ពួកគាត់បញ្ជាក់ថា ដីព្រៃសហគមន៍ភូមិចម្ការជ្រៃខាងជើង ដែលមានទំហំសរុប ៤៤៥ហិកតារ ស្ថិតនៅឃុំអន្លង់រាប ស្រុកវាលវែង ត្រូវបានទទួលស្គាល់ដោយមន្ត្រីជំនាញបរិស្ថាន និងក្រសួងកសិកម្ម នៅក្នុងឆ្នាំ២០០៧ ក៏ប៉ុន្តែប្រធានសហគមន៍ និងអាជ្ញាធរនៅតែធ្វើបំពានច្បាប់។
ប្រជាសហគមន៍ភូមិចម្ការជ្រៃខាងជើង ចំនួន ១២០នាក់ នាំគ្នាផ្ដិតមេដៃដាក់ជូនសមាគមអាដហុក (Adhoc) ប្រចាំខេត្តពោធិ៍សាត់ ដើម្បីឲ្យជួយអន្តរាគមន៍ចំពោះសកម្មភាពទិញលក់ដីព្រៃសហគមន៍របស់ខ្លួន និងស្នើសុំឲ្យរដ្ឋាភិបាល ឬមន្ត្រីជំនាញពាក់ព័ន្ធ ចុះស៊ើបអង្កេត និងចាត់វិធានការតាមផ្លូវច្បាប់ចំពោះអ្នកដែលជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងការកាត់ដីព្រៃសហគមន៍លក់។
ប្រធានសហគមន៍ឃុំអន្លង់រាប លោក ជុំ សារ៉ាត មានប្រសាសន៍ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរី នៅថ្ងៃទី១៤ ខែមករា ថា ដីព្រៃទំហំជាង ៤០ហិកតារ ស្ថិតនៅក្នុងដីព្រៃសហគមន៍ភូមិចម្ការជ្រៃខាងជើង ត្រូវបានក្រុមឈ្មួញជួលកម្មករឲ្យកាប់ឆ្ការស្ទើរវាលអស់ហើយ ចាប់តាំងពីអំឡុងខែវិច្ឆិកា និងខែធ្នូ ឆ្នាំ២០១៣ មក។ ក្រុមអ្នកភូមិបានប្រតិកម្មចំពោះសកម្មភាពនេះ និងនាំគ្នាផ្ដិតមេដៃដាក់ជូនអង្គការក្រៅរដ្ឋាភិបាល ឲ្យជួយអន្តរាគមន៍ ក៏ប៉ុន្តែរហូតមកដល់ពេលនេះ គេនៅមិនទាន់ដឹងច្បាស់ថា ឈ្មួញទិញដីសហគមន៍នោះមានឈ្មោះអ្វី និងមានប្រភពចេញមកពីណានោះទេ៖ «បញ្ហាដីហ្នឹង គឺទាក់ទងលើប្រធានសហគមន៍ ហើយប្រធានភូមិគាត់លក់។ អ៊ីចឹង ដីហ្នឹង គឺសម្រាប់ឧបត្ថម្ភចំពោះប្រជាពលរដ្ឋដែលជំនាន់ៗក្រោយដែលមានការខ្វះខាតដី»។
ចំណែកប្រជាពលរដ្ឋម្នាក់ក្នុងចំណោម ១២០នាក់ ដែលបានផ្ដិតមេដៃជំទាស់ទៅនឹងការលក់ដីព្រៃសហគមន៍នេះ បានថ្លែងក្នុងលក្ខខណ្ឌសុំមិនបញ្ចេញឈ្មោះថា លោកបានទៅសួរនាំអ្នកស៊ីឈ្នួលកាប់ឆ្ការព្រៃឲ្យឈ្មួញនោះ ហើយគេប្រាប់ថា មេភូមិ និងប្រធានសហគមន៍ បានលក់ដីព្រៃនេះទៅឲ្យមេទាហានពាក់ផ្កាយម្នាក់ ក៏ប៉ុន្តែគេមិនបានបង្ហើបថា មេទាហាននោះនៅបម្រើការក្នុងអង្គភាពណាឡើយ។
ឆ្លើយតបនឹងបញ្ហានេះ ទាំងមេភូមិចម្ការជ្រៃខាងជើង លោក ខៀវ ថា និងប្រធានសហគមន៍ លោក សៅ ចំរើន សុទ្ធតែបានបដិសេធថា លោកទាំងពីរមិនបានលក់ដូរដីព្រៃសហគមន៍ដូចការចោទប្រកាន់របស់ប្រជាពលរដ្ឋឡើយ។ យ៉ាងណា លោក សៅ ចំរើន បានបញ្ជាក់បន្ថែមថា លោកកំពុងតែធ្វើសំណើទៅអាជ្ញាធរ និងមន្ត្រីជំនាញដែនជម្រកសត្វព្រៃនៅតំបន់នោះ ដើម្បីសុំកាត់ដីព្រៃរបោះទំហំជាង ៤០ហិកតារ ស្ថិតនៅក្នុងផ្ទៃដីរបស់សហគមន៍នោះ ជូនប្រជាពលរដ្ឋដែលបានកាន់កាប់ និងអាស្រ័យផល ចាប់តាំងពីមុនដីនេះត្រូវបានដាក់បញ្ចូលជាដីព្រៃសហគមន៍នោះមក៖ «ដីសហគមន៍ហ្នឹងមានដីប្រជាជននៅហ្នឹង មុននឹងសហគមន៍បង្កើត។ ដល់ពេលអ៊ីចឹងទៅ គាត់កាប់ទៅ ព្រោះសហគមន៍យើងកើតពីឆ្នាំ២០០៧ ហើយដីគាត់មានតាំងពីសមាហរណកម្ម»។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលសមាគមអាដហុក ប្រចាំខេត្តពោធិ៍សាត់ លោក ភួង សុធា ថ្លែងថា លោកមិនទាន់ដឹងច្បាស់ជុំវិញករណីនេះនៅឡើយទេ ក៏ប៉ុន្តែក្រោយពីបានទទួលពាក្យបណ្ដឹងរបស់ប្រជាពលរដ្ឋ ខាងលោកនឹងស៊ើបអង្កេតឲ្យបានស៊ីជម្រៅ មុននឹងគិតថាត្រូវធ្វើអន្តរាគមន៍យ៉ាងណាបន្តទៀតនោះ៖ «គេអត់អាចធ្វើអ្វីបានទេ លុះត្រាតែគាត់ស្នើសុំខាងគណៈកម្មការសុរិយោដី ហើយសាលាខេត្តថាដីទាំងអស់ហ្នឹង គឺជាដីព្រៃរេចរឹលទេ អាហ្នឹងគេអាចចាត់ជាគោលការណ៍បាន ប៉ុន្តែបើសិនជាទីទាំងអស់ហ្នឹងមិនមែនជាដីរេចរឹលរបស់រដ្ឋទេ ឬមួយក៏ស្ថិតនៅក្នុងដីអភិរក្ស គេអត់អាចទទួលយកបានទេ»។
ក្រុមប្រជាសហគមន៍បានសម្ដែងក្ដីបារម្ភខ្លាចបាត់បង់ដី និងព្រៃឈើសម្រាប់ប្រើប្រាស់ដល់កូនចៅរបស់ពួកគាត់ជំនាន់ក្រោយ។ អ្នកភូមិត្រូវបង់ប្រាក់ចំនួន ៦ពាន់រៀលក្នុង១ឆ្នាំ ដើម្បីថែរក្សាដី និងព្រៃឈើក្នុងសហគមន៍ឲ្យបានគង់វង្ស ក៏ប៉ុន្តែបច្ចុប្បន្ន កូនចៅរបស់ពួកគាត់រកឈើសម្រាប់ធ្វើផ្ទះក្រោយពេលរៀបការរួចស្ទើរលែងបានទៅហើយ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖
ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។