ពលករខ្មែរដែលឆ្លងដែនទៅធ្វើការនៅប្រទេសថៃ ខុសច្បាប់ជាច្រើនម៉ឺននាក់ ក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានថ្ងៃនេះ ត្រូវអាជ្ញាធរគ្រប់គ្រងដោយរបបយោធាថៃ សម្រុកចាប់បញ្ជូនមកកម្ពុជា យ៉ាងគំហុក។ ក្នុងការវិលត្រឡប់មកនេះ មានពលករខ្មែរប្រមាណ ៨នាក់ហើយដែលបានស្លាប់ដោយគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ ក្នុងពេលធ្វើដំណើរវិលមកផ្ទះវិញ។ ក្នុងចំណោមអ្នកស្លាប់នោះ មានពលការិនីនៅខេត្តព្រៃវែង ម្នាក់ បានបញ្ជូនសាកសពទៅដល់ស្រុកកំណើតហើយ។
ជាបន្តទៅនេះ វិទ្យុអាស៊ីសេរី សូមលើកយកជីវប្រវត្តិសង្ខេបរបស់ពលការិនី អេង សុខគា ដែលស្លាប់ក្នុងទឹកដីថៃ ដូចតទៅ។
កញ្ញា អេង សុខគា ស្លាប់ក្នុងវ័យ ២២ឆ្នាំ មានស្រុកកំណើតនៅភូមិបាព្រៃ ឃុំព្រៃចង្ក្រាន ស្រុកស៊ីធរកណ្ដាល ខេត្តព្រៃវែង។ កញ្ញា សុខគា ជាកូនច្បងក្នុងចំណោមបងប្អូន ៣នាក់ កើតក្នុងត្រកូលកសិករក្រីក្រនៅទីជនបទដាច់ស្រយាល។ កញ្ញាមិនបានរៀនសូត្រចេះដឹងជ្រៅជ្រះដូចគេឯងនោះទេ គឺសិក្សារៀនសូត្របានត្រឹមថ្នាក់ទី៤ ល្មមចេះអាន និងចេះសរសេរបានបន្តិចបន្តួច។ ដោយសារជីវភាពក្រីក្រ កញ្ញាក៏សម្រេចចិត្តបញ្ចប់ការសិក្សាទាំងវ័យជាង ១០ឆ្នាំប្លាយប៉ុណ្ណោះ។
ក្រោយពីបញ្ចប់ការសិក្សា កញ្ញា សុខគា ដើរស៊ីឈ្នួលត្បាញហូលតាមផ្ទះអ្នកភូមិក្បែរខាង ដើម្បីរកប្រាក់ចំណូលជួយផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ ដោះស្រាយជីវភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។ ប៉ុន្តែរបរស៊ីឈ្នួលត្បាញហូលរបស់កញ្ញា មិនអាចគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ដោះទាល់ក្នុងបន្ទុកគ្រួសារទេ ក៏សម្រេចចិត្តចាកចេញពីផ្ទះទៅស្វែងរកការងារនៅរាជធានីភ្នំពេញ។
នៅឆ្នាំ២០១២ កញ្ញា សុខគា បានរស់នៅមួយរយៈនៅរាជធានីភ្នំពេញធ្វើជាកម្មករប៉ះអាវ បានប្រាក់ឈ្នួលប្រមាណជាង ១០ម៉ឺនក្នុងមួយខែ ទុកសម្រាប់ចាយវាយខ្លួនឯងផង និងផ្ញើទៅឲ្យឪពុកម្ដាយនៅឯស្រុកកំណើតផង។ ដោយប្រាក់ខែបន្តិចបន្តួចមិនគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ដោះស្រាយជីវភាពគ្រួសារ សុខគា ក៏សុំឪពុកម្ដាយទៅធ្វើការនៅប្រទេសថៃ ជាមួយប្អូនប្រុសបង្កើតដោយខុសច្បាប់ ក្រែងលោបានប្រាក់កាក់កបជាងនៅរាជធានីភ្នំពេញ។
ពេលនៅប្រទេសថៃ នោះ កញ្ញា សុខគា និងប្អូនប្រុសធ្វើការងារជាកម្មករសំណង់នៅទីក្រុងបាងកក បានប្រាក់ឈ្នួលមួយថ្ងៃប្រមាណជាង ១៥០បាត ឬប្រមាណជិត ២ម៉ឺនរៀលក្នុងម្នាក់។ អ្នកទាំង២ធ្វើការនៅទីក្រុងបាងកក ជាងមួយឆ្នាំ គឺនៅដើមឆ្នាំ២០១៤ បានត្រឡប់មកលេងស្រុកកំណើតពេលបុណ្យចូលឆ្នាំប្រពៃណីខ្មែរ។ ពេលចូលឆ្នាំរួច អ្នកទាំង២បានត្រឡប់ទៅធ្វើការនៅប្រទេសថៃ ម្ដងទៀត។ តែការទៅប្រទេសថៃ លើកនេះ អ្នកទាំង២មិនបានធ្វើជាកម្មករសំណង់ទៀតទេ។ ពីរនាក់បងប្អូនទៅធ្វើការជាកម្មកររោងចក្រសាច់មាន់នៅទីក្រុងបាងកក។ នៅទីនោះ អ្នកទាំងពីរនាក់បានប្រាក់ឈ្នួលមួយខែប្រមាណ ៨ពាន់បាត ឬប្រមាណជាង ២៥០ដុល្លារអាមេរិកក្នុងម្នាក់។
កញ្ញា សុខគា និងប្អូនប្រុសធ្វើការនៅទីនោះរហូតមកទល់ដើមខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៤។ ពេលនោះ អាជ្ញាធរថៃ បានប្រកាសឲ្យពលករខ្មែរដែលធ្វើការខុសច្បាប់ ឲ្យវិលត្រឡប់មកកម្ពុជា វិញ។ ក្រោយមក នៅថ្ងៃទី១៥ មិថុនា អ្នកទាំង២បានវិលត្រឡប់មកកម្ពុជា វិញតាមរថយន្តឈ្នួលរបស់មេខ្យល់ជនជាតិថៃ ពីទីក្រុងបាងកក មកជាយដែនប្រទេសកម្ពុជា តាមច្រកអន្តរជាតិក្រុងប៉ោយប៉ែត ខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ក្នុងតម្លៃម្នាក់ ២.៥០០បាត។
យុវជន អេង ចាន់ទៀង ប្អូនប្រុសរបស់ជនរងគ្រោះ ថ្លែងក្នុងទឹកមុខស្រពោនថា រថយន្តដែលធ្វើដំណើរនោះមានអ្នកដំណើរជាពលករខ្មែរចំនួន ២៩នាក់។ មេខ្យល់ជនជាតិថៃ ដាក់ប្រជ្រៀតគ្នាយ៉ាងណែន ដោយចេញពីទីក្រុងបាងកក នៅពេលយប់។ យុវជន ចាន់ទៀង បន្តថា ពេលរថយន្តចេញដំណើរពីក្រុងបាងកក ប្រមាណជា ២ម៉ោង គឺប្រមាណជាម៉ោង ១០យប់ ស្រាប់តែកង់រថយន្តបែក បណ្ដាលឲ្យគ្រោះថ្នាក់ក្នុងពេលធ្វើដំណើរនោះតែម្ដង៖ «ឡានហ្នឹងមុននឹងក្រឡាប់វាលាន់លាន់សំឡេង វារង្គើខាងក្ដិតហ្នឹង លាន់ដូចកប៉ាល់ហោះអ៊ីចឹង។ ដល់លាន់ដូចកប៉ាល់ហោះ ខ្ញុំហ្នឹងឃើញថា ពូអើយតិចបែកកង់ឥឡូវហើយ លាន់ហ្នឹងនឹកក្នុងចិត្តថាអ៊ីចឹង បានប្រហែលបន្តិចបែកមែន ក៏ក្រឡាប់ទៅ។ ពេលដែលក្រឡាប់ហ្នឹង មនុស្សនៅក្នុងហ្នឹងម៉េចដែរ? ពេលក្រឡាប់មនុស្សនៅក្នុងហ្នឹងខ្ទាតចេញខាងក្រោយ ខ្ទាតចេញបន្តកន្ទុយគ្នា។ យើងមានបានសង្កេតមើលអ្នកដែលនៅក្នុងឡានយើងយ៉ាងម៉េចដែរ? ពេលហ្នឹងមិនបានសង្កេតដាំក្បាលចេញមកធ្លាក់ភ្លូចៗមក អ្នកនៅរស់ប្រហែលជាបន្តិចដែរហ្នឹងបង អ្នកត្រូវរបួសច្រើនបង! បាទ! អ្នកល្អប្រហែលជា ២នាក់បាក់ដៃបាក់ជើងបែកក្បាលបែកឆ្អឹងជំនីរ»។
យុវជន ចាន់ទៀង ថ្លែងបន្តថា គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នោះបានបែកពីបងស្រីរបស់ខ្លួន ដោយពុំដឹងថាស្លាប់ឬរស់នៅឡើយទេ។ ក្រោយមក មេខ្យល់ក៏ទាញឡើងឡានផ្សេង ហើយបន្តដំណើរទៅមុខទៀតរហូតមកដល់ជាយដែន។ លោកថា ពេលមកជាយដែននោះ បែកពីបងស្រីវង្វេងវង្វាន់រកគិតអ្វីពុំឃើញឡើយ។
«សំឡេង»
យុវជន អេង ចាន់ទៀង ធ្វើដំណើរអមសាកសពបងស្រីរបស់ខ្លួនតាមរថយន្តសង្គ្រោះបន្ទាន់របស់អាជ្ញាធរ ដឹកជញ្ជូនរហូតដល់ស្រុកកំណើត។
ម្ដាយ កញ្ញា សុខគា អ្នកស្រី ប៊ុន ភាជ ថ្លែងទាំងទឹកភ្នែកថា ពេលដែលដឹងថាកូនស្រីបានស្លាប់ភ្លាម សមាជិកគ្រួសារក្នុងផ្ទះបាត់បង់សតិអារម្មណ៍រកគិតអ្វីពុំឃើញទេ។ ម្យ៉ាងក្រុមគ្រួសារជាត្រកូលក្រីក្រ គ្មានដីស្រែសម្រាប់ធ្វើ រស់នៅពឹងផ្អែកលើរបរនេសាទ និងប្រាក់ឧបត្ថម្ភរបស់កូនស្រីសម្រាប់ដោះស្រាយជីវភាព តែពេលនេះកូនស្រីជាទីពឹងរបស់គ្រួសារ បានលាចាកពីឪពុកម្ដាយដោយគ្មានថ្ងៃវិលវិញឡើយ។
«សំឡេង»
អ្នកស្រីថ្លែងបន្តថា ទ្រព្យសម្បត្តិដែលនៅជាប់ខ្លួនរបស់កូនស្រីរួមមាន ខ្សែក ចិញ្ចៀន ទូរស័ព្ទដៃ និងប្រាក់បាត ជាដើម សរុបរួមប្រមាណជាង ១ពាន់ដុល្លារ បាត់អស់ពីខ្លួនសាកសពគ្មានសល់។ រហូតមកទល់ពេលនេះ ទើបតែមានអាជ្ញាធរស្រុកស៊ីធរកណ្ដាល ឧបត្ថម្ភជាថវិកាប្រមាណ ៤០ម៉ឺនរៀល និងអង្ករចំនួន ៥០គីឡូក្រាម និងអាជ្ញាធរនៅខេត្តបន្ទាយមានជ័យ ឧបត្ថម្ភ ១០ម៉ឺនរៀលប៉ុណ្ណោះ។ អ្នកស្រីបន្តថា ក្រុមគ្រួសារនៃសពពុំមានថវិកាសម្រាប់ធ្វើបុណ្យជូនដំណើរកូនទៅកាន់សុគតិភពនៅឡើយទេ។
«សំឡេង»
សាកសពជនរងគ្រោះត្រូវបញ្ជូនដល់ផ្ទះវេលាប្រមាណម៉ោង ១០ព្រឹកថ្ងៃទី១៦ មិថុនា។ នៅផ្ទះសាច់ញាតិនៃសព សង្កេតឃើញមានសាច់ញាតិអ្នកភូមិក្បែរខាងបន្តិចបន្តួច ដោយពុំមានអាជ្ញាធរណាចូលរួមទេ។ នៅរសៀលថ្ងៃដដែល សាច់ញាតិក្រុមគ្រួសារនៃសព បញ្ជូនសាកសពទៅបញ្ចុះដោយពុំបានរៀបចំធ្វើបុណ្យសពនៅឡើយទេ។ សាច់ញាតិនៃសពគ្រោងរៀបចំធ្វើបុណ្យគម្រប់ ៧ថ្ងៃ តាមប្រពៃណីព្រះពុទ្ធសាសនានៅផ្ទះសាច់ញាតិនៃសព នៅថ្ងៃទី១៩ ខែមិថុនា ឆ្នាំ២០១៤៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖
ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។