ប្រជាពលរដ្ឋនៅស្រុកប្រាសាទសំបូរ ខេត្តកំពង់ធំ រិះគន់មន្ត្រីជលផល ថាចុះបំពេញការងារបង្ក្រាបបទល្មើសនេសាទមិនបានត្រឹមត្រូវ មានការរើសអើង ដូចជាករណីបង្ក្រាបបានតែប្រជាពលរដ្ឋដែលមិនមានលុយកាក់បង់ឱ្យ ប៉ុន្តែចំពោះអ្នកមានលុយវិញ អាជ្ញាធរមិនបានបង្ក្រាបនោះទេ។ ចំណែកមន្ត្រីជលផលវិញបដិសេធថា ពួកគាត់អនុវត្តច្បាប់គ្មានការរើសអើងឡើយ ហើយក៏មិនបានពាក់ព័ន្ធរឿងលុយកាក់នោះដែរ។
ប្រជាពលរដ្ឋនៅឃុំសំបូរ ស្រុកប្រាសាទសំបូរ ខេត្តកំពង់ធំ ថ្លែងថា នៅក្នុងឃុំរបស់ពួកគាត់រស់នៅ បទល្មើសនេសាទស្បៃមុងក្រឡាញឹកកើតមាននៅតាមបឹង ស្ទឹង ឬមាត់ទឹកដែលហូរចេញពីស្ទឹងសែន រាល់ថ្ងៃ។ ចំណែកមន្ត្រីជំនាញ បានចេញបង្ក្រាប ប៉ុន្តែការបង្ក្រាបនោះ គឺគ្រាន់តែធ្វើឱ្យល្អមើលតែប៉ុណ្ណោះ។
ពលរដ្ឋម្នាក់ថ្លែងឲ្យដឹងក្នុងលក្ខខណ្ឌមិនឱ្យបញ្ចេញឈ្មោះថា ពេលខ្លះមន្ត្រីជលផលទាំងនោះប្រមូលស្បៃមុងយកទៅទុក ហើយនៅពេលម្ចាស់ស្បៃខុសច្បាប់ទាំងនោះយកលុយទៅលស់ គឺអាចយកវិញដដែល។ ចំណែកឯស្បៃមុងដែលដុតចោល គឺជាស្បៃមុងចាស់ៗ ឬជារបស់អ្នកដែលគ្មានលុយទៅលស់យកមកវិញតែប៉ុណ្ណោះ។
លោកបញ្ជាក់ទៀតថា ប្រសិនបើលបដាក់ត្រីរបស់ប្រជាពលរដ្ឋក្រីក្រ ដែលដាក់យកត្រីគ្រាន់ចិញ្ចឹមឆ្នាំងនោះ មន្ត្រីជំនាញបង្ក្រាបគ្មានសល់ទេ៖ «អាហ្នឹងប្រជាពលរដ្ឋគាត់មានការព្រួយបារម្ភ គ្រាន់តែថា រដ្ឋាភិបាលប្រាប់មកថាឱ្យមានការហាមឃាត់បទល្មើសដូចជាស្បៃមុងហ្នឹងឯង ទៅជាបិទបានធ្វើបាបបានតែគ្នាទន់ខ្សោយហ្នឹងឯងហើយ អ្នកដែលចេះរស់ចេះរកអ៊ីចឹង ចង់និយាយថា អ្នកចេះឱ្យលុយសមត្ថកិច្ចអ៊ីចឹងទៅ បង់ឱ្យគេៗនៅតែរកបាន»។
ប្រភពដដែលចង់ឱ្យមន្ត្រីជំនាញ បំពេញការងារឱ្យត្រឹមត្រូវ ជៀសវាងធ្វើបាបតែអ្នកក្រីក្រ អ្នកទន់ខ្សោយ រីឯអ្នកមានប្រាក់វិញ នៅតែប្រព្រឹត្តបទល្មើសនេសាទបានដោយគ្មានញញើតនឹងច្បាប់នោះ។
ឆ្លើយតបទៅនឹងការចោទប្រកាន់នេះ នាយរងសង្កាត់រដ្ឋបាលជលផលព្រៃគុក លោក លី វណ្ណអ៊ាន់ បានបដិសេធ ដោយលោកអះអាងថា មន្ត្រីជលផលមិនបានយកប្រាក់ និងមិនបានរើសអើងក្នុងការអនុវត្តច្បាប់នោះឡើយ៖ «បាទ! អត់ពិតទេបាទ ព្រោះអីប្រជាជនសព្វថ្ងៃវាពិបាកដែរ បើខ្ញុំបង្ក្រាប គឺបង្ក្រាបហើយ អត់មានថាអេហ! ប្លុកពីរ ប្លុកអីតូចតាចអី ទៅយកលុយពីគាត់អី អត់មានទេ។ ប៉ុន្តែមានប្រជាជនមួយចំនួនតូច គាត់ចេះតែស្រែក ចេះនិយាយដោយមិនមានការពិតណា៎!»។
លោកបន្តថា បទល្មើសនៅក្នុងសង្កាត់លោកគ្រប់គ្រង គឺមិនមែនជាលក្ខណៈទ្រង់ទ្រាយធំនោះទេ គឺមានការដាក់ស្បៃមុងជាលក្ខណៈតូចតាចតែប៉ុណ្ណោះ ពីព្រោះមិនមានទន្លេ ឬបឹងអ្វីធំដុំឡើយ។ លោកបញ្ជាក់ថា បទល្មើសអាចមានកើតឡើងខ្លះ ហើយអាជ្ញាធរក៏បានបង្ក្រាប និងកោះហៅម្ចាស់ឡូស្បៃមុងទាំងនោះមកធ្វើកិច្ចសន្យារួចហើយដែរ។
ស្រដៀងគ្នានេះ ប្រជាពលរដ្ឋនៅឃុំសំបូរ ស្រុកបាធាយ ខេត្តកំពង់ចាម វិញ ក៏មានបញ្ហាទាក់ទងនឹងបទល្មើសនេសាទដែលប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ស្បៃមុងដែរ។ ប្រជាពលរដ្ឋសុំមិនឱ្យបញ្ចេញឈ្មោះម្នាក់ ឱ្យដឹងថា នៅឃុំរបស់លោក ភាគច្រើននៃអ្នកប្រព្រឹត្តិទាំងនោះ គឺមកពីខេត្តកណ្ដាល ដើម្បីដាក់បានកូនត្រីតូចៗយកទៅលក់បន្តឱ្យអ្នកចិញ្ចឹមត្រីឆ្តោរ។ លោកបន្តថា ជារៀងរាល់ថ្ងៃ អ្នកដាក់ស្បៃមុងទាំងនោះអាចប្រមូលបានកូនត្រីពី ៥០០គីឡូ ទៅ ១តោន ទៅតាមថ្ងៃបានច្រើន ឬតិច ហើយសមត្ថកិច្ចវិញ គឺមិនបានចាប់អារម្មណ៍ចំពោះបញ្ហានេះទេ៖ «ដល់ពេលសមត្ថកិច្ចមានតួនាទី បែរជាអត់ធ្វើ ខ្ញុំក្នុងនាមជាប្រជាពលរដ្ឋនឹកឃើញថាតូចចិត្ត ម្យ៉ាងថាសមត្ថកិច្ចមកប្រៀបដូចជាបង្កើតសមត្ថកិច្ចមកឱ្យមករកស៊ីវិញ មិនមែនជាការបង្កើតសមត្ថកិច្ច ដើម្បីទប់ស្កាត់បទល្មើសអីផង»។
លោកព្រួយបារម្ភថា ធនធានមច្ឆជាតិកាន់តែខ្សត់ទៅៗមិនខានឡើយ ប្រសិនបើការបង្ក្រាបរបស់អាជ្ញាធរនៅតែមិនមានប្រសិទ្ធភាពទៀតនោះ។
អភិបាលស្រុកបាធាយ លោក ឡោ ចាន់លី មានប្រសាសន៍ថា អត្រាអ្នកប្រើប្រាស់ស្បៃមុងនេសាទខុសច្បាប់នៅឆ្នាំនេះ តិចជាងឆ្នាំកន្លងទៅ ពីព្រោះអ្នកចិញ្ចឹមត្រីឆ្តោរ គឺមិនសូវមានទៀតទេ។ លោកបន្តថា អាជ្ញាធរតែងចុះបង្ក្រាបជាញឹកញាប់ ហើយថែមទាំងបញ្ជូនជនល្មើសទាំងនោះទៅតុលាការទៀតផង ដើម្បីឱ្យពួកគាត់រាងចាល។ ក្រៅពីបង្ក្រាប អាជ្ញាធរក៏បានអប់រំដល់ប្រជាពលរដ្ឋឱ្យយល់ពីការនេសាទស្របច្បាប់ជាច្រើនលើកមកហើយ ប៉ុន្តែបទល្មើសនេសាទនៅមានកើតឡើងនោះ គឺដោយសារដែននេសាទមានទំហំធំ រីឯឧបករណ៍ស្បៃមុង គឺងាយស្រួលបង្កើតឡើងវិញ។ លោកយល់ថា ជាការប្រសើរ ប្រជាពលរដ្ឋទាំងអស់គប្បីចូលរួមថែរក្សាទិន្នផលត្រីទាំងអស់គ្នា ដោយនេសាទត្រូវប្រើឧបករណ៍ណាដែលច្បាប់អនុញ្ញាត ហើយការនេសាទខុសច្បាប់ គឺប្រៀបដូចជាកំពុងបំផ្លាញខ្លួនឯងអ៊ីចឹង៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖
ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។