អ្នកជំនាញថាការរៀបការដោយបង្ខំនៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហមគឺជាបទឧក្រិដ្ឋ
2016.10.12
អង្គជំនុំជម្រះបញ្ចប់ការស្ដាប់សក្ខីកម្មសាក្សីជាអ្នកជំនាញ ឈ្មោះ ផិគី ឡឹវ៉ាញ (Peggy Levine) ស្ដីពីការសិក្សាស្រាវជ្រាវរបស់អ្នកស្រីអំពីការរៀបការដោយបង្ខំនៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម ដែលជាបទឧក្រិដ្ឋ។ ទាក់ទងនឹងការរៀបការនេះដែរ ដើមបណ្ដឹងរដ្ឋប្បវេណីមួយរូប ឡើងមកផ្ដល់សក្ខីកម្មជូនអង្គជំនុំជម្រះអំពីភាពរងគ្រោះ និងការឈឺចាប់របស់ខ្លួន ដោយសារតែការបង្ខំឲ្យរៀបការនេះ។
ជនរងគ្រោះពីរបបខ្មែរក្រហមមួយរូប ដែលជម្រាបអង្គជំនុំជម្រះថា លោកស្រីឈ្មោះ ប៉ែន សុខចាន់។ លោកស្រីត្រូវបានកម្មាភិបាលខ្មែរក្រហមបង្ខំឲ្យរៀបការ ទោះជាលោកស្រីព្យាយាមប្រកែកយ៉ាងណាក្ដី៖ «ពេលហ្នឹង គេមានយោបល់ថា អ្នកណាមិនពេញចិត្ត ក៏ត្រូវតែពេញចិត្ត។ ត្រូវប្ដេជ្ញាចិត្តជូនអង្គការ។ ចប់បង អ៊ុម ហ្នឹងទៅ ពូ អឿន ហ្នឹងក៏ថ្លែងឡើង គេថា សមមិត្តណាក៏ដូចគ្នា ប្រកែកយ៉ាងណាក៏ប្រកែកមិនរួចដែរ ព្រោះអង្គការបានចាត់តាំងសមមិត្តឯងគ្រប់គ្នានេះរៀបការដើម្បីបង្កើតកូនជូនអង្គការ ហើយក៏គេស្រែកឲ្យយើងឡើងឈរចាប់ដៃ។ ទាំងអស់គ្នា ១២គូ គ្មានអ្នកណាមួយហ៊ានឡើងមានយោបល់ ហើយគ្រាន់តែឡើងប្ដេជ្ញាចិត្ត។ ខាងប្រុសអ្នកស្រែកប្ដេជ្ញាចិត្តទទួលមិត្តនារីនេះអស់មួយជីវិត រួចក៏ដើរចេញទៅ»។
លោកស្រី ប៉ែន សុខចាន់ បន្តថា ហេតុផលដែលពួកខ្មែរក្រហមបង្ខំឲ្យលោកស្រីរៀបការ ក្នុងចំណោម ១១គូផ្សេងទៀត គឺគ្មានអ្វីក្រៅពីការបង្កើតកូនឲ្យអង្គការបដិវត្តន៍ទេ។ ក្រោយការរៀបការ រួច គូស្រកររៀបការថ្មីទាំងនោះ ត្រូវពួកឈ្លបតាមដានការរួមដំណេកនឹងគ្នា។ ដើមបណ្ដឹងរដ្ឋប្បវេណី ប៉ែន សុខចាន់ បញ្ជាក់ថា លោកស្រីត្រូវបានរំលោភបំពានខាងផ្លូវភេទ នៅពេលដែលលោកស្រីប្រកែកមិនព្រមរួមដំណេកក្រោយរៀបការនោះ៖ «ចូលដល់យប់ទី៣ សម្ដីសមមិត្តប្រធាន អ៊ុម ខ្ញុំចងចាំថា យប់ទី៣ គឺយប់ដែលខ្ញុំត្រូវស្លាប់។ ដល់ពេលនោះ ខ្ញុំក៏ចូលរួមដំណេកនឹងគេ ក៏ខ្ញុំមិនព្រមដែរ។ ខ្ញុំគ្រាន់តែចូលទៅ ខ្ញុំស្លៀកខោពីរជាន់។ ដល់ពេលហើយ ឈ្លបមកពីរនាក់ គេចងដៃខ្ញុំជាប់នឹងសសររោងទៅក្រោយទៅ ហើយក៏គេចាប់សម្រាតខោអាវខ្ញុំអស់។ គេរំលោភខ្ញុំបានសម្រេច ហើយខ្ញុំធ្លាក់ឈាមមួយខែជាង»។
រឿងរ៉ាវរៀបការដោយបង្ខំរបស់លោកស្រីនៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម ត្រូវក្រុមផលិតវីដេអូ ឯកសារ ផលិតជាសាច់រឿង ហើយធ្វើជាភស្តុតាងមួយនៅក្នុងអង្គហេតុនេះ។ វីដេអូ ភស្តុតាងនេះ មានចំណងជើងថា អាពាហ៍ពិពាហ៍ក្រហម។ លោកស្រី ប៉ែន សុខចាន់ បានជួបអតីតមេកងដែលបង្ខំឲ្យលោកស្រីរៀបការដើម្បីចង់ដឹងពីការចេញបញ្ជា។ ប៉ុន្តែអតីតកម្មាភិបាលទាំងនោះ បានត្រឹមតែប្រាប់លោកស្រីថា ការបង្ខំនោះ គឺជាបញ្ជាពីថ្នាក់លើបន្តទៀត។
សំឡេងអតីតមេកង អឿន៖ «មិនមែនថាយើងហ្នឹងមានសិទ្ធិអីឯណាទេ។ អត់ហ៊ានទេ ឲ្យតែខុសបន្តិចគេយកទៅវាលចោលឥឡូវហ្នឹង។ អត់បានទេ គឺទាល់តែគេបញ្ជា។ បើអត់មានបញ្ជា យើងហ្នឹងទោហ៊ានឬ? ល្មមៗ អត់ហ៊ានទេ។ ទាល់តែគេបញ្ជាថា ឥឡូវអ្នកឯង ក្រុមនេះរៀបគ្រួសារប៉ុន្មាននាក់ៗ។ ទាល់តែគេបញ្ជាមកបានយើងហ៊ាន។ បើមិនអ៊ីចឹង អត់ទេ។ គ្មាននរណាដែលហ៊ានទេ។ សូម្បីតែធ្វើអីបន្តិចក៏គ្មាននរណាហ៊ានដែរ បើអត់មានបញ្ជា។ នោះជំនាន់ហ្នឹង។ (សួរ៖ អ៊ីចឹងមានមេពីលើពូកំណត់ឲ្យខ្ញុំការអ៊ីចឹង?) បាទ! សុទ្ធតែមានមេគេពីលើមកគេកំណត់។ មិនមែនមេអីតែយើងទេ»។
សំឡេងអតីតមេកង អ៊ុម៖ «យើងមិនមែនអាចចាត់ចែងខ្លួនយើងបានឯណា ដូចគាត់និយាយអ៊ីចឹង។ អារឿងកងវរសេនាធំអីគេបញ្ជាហើយ»។
លោកស្រីឲ្យដឹងថា អ្នកដែលមិនព្រមរួមដំណេកនឹងគ្នា ត្រូវបានពួកខ្មែរក្រហមចាប់យកទៅ ហើយបាត់ខ្លួនរហូត។ ការរៀបការដោយបង្ខំនៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម ត្រូវបានជនរងគ្រោះទាំងអស់ ដែលឡើងមកផ្ដល់សក្ខីកម្មនៅសាលាក្ដីខ្មែរក្រហម អះអាងដូចៗ គ្នាថា ជាការរៀបការមិនត្រឹមត្រូវតាមប្រពៃណីខ្មែរ ព្រោះមិនមានការស្ដីដណ្ដឹង មិនមានភ្លេងភ្លាត់ ការចូលរួមដឹង ឮពីម៉ែឪសាច់ញាតិ ហើយក៏មិនមានពិធីសែនព្រេនដល់ដូនតាឡើយ។
អ្នកជំនាញចិត្តសាស្ត្រ និងជានរៈវិទូ អ្នកស្រី ផិគី ឡឹវ៉ាញ (Peggy Levine) បាននិពន្ធសៀវភៅ ទាក់ទងនឹងការរៀបការដោយបង្ខំនៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហម មានចំណងជើងថា សេចក្ដីស្នេហា និងភាពភ័យខ្លាច។ អ្នកស្រី ផិគី ឡឹវ៉ាញ ថ្លែងថា ការលុបបំបាត់ពិធីសែនព្រេនក្នុងការរៀបការមិនត្រឹមត្រូវតាមប្រពៃណី គឺជាបទឧក្រិដ្ឋ៖ «ដោយសារតែទំនៀមទម្លាប់ជាមូលដ្ឋានមួយដ៏ចម្បងសម្រាប់វប្បធម៌ ជាពិសេសខ្ញុំមើលវប្បធម៌បែបម៉ាក្រូនៅពេលនេះ។ អ៊ីចឹងមូលដ្ឋាននៃទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណី គឺនិយាយអំពីលទ្ធភាពក្នុងការទទួលបាននូវការវិវឌ្ឍន៍បញ្ញាស្មារតីទៅតាមដំណាក់កាលរបស់វា។ ខ្ញុំគិតថា អាហ្នឹងជាឧក្រិដ្ឋកម្មប្រឆាំងនឹងវប្បធម៌ហើយ»។
ការរៀបការដោយបង្ខំ និងការរំលោភបំពានផ្លូវភេទ នៅក្នុងរបបខ្មែរក្រហមជាបទឧក្រិដ្ឋមួយក្នុងសំណុំរឿងលេខ ០០២ វគ្គ ២ ដែលសាលាក្ដីខ្មែរក្រហមចោទប្រកាន់ អតីតមេដឹកនាំជាន់ខ្ពស់ខ្មែរក្រហមពីររូប គឺ នួន ជា និង ខៀវ សំផន។
សក្ខីកម្មរបស់លោកស្រី ប៉ែន សុខចាន់ នៅមិនទាន់ចប់ទេ ហើយលោកស្រីនឹងមកបន្តសក្ខីកម្មនេះទៀត នៅថ្ងៃពុធ ទី១៣ តុលា៕