តួនាទី​និង​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​របស់​ពលរដ្ឋ​ក្នុង​សង្គម​ប្រជាធិបតេយ្យ

ពាក្យ​ថា​ពលរដ្ឋ គឺ​ជា​មនុស្ស​មាន​ទំនាក់​ទំនង​ទៅ​នឹង​រដ្ឋ ឬ​សហគមន៍។ ហើយ​កម្មសិទ្ធិ​ដាច់​មុខ​ពី​កំណើត​របស់​ពលរដ្ឋ គឺ​សិទ្ធិ​ក្នុង​ការ​រស់រាន​មាន​ជីវិត សិទ្ធិ​ក្នុង​ការ​ប្រកប​ការងារ និង​សិទ្ធិ​ក្នុង​ការ​ចូលរួម​ប្រឡូក​ឆាក​នយោបាយ។ តើ​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​យល់​ដឹង​អ្វី​ខ្លះ​អំពី​តួនាទី និង​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​របស់​ខ្លួន​ក្នុង​សង្គម?

0:00 / 0:00

ពលរដ្ឋ​ក្នុង​សង្គម​ប្រជាធិបតេយ្យ ត្រូវ​បាន​ចាត់​ទុក​ជា​ម្ចាស់​ប្រទេស​ជា​ម្ចាស់​អំណាច និង​ជា​ចៅហ្វាយ​នាយ​របស់​មេ​ដឹកនាំ ដោយ​ពលរដ្ឋ​ជា​អ្នក​ជ្រើស​រើស​មេ​ដឹកនាំ​ឲ្យ​កាច់​ចង្កូត​ប្រទេស​ក្នុង​រយៈពេល​បណ្ដោះ​អាសន្ន​មួយ​ប៉ុណ្ណោះ។

លោក ឈិន សំណាង ដែល​ជា​អ្នក​បណ្ដុះ​បណ្ដាល​ផ្នែក​ប្រជាធិបតេយ្យ​របស់​វិទ្យាស្ថាន​សាធារណរដ្ឋ​អន្តរជាតិ (IRI) បាន​ពន្យល់​អំពី​តួនាទី​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ថា នៅ​ក្នុង​រដូវ​កាល​បោះឆ្នោត​ដូច្នេះ តួនាទី​របស់​ពលរដ្ឋ​គឺ​សំខាន់​ណាស់​ក្នុង​ការ​ខ្នះខ្នែង​ពិនិត្យ​មើល​អំពី​គោល​នយោបាយ និង​កិច្ច​ខិតខំ​ប្រឹងប្រែង​របស់​អ្នក​នយោបាយ ថា​តើ​ខ្លួន​បាន​ធ្វើ​កិច្ចការ​អ្វី​ខ្លះ​សម្រាប់​ពលរដ្ឋ។

លោក​បន្ត​ថា ឆន្ទៈ​របស់​ពលរដ្ឋ​ក្នុង​សង្គម​ប្រជាធិបតេយ្យ មិន​មែន​មាន​តែ​នៅ​ថ្ងៃ​បោះឆ្នោត​ប៉ុណ្ណោះ​ទេ ប៉ុន្តែ​មនុស្ស​ត្រូវ​បណ្ដុះ​គំនិត​របស់​ខ្លួន ឬ​ចំណាយ​ពេល​វេលា​ខ្លះ​ក្រៅ​តែ​ពី​ការ​ប្រកប​មុខ​របរ​របស់​ខ្លួន ដើម្បី​ស្វែង​យល់​អំពី​បក្ស​នយោបាយ​នីមួយៗ និង​ជុំវិញ​ទស្សនៈ​ផ្សេងៗ​អំពី​តួនាទី និង​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​របស់​ពលរដ្ឋ​ក្នុង​ប្រទេស​ដែល​ប្រកាន់​របប​ប្រជាធិបតេយ្យ។

ពាក្យ​ថា​ពលរដ្ឋ​សម្រាប់​អ្នកស្រី ទេព វន្នី ដែល​ជា​សកម្មជន​តវ៉ា​បញ្ហា​ដីធ្លី​នៅ​តំបន់​បឹងកក់ វិញ គឺ​ការ​ចូលរួម ហើយ​ត្រូវ​ហ៊ាន​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ចំពោះ​មុខ​ច្បាប់​ដោយ​ស្មើ​ភាព​គ្នា មិន​ថា​ពលរដ្ឋ​សាមញ្ញ មន្ត្រី​រាជការ ឬ​ក្រុម​មេ​ដឹកនាំ​របស់​ប្រទេស​នោះ​ឡើយ។ អ្នកស្រី​បន្ត​ថា ពលរដ្ឋ​ក៏​ត្រូវ​តែ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ដែរ ចំពោះ​ជោគ​វាសនា​របស់​ប្រទេស។ ប្រសិន​បើ​ប្រទេស​ធ្លាក់​ក្នុង​ភាព​បរាជ័យ ឬ​ជា​ប្រទេស​ដែល​មាន​ឈ្មោះ​មិន​ល្អ​ក្នុង​ពិភពលោក ដូច្នេះ​ពលរដ្ឋ​នៃ​ប្រទេស​នោះ​ក៏​ត្រូវ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ចំពោះ​បញ្ហា​នេះ​ដែរ។

រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​ខ្មែរ​ចែង​ថា ពលរដ្ឋ​ទាំង​ពីរ​ភេទ​មាន​សិទ្ធិ​រស់​រាន​មាន​ជីវិត មាន​សេរី​ភាព និង​មាន​សន្តិសុខ​ផ្ទាល់​ខ្លួន។ ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​មិន​អាច​ត្រូវ​បាន​គេ​ដក​សញ្ជាតិ និរទេស ឬ​ចាប់​បញ្ជូន​ទៅ​ក្រៅ​ប្រទេស​ណា​មួយ​ឡើយ។ ពលរដ្ឋ​ទាំង​ពីរ​ភេទ​មាន​សិទ្ធិ​បោះឆ្នោត ឬ​អាច​ឈរ​ឈ្មោះ​ឲ្យ​គេ​បោះឆ្នោត។

រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​ក៏​បាន​ចែង​ផង​ដែរ​ថា ពលរដ្ឋ​ទាំង​ឡាយ​មាន​សិទ្ធិ​ចូលរួម​យ៉ាង​សកម្ម​ក្នុង​ជីវភាព​នយោបាយ សេដ្ឋកិច្ច សង្គម​កិច្ច និង​វប្បធម៌​របស់​ប្រទេស​ជាតិ។ ប៉ុន្តែ សិទ្ធិ​ទាំង​នេះ​មិន​ត្រូវ​បំពាន​លើ​សិទ្ធិ​អ្នក​ដទៃ ឬ​ច្បាប់​នោះ​ឡើយ។

ពលរដ្ឋ​ខេត្ត​ព្រៃវែង ម្នាក់​ដែល​និយាយ​ក្នុង​លក្ខខណ្ឌ​មិន​បញ្ចេញ​ឈ្មោះ បាន​ប្រាប់​វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី ថា សុខមាលភាព និង​ភាព​សុខសាន្ដ​របស់​ពលរដ្ឋ​អាច​ល្អ​ទៅ​បាន លុះត្រា​ពលរដ្ឋ​ទាំង​នោះ​មាន​មេ​ដឹកនាំ​ល្អ។

លោក​បន្ត​ថា ដើម្បី​ចាត់​ទុក​ថា​ប្រទេស​នោះ​មាន​មេ​ដឹកនាំ​ល្អ​ទៅ​បាន លុះត្រា​តែ​មនុស្ស​ម្នាក់ៗ​មាន​សិទ្ធិ​បញ្ចេញ​មតិ​ដោយ​គ្មាន​ការ​ភិតភ័យ។

អ្នក​ស្រាវជ្រាវ​នៅ​តាម​បណ្ដា​ប្រទេស​លោក​ខាង​លិច បាន​រក​ឃើញ​ថា ពលរដ្ឋ​មាន​អំណាច និង​តួនាទី​ប្រាំ​យ៉ាង។ ទី​មួយ ពលរដ្ឋ​ត្រូវ​ហៅ​ខ្លួន​ឯង​ថា​ជា​រដ្ឋាភិបាល។ ទី​ពីរ ពលរដ្ឋ​ត្រូវ​និយាយ​ថា ខ្ញុំ​ជា​អ្នក​ជ្រើស​រើស​សភា​ឲ្យ​ក្លាយ​ទៅ​ជា​អ្នក​បម្រើ​ដ៏​ស្មោះត្រង់​របស់​ខ្ញុំ។ ទី​បី ពលរដ្ឋ​ត្រូវ​តាម​ដាន​ជាប់​ជានិច្ច​នូវ​សកម្មភាព​របស់​រដ្ឋាភិបាល។ ទី​បួន ពលរដ្ឋ​ត្រូវ​អាន និង​យល់​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ​ដែល​ជា​ច្បាប់​កំពូល​របស់​ប្រទេស​ខ្លួន​ឯង​ឲ្យ​បាន​ច្បាស់។ ទី​ប្រាំ ពលរដ្ឋ​ត្រូវ​និយាយ​ថា ខ្ញុំ​ត្រូវ​តែ​ទៅ​បោះឆ្នោត ដើម្បី​ចូលរួម​ចំណែក​ជ្រើស​រើស​អ្នក​ដឹកនាំ​ល្អ ដើម្បី​នាំ​ប្រជាជាតិ​ទៅ​រក​ភាព​រុងរឿង។ ពលរដ្ឋ​ដែល​មាន​ការ​យល់​ដឹង​អំពី​កិច្ចការ​នយោបាយ​ក្នុង​សង្គម​រស់នៅ​របស់​ខ្លួន គឺ​ជា​កម្លាំង​ចលករ​ដ៏​សំខាន់​ចាំបាច់​មួយ ក្នុង​ការ​ចូលរួម​អោយ​មាន​ការ​ផ្លាស់​ប្ដូរ។

សម្ពាធ​របស់​មហាជន​អាច​បង្ខំ​អោយ​អ្នក​នយោបាយ​ធ្វើ​តាម​បំណង​ប្រាថ្នា​របស់​ពលរដ្ឋ។ លោក​ប្រធានាធិបតី​សហរដ្ឋ​អាមេរិក បារ៉ាក់ អូបាម៉ា (Barack Obama) មាន​ប្រសាសន៍​ប្រាប់​ទៅ​ពលរដ្ឋ​អាមេរិកកាំង ថា «កិច្ចការ​នយោបាយ មិន​មែន​សម្រាប់​តែ​អ្នក​នយោបាយ​ទេ»។

ជាមួយ​គ្នា​នេះ​ដែរ លោក គុជ ចាន់លី ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​អាមេរិកាំង ពី​រដ្ឋ​ម៉ារីឡែន (Maryland) សហរដ្ឋ​អាមេរិក ដែល​ជា​អ្នក​តាម​ដាន​នយោបាយ​កម្ពុជា យ៉ាង​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់ មាន​ប្រសាសន៍​ថា មូលដ្ឋាន​គ្រឹះ​នៃ​របប​ដែល​យក​ប្រជារាស្ត្រ​ជា​ធំ​មាន​បី​ធំៗ។

ទី​មួយ គឺ​មេ​ដឹកនាំ​ត្រូវ​បើក​ចំហ​ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​យល់​ដឹង​ឲ្យ​បាន​ទូលំទូលាយ​អំពី​បញ្ហា និង​កិច្ចការ​សង្គម។ ទី​ពីរ គឺ​ការ​ធានា​ឲ្យ​បាន​នូវ​សិទ្ធិ​រស់​រាន​មាន​ជីវិត និង​សេដ្ឋកិច្ច​សង្គម។ ទី​បី រដ្ឋាភិបាល​ត្រូវ​ធានា​ឲ្យ​បាន​នូវ​ការ​គោរព​សិទ្ធិ​មនុស្ស និង​យុត្តិធម៌​សង្គម។

ចំណែក​លោក អៀង វុទ្ធី ប្រធាន​អង្គការ​សមធម៌​កម្ពុជា វិញ បញ្ជាក់​ថា ប្រសិន​បើ​ពលរដ្ឋ​ជ្រើស​រើស​មេ​ដឹកនាំ​ខុស ពួក​គេ​ត្រូវ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ចំពោះ​ជោគ​វាសនា​អនាគត​គ្រួសារ និង​ប្រទេស​ជាតិ​របស់​ខ្លួន។

ទស្សនវិទូ​ទាំង​ឡាយ​លើក​ឡើង​ថា គ្រួសារ​ជា​សង្គម​តូច រីឯ​ប្រទេស​ជាតិ គឺ​ជា​សង្គម​ធំ។ ដូច្នេះ ដើម្បី​ឲ្យ​សង្គម​ធំ​រីក​ចម្រើន​ជឿន​លឿន​ទៅ​បាន លុះត្រា​តែ​សង្គម​គ្រួសារ​តូច​មាន​ការ​រីក​ចម្រើន​មុន​សិន។

ក្រុម​អ្នក​វិភាគ​ខ្លះ​និយាយ​ថា ដើម្បី​ឲ្យ​សង្គម​មាន​វឌ្ឍនភាព​ទៅ​មុខ​ប្រកប​ដោយ​សន្តិភាព​ទៅ​តាម​ឆន្ទៈ​របស់​ពលរដ្ឋ​បាន លុះត្រា​ណា​គ្មាន​ការ​បំភិតបំភ័យ​ផ្នែក​នយោបាយ គ្មាន​ការ​គំរាម​កាប់​សម្លាប់ ឬ​គ្មាន​ការ​ធ្វើ​ទុក្ខបុកម្នេញ​អ្នក​ដែល​មាន​និន្នាការ​ខុស​គ្នា​នោះ​ឡើយ។

ម្យ៉ាង​ទៀត ប្រព័ន្ធ​តុលាការ​ត្រូវ​តែ​ស្ថិត​នៅ​ឯករាជ្យ ដែល​គ្មាន​ការ​ជ្រៀតជ្រែក​ពី​រដ្ឋាភិបាល ឬ​អ្នក​មាន​អំណាច ដើម្បី​ធានា​ឲ្យ​បាន​ច្បាស់​ថា សិទ្ធិ​របស់​ជន​គ្រប់​រូប​ត្រូវ​បាន​ធានា និង​ការពារ​ដោយ​ច្បាប់។ ហើយ​ក្នុង​សង្គម​ប្រជាធិបតេយ្យ ពលរដ្ឋ​មាន​តួនាទី​ទាមទារ​អោយ​រដ្ឋាភិបាល​គោរព​រដ្ឋធម្មនុញ្ញ៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។