ពលរដ្ឋមួយចំនួននៅខេត្តកំពង់ចាមប្រឈមនឹងខ្វះទឹកស្អាតប្រើប្រាស់
2014.11.14
ប្រជាពលរដ្ឋនៅឃុំសណ្ដែក ស្រុកបាធាយ ខេត្តកំពង់ចាម ប្រឈមមុខនឹងការលំបាកក្នុងការប្រើប្រាស់ទឹកស្អាតប្រចាំថ្ងៃ ពីព្រោះពួកគាត់ត្រូវប្រើប្រាស់ទឹកនៅក្នុងស្រះ ហើយនៅពេលខាងមុខ ទឹកស្រះនឹងរីង ពួកគាត់កាន់តែជួបការលំបាកថែមទៀត។ យ៉ាងណាក៏ដោយ អាជ្ញាធរថានៅរដូវវស្សា ពលរដ្ឋអាចប្រើប្រាស់ទឹកភ្លៀង ឬទឹកស្រះ ប៉ុន្តែអាចនឹងជួបការលំបាកចុងដៃនៃរដូវប្រាំង។
រដូវវស្សាមិនទាន់ផុតផង ប្រជាពលរដ្ឋនៅឃុំសណ្ដែក បារម្ភចំពោះបញ្ហាទឹកប្រើប្រាស់របស់ពួកគាត់ ថានឹងជួបបញ្ហានៅពេលខាងមុខ។ ក្តីបារម្ភនេះ ដោយសារតែនៅក្នុងភូមិស្រុកមិនសូវមានភ្លៀងធ្លាក់ច្រើន ហើយស្រះទឹកមានទឹកតិចតួច រីឯអណ្ដូងទឹកស្អាតវិញ មួយចំនួនទឹកមិនអាចប្រើប្រាស់បាន។
ពលរដ្ឋម្នាក់នៅភូមិស្វាយព្រៃ លោក ជីក ជឿន ឲ្យដឹងថា អ្នកភូមិមិនត្រឹមតែជួបការលំបាកនៅក្នុងជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃនោះទេ ថែមទាំងជួបបញ្ហាកង្វះទឹកស្អាតសម្រាប់ប្រើប្រាស់ថែមទៀតផង៖ «ពិបាកតាំងពីជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ពិបាកតាំងពីទឹកហូបទឹកស្អាត និយាយរួមពិបាកទាំងសព្វ។ ទឹកស្អាតក៏អត់មាន មិនបាច់តែទឹកស្អាតទេ សូម្បីតែទឹកនៅក្នុងស្រែក៏វាអត់មានផង ទឹកក្នុងស្រះក្នុងអីអត់មានផង វារីងអស់ហើយ»។
ស្រដៀងគ្នានេះ ពលរដ្ឋម្នាក់ទៀត លោក ចឹក ច័ន្ទ មានប្រសាសន៍ថា ចំពោះអណ្ដូងទឹកស្អាត គឺនៅក្នុងភូមិលោកមានការខ្វះខាតទាំងស្រុងតែម្តង។ លោកបន្តថា រាល់ឆ្នាំមានភ្លៀងធ្លាក់គ្រប់គ្រាន់ ពលរដ្ឋនៅក្នុងភូមិអាចមានទឹកនៅក្នុងស្រះសម្រាប់ប្រើប្រាស់គ្រប់គ្រាន់ដែរ ប៉ុន្តែឆ្នាំនេះ នៅឃុំសណ្ដែក មានភាពរាំងស្ងួតយូរ ធ្វើឲ្យស្រូវនៅក្នុងស្រែក៏ខូចខាត ពលរដ្ឋនៅក្នុងភូមិក៏អាចប្រឈមមុខការខ្វះខាតទឹកសម្រាប់ប្រើប្រាស់ថែមទៀត ពីព្រោះទឹកស្រះ គឺប្រើប្រាស់ទាំងមនុស្សទាំងសត្វ ដែលធ្វើឲ្យទឹកនោះឆាប់រីង៖ «អាអណ្ដូងទឹកស្អាត គឺខ្វះម៉ាទំហឹងតែម្តង មិនមែនខ្វះតិចតួចទេ។ ចុះការប្រើប្រាស់ទឹកស្រះជួបការលំបាកយ៉ាងម៉េចទៅ? ហេ! លំបាកហ្នឹងវាលំបាកហើយ ទឹកស្រះមិនដែលស្រួលទេ មិនដែលស្អាត ទឹកវាអត់ស្អាត ទឹកបង្ហូរពីផ្លូវបង្ហូរពីជ្រាំដាក់មានអីស្អាត»។
លោកបន្ថែមថា នៅក្នុងភូមិមានអណ្ដូងចំនួនពីរដែលអាចប្រើប្រាស់បាន និងស្រះមួយចំនួនមានទឹកតិចតួចណាស់នៅក្នុងឆ្នាំនេះ។ លោកថា គ្រាន់តែមានភ្លៀងធ្លាក់ដក់តិចតួចតាមវាលស្រែភ្លាម ពលរដ្ឋដែលមានស្រះ ខិតខំប្រមែប្រមូលបូមបញ្ចូលស្រះខ្លួន ប៉ុន្តែទំនងនៅតែខ្វះខាតនាពេលខាងមុខមិនខានឡើយ។ លោកស្នើឲ្យអាជ្ញាធរ និងអង្គការពាក់ព័ន្ធ ជួយឧបត្ថម្ភអណ្ដូងទឹកស្អាតឲ្យបានច្រើន ដើម្បីអាចជួយកាត់បន្ថយការលំបាក និងអាចឲ្យពួកគាត់មានលទ្ធភាពបានប្រើប្រាស់នូវទឹកស្អាតនោះ។
ទាក់ទងបញ្ហានេះ មេឃុំសណ្ដែក លោក ហ៊ល ញ៉ុង មានប្រសាសន៍ថា នៅក្នុងឃុំសណ្ដែក មានភូមិចំនួនប្រាំ ក្នុងនោះមានភូមិបីដែលមានការលំបាកក្នុងការប្រើប្រាស់ទឹក ពិសេសទឹកស្អាត គឺភូមិស្វាយព្រៃ ភូមិតាំងជ្រៃ និងភូមិពោធិ៍ស្ទាង។ លោកបន្តថា ការលំបាកនោះដោយសារតែមិនមានប្រភពទឹកគ្រប់គ្រាន់ និងម្យ៉ាង អណ្ដូងដែលអាចប្រើប្រាស់បានមានចំនួនតិចណាស់។ លោកបន្តថា អណ្ដូងបុក ឬជីកខ្លះ គឺមិនចេញទឹកទេ ហើយបើចេញទឹកហើយក៏មិនអាចយកទៅប្រើប្រាស់បានទាំងស្រុងដែរ។ លោកក៏មានការបារម្ភចំពោះបញ្ហានេះ ពីព្រោះរដូវប្រាំងជិតនឹងចូលមកដល់ ដែលអាចធ្វើឲ្យពលរដ្ឋប្រឈមនឹងបញ្ហាកង្វះទឹកប្រើប្រាស់យ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរ។
លោក ហ៊ល ញ៉ុង៖ «បាទ! ប្រឈមៗខ្លាំងណាស់អូន ប្រឈមខ្លាំងណាស់។ ប្រឈមមែនទែនហ្មង រហូតដល់កាលយើងបុកអណ្ដូងប្រើប្រាស់ហ្នឹង ឯកឧត្តមឧប ហោ ណាំហុង គឺជួយអណ្ដូងប៉ុន្មានកន្លងមកហ្នឹង ប៉ុន្តែប្រើអត់ដែរបានគុណភាពរហូតដល់បីបួនឆ្នាំទេអូន។ តែ១ឆ្នាំ ២ឆ្នាំហ្នឹង ឃើញអណ្ដូងមួយនៅក្បែរមេឃុំចាស់ អាហ្នឹងឃើញប្រើបានបីឆ្នាំបួនឆ្នាំៗហ្នឹងហើយ ប៉ុន្តែអ៊ីចេះអូនអើយ តែមេឃរាំងខ្លាំងទៅច្រូចៗៗ ប្រើវាអត់គ្រប់ណាអូនរហូតដល់គាត់មកទឹកពីវត្តសណ្ដែកនេះ»។
លោកបន្ថែមថា កន្លងមកធ្លាប់មានខាងរាជរដ្ឋាភិបាល និងអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល បានជួយផ្គត់ផ្គង់លើបញ្ហានេះដែរ និងមានអង្គការខ្លះចង់បង្កើតគម្រោងផលិតទឹកស្អាតនៅក្នុងឃុំទៀតផង ប៉ុន្តែពិបាកត្រង់ថា មិនមានប្រភពទឹកណាអាចយកមកប្រើបានឡើយ។ លោកថា ពលរដ្ឋនៅក្នុងឃុំសណ្ដែក មិនត្រឹមតែជួបបញ្ហារឿងទឹកប្រើប្រាស់នោះទេ ប៉ុន្តែបញ្ហាបង្គន់អនាម័យក៏ជាឧបសគ្គដែរ គ្រាន់តែមិនធ្លាប់មានពលរដ្ឋណាមានជំងឺធ្ងន់ធ្ងរឡើយ។ លោកបញ្ជាក់ថា កន្លងមកអាជ្ញាធរក៏បានចុះណែនាំពលរដ្ឋឲ្យយល់ដឹងពីការប្រើប្រាស់ទឹកឲ្យបានត្រឹមត្រូវ និងណែនាំឲ្យពួកគាត់ឲ្យទទួលយកការប្រើប្រាស់បង្គន់អនាម័យឲ្យបានសមរម្យ ដើម្បីជៀសវាងនូវជំងឺផ្សេងៗ ចំណែកលោកនឹងខិតខំធ្វើការងារនេះបន្ថែមទៀត។
ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ អ្នកវិភាគការអភិវឌ្ឍសង្គម លោកបណ្ឌិត កែម ឡី មានប្រសាសន៍ថា គោលនយោបាយរបស់រដ្ឋាភិបាល គឺយកចិត្តទុកដាក់នៅតាមទីក្រុង ឬទីប្រជុំជនច្រើនជាងនៅតាមទីជនបទដាច់ស្រយាល ហើយបញ្ហាកង្វះទឹកប្រើប្រាស់ និងបង្គន់អនាម័យនោះ គឺវាកើតឡើងទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា។ លោកថា បញ្ហានេះវាធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាពប្រជាពលរដ្ឋ និងខាតបង់ប្រាក់របស់ពួកគាត់ និងថវិការដ្ឋយ៉ាងច្រើន។
លោកបណ្ឌិត កែម ឡី៖ «ទីមួយ រដ្ឋចំណាយលុយអស់ច្រើនណាស់ ប្រជាពលរដ្ឋចំណាយលុយអស់ច្រើនណាស់ទាក់ទងនឹងជំងឺរាករូស ជំងឺផ្លូវអាហារអី។ គឺដោយសារតែទីមួយ រដ្ឋអត់មានវិនិយោគច្រើនលើការអប់រំប្រជាពលរដ្ឋនៅតាមមូលដ្ឋានពីការប្រើប្រាស់ទឹក ពីការប្រើប្រាស់បង្គន់អនាម័យអីហ្នឹងទេ។ រឿងទីបី លុយវិនិយោគធំក្នុងមួយឆ្នាំៗនៅឃុំសង្កាត់ម៉ាម៉ឺនដុល្លារទៅពីរម៉ឺនដុល្លារ ក៏រដ្ឋអត់បានផ្ដោតទៅលើបង្គន់អនាម័យ និងទឹកស្អាតហ្នឹងដែរ រដ្ឋច្រើនតែផ្ដោតលើហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធរូបវន្ត ដូចជាផ្លូវ ដូចជាប្រឡាយ។ អ៊ីចឹងអាការកំណត់អាទិភាពក្នុងការវិនិយោគអភិវឌ្ឍឃុំសង្កាត់ហ្នឹង អត់ទាន់បានកំណត់ឲ្យប្រជាពលរដ្ឋត្រឹមត្រូវ»។
លោកផ្តល់អនុសាសន៍ថា ជាការប្រសើរ រាជរដ្ឋាភិបាលគប្បីរៀបចំផែនការអភិវឌ្ឍន៍ជាតិ ដោយផ្ដោតទៅលើតំបន់ជនបទឲ្យច្រើនជាងទីក្រុង តាមរយៈបង្កើតនូវឃុំគំរូមួយដែលមានប្រព័ន្ធទឹក ភ្លើងប្រើប្រាស់ បង្គន់អនាម័យ ទីផ្សារ សាលារៀនត្រឹមត្រូវ ហើយឲ្យឃុំទូទាំងប្រទេសយកគំរូតាម។ រដ្ឋាភិបាលគប្បីទម្លាក់ថវិកាជាតិឲ្យបានច្រើន រួមទាំងធនធានមនុស្សផង មកទីជនបទវិញ ជាជាងប្រមូលផ្តុំតែថ្នាក់ជាតិ ឬថ្នាក់ខេត្តនោះ។ របាយការណ៍មួយចំនួនរបស់ក្រសួងមហាផ្ទៃ និងក្រសួងសុខាភិបាល កាលពីឆ្នាំ២០១១ បង្ហាញថា ប្រជាពលរដ្ឋរស់នៅតាមទីក្រុង ឬទីប្រជុំជន មាន ៨១ភាគរយមានសេវាប្រើប្រាស់ទឹកស្អាត និង ៨៤,៤ភាគរយមានបង្គន់អនាម័យប្រើប្រាស់បានល្អប្រសើរ។ ចំណែកនៅជនបទវិញ គឺមាន ៣១,១ភាគរយមានបង្គន់អនាម័យប្រើប្រាស់ និង ៤៣ភាគរយមានទឹកស្អាតសម្រាប់ប្រើប្រាស់។ លើសពីនេះទៀត លោក កែម ឡី បញ្ជាក់ថា កម្រិតនៃការយល់ដឹងរបស់ពលរដ្ឋនៅតាមជនបទចំពោះរឿងអនាម័យ គឺនៅមានកម្រិតទាបនៅឡើយ៕