​បង្ក​មហន្តរាយ​ដល់​បរិស្ថាន និង​ជីវភាព​រស់នៅ​របស់​ប្រជា​សហគមន៍ ហើយ​ពលរដ្ឋ​ប្រមាណ ៤​សែន​នាក់ ក្នុង ១២​ខេត្ត កំពុង​រង​ផល​ប៉ះពាល់​ពី​ការ​ច្បាម​យក​ដី​ទាំង​នោះ។

វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី មិន​អាច​ទាក់ទង​ក្រុមហ៊ុន ហ្វាង អាន់ យ៉ាឡាយ និង​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម រ៉ាប់ប៊ឺ គ្រូប រួម​ទាំង​ស្ថានទូត​វៀតណាម នៅ​កម្ពុជា បាន​ទេ នៅ​ថ្ងៃ​ទី១៣ ឧសភា ដើម្បី​សុំ​ការ​ឆ្លើយ​តប​ចំពោះ​របាយការណ៍​នេះ។

ចំណែក​មន្ត្រី​អ្នក​នាំ​ពាក្យ​អង្គការ អាយ.អេហ្វ.ស៊ី (International Financial Corporation = IFC) ប្រចាំ​តំបន់​អាស៊ី​ខាង​កើត និង​ប៉ាស៊ីហ្វិក (East Asia and Pacific) លោក ហែនហ្វ្រែយ វ៉ុន ហិនដែនប៊ឺគ (Hannfried Von Hindenburg) មាន​ប្រសាសន៍​នៅ​ថ្ងៃ​ទី១៣ ឧសភា ថា អង្គការ អាយ.អេហ្វ.ស៊ី ពិត​ជា​បាន​ផ្តល់​មូលនិធិ​មួយ​ចំនួន​ទៅ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម មួយ​ឈ្មោះ អ៊ិនទែប្រាយ អ៊ិនវែសមែន (Enterprise Investment) ដែល​មាន​ក្រុមហ៊ុន​គ្រប់គ្រង​ប្រាក់​នោះ​ឈ្មោះ ដ្រាហ្គិន ខាភីថល (Dragon Capital)៖ «នៅ​ក្នុង​ករណី​នេះ យើង​នឹង​សិក្សា​ដោយ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​អំពី​របាយការណ៍​នេះ។ ដូច​លោក​អ្នក​បាន​ដឹង​ហើយ របាយការណ៍​ចេញ​ផ្សាយ​ថ្ងៃ​នេះ ហើយ​ដូច​ទាំងអស់​គ្នា​បាន​ដឹង​ហើយ យើង​នឹង​សិក្សា​ការ​រក​ឃើញ​របស់​អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក​នេះ ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​ការ​ត្រួត​ពិនិត្យ​របស់​យើង​ទៅ​លើ​ក្រុមហ៊ុន​គ្រប់គ្រង​ប្រាក់​ឈ្មោះ ដ្រាហ្គិន ខាភីថល ដែល​មាន​ប្រាក់​យើង​នៅ​ក្នុង​នោះ»

លោក ហែនហ្វ្រែយ វ៉ុន ហិនដែនប៊ឺគ បាន​ប្រសាសន៍​បន្ថែម​ថា ធនាគារ​ពិភពលោក ផ្តល់​ប្រាក់​មួយ​ចំនួន នោះ គឺ​មាន​គោល​បំណង​ជួយ​បង្កើត​ការងារ និង​លុប​បំបាត់​ភាព​ក្រីក្រ។ ហើយ​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ក្នុង​ការ​ការពារ​បរិស្ថាន និង​វាយ​តម្លៃ​ការ​ប៉ះពាល់ ជា​ភារកិច្ច​របស់​ក្រុមហ៊ុន ឬ​អង្គការ​ដែល​យក​ប្រាក់​ពី អាយ.អេហ្វ.ស៊ី ទៅ​ធ្វើ​ការងារ​នោះ។

លោក​បញ្ជាក់​ថា ធនាគារ​ពិភពលោក ចូលរួម​ព្រួយ​បារម្ភ​ចំពោះ​ក្រុមហ៊ុន​ដែល​ទទួល​បាន​ដី​ក្នុង​បរិមាណ​ច្រើន និង​ធំ នៅ​គ្រប់​ទី​កន្លែង​ទាំងអស់ ហើយ​ចាត់​ទុក​ថា ការ​មាន​ដី​រស់នៅ និង​ចិញ្ចឹម​ជីវិត​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ក្រីក្រ​នៅ​លើ​ពិភពលោក មាន​ភាព​ចាំបាច់។ អង្គការ អាយ.អេហ្វ.ស៊ី នឹង​សិក្សា​ដោយ​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ចំពោះ​ការ​រក​ឃើញ​របស់​អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក​នេះ និង​ចាត់​ទុក​ថា ការ​សិក្សា​រក​ឃើញ​នេះ​ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​ការ​ត្រួត​ពិនិត្យ​លើ​ប្រាក់​វិនិយោគ​របស់​យើង ទៅ​លើ​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម ឈ្មោះ ដ្រាហ្គិន ខាភីថល និង​វៀតណាម អ៊ិនទែប្រាយ អ៊ិនវែសមែន។

របាយការណ៍​ផ្ដោត​សំខាន់​ថា រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា ខ្លួន​ឯង​ជា​ចំណែក​មួយ​នៃ​ការ​បង្ក​បញ្ហា​ទាំង​នោះ តាម​រយៈ​ការ​អាជ្ញាប័ណ្ណ​សម្បទាន​ដីធ្លី​បំពាន​ច្បាប់​ជា​ធរមាន។

យោង​តាម​ច្បាប់​កម្ពុជា ការ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ដល់​ក្រុមហ៊ុន​មួយ​មិន​អាច​ឲ្យ​លើស​ពី ១​ម៉ឺន​ហិកតារ​ទេ។ ប៉ុន្តែ​សម្រាប់​ក្រុមហ៊ុន ហ្វាង អាន់ យ៉ាឡាយ ដែល​មាន​ទំនាក់ទំនង​ជិតស្និទ្ធ​ជាមួយ​ឧកញ៉ា ទ្រី ភាព ទទួល​បាន​ជិត ៥​ម៉ឺន​ហិកតារ (៤៧.៣៧០​ហិកតារ)។ រីឯ​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម រ៉ាប់ប៊ឺ គ្រូប ដែល​អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក សង្ស័យ​កំពុង​រក​ស៊ី​ជា​ដៃគូ​ជាមួយ​អ្នកស្រី សេង គាង អតីត​ភរិយា​របស់​លោក ឌី ចូច ជា​បង​ប្អូន​ជីដូន​មួយ​របស់​លោក​នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ទទួល​បាន​ជាង ១​សែន ៦​ម៉ឺន​ហិកតារ (១៦១.៣៤៤​ហិកតារ)។ ក្រុមហ៊ុន​ទាំង​ពីរ​នេះ​កំពុង​តែ​មមាញឹក​របរ​កាប់​រាន​ព្រៃ និង​ដឹក​ជញ្ជូន​ឈើ​ចេញ​ពី​តំបន់​សម្បទាន។

លោក ផៃ ស៊ីផាន បញ្ជាក់​ថា ការ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ណា​មួយ​នោះ ច្បាប់​ដែល​អនុញ្ញាត។ ការ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​នោះ​សោត ធ្វើ​ឡើង​ក្នុង​បំណង​ចង់​កម្លាយ​ពី​របៀប​ធ្វើ​កសិកម្ម​តាម​បែប​ប្រពៃណី ទៅ​ជា​កសិកម្ម​ខ្នាត​តូច និង​មធ្យម និង​កសិឧស្សាហកម្ម។

របាយការណ៍​របស់​អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក រក​ឃើញ​ថា មក​ដល់​ចុង​ឆ្នាំ​២០១២ រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា បាន​ជួល​ដី​ជា​លក្ខណៈ​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ចំនួន ២​លាន ៦​សែន​ហិកតារ ទៅ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ជាច្រើន។ ប៉ុន្តែ ចំណូល​ដែល​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា ទទួល​បាន​ពី​ឧស្សាហកម្ម​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​នេះ ស្ថិត​ជា​អាថ៌កំបាំង។

អ្នក​នាំ​ពាក្យ​គណបក្ស​សង្គ្រោះ​ជាតិ លោក យឹម សុវណ្ណ បញ្ជាក់​ថា សព្វថ្ងៃ​រដ្ឋាភិបាល​កំពុង​ធ្វើ​ការ​បម្រើ​ឲ្យ​ផល​ប្រយោជន៍​បរទេស។ ចំពោះ​ការ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ដ៏​ច្រើន​លើសលប់​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម លោក យឹម សុវណ្ណ ចាត់​ទុក​ថា ជា​អំពើ​ខុស​ច្បាប់ ហើយ​បាត់បង់​ផល​ប្រយោជន៍​ជាតិ​ធំធេង។ លោក​ពន្យល់​ថា កម្ពុជា មិន​បាន​ចំណេញ​អ្វី​ពី​ការ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​នោះ​ទេ ក្រៅ​តែ​ពី​ធ្វើ​ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​ឈឺ​ចាប់​រឿង​បាត់បង់​ដីធ្លី​ធ្វើ​ស្រែ​ចម្ការ រំលោភ​សិទ្ធិ​ពលរដ្ឋ កាប់​បំផ្លាញ​ព្រៃ​ឈើ បំផ្លាញ​ធនធាន​ធម្មជាតិ និង​បាន​ចំណូល​តិចតួច​បំផុត​ចូល​ក្នុង​ថវិកា​ជាតិ។

ប្រមុខ​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា សម្រេច​យក​ពន្ធ​លើ​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ចំនួន ៥​ដុល្លារ​ក្នុង​មួយ​ហិកតារ ពី​ក្រុមហ៊ុន​បរទេស​ដែល​វិនិយោគ។ ប៉ុន្តែ តាម​របាយការណ៍​ដែល​គណបក្ស​ប្រឆាំង​រក​ឃើញ បង្ហាញ​ថា មុន​នឹង​ក្រុមហ៊ុន​ទាំង​នោះ​ទទួល​បាន​ដី​វិនិយោគ​មក​គ្រប់គ្រង ត្រូវ​ផ្តល់​សំណូក​ឲ្យ​មន្ត្រី​ពុក​រលួយ​មិន​តិច​ជាង ៣០០​ដុល្លារ ទេ​ក្នុង​មួយ​ហិកតារ។

ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​ការ​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​ពុក​រលួយ​ក្នុង​ការ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​នេះ អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក បង្ហាញ​ថា សាខា​ក្រុមហ៊ុន​ពីរ​របស់​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម រ៉ាប់ប៊ឺ គ្រូប មាន​ទំនាក់ទំនង​ជិតស្និទ្ធ​ជាមួយ​រដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​រៀបចំ​ដែន​ដី នគរូបនីយកម្ម និង​សំណង់ លោក អ៊ឹម ឈុនលឹម។

លោក អ៊ឹម ឈុនលឹម បាន​បិទ​ទូរស័ព្ទ​ភ្លាមៗ​នៅ​ពេល​ដែល​សួរ​ដេញដោល​ជុំវិញ​ការ​មាន​ទំនាក់ទំនង​ជាមួយ​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម និង​របាយការណ៍​ថ្មី​របស់​អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក។

រដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​កសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និង​នេសាទ លោក ច័ន្ទ សារុន ប្រកាស​ក្នុង​រដ្ឋសភា​ថា រដ្ឋាភិបាល​បាន​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ចំនួន​១១៧ គ្រប​ដណ្ដប់​លើ​ផ្ទៃដី​ទំហំ ១​លាន ៥​សែន​ហិកតារ។ ក្នុង​នោះ​មាន​ដំណាំ​កៅស៊ូ​មាន ១​លាន ២​សែន​ហិកតារ ដែល​ស្មើ​នឹង ៨០% នៃ​ផ្ទៃដី​ដែល​រដ្ឋាភិបាល​បាន​ធ្វើ​ការ​សម្បទាន​ដី​ទៅ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ឲ្យ​វិនិយោគ។

អគ្គនាយក​រង​នៃ​អគ្គនាយកដ្ឋាន​កៅស៊ូ​នៃ​ក្រសួង​កសិកម្ម រុក្ខាប្រមាញ់ និង​នេសាទ លោក ហេង សារ៉ាត់ ឲ្យ​ដឹង​ថា ក្នុង​ចំណោម​ដី​ដែល​ផ្តល់​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​វិនិយោគ​ដាំ​ដំណាំ​កៅស៊ូ ក្រុមហ៊ុន​ទាំង​នោះ​ទើប​តែ​ដាំដុះ​កៅស៊ូ​បាន​ជាង ២៨​ម៉ឺន​ហិកតារ នៅ​ទូទាំង​ប្រទេស ដោយ​ពន្យល់​ថា ដំណាំ​កៅស៊ូ​ជា​ដំណាំ​មួយ​ប្រភេទ​ត្រូវ​ការ​ពេល​យូរ និង​ដើម​ទុន​ច្រើន។

ក្នុង​រយៈពេល ១៧​ឆ្នាំ ដែល​រដ្ឋាភិបាល​ផ្ដើម​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​វិនិយោគ ជា​ពិសេស​ដំណាំ​កៅស៊ូ។ ប៉ុន្តែ រយៈពេល​ដ៏​វែង​នោះ ក្រុមហ៊ុន​តិចតួច​ប៉ុណ្ណោះ​ដែល​បាន​ដាំ​កៅស៊ូ​លើ​ដី​សម្បទាន​របស់​ខ្លួន។ ភាគ​ច្រើន ក្រុមហ៊ុន​ទាំង​នោះ​សម្រុក​កាប់​រាន​ព្រៃ​ឈើ​យក​ទៅ​លក់​នៅ​បរទេស​ជា​មុន​សិន។

លោក ហេង សារ៉ាត់ បញ្ជាក់​ថា ក្រុមហ៊ុន​ធំៗ​ដែល​ទទួល​បាន​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ពី​រដ្ឋ​រាប់​ពាន់​ម៉ឺន​ហិកតារ អាច​ដំា​កៅស៊ូ​បាន​យ៉ាង​ច្រើន​បំផុត ៥០០​ហិកតារ ប៉ុណ្ណោះ​ក្នុង​មួយ​ឆ្នាំ។

អ្នកស្រី ម៉េកហ្កេន ម៉ាកឃីនណេស (Megan MacInnes) មន្ត្រី​គ្រប់គ្រង​យុទ្ធនាការ​ដីធ្លី​នៃ​អង្គការ​ការពារ​បរិស្ថាន​ពិភពលោក បញ្ជាក់​ថា ការ​កាប់​ព្រៃ​ធម្មជាតិ​ចោល ហើយ​ដាំ​ជំនួស​មក​វិញ​នូវ​ចម្ការ​កៅស៊ូ គឺ​ពិត​ជា​មិន​មាន​គុណភាព​ដូច​គ្នា​ទេ។ ព្រៃ​ធម្មជាតិ​ពិត​ជា​មាន​គុណភាព និង​តម្លៃ​ខ្ពស់​ឆ្ងាយ​ដាច់​ពី​ដើម​កៅស៊ូ និង​មិន​អាច​ប្រៀបធៀប​គ្នា​បាន។

ប៉ុន្តែ សម្រាប់​លោក ហេង សារ៉ាត់ បញ្ជាក់​ថា ការ​ដាំ​កៅស៊ូ​ពិត​ជា​អាច​ជំនួស​នឹង​ព្រៃ​ឈើ​ធម្មជាតិ​បាន។ លោក​ពន្យល់​ថា បើ​មើល​មួយ​ភ្លែត ការ​កាប់​ព្រៃ​ឈើ​ទៅ​ដាំ​កៅស៊ូ អាច​ប៉ះពាល់​ដល់​បញ្ហា​ជីវភាព​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​របស់​ពលរដ្ឋ​ដែល​អាស្រ័យ​ផល​លើ​អនុផល​ព្រៃ​ឈើ ប៉ុន្តែ​មិន​មែន​ជា​ទ្រង់ទ្រាយ​អភិវឌ្ឍន៍​សេដ្ឋកិច្ច។

គោល​នយោបាយ​របស់​រដ្ឋាភិបាល​ក្នុង​ការ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច គឺ​ដើម្បី​ជំរុញ​ឲ្យ​មាន​ការ​អភិវឌ្ឍ​សេដ្ឋកិច្ច​ជាតិ។ ប៉ុន្តែ ពលរដ្ឋ​ដែល​រងគ្រោះ​ផ្ទាល់​ក្នុង​តំបន់​អភិវឌ្ឍន៍​ទាំង​នោះ បែរ​ជា​យល់​ថា​ការ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​មិន​បាន​ផ្តល់​ប្រយោជន៍​អ្វី​សម្រាប់​ពួក​គាត់​ឡើយ ទាំង​ការ​ទទួល​បាន​ការងារ​ពី​ក្រុមហ៊ុន និង​ការ​បាត់បង់​វប្បធម៌​ប្រពៃណី​ពី​ដូនតា​របស់​ពួក​គាត់​បាត់បង់​មុខ​របរ និង​មួយ​ទៀត ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​លំហូរ​ជន​បរទេស ពិសេស​ជនជាតិ​វៀតណាម មក​ក្នុង​ស្រុក​ដោយ​ខ្វះ​ការ​គ្រប់គ្រង៕

សូម​ស្ដាប់​សេចក្ដី​រាយការណ៍​របស់​អ្នកស្រី ទេព សុរ៉ាវី ដូច​ត​ទៅ៖

សង្គម​ស៊ីវិល​សាទរ​របាយការណ៍​អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក

អង្គការ​មិន​មែន​រដ្ឋាភិបាល ដែល​ធ្វើ​ការ​ឃ្លាំ​មើល​លើ​ការ​អភិវឌ្ឍ​ធនធាន​ធម្មជាតិ និង​អភិវឌ្ឍ បាន​គាំទ្រ​ចំពោះ​របាយការណ៍​អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក (Global Witness) ដែល​បាន​រក​ឃើញ​ថា ក្រុមហ៊ុន​ចម្ការ​កៅស៊ូ​ធំ​ពីរ​របស់​វៀតណាម គឺ​ក្រុមហ៊ុន ហ្វាង អាន់ យ៉ាឡាយ (Hoang Anh Gia Lai= HAGL) និង​ក្រុមហ៊ុន រ៉ាប់ប៊ឺ គ្រូប (Vietnam Rubber Group = VRG) ដែល​កំពុង​បង្ក​វិបត្តិ​ដីធ្លី​យ៉ាង​ធ្ងន់ធ្ងរ បំផ្លាញ​ធនធាន​ធម្មជាតិ​រំលោភ​ច្បាប់ និង​សិទ្ធិ​មនុស្ស ដោយ​គ្មាន​ទោសពៃរ៍​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា តាម​រយៈ​ការ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ដាំ​ដើម​កៅស៊ូ។

ពួក​គេ​អំពាវនាវ​សុំ​ឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល បង្ហាញ​ពី​តម្លាភាព​នៃ​ការ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច ទៅ​ក្រុមហ៊ុន​ឯកជន​នៅ​ក្រោម​រូបភាព​ផ្សេងៗ និង​ត្រូវ​ស៊ើប​អង្កេត​លើ​ចំណុច​ទាំង​ឡាយ​ដែល​បាន​បង្ហាញ​នៅ​ក្នុង​របាយការណ៍ ហើយ​ត្រូវ​អនុវត្ត​ទៅ​តាម​ច្បាប់ ព្រម​ទាំង​កិច្ចសន្យា​ឲ្យ​បាន​ត្រឹមត្រូវ។

ក្រុម​មន្ត្រី​សង្គម​ស៊ីវិល បាន​ហៅ​របាយការណ៍​របស់​អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក ដែល​ចេញ​ផ្សាយ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី១៣ ខែ​ឧសភា ឆ្នាំ​២០១៣ ថា បាន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​នូវ​សកម្មភាព​ពិត​ជាក់ស្តែង​នូវ​លទ្ធផល​នៃ​ការ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​នា​សម័យ​កាល​ដែល​គ្រប់គ្រង​ដោយ​លោក​នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន។

របាយការណ៍​ដដែល​នេះ បាន​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ពី​ចំណុច​កំពូល​នៃ​ទុក្ខ​លំបាក ក្តី​កង្វល់​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ម្ចាស់​ស្រុក និង​សកម្មជន​ការពារ​ធនធាន​ធម្មជាតិ សិទ្ធិ​មនុស្ស ព្រម​ទាំង​ឆ្លុះ​បញ្ចាំង​ពី​ការ​មិន​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​របស់​មន្ត្រី​រដ្ឋាភិបាល​ដែល​មាន​តួនាទី​ពាក់ព័ន្ធ​ក្នុង​រឿង​នេះ។

ពាក់ព័ន្ធ​បញ្ហា​នេះ មន្ត្រី​ស៊ើប​អង្កេត​ជាន់​ខ្ពស់​នៃ​សមាគម​ការពារ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​អាដហុក (ADHOC) លោក ចាន់ សុវ៉េត មាន​ប្រសាសន៍​ថា ក្រុមហ៊ុន​វិនិយោគ​លើ​ដី​សម្បទាន​ច្រើន​មាន​ក្រុមហ៊ុន​ចិន និង​វៀតណាម ជាដើម​នោះ សុទ្ធ​តែ​បាន​ទទួល​ដី​សម្បទាន​ពី​រដ្ឋាភិបាល​លើស​ពី​ច្បាប់​កំណត់ គឺ​មិន​ឲ្យ​លើស​ពី ១​ម៉ឺន​ហិកតារ។

អនុ​ប្រធាន​ផ្នែក​អង្កេត​សមាគម​អាដហុក (Adhoc) លោក ចាន់ សុវ៉េត ចូល​រួម​វេទិកា​អ្នក​ស្ដាប់​វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២៨ ខែ​តុលា ឆ្នាំ​២០១១។
អនុ​ប្រធាន​ផ្នែក​អង្កេត​សមាគម​អាដហុក (Adhoc) លោក ចាន់ សុវ៉េត ចូល​រួម​វេទិកា​អ្នក​ស្ដាប់​វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២៨ ខែ​តុលា ឆ្នាំ​២០១១។ (RFA Photo)

លោក​បន្ត​ថា បើ​គេ​ពិនិត្យ​ទៅ​លើ​ផល​ដែល​បាន​ត្រឡប់​មក​វិញ គឺ​បាន​តិចតួច​ណាស់​ដែល​មិន​មាន​សមតុល្យ​នឹង​ការ​ខាត​បង់​ធនធាន​ធម្មជាតិ​នោះ​ទេ។

បញ្ហា​ដដែល​នេះ សង្គម​ស៊ីវិល​ធ្លាប់​បាន​ជំទាស់ និង​សូម​ឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល​ផ្អាក​សកម្មភាព​នេះ។ ដី​សម្បទាន​មួយ​ចំនួន​ដែល​រដ្ឋាភិបាល​បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​កន្លង​មក​នោះ ភាគ​ច្រើន​មិន​បាន​គោរព​តាម​ច្បាប់ និង​ដូច​មាន​ចែង​នៅ​ក្នុង​កិច្ចសន្យា​នោះ​ទេ។

លោក ចាន់ សុវ៉េត៖ «ហើយ​គេ​បាន​កាប់​បំផ្លាញ​ព្រៃ​ឈើ​នោះ​រាប់​ម៉ឺន​ហិកតារ​ឯណោះ បើ​និយាយ​ឲ្យ​ចំ​ទៅ គឺ​ដើម្បី​យក​ដី​បង្កបង្កើនផល​ដូច​ជា​ដាំ​ដើម​កៅស៊ូ ឬ​ក៏​ដាំ​ដើម​អាកាស្យា ឬ​ក៏​ជា​ដំឡូង​អ៊ីចឹង​ជាដើម ដាំ​ដំណាំ​កសិឧស្សាហកម្ម ហើយ​ធាតុ​ពិត​ដែល​យើង​បាន​ឃើញ គឺ​របាយការណ៍​មាន​ជា​បន្តបន្ទាប់​ពី​ផ្នែក​ជាតិ ក៏​ដូច​ជា​អន្តរជាតិ​ដែរ ដែល​គេ​បាន​មើល​ឃើញ​ពី​ផ្នែក​ខ្ទេចខ្ទាំ​ហិនហោច​នៃ​បរិស្ថាន​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស ហើយ​វា​ប៉ះពាល់​ដល់​ជីវភាព​ជាក់ស្ដែង​រស់នៅ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ដែល​បាន​កើត​ឡើង​ជា​បន្តបន្ទាប់»

ចំពោះ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដែល​រង​នូវ​ផល​ប៉ះពាល់​ដែល​បាន​នាំគ្នា​ទាមទារ​រក​ដំណោះស្រាយ ត្រូវ​ទទួល​បាន​មក​វិញ​នូវ​ការ​ចោទ​ប្រកាន់​តាម​ផ្លូវ​ច្បាប់​មក​វិញ និង​គំរាម​ចាប់​ខ្លួន។

លោក​បន្ត​ទៀត​ថា ជុំវិញ​ការ​អភិវឌ្ឍ​លើ​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​នោះ ពុំ​មាន​ការ​បើក​ចំហ ឬ​បង្ហាញ​ពី​តម្លាភាព​នៃ​សកម្មភាព​ដាំដុះ​នោះ​ទេ ហើយ​ព័ត៌មាន​ដែល​គេ​ទទួល​បាន​ពី​តំបន់​ព្រៃ​សម្បទាន​នោះ គឺ​ការ​កាប់​ឈើ​លក់ និង​ធនធាន​ធម្មជាតិ​ផ្សេងៗ​ជាដើម។

ចំណែក​មន្ត្រី​នៃ​មជ្ឈមណ្ឌល​សិទ្ធិ​មនុស្ស លោក ឈឹម សាវុធ វិញ លោក​សង្កេត​ឃើញ​ថា ស្ថានភាព​ជាក់ស្តែង​ដែល​កំពុង​កើត​មាន​ជុំវិញ​ការ​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​នេះ កំពុង​ផ្តល់​ផល​ប៉ះពាល់​ទៅ​លើ​ប្រជាពលរដ្ឋ និង​ធនធាន​ធម្មជាតិ​ធ្ងន់ធ្ងរ​ជាង​របាយការណ៍​ដែល​បង្ហាញ​បន្ទាប់​ពី​មាន​ការ​សិក្សា​ស្រាវជ្រាវ និង​អង្កេត​ដោយ​អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក​នោះ​ទៅ​ទៀត។ លោក​ថា របាយការណ៍​នោះ​បាន​មើល​រំលង​ក្រុម​របស់​វៀតណាម មួយ​ទៀត​ដែល​គេ​ស្គាល់​ឈ្មោះ​ហៅ​កាត់​ថា ស៊ី.អ.ស៊ី.ឃេ (CRCK) ដែល​ដំបូង​ទទួល​បាន​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ពី​រដ្ឋ​ប្រមាណ​ជិត ១ម៉ឺន​ហិកតារ តែ​ក្រោយ​មក កាត់​ចេញ​វិញ​ខ្លះ​សល់​ប្រមាណ​ជា ៦.០០០​ហិកតារ ដែល​មាន​ព្រំ​ប្រទល់​ជាប់​នឹង​ស្រុក​រវៀង និង​ស្រុក​សណ្ដាន់ ខេត្ត ខេត្ត​កំពង់ធំ។

លោក ឈឹម សាវុធ៖ «បច្ចុប្បន្ន​ក្រុមហ៊ុន​ហ្នឹង​កំពុង​តែ​កាប់​បំផ្លាញ​ព្រៃ​ឈើ​យ៉ាង​រង្គាល ដូច​ជា​នៅ​ខេត្ត​រតនគិរី ដែរ។ បើ​តាម​ការ​ចុះ​អង្កេត​របស់​ខ្ញុំ​ផ្ទាល់ ខ្ញុំ​មើល​ឃើញ​ថា ផ្ទៃ​ដី ៦.០០០​ហិកតារ​ជាង ដែល​ក្រុមហ៊ុន​ទទួល​បាន​ដី​សម្បទាន​ពី​រដ្ឋាភិបាល ក្រុមហ៊ុន​ឈូស​ឆាយ​អស់​ទៅ​ហើយ ប៉ុន្តែ​បច្ចុប្បន្ន ក្រុមហ៊ុន​នៅ​កំពុង​តែ​បន្ត​កាប់​ឈើ​មូល​នាំ​ចេញ​រាប់​សិប​ឡាន​ក្នុង​មួយ​ថ្ងៃៗ​ជា​ប្រភេទ​ច្បោះ​ជ័រ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ជុំវិញ​ព្រៃ​ឡង់ ដែល​បញ្ហា​ហ្នឹង​បង្ក​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​រងគ្រោះ​ធ្ងន់ធ្ងរ​ខ្លាំង​ឡើងៗ​ក្នុង​ពេល​បច្ចុប្បន្ន​នេះ»

លោក​បន្ត​ថា ពាក់ព័ន្ធ​របាយការណ៍​របស់​អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក ដដែល បាន​បង្ហាញ​ពី​ការ​សង្ស័យ​ថា មាន​ជាប់​ពាក់ព័ន្ធ​រវាង​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម ឈ្មោះ រ៉ាប់ប៊ឺ គ្រូប ដែល​កំពុង​រកស៊ី​ជា​ដៃគូ​ជាមួយ​ក្រុមហ៊ុន សេង គាង (Seng Keang Company) នៅ​ខេត្ត​រតនគិរី។ ម្ចាស់​ក្រុមហ៊ុន សេង គាង គឺ​អ្នកស្រី សេង គាង ជា​អតីត​ភរិយា​របស់​លោក ឌី ចូច ជា​បងប្អូន​ជីដូន​មួយ​របស់​លោក​នាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន។

លោក ឈឹម សាវុធ បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា ក្រុមហ៊ុន សេង គាង កំពុង​មាន​សកម្មភាព​ក្នុង​តំបន់​ព្រៃ​ឡង់ ក្នុង​ខេត្ត​កំពង់ធំ កាប់​ទន្ទ្រាន​ព្រៃ​ឈើ​ក្រោម​រូបភាព​ដី​សម្បទាន​ដូច​គ្នា៖ «នៅ​ក្នុង​តំបន់​ព្រៃ​ឡង់ ក៏​អ៊ីចឹង​ដែរ មាន​រោងចក្រ​អារ​ឈើ​មួយ​ដែល​គេ​ហៅ​រោងចក្រ សេង សារ៉ាវុធ ហ្នឹង មាន​អ្នកស្រី សេង គាង ជា​ប្រធាន​រោងចក្រ​ហ្នឹង​ដែរ ហើយ​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​២០០០ មក គាត់​ដាក់​ម៉ាស៊ីន​អារ​ឈើ​ផ្ដេក​ហ្នឹង​ចំនួន​៧ ទៅ ៨​គ្រឿង ដែល​មាន​ទីតាំង​នៅ​ឃុំ​ត្បូងទឹកមានឬទ្ធិ ស្រុក​សណ្ដាន់ ខេត្ត​កំពង់ធំ ហ្នឹង»

លោក​បន្ត​ថា ក្រុមហ៊ុន​ដែល​សុំ​ដី​សម្បទាន​មិន​ដែល​សុំ​ដី​វាល​ទេ គឺ​គេ​ច្រើន​សុំ​ដី​នៅ​តំបន់​ព្រៃ​ស្រោង ដែល​មាន​ឈើ​គ្រប់​ប្រភេទ ពីព្រោះ​គេ​អាច​កាប់​ព្រៃ​ឈើ​ទាំង​នោះ​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​រក​ប្រាក់​ចំណេញ​មុន​ធ្វើ​ការ​អភិវឌ្ឍ​លើ​ការ​ដាំដុះ​ដំណាំ​ផ្សេងៗ៖ «អ៊ីចឹង​ហើយ ធ្វើ​ឲ្យ​គេ​ទទួល​ប្រយោជន៍​ច្រើន។ ទី១ បើ​សិន​ជា​គេ​បាន​ដី​នៅ​ត្រង់​តំបន់​ព្រៃ​ស្រោង ហ្នឹង​ហើយ គឺ​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​ដឹក​ឈើ​ដែល​មាន​ក្នុង​តំបន់​ហ្នឹង គឺ​គេ​អាច​បង់​ថវិកា​ទៅ​ឲ្យ​រដ្ឋ ឬ​ក៏​ផ្ដល់​ទៅ​ឲ្យ​មន្ត្រី​ពុក​រលួយ​រួច​រាល់​ទៅ​ហើយ។ អ៊ីចឹង រហូត​ដល់​ចំណេញ​ទៀត​ផង»

វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី នៅ​ថ្ងៃ​ច័ន្ទ ទី១៣ ខែ​ឧសភា ពុំ​ទាន់​អាច​ទាក់ទង​សុំ​ប្រតិកម្ម​តប​ចំពោះ​របាយការណ៍​របស់​អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក ពី​តំណាង​នៃ​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម ទាំង​ពីរ និង​ក្រុមហ៊ុន​ដី​សម្បទាន​ខ្មែរ​ដែល​គេ​សង្ស័យ​ថា​មាន​ជាប់​ពាក់ព័ន្ធ​គ្នា​នោះ​ទេ។

អ្នក​វិភាគ​ឯករាជ្យ និង​ជា​អ្នក​សិក្សា​ស្រាវជ្រាវ​ពី​ការ​អភិវឌ្ឍ​សង្គម លោក កែម ឡី មាន​ប្រសាសន៍​ថា ក្រោយ​ពី​អាន​របាយការណ៍​នោះ និង​ពិនិត្យ​តាម​លក្ខណៈ​បច្ចេកទេស ភាព​ជាក់ស្តែង គឺ​របាយការណ៍​របស់​អង្គការ​ឃ្លាំ​មើល​ពិភពលោក អាច​ឲ្យ​ជឿ​ទុក​ចិត្ត​បាន។

លោក​បន្ត​ថា បញ្ហា​ចម្បង​ជា​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​របស់​រដ្ឋាភិបាល​ដែល​ជា​អ្នក​ផ្តល់​ដី​សម្បទាន​ទៅ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន ហើយ​ពុំ​មាន​ការ​តាម​ដាន និង​វាយ​តម្លៃ​ចំពោះ​សកម្មភាព​ការងារ​នោះ​ថា​ត្រឹមត្រូវ ឬ​យ៉ាង​ណា​នោះ​ឡើយ។

ការ​ខ្វះ​ចន្លោះ​ចំពោះ​ការ​អនុវត្ត​ច្បាប់ ការ​មិន​មាន​តម្លាភាព ឬ​មាន​អំពើ​ពុក​រលួយ​ក្នុង​ការ​វិនិយោគ បាន​ផ្តល់​ឲ្យ​មាន​ផល​ប៉ះពាល់​ធ្ងន់ធ្ងរ​ទៅ​លើ​ប្រជាពលរដ្ឋ និង​ហិនហោច​ធនធាន​ធម្មជាតិ។

លោក​បន្ត​ថា រដ្ឋាភិបាល​ពុំ​គួរ​ជ្រើសរើស​យក​ការ​ដាំ​ដំណាំ​កៅស៊ូ​ជំនួស​ព្រៃ​ឈើ​ធម្មជាតិ ដោយ​ពុំ​មាន​សិក្សា​រក​ការ​ពិត​ឲ្យ​ម៉ត់ចត់ ច្បាស់​លាស់ ហើយ​ជឿ​តែ​ទៅ​លើ​របាយការណ៍​របស់​មន្ត្រី​មួយ​ចំនួន​ដែល​មិន​មាន​ចិត្ត​ស្មោះ​ត្រង់​នោះ​ទេ៖ «ខ្ញុំ​យល់​ស្រប​ត្រង់​ថា ការ​សិក្សា​ពី​ផល​ប៉ះពាល់​បរិស្ថាន​កន្លង​មក រដ្ឋាភិបាល​ធ្វើ ខ្ញុំ​គិត​ថា​មិន​បាន​មាន​ការ​ចូលរួម​ពេញ​លេញ ការ​ចូលរួម​ពេញ​លេញ​ហ្នឹង មាន​ន័យ​ថា​ម៉េច គឺ​ការ​សិក្សា​មួយ​គឺ​ត្រូវ​ឲ្យ​មាន​គណៈកម្មការ​ត្រួត​ពិនិត្យ​អ៊ីចឹង ដៃគូ​អង្គការ​អភិវឌ្ឍន៍ ពី​អង្គការ​សង្គម​ស៊ីវិល ពី​រដ្ឋាភិបាល ពី​ក្រុមហ៊ុន និង​ស្ថាប័ន​ជំនាញ។ អ៊ីចឹង ការ​សិក្សា​ពី​ផល​ប៉ះពាល់​បរិស្ថាន​មុន​ផ្ដល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច គឺ​ការ​ប្រឹងប្រែង​ចូលរួម​មិន​បាន​ស៊ី​ជម្រៅ ហើយ​ក៏​មិន​មាន​តម្លាភាព អា​ហ្នឹង​ខ្ញុំ​គាំទ្រ​ទៅ​លើ​របាយការណ៍​ហ្នឹង»

មន្ត្រី​សង្គម​ស៊ីវិល បាន​បង្ហាញ​ថា ដើម្បី​បញ្ជាក់​ថា​រដ្ឋាភិបាល​មាន​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ក្នុង​រឿង​នេះ រដ្ឋាភិបាល​ត្រូវ​មាន​ការ​សិក្សា​រក​ការ​ពិត​មួយ​ពី​បញ្ហា​ទាំង​នេះ ហើយ​ត្រូវ​ហាន​អនុវត្ត​ច្បាប់​ចំពោះ​បុគ្គល​ដែល​អនុវត្ត​ផ្ទុយ​ពី​ច្បាប់ ឬ​គោលការណ៍​រដ្ឋាភិបាល ជា​ពិសេស​គួរ​ទទួល​យក​នូវ​របាយការណ៍​ស៊ើប​អង្កេត ព្រម​ទាំង​អនុសាសន៍​ពី​មជ្ឈដ្ឋាន​នានា​ដើម្បី​សិក្សា​កែលំអ​ជា​ជាង​ការ​ស្តី​បន្ទោស​គំរាម​កំហែង​ដល់​អ្នក​ផ្តល់​ព័ត៌មាន ឬ​អ្នក​សរសេរ​របាយការណ៍​ទាំង​នោះ៕

សូម​ស្ដាប់​សេចក្ដី​រាយការណ៍​របស់​លោក សេក បណ្ឌិត ដូច​ត​ទៅ៖

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។