មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា (CCHR) ចាប់ផ្ដើមបើកយុទ្ធនាការរកយុត្តិធម៌ ឱ្យជនរងគ្រោះដែលស្លាប់ និងបាត់ខ្លួននៅផ្លូវវ៉េងស្រេង ក្នុងពេលកម្លាំងសន្តិសុខរដ្ឋាភិបាលបាញ់ប្រហារក្រុមអ្នកតវ៉ាទាមទារដំឡើងប្រាក់ឈ្នួល ១៦០ដុល្លារ កាលពីថ្ងៃទី៣ មករា។ យុទ្ធនាការនេះមានឈ្មោះ "ឯណាទៅយុត្តិធម៌ខ្ញុំ"។
ក្នុងពិធីបើកយុទ្ធនាការស្វែងរកយុត្តិធម៌មានឈ្មោះថា "ឯណាទៅយុត្តិធម៌ខ្ញុំ" ដែលរៀបចំឡើងដោយមជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា នៅព្រឹកថ្ងៃទី២៤ មីនា មានសាច់ញាតិអ្នកស្លាប់ និងបាត់ខ្លួន ក្នុងពេលតវ៉ានៅផ្លូវវ៉េងស្រេង ចំនួន ៤រូប អំពាវនាវដល់អង្គការស្ថាប័ននានា និងរដ្ឋាភិបាលឱ្យជួយរកយុត្តិធម៌ដល់ដល់ជនរងគ្រោះ។
ម្ដាយជនរងគ្រោះមួយរូបដែលស្លាប់ដោយការបាញ់ប្រហាររបស់កម្លាំងសន្តិសុខរដ្ឋាភិបាល នៅផ្លូវវ៉េងស្រេង កាលពីថ្ងៃទី៣ មករា គឺលោកស្រី កែវ សុខម៉េង នៅពេលទស្សនាវីដេអូឯកសារស្ដីពីការបាញ់ប្រហារនោះថា លោកស្រីបន្តរកយុត្តិធម៌ដល់កូនរបស់គាត់ដែលស្លាប់៖ «សូម្បីតែថ្ងៃបុណ្យ សំឡេងស្មូត ក៏គេឱ្យបិទសិនដែរកូន... ម៉ែរន្ធត់នឹងកូនណាស់! ចាក់ទឹកកូនរួចម៉ែថើបកូន លាបម្សៅឱ្យកូន។ ម៉ែប្រាប់កូនថា ម៉ែស្រឡាញ់កូនគ្រប់ពេលវេលាទាំងអស់...។ ខ្ញុំសុំប្រាប់អ្នកទាំងអស់គ្នាថា កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធទាំងអស់ កុំធ្វើអ៊ីចឹងទៀត កុំប្រើអំពើហិង្សា។ ប្រើដោយគ្រាប់កាំភ្លើងទៀត បើអស់លោកឯងមិនឱ្យក៏ហីទៅ... បើអស់លោកមិនបាញ់ក៏កូនខ្ញុំមិនស្លាប់ដែរ។ កូនប្រាំបីនាក់ខ្ញុំចិញ្ចឹមកូនខ្ញុំរស់។ មកបាញ់សម្លាប់កូនខ្ញុំអ៊ីចឹង ខ្ញុំអត់សុខចិត្តទេ ខ្ញុំទាមទារយុត្តិធម៌ឱ្យបាន ទោះបីជីវិតខ្ញុំត្រូវស្លាប់នឹង (ការ) ទាមទារយុត្តិធម៌ឱ្យកូន ក៏ខ្ញុំអស់ចិត្តដែរ»។
ប្រធានក្រុមប្រឹក្សាភិបាលនៃមជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា លោក អ៊ូ វីរៈ ថ្លែងថា មានប្រសាសន៍ថា ការបាញ់សម្លាប់បាតុករក្នុងពេលតវ៉ាកន្លងមក គឺជាការបាញ់សម្លាប់ក្រៅប្រព័ន្ធ ដោយទាហានរបស់រដ្ឋាភិបាលដែលជាការរំលោភទាំងច្បាប់រដ្ឋធម្មនុញ្ញកម្ពុជា និងច្បាប់អន្តរជាតិ។
លោកថា រដ្ឋាភិបាលមានកាតព្វកិច្ចស៊ើបអង្កេតបញ្ហានេះឱ្យបានច្បាស់លាស់៖ «ក្មេងប្រុសដែលបាត់ខ្លួន គឺគ្រួសារមានសិទ្ធិដឹងជោគវាសនារបស់គាត់។ កាតព្វកិច្ចនេះ គឺជាកាតព្វកិច្ចរបស់រដ្ឋាភិបាល។ យើងយល់ថា ទោះបីបាតុកម្មហ្នឹងយ៉ាងម៉េចក៏ដោយ គឺការប្រើប្រាស់អាវុធមានចែងច្បាស់នៅក្រមនៅច្បាប់អន្តរជាតិ ថាតើកាលៈទេសៈដែលទាហាន ឬមួយប៉ូលិស កងប្រដាប់អាវុធរដ្ឋាភិបាលប្រើប្រាស់អាវុធបាន ឬមួយក្នុងកាលៈទេសៈណា ដែលអាចប្រើប្រាស់កម្លាំងបាន គឺមានចែងច្បាស់ ហើយសង្ឃឹមថា រាជរដ្ឋាភិបាលនឹងចាប់ផ្ដើមព្យាយាមទទួលគោរពនូវកាតព្វកិច្ចរបស់ខ្លួនក្នុងការពារនូវសិទ្ធិទាំងឡាយហ្នឹង»។
នៅពេលចាប់ផ្ដើមចូលរួមស្វែងរកយុត្តិធម៌ក្នុងយុទ្ធនាការ "ឯណាទៅយុត្តិធម៌ខ្ញុំ" នៅព្រឹកថ្ងៃទី២៤ មីនា ត្រូវបានចូលរួមដោយសាច់ញាតិជនរងគ្រោះផ្សេងទៀត ទាំងជនរងគ្រោះនៅផ្លូវវ៉េងស្រេង និងជនរងគ្រោះជាអ្នកលក់បាយនៅសង្កាត់ស្ទឹងមានជ័យ ដែលពួកគេទាមទារឱ្យរដ្ឋាភិបាលអង្គការជាតិ និងអន្តរជាតិជួយរកយុត្តិធម៌ដល់ពួកគេ។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលគម្រោងសិទ្ធិ និងសេរីភាពបញ្ចេញមតិនៃមជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា (CCHR) កញ្ញា សន រ៉ាម៉ាណា ថ្លែងថា យុទ្ធនាការ "ឯណាទៅយុត្តិធម៌ខ្ញុំ" មានរយៈពេលមួយខែ ដោយចាប់ផ្ដើមពីថ្ងៃទី២៤ មីនា ដល់ថ្ងៃទី២៤ ខែមេសា។ កញ្ញា សន រ៉ាម៉ាណា បន្តថា ការបើកសម្ពោធយុទ្ធនាការ "ឯណាទៅយុត្តិធម៌ខ្ញុំ" គឺចំទិវាអន្តរជាតិនៃសិទ្ធិទទួលបានការពិត ពាក់ព័ន្ធនឹងការរំលោភបំពានសិទ្ធិមនុស្សធ្ងន់ធ្ងរ ដើម្បីទាមទារកិត្តិយសដល់ជនរងគ្រោះ។
កញ្ញា សន រ៉ាម៉ាណា៖ «ក្នុងខណៈហ្នុង ដែលក្រុមអ្នកតវ៉ាត្រូវបានអាជ្ញាធរចាប់ខ្លួន និងប្រឈមនឹងការចោទប្រកាន់នាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ យើងក៏ពុំទាន់ឃើញចំណាត់ណាដែលធ្វើឱ្យមានការស៊ើបអង្កេតឯករាជ្យទៅលើករណីប្រើប្រាស់កម្លាំងរបស់កងកម្លាំងសន្តិសុខកម្ពុជា នៅឡើយទេ។ គោលបំណងយុទ្ធនាការ "ឯណាទៅយុត្តិធម៌ខ្ញុំ" ហ្នឹង គឺចង់អំពាវនាវឱ្យរដ្ឋាភិបាលកម្ពុជា ធ្វើការស៊ើបអង្កេតឱ្យបានពេញលេញ និងឯករាជ្យទៅលើករណីរំលោភបំពានសិទ្ធិមនុស្ស ដែលបានកើតឡើង ហើយដើម្បីនាំយកជនល្មើសមកផ្ដន្ទាទោស និងធានាថា ជនរងគ្រោះទទួលបានសំណងយ៉ាងត្រឹមត្រូវ»។
ក្នុងអំឡុងពេលយុទ្ធនាការមួយខែនេះ មជ្ឈមណ្ឌលសិទ្ធិមនុស្សកម្ពុជា នឹងប្រមូលហត្ថលេខាលើញត្តិដែលនឹងត្រូវដាក់ជូនលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ដើម្បីឱ្យលោករក្សាការពារចំពោះសិទ្ធិទទួលបានការពិត យុត្តិធម៌ និងសំណងជំងឺចិត្តរបស់ជនរងគ្រោះ។ នៅក្នុងញត្តិដែលនឹងដាក់ជូនលោកនាយករដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន ទាក់ទងនឹងការប្រើអំពើហិង្សារបស់រដ្ឋាភិបាលបានសរសេរថា គោលការណ៍មូលដ្ឋានរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិសម្រាប់ការពារ និងលើកកម្ពស់សិទ្ធិមនុស្ស តាមរយៈសកម្មភាពប្រយុទ្ធប្រឆាំងអំពើនិទ្ទណ្ឌភាពបានចែងថា ជនរងគ្រោះ និងគ្រួសាររបស់គេ មានសិទ្ធិដឹងការពិតក្នុងកាលៈទេសៈ ដែលមានការរំលោភបំពានកើតឡើង និងធានាថា ជនល្មើសត្រូវបាននាំមកកាត់ទោស និងបង់ប្រាក់សំណងឱ្យបានត្រឹមត្រូវ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖
ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។