ជនជាតិ​ភាគ​តិច​នៅ​រតនគិរី​និយាយ​ពី​ផល​ប៉ះពាល់​​ពី​ការ​ផ្ដល់​ដី​សម្បទាន

រាជ​រដ្ឋាភិបាល​បាន​សម្រេច​ផ្ដល់​ដី​សម្បទាន​ប្រមាណ ២២​ម៉ឺន​ហិកតារ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ប្រមាណ ៣០ ​ក្នុង​ខេត្ត​រតនគិរី ដើម្បី​វិនិយោគ​លើ​វិស័យ​ដំណាំ​កសិ-​ឧស្សាហកម្ម និង​កសិផល​ផ្សេង​ទៀត។

0:00 / 0:00

តើ​ការ​ផ្ដល់​ដី​សម្បទាន​នៅ​ខេត្ត​មួយ​នេះ មាន​ផល​ប៉ះពាល់​អវិជ្ជមាន​អ្វី​ខ្លះ​ដល់​ខេត្ត​ភាគ​ឦសាន​ដែល​សម្បូរ​​​ទៅ​ដោយ​ជនជាតិ​ភាគ​តិច​រស់​នៅ​មួយ​នេះ?

ប្រជាពលរដ្ឋ​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​ស្ទើរ​គ្រប់​សហគមន៍ នៅ​ខេត្ត​រតនគិរី មិន​បាន​ផ្ដល់​តម្លៃ​ទៅ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ជា​ច្រើន ដែល​បាន​មក​វិនិយោគ​នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​ភាគ​ឦសាន​មួយ​នេះ​ថា បាន​ជួយ​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រសើរ​ជីវភាព​រស់​នៅ​របស់​អ្នក​ភូមិ​ឡើយ។

ចាប់​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​២០០៥ រហូត​បច្ចុប្បន្ន អ្វី​ដែល​បាន​កើត​មាន​ចំពោះ​ប្រជាពលរដ្ឋ គឺ​បញ្ហា​បាត់បង់​ដីធ្លី ព្រៃ​ឈើ និង​ការ​រំលោភ​សិទ្ធិ​មនុស្ស សិទ្ធិ​ជន​ជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច បន្ទាប់​ពី​ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​បាន​ឈូស​ឆាយ​ដី ហើយ​បង្ក​ផល​ប៉ះពាល់​ដី​ស្រែ​ចម្ការ ផល​ដំណាំ ព្រៃ​គោរព​បូជា ព្រៃ​សហគមន៍​ការពារ និង​អាស្រ័យ​ផល ឈូស​ឆាយ​បឹង អូរ​ធម្មជាតិ និង​ព្រៃ​ជម្រក​សត្វ​ជា​ទី​រស់​អាស្រ័យ​ផល​របស់​ក្រុម​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​ក្នុង​ខេត្ត​នេះ។

តំណាង​សហគមន៍​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​ចារ៉ាយ ភូមិ​ឡំ ឃុំ​ប៉ក់ញ៉ៃ លោក រម៉ាស ស្វាន មាន​ប្រសាសន៍​បញ្ជាក់​ថា អ្នក​ភូមិ​មិន​ទទួល​បាន​ផល​ប្រយោជន៍​អ្វី​ពី​ការ​វិនិយោគ​ដី​សម្បទាន​ទៅ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​នោះ​ទេ ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ អ្នក​ភូមិ​ត្រូវ​ប្រឈម​មុខ​ការ​គំរាមកំហែង​ដើម្បី​ឈូស​ឆាយ​យក​ដី​ព្រៃ​សហគមន៍​ការពារ​ច្រើន​ជំនាន់​មក​ហើយ។

លោក​សំណូមពរ​ឲ្យ​រាជរដ្ឋាភិបាល​បញ្ឈប់​គម្រោង​ផ្ដល់​ដី​សម្បទាន​ទៅ​ក្រុមហ៊ុន​ដែល​រំលោភ​សិទ្ធិ​រស់​នៅ​របស់​ជន​ជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច៖ «តាំង​ពី​ក្រុមហ៊ុន​ចូល​មក​វា​លំបាក​ចូល​ព្រៃ​រក​វល្លិ វា​អស់​ព្រៃ​អស់​ហើយ យើង​ទៅ​ណា។ យើង​រស់​នៅ​ពី​ធម្មជាតិ ព្រៃ​ឈើ សំបក​ឈើ ស្លឹក​ឈើ។ បើ​កាប់​ចំការ​ដែរ គេ​ថា​ដី​ក្រុមហ៊ុន។ ប្រជាពលរដ្ឋ​ទាំង​អស់​ហ្នឹង​គេ​ថា មិន​ចង់​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ចូល​មក​ទៀត។ ប្រជាពលរដ្ឋ​អ្នក​ខ្លះ​មិន​ចេះ​ធ្វើ​កម្មករ ចាក់​កៅស៊ូ​ក៏​អត់​ចេះ​ដែរ ធ្វើ​ម៉េច​ក៏​អត់​ចេះ​ដែរ»

សម្រាប់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ឡាវ កំណើត​ខ្មែរ នៅ​ឃុំ​ស្រែ​អង្គ្រង ស្រុក​កូនមុំ សុំ​មិន​បញ្ចេញ​ឈ្មោះ​វិញ បាន​បញ្ជាក់​ដែរ​ថា អ្នក​ភូមិ​មិន​ឃើញ​ថា ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ធ្វើការ​អភិវឌ្ឍន៍​អ្វី​ឲ្យ​មាន​សារប្រយោជន៍​សហគមន៍​មូលដ្ឋាន​ឡើយ ក្រៅ​ពី​ក្រុមហ៊ុន​ច្បាម​យក​ដី និង​កាប់​យក​ឈើ​មាន​តម្លៃ​ពី​ព្រៃ​ស្រោង​ធម្មជាតិ។

លោក​បន្ត​ថា នៅ​មូលដ្ឋាន​របស់​លោក ព្រៃ​ដែន​ជម្រក​សត្វ​ព្រៃ​អភិរក្ស​ដោយ​ព្រះរាជក្រឹត្យ ត្រូវ​បាន​ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​វៀតណាម ឈ្មោះ ហ្វាង អាន់ លំផាត់ (Hoang Anh Lumphat) ដែល​ទទួល​បាន​អាជ្ញាប័ណ្ណ​នៅ​ក្នុង​ព្រៃ​ដែន​ជម្រក​សត្វ លួច​កាប់​ឈើ​នៅ​ក្នុង​ព្រៃ​នាំ​ចូល​ទៅ​ក្រុមហ៊ុន ហើយ​អារ​ច្រៀក​នាំ​ចេញ​ខុស​ច្បាប់។ កន្លង​ទៅ​នេះ​មន្ត្រី​បរិស្ថាន​ចាប់​បាន​រថយន្ត​ពីរ​គ្រឿង បាន​ដឹក​ឈើ​ពី​ព្រៃ​ដែន​ជម្រក​ចូល​ក្រុមហ៊ុន។

ពលរដ្ឋ​សុំ​មិន​បញ្ចេញ​ឈ្មោះ៖ «ខ្ញុំ​ធ្វើ​ដំណើរ​ទៅ​ដង (ដង​ជ័រ) ទៅ​ដល់​ហ្នឹង​ខ្ញុំ​ទាន់ ទាន់​ឈើ​ហ្នឹង​កាត់​ទៅ​ខាង​ណា​អស់​លោក​អត់​សុំ​ខ្ញុំ​រណ្ដៅ​ជ័រ។ ថា​ខ្ញុំ​កាត់​ចូល​ក្រុមហ៊ុន ហ្វាង អាន់ ថា​កាត់​ចូល​ក្រុមហ៊ុន ហ្វាង អាន់ ហេតុ​អ្វី​អត់​សូរ​ម្ចាស់​ខ្ញុំ។ វា​អស់​សង្ឃឹម​ហើយ យើង​ខ្ញុំ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ផុត​ពី​ដូច​ស្រែ ហើយ​អា​ហ្នឹង​រដូវ​ប្រាំង​អា​ហ្នឹង​ហើយ​ដែល​ខ្ញុំ​យក​អនុផល​ព្រៃ​ឈើ វា​មាន​ជម្រក​សត្វ ដល់​វា​អស់​រលីង​មិន​ដឹង​ទៅ​នៅ​ឯ​ណា​បាទ! មិន​ឲ្យ​ដឹង»

មន្ត្រី​កសិកម្ម​ខេត្ត​រតនគិរី ឲ្យ​ដឹង​ថា ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​ប្រមាណ ៣០ ត្រូវ​បាន​ទទួល​សិទ្ធិ​វិនិយោគ​លើ​ដី​សម្បទាន​ប្រមាណ​ជាង ១០​ម៉ឺន​ហិកតារ​នៅ​ខេត្ត​រតនគិរី។ តួលេខ​នេះ​រាប់​បញ្ចូល​ទាំង​ដី​សម្បទាន​នៅ​ក្នុង​តំបន់​ដែន​ជម្រក​សត្វ​ព្រៃ​លំផាត់ និង​ឧទ្យានជាតិ​វីរជ័យ​គ្រប់គ្រង​ដោយ​ក្រសួង​បរិស្ថាន។ ចំណែក​របាយការណ៍​ស្រាវជ្រាវ​ក្នុង​គេហទំព័រ​ឈ្មោះ អូផិន ឌីវឺឡប់មេន ខេមបូឌា (Open Development Cambodia) បង្ហាញ ថា នៅ​ខេត្ត​រតនគិរី មាន​ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​ចំនួន ៣២ មាន​ផ្ទៃ​ដី​សម្បទាន​ជាង ២២​ម៉ឺន​ហិកតារ។ ក្នុង​នោះ​ក្រុមហ៊ុន​ដែល​មាន​ឯកសារ​បញ្ជាក់​ពី​រដ្ឋាភិបាល​ចំនួន ២៥​ក្រុមហ៊ុន និង ៧​ក្រុមហ៊ុន មិន​មាន​ឯកសារ​បញ្ជាក់។

របាយការណ៍​បង្ហាញ​ឲ្យ​ដឹង​ថា ក្នុង​ចំណោម​ក្រុមហ៊ុន​ទាំង ៣២ មាន​ក្រុមហ៊ុន​ក្នុង​ស្រុក​ចំនួន ៤​ក្រុមហ៊ុន​របស់​វៀតណាម ចំនួន ៦ គ្រប់គ្រង​ផ្ទៃដី​ជាង ៥​ម៉ឺន​ហិកតារ និង​ក្រុមហ៊ុន​មាន​អត្តសញ្ញាណ​មិន​ច្បាស់លាស់​ចំនួន ២២។

ក្នុង​ការ​ផ្ដល់​បទសម្ភាសន៍​ជាមួយ​វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី ទាក់ទិន​សេចក្ដី​ចោទ​ប្រកាន់​របស់​ពលរដ្ឋ តំណាង​ក្រុមហ៊ុន ហ្វាង អាន់ លោក ថាច់ ភៀន ធ្លាប់​បាន​បដិសេធ​ថា ក្រុមហ៊ុន​មិន​មាន​ជាប់​ពាក់ព័ន្ធ​កាប់​ឈើ​ក្នុង​ដែន​ជម្រក​សត្វ​ព្រៃ​នោះ​ទេ គឺ​ក្រុមហ៊ុន​អនុវត្ត​ត្រឹមត្រូវ​តាម​គោលការណ៍​ស្ដីពី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច៖ «ពួក​ខ្ញុំ​មាន​ក្រុមហ៊ុន ២ ឬ ៣ នៅ​កន្លែង​ហ្នឹង ប៉ុន្តែ​រឿង​សកម្មភាព​ប្រមូល​ឈើ​ពួក​ខ្ញុំ​បញ្ឈប់​ហ្នឹង​ពីរ​ខែ បី​ខែ​ហើយ​អត់​មាន​សកម្មភាព​ទៀត​ទេ។ យើង​ធ្វើ​តាម ០០១ និង​សារាចរ​ផ្សេង​ទៀត យើង​ធ្វើ​ដើម្បី​ចូល​រួម​ខាង​រដ្ឋាភិបាល​ខ្ញុំ​មិន​ធ្វើ​ខុស​ទេ​បាទ!»

ចំណែក​តំណាង​ក្រុមហ៊ុន ម៉ែន សារុន លោក មាស សុគន្ធមុនី ធ្លាប់​បាន​អះអាង​ដែរ​ថា ព្រៃ​ឈើ​ដែល​ក្រុមហ៊ុន​ឈូស​ឆាយ គឺ​ឋិត​ក្នុង​ដី​សម្បទាន​ដែល​រដ្ឋ​ប្រគល់​មក​ក្រុមហ៊ុន ហើយ​មន្ត្រី​ជំនាញ​បាន​ឯកភាព​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ឈូស​ឆាយ ប៉ុន្តែ​ក្រុម​សហគមន៍​ព្យាយាម​រារាំង៖ «ពួក​គាត់​ចេះ​តែ​ទៅ​ឃាត់ ព្រោះ​ពួក​គាត់​ចង់​ទុក​ថ្ងៃ​ក្រោយ។ ខ្ញុំ​ឲ្យ​ពួក​ហ្នឹង​ផ្អាក​ឈូស​ឆាយ​សិន ចាំ​មើល​គេ​ធ្វើ​ម៉េច​ទៀត ព្រោះ​រដ្ឋបាល​ព្រៃ​ឈើ​ទើប​នឹង​ទៅ​ប្រជុំ​ថ្ងៃ​មុន​ហ្នឹង​សោះ»

ភាគច្រើន​នៃ​ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​នៅ​ខេត្ត​រតនគិរី បាន​ចុះ​កិច្ចសន្យា​ជាមួយ​ក្រសួង​កសិកម្ម និង​ក្រសួង​បរិស្ថាន​ដាំ​កៅស៊ូ ក្រៅ​ពី​នេះ​មាន​ដាំ​ដូង​ប្រេង​អាកាស្យា កាហ្វេ សណ្ដែក ដំឡូង​និង​មួយ​ផ្នែក​តូច​វិនិយោគ​វិស័យ​ទេសចរណ៍ និង​ចិញ្ចឹម​សត្វ។

យោង​ការ​ស្រាវជ្រាវ​ក្នុង​គេហទំព័រ​ដដែល មាន​ក្រុមហ៊ុន​ខ្លះ​ចុះ​កិច្ចសន្យា​សម្បទាន​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​២០០៦ ប៉ុន្តែ​សេចក្ដី​រាយការណ៍​របស់​មន្ត្រី​កសិកម្ម​ខេត្ត​រតនគិរី ឲ្យ​ដឹង​ថា រហូត​បច្ចុប្បន្ន ទិន្នន័យ​ផ្ទៃ​ដី​ដាំ​ដុះ​របស់​ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​បាន​ប្រមាណ ២​ម៉ឺន​ហិកតារ ជា​តួលេខ​ទាប​ប្រៀបធៀប​ទៅ​នឹង​ផ្ទៃ​ដី​ដែល​រដ្ឋ​បាន​ផ្ដល់​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន។

ប្រធាន​មន្ទីរ​កសិកម្ម​ខេត្ត​រតនគិរី លោក សយ សូណា បាន​ថ្លែង​ការពារ​ករណី​នេះ​ថា ក្រុមហ៊ុន​ភាគ​ច្រើន​ទើប​ទទួល​បាន​ដី​សម្បទាន និង​ការ​អនុញ្ញាត​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១០ ហេតុ​នេះ​ក្រុមហ៊ុន​ខ្លះ​បាន​ដាំ​ដុះ​គ្រប់​តាម​ផែនការ​កំណត់​របស់​ក្រសួង៖ «វា​ទើប​វិនិយោគ​ថ្មីៗ​ពេក មួយ​ឆ្នាំ ខ្លះ​ដាំ​បាន ២​ពាន់​ហិកតារ​ទេ។ ទាក់ទង​កូន ទាក់ទង​ពលកម្ម។ ដូច​ក្រុមហ៊ុន​ម៉ាង​យ៉ាង ឆ្នាំ​នេះ​ដាំ​បញ្ចប់​ហើយ ដី​គាត់ ៨​ពាន់​ហ្នឹង។ មិន​អាច​តាម​ផែន​ការ​ដោយសារ​ពេល​គាត់​គ្រោង​ធ្វើ​ទៅ ជាក់ស្ដែង​យើង​ត្រូវ​កាត់​តំបន់​រក្សា​ទុក។ ក្រោយ​ពី​គោលនយោបាយ​ចាស់​សកម្មភាព​ថ្មី​ទៀត កាត់​ដី​ប្រជាជន​ប៉ះពាល់​ទៀត»

របាយការណ៍​អង្កេត​របស់​មន្ត្រី​សមាគម​ការពារ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​អាដហុក (ADHOC) ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​វៀតណាម នៅ​ខេត្ត​រតនគិរី គឺ​ក្រុមហ៊ុន ហ្វាង អាន់ មាន​សាខា​បី គឺ ហ្វាង អាន់ អណ្ដូងមាស ហ្វាង អាន់ លំផាត់ និង ហ្វាង អាន់ អូរយ៉ាដាវ គ្រប់គ្រង​លើ​ផ្ទៃ​ដី​ជិត ៣​ម៉ឺន​ហិកតារ។ ចំណែក​ក្រុមហ៊ុន ម៉ែន សារុន ទទួល​បាន​ផ្ទៃ​ដី ២​ម៉ឺន​ហិកតារ ផ្ទុយ​ទៅ​នឹង​ច្បាប់​ស្ដីពី​សម្បទាន។ដោយ​ឡែក​មាន​ក្រុមហ៊ុន​មួយ​ចំនួន​ទៀត ជា​ក្រុមហ៊ុន​ក្នុង​ស្រុក ប៉ុន្តែ​អ្នក​ប្រតិបត្តិការ​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​ជា​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម។

មន្ត្រី​ស៊ើប​អង្កេត​ជាន់​ខ្ពស់​សមាគម​អាដហុក លោក ប៉ែន ប៊ុណ្ណារ៍ កត់​សំគាល់​ថា ការ​ផ្ដល់​ដី​សម្បទាន​លើស​ការ​កំណត់​នេះ ជំរុញ​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​ច្បាម​យក​ដី​តាម​រយៈ​ឈូស​ឆាយ​ដី​ព្រៃ ជា​ពិសេស​ព្រៃ​ស្រោង និង​ព្រៃ​សហគមន៍​ជន​ជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​អភិរក្ស។

លោក​បន្ត​ថា អំពើ​រំលោភ​សិទ្ធិ​ដីធ្លី​ជនជាតិ​ដើម កើត​មាន​ច្រើន​ខណៈ​ពេល​ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​បាន​ចុះ​ប្រតិបត្តិការ​ធ្វើ​អាជីវកម្ម៖ «សូម​ឲ្យ​រាជរដ្ឋាភិបាល​ពិនិត្យពិច័យ​បញ្ហា​នេះ​ឡើង​វិញ ពីព្រោះ​វា​មិន​បាន​ផ្ដល់​ផលប្រយោជន៍​ដល់​តំបន់​ជន​ជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​ទេ។ យើង​ឃើញ​ថា ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​ចុះ​មក​មាន​ការ​កាប់​បំផ្លាញ​ព្រៃ​ឈើ​លើ​ព្រៃស្រោង​ជា​ច្រើន ជា​ពិសេស​គឺ​រំលោភ​យក​ដី​ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​ទំនាស់​កើត​ឡើង។ មក​ដល់​ពេល​នេះ​មិន​ទាន់​មាន​កា​ដោះស្រាយ»

មន្ត្រី​អាជ្ញាធរ និង​ក្រុម​ជំនាញ​ពាក់ព័ន្ធ​ព្រៃ​ឈើ​ជា​ញឹកញាប់​បាន​ចុះ​ស៊ើប​អង្កេត​សេចក្ដី​រាយការណ៍​ស្ដីពី​ការ​កាប់​ព្រៃ​ឈើ​ខុស​ច្បាប់​របស់​ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច ក៏​ប៉ុន្តែ​មិន​មាន​របាយការណ៍​ណា​មួយ​ត្រូវ​បាន​បញ្ចេញ​ឲ្យ​ដឹង​ជា​សាធារណៈ​នោះ​ឡើយ។

នាយ​រង​ខណ្ឌ​រដ្ឋបាល​ព្រៃឈើ​ខេត្ត​រតនគិរី លោក ផាន់ ភិន មាន​ប្រសាសន៍​បញ្ជាក់​ថា ក្រុមហ៊ុន​ឈូស​ឆាយ​ព្រៃ​តាម​ការ​កំណត់​របស់​មន្ត្រី​ជំនាញ ដែល​មិន​មាន​ពាក់ព័ន្ធ​ទៅ​នឹង​ឈូស​ឆាយ​ព្រៃ​ស្រោង​នោះ​ឡើយ៖ «បើ​ឈូស​ចូល​ដី​ព្រៃ​រដ្ឋ​ហាម​ឃាត់​ហ្នឹង គឺ​ធ្វើ​អត់​បាន​ទេ យើង​ដឹង​ច្បាស់​ហើយ​អា​រឿង​ក្រុមហ៊ុន​នោះ ពីព្រោះ​គេ​មាន​កិច្ចសន្យា​របស់​គេ​ណា ប៉ុន្តែ​បើ​ប្រជាពលរដ្ឋ​យើង​គឺ​គាត់​អត់​មាន​កិច្ចសន្យា​ទេ គាត់​កាប់​ពេញ​ទឹក​ពេញ​ដី»

នៅ​ក្នុង​ខែ​មេសា ឆ្នាំ​២០១៣ កន្លង​ទៅ​នេះ សហគមន៍​ជនជាតិ​ដើម​នៅ​ស្រុក​អូរយ៉ាដាវ ខេត្ត​រតនគិរី ៣​ក្រុម បាន​ចេញ​មុខ​តវ៉ា​ជាមួយ​ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ចំនួន​បី គឺ​ក្រុមហ៊ុន គ្លបល ធិច រ៉ាម៉ា ខ្មែរ​អន្តរជាតិ និង​មិត្តភាព ម៉ែន សារុន (Global Tech Sd., Bhd. Rama Khmer International and Men Sarun Friendship) និង​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម ឈ្មោះ កៅស៊ូ អេលេវ (KAOSU EA LEV BM YOY STOCK) បន្ទាប់​ពី​ក្រុមហ៊ុន​ទាំង​នោះ​យក​គ្រឿង​ចក្រ​ទៅ​ឈូស​ឆាយ​ព្រៃ​ឈើ​ដែល​សហគមន៍​អភិរក្ស​អាស្រ័យ​ផល និង​ទុក​ចុះ​បញ្ជី​ជា​ព្រៃ​ការពារ​សហគមន៍ ដើម្បី​យក​ដី។ ចំណែក​ក្រុមហ៊ុន​វៀតណាម ឈ្មោះ ហ្វាង អាន់ លំផាត់ ក៏​ត្រូវ​អ្នក​ភូមិ​ចោទ​ថា បាន​លួច​កាប់​ឈើ​ក្នុង​ដែន​ជម្រក​សត្វ​ព្រៃ ដែល​ក្នុង​នោះ​មាន​ឈើ​ផលិត​ជ័រ​ទឹក​របស់​អ្នក​ភូមិ​រាប់​ពាន់​ដើម​ត្រូវ​គេ​កាប់៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។