ពលរដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​នៅ​ខេត្ត​កោះកុង​កំពុង​រងគ្រោះ​បាត់​បង់​ផ្ទះ​សម្បែង​និង​មុខ​របរ

ប្រជាពលរដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​រស់​នៅ​ពីរ​ស្រុក​នៃ​ខេត្ត​កោះកុង កំពុង​រងគ្រោះ​បាត់​បង់​ផ្ទះ​សម្បែង និង​មុខ​របរ ដោយសារ​ការ​អភិវឌ្ឍ​របស់​ក្រុមហ៊ុន​ចិន ឈ្មោះ​ថា ញូញៀន ឌឹវើលុបមែន គ្រុប (Union Development Group) ដែល​បាន​ទទួល​សិទ្ធិ​វិនិយោគ​អភិវឌ្ឍន៍​ពាណិជ្ជកម្ម និង​រមណីយដ្ឋាន​ទេសចរណ៍​ស្រប​តាម​ស្តង់ដារ​អន្តរជាតិ។

0:00 / 0:00

ក៏ប៉ុន្តែ ការ​អភិវឌ្ឍ​នេះ​ត្រូវ​បាន​អង្គការ​សង្គម​ស៊ីវិល​បាន​ថ្កោលទោស​ក្រុមហ៊ុន​ចិន នេះ ដោយសារ​តែ​ក្រុមហ៊ុន​មិន​គោរព​ច្បាប់​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា បាន​ប្រព្រឹត្ត​អំពើ​រំលោភ​សិទ្ធិ​មនុស្ស ដោយ​ការ​បណ្ដេញ​ចេញ និង​ដុត​ផ្ទះ​ប្រជាពលរដ្ឋ​តាម​អំពើ​ចិត្ត។

ភូមិ​មួយ​ចំនួន​ស្ថិត​នៅ​តាម​ឆ្នេរ​សមុទ្រ​នៃ​ស្រុក​គីរីសាគរ និង​ស្រុក​បុទុមសាគរ លែង​មាន​ផ្ទះ​សម្បែង និង​មាន​ប្រជាពលរដ្ឋ​រស់​នៅ​ដូច​កាល​ពី​មុន​ទៀត​ហើយ។ នៅ​តំបន់​ទាំង​នេះ បាន​ក្លាយ​ទៅ​ជា​ផេះ និង​ស្នាម​ឈូស​ឆាយ​ដី​ដោយ​គ្រឿងចក្រ​ធំ​របស់​ក្រុមហ៊ុន ដើម្បី​យក​ទីតាំង​នេះ​ធ្វើ​ការ​អភិវឌ្ឍ​តំបន់​ពាណិជ្ជកម្ម។

ប្រជាពលរដ្ឋ​រាប់​រយ​គ្រួសារ​បាន​បង្ហូរ​ទឹក​ភ្នែក​នៅ​ក្រោយ​ពេល​ក្រុមហ៊ុន ញូញៀន ឌឹវើលុបមែន គ្រុប បាន​ចូល​ទៅ​បោះ​ទីតាំង ដើម្បី​កែប្រែ​តំបន់​មួយ​ចំនួន​នៃ​ស្រុក​បុទុមសាគរ និង​ស្រុក​គីរីសាគរ ដែល​មាន​ផ្ទៃដី​ជាង ៣​ម៉ឺន​ហិកតារ ឲ្យ​ទៅ​ជា​តំបន់​ទេសចរណ៍​លំដាប់​អន្តរជាតិ​នៅ​ពេល​ខាង​មុខ។

ថ្វី​ត្បិត​តែ​ក្រុមហ៊ុន​នេះ​ទទួល​បាន​ការ​ជួល​ដី​ពី​រដ្ឋាភិបាល​ចំនួន ៩៩​ឆ្នាំ ឬ​ហៅ​ថា​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​នោះ​ក្ដី ក៏ប៉ុន្តែ​ក្រុម​អ្នក​ច្បាប់ និង​មន្ត្រី​សិទ្ធិ​មនុស្ស​បាន​ចាត់​ទុក​ថា ក្រុមហ៊ុន​ចិន នេះ​បាន​ធ្វើ​សកម្មភាព​រំលោភ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​ធ្ងន់ធ្ងរ ដោយ​ការ​បណ្ដេញ​ប្រជាពលរដ្ឋ និង​បាន​ដុត​ផ្ទះ​សម្បែង​ពួក​គាត់។

«សំឡេង»

ប្រជាពលរដ្ឋ​ជាង ១០០​នាក់ មក​ពី ៥​ឃុំ នៅ​ស្រុក​គីរីសាគរ បាន​នាំ​គ្នា​ធ្វើ​បាតុកម្ម​បិទ​ផ្លូវ​នៅ​មុខ​ការដ្ឋាន​ក្រុមហ៊ុន និង​បិទ​នៅ​ទីតាំង​តំបន់​អូសន ស្ថិត​ភូមិ​ព្រែកស្មាច់ ចាប់​ពី​ថ្ងៃ​ទី​៥ កុម្ភៈ មក​ទល់​ថ្ងៃ​ទី​៧ កុម្ភៈ មិន​ទាន់​បើក​វិញ​នៅ​ឡើយ ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​គ្រឿងចក្រ​របស់​ក្រុមហ៊ុន​បើក​ចេញ​ចូល​បាន និង​ទាមទារ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ តំណាង​ក្រុមហ៊ុន​ចេញ​មុខ​មក​ដោះស្រាយ​ចំពោះ​បញ្ហា​ដុត​ផ្ទះ​របស់​ពួក​គាត់​ចោល​នោះ។ ក្នុង​ការ​ធ្វើ​បាតុកម្ម​បិទ​ផ្លូវ​នេះ ក្រុម​ប្រជាពលរដ្ឋ​បាន​លើក​បដា​ដែល​សរសេរ​ថា គ្មាន​ដីធ្លី គ្មាន​អាយុ​ជីវិត សូម​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​គោរព​កិច្ច​សន្យា និង​គោរព​ច្បាប់​កម្ពុជា។ បដា​ខ្លះ​ទៀត​សរសេរ​ថា គន់ គីម និង ម៉ុក ម៉ារ៉េត ជា​ខ្នង​បង្អែក​ក្រុមហ៊ុន ញូញៀន ឌឹវើលុបមែន គ្រុប ជាដើម។

«សំឡេង»

ប្រជាពលរដ្ឋ​ឈ្មោះ ងិន ធាន នៅ​ភូមិ​តានួន ស្រុក​បុទុមសាគរ បាន​រៀប​រាប់​ថា តំណាង​ក្រុមហ៊ុន​ជនជាតិ​ចិន ឈ្មោះ លី តឹកហៃ បាន​ដឹក​នាំ​កង​កម្លាំង​ចម្រុះ មាន​ទាហាន មន្ត្រី​បរិស្ថាន និង​សន្តិសុខ​ផ្ទាល់​ខ្លួន​របស់​ក្រុមហ៊ុន​ទៅ​ដុត​ផ្ទះ​របស់​ពួក​គាត់ ដោយ​គេ​អះអាង​ថា ដី​ស្រែ​ចម្ការ និង​ភូមិ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ គឺ​រដ្ឋាភិបាល​ផ្ដល់​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ហើយ ដូច្នេះ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ត្រូវ​តែ​រើ​ចេញ។

«សំឡេង»

ការ​ចុះ​ទៅ​បណ្ដេញ​ប្រជាពលរដ្ឋ​នេះ តំណាង​ក្រុមហ៊ុន​ដែល​មាន​ទាំង​ទាហាន​ប្រដាប់​ដោយ​អាវុធ មិន​លើក​លែង​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ណា​ម្នាក់​នោះ​ឡើយ ទោះ​បី​ជា​ត្រី​ដែល​ពួក​គាត់​ចិញ្ចឹម​នៅ​ក្នុង​ទឹក ឬ​ទំនិញ​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​របស់​អាជីវករ ក្រុម​សន្តិសុខ​ក្រុមហ៊ុន​ដុត ឬ​កាត់​ទ្រុង​ចិញ្ចឹម​ត្រី​របស់​អ្នក​ស្រុក​ចោល​ទាំងអស់។

ស្ត្រី​លក់​ដូរ​នៅ​ភូមិ​ពាមកាយ បាន​សម្ដែង​នូវ​ការ​ឈឺ​ចាប់​នៅ​ខណៈ​ពួក​គាត់​ធ្វើ​បាតុកម្ម​បិទ​ផ្លូវ​នោះ​ថា កង​កម្លាំង​យោធា និង​សន្តិសុខ​របស់​ក្រុមហ៊ុន​បាន​ទៅ​ដុត​បំផ្លាញ​របស់​របរ និង​ផ្ទះ​របស់​ពួក​គាត់ ដែល​ធ្វើ​តាម​បញ្ជា​តំណាង​របស់​ក្រុមហ៊ុន​ចិន ឈ្មោះ​ថា លី តឹកហៃ។ អ្នកស្រី​បញ្ជាក់​ថា សូម្បី​កូន​របស់​គាត់​អាយុ​ប្រមាណ ៤​ឆ្នាំ ក៏​ក្រុម​សន្តិសុខ​នោះ​មិន​ត្រា​ប្រណី​ដែរ បើ​គាត់​មិន​បាន​យក​កូន​គាត់​ចេញ​ផ្ទះ​ទេ កូន​របស់​គាត់​នឹង​ត្រូវ​ភ្លើង​ឆេះ​ទាំង​រស់​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ។

«សំឡេង»

នៅ​ទីតាំង​ដែល​ក្រុមហ៊ុន​ដុត​ផ្ទះ​ប្រជាពលរដ្ឋ​នោះ គ្មាន​ផ្ទះ​ទៀត​ទេ ដែល​ការ​ដុត​នេះ​មាន​ច្រើន​ដំណាក់​កាល គិត​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២១ មករា ដល់​ថ្ងៃ​ទី​២ កុម្ភៈ មាន​ចំនួន ៤៥​ខ្នង។ ក្រោយ​ពី​ដុត​ផ្ទះ​ឆេះ​អស់ ក្រុមហ៊ុន​បាន​យក​គ្រឿងចក្រ​ទៅ​គាស់​ផ្ដួល​រំលំ​ដើម​ស្វាយ និង​ដើម​ត្នោត​ចោល។ ឥឡូវ​នេះ សន្តិសុខ​ក្រុមហ៊ុន​បន្ត​រុះរើ​ជម្រក​តង់​កៅស៊ូ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ទៀត បើ​សិន​ជា​ក្រុម​សន្តិសុខ​ក្រុមហ៊ុន​ឃើញ​នោះ។

អ្នក​យក​ព័ត៌មាន និង​ក្រុម​អង្គការ​សង្គម​ស៊ីវិល រួម​មាន មន្ត្រី​អង្គការ​អាដហុក វេទិកា​មិន​មែន​រដ្ឋាភិបាល​នៅ​កម្ពុជា (NGO forum) មន្ត្រី​គណៈកម្មាធិការ​ប្រព្រឹត្តិកម្ម (CHRAC) មន្ត្រី​អប់រំ​ច្បាប់​សម្រាប់​សហគមន៍ និង​មន្ត្រី​ស៊ើប​អង្កេត​អង្គការ​លីកាដូ បាន​ព្យាយាម​សុំ​ចូល​ទៅ​ក្នុង​ការដ្ឋាន​ក្រុមហ៊ុន ដើម្បី​សុំ​ជួប​តំណាង​ក្រុមហ៊ុន​សួរ​អំពី​បញ្ហា​នេះ តែ​សន្តិសុខ​ក្រុមហ៊ុន​មិន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ចូល​ជួប​នោះ​ទេ នៅ​ថ្ងៃ​ទី​៥ និង​ថ្ងៃ​ទី​៦ កុម្ភៈ។

អភិបាល​ស្រុក​គីរីសាគរ លោក ឃឹម ច័ន្ទឌី មាន​ប្រសាសន៍​ថា បញ្ហា​ផ្ដល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​នេះ គឺ​ហួស​ពី​ដែន​សមត្ថកិច្ច​របស់​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន។ លោក​បញ្ជាក់​ថា ការ​សិក្សា​ផល​ប៉ះពាល់ និង​ការ​ផ្ដល់​សំណង​ណា​មួយ​នោះ ខាង​គណៈកម្មការ​អន្តរ​ក្រសួង ហើយ​បញ្ហា​នេះ​ខាង​អន្តរ​ក្រសួង​បាន​ធ្វើ​ការ​សិក្សា​រួច​រាល់​ហើយ។ លោក​អភិបាល​ស្រុក​បញ្ជាក់​ថា កន្លង​មក​ខាង​ក្រុមហ៊ុន​បាន​ស្នើ​ខាង​ស្រុក​ទៅ​ចូល​រួម​ក្នុង​ការ​បណ្ដេញ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ដែរ តែ​លោក​បាន​បដិសេធ ពីព្រោះ​អាជ្ញាធរ​ស្រុក​មិន​ចង់​យក​ការ​បណ្ដេញ​ចេញ​នេះ​ជា​ដំណោះស្រាយ​ទេ។

«សំឡេង»

រដ្ឋាភិបាល​បាន​ផ្ដល់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​ឲ្យ​ក្រុមហ៊ុន ញូញៀន ឌឹវើលុបមែន គ្រុប កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​៩ ខែ​ឧសភា ឆ្នាំ​២០០៨ មាន​ផ្ទៃដី ៣​ម៉ឺន ៦​ពាន់​ហិកតារ នៅ​ស្រុក​បុទុមសាគរ និង​ស្រុក​គីរីសាគរ ខេត្ត​កោះកុង ដើម្បី​ធ្វើ​ការ​អភិវឌ្ឍ​ពាណិជ្ជកម្ម និង​រមណីយដ្ឋាន​ទេសចរណ៍​ស្រប​តាម​ស្តង់ដារ​អន្តរជាតិ ដែល​មាន​រយៈពេល ៩៩​ឆ្នាំ។ ហើយ​នៅ​ពេល​ចប់​កិច្ច​សន្យា​នេះ រដ្ឋាភិបាល​បន្ត​ជួល​ឲ្យ​ទៀត ដែល​នឹង​កំណត់​រយៈពេល​ជា​ថ្មី។ ទីតាំង​នៃ​ដី​សម្បទាន​នេះ ស្ថិត​ក្នុង​តំបន់​អភិរក្ស​ឧទ្យាន​ជាតិ​បុទុមសាគរ ឆ្នាំ​១៩៩៣។

របាយការណ៍​របស់​វេទិកា​មិន​មែន​រដ្ឋាភិបាល​ស្ដីពី​កម្ពុជា បាន​សរសេរ​ថា ប្រជាពលរដ្ឋ​ដែល​ប៉ះពាល់​ក្នុង​តំបន់​ដី​សម្បទាន​សេដ្ឋកិច្ច​នេះ​មាន ១.១៤៣​គ្រួសារ ក្នុង​នោះ​ចំនួន ៨០០​គ្រួសារ បាន​ទទួល​យក​សំណង​ពី​ក្រុមហ៊ុន។ តែ​ជាង ៣០០​គ្រួសារ​ទៀត មិន​ព្រម​ទទួល​យក​សំណង​នោះ​ទេ។

ប្រធាន​កម្មវិធី​ដីធ្លី និង​ជីវភាព​នៃ​វេទិកា​អង្គការ​មិន​មែន​រដ្ឋាភិបាល​ស្ដីពី​កម្ពុជា លោក ផាន់ ស៊ីថាន បាន​ជំរុញ​ឲ្យ​តំណាង​ក្រុមហ៊ុន​ជួប​ដោះស្រាយ​ជាមួយ​ប្រជាពលរដ្ឋ មិន​ត្រូវ​គេចវេស​ដូច្នេះ​ទេ។ លោក​បញ្ជាក់​ថា ការ​ធ្វើ​ដូច្នេះ ប៉ះពាល់​ដល់​ប្រជាពលរដ្ឋ​យ៉ាង​ធ្ងន់ធ្ងរ​ចំពោះ​គម្រោង​អភិវឌ្ឍន៍​នេះ។

«សំឡេង»

មន្ត្រី​អង្គការ​សិទ្ធិ​មនុស្ស​បាន​បញ្ជាក់​ថា ការ​អនុវត្ត​របស់​ក្រុមហ៊ុន​នេះ គឺ​ផ្ទុយ​ពី​សារាចរ​លេខ​០១ របស់​រដ្ឋាភិបាល​ឆ្នាំ​២០១២ សរសេរ​ថា ក្រសួង​ស្ថាប័ន និង​អាជ្ញាធរ ដែល​មាន​សមត្ថកិច្ច​ពាក់ព័ន្ធ​ត្រូវ​អនុវត្ត​ឲ្យ​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​ខ្ពស់ នូវ​រាល់​គោល​នយោបាយ និង​រាល់​លក្ខខណ្ឌ​ទាំង​ឡាយ​នៃ​សេចក្តី​សម្រេច​របស់​រាជ​រដ្ឋាភិបាល ស្ដីពី​ការ​ផ្តល់​សម្បទាន​ដី​សេដ្ឋកិច្ច ពិសេស​ការ​អនុវត្ត​គោល​នយោបាយ​ស្បែក​ខ្លា និង​មិន​ធ្វើ​ឲ្យ​ប៉ះពាល់​ដល់​ដី​សហគមន៍ និង​ជីវភាព​រស់​នៅ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ។ បញ្ហា​នេះ ក្រុម​មន្ត្រី​សិទ្ធិ​មនុស្ស​បាន​ជំរុញ​ឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល​ចាត់​វិធាន​ការ​ផ្លូវ​ច្បាប់ ចំពោះ​សកម្មភាព​របស់​ក្រុមហ៊ុន​ដែល​ផ្ទះ​ប្រជាពលរដ្ឋ និង​ស្នើ​ឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​សំណង​ជា​បន្ទាន់​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ ឲ្យ​បាន​សមរម្យ៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖

ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។