តំណាងរាស្ត្រ​ចុះ​ត្រួត​ពិនិត្យ​បញ្ហា​​វៀតណាម​បាញ់​ថ្នាំ​ពុល​បំផ្លាញ​ដំណាំ​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​នៅ​ជាប់​ព្រំដែន

0:00 / 0:00

សមាជិក​រដ្ឋ​សភា និង​ព្រឹទ្ធ​សភា សកម្មជន និង​ពលរដ្ឋ​ប្រមាណ​ជិត ១០០​នាក់ នាំ​គ្នា​ចុះ​ពិនិត្យ​ភាព​ជាក់ស្ដែង​លើ​បញ្ហា​ដែល​ជនជាតិ​វៀតណាម និង​កងកម្លាំង​សមត្ថកិច្ច​វៀតណាម នាំ​គ្នា​មក​បាញ់​ថ្នាំ​ពុល​បំផ្លាញ​ផល​ដំណាំ​ប្រជា​កសិករ​ខ្មែរ​នៅ​ឃុំ​ជាំ ស្រុក​មេមត់ ខេត្ត​ត្បូងឃ្មុំ កាល​ពី​ពេល​ថ្មីៗ​នេះ។

អ្នក​តំណាងរាស្ត្រ​អះអាង​ថា ក្រោយ​ពេល​ពិនិត្យ​ភាព​ជាក់​ស្តែង​ហើយ ពួកគាត់​នឹង​អាច​បញ្ជូន​លិខិត​មួយ​ទៅ​នាយករដ្ឋមន្ត្រី​ដើម្បី​សុំ​ឲ្យ​ដោះស្រាយ​ពី​បញ្ហា​នេះ។

ការ​ចុះ​ទៅ​ពិនិត្យ​នេះ បន្ទាប់​ពី​មាន​ពាក្យ​បណ្ដឹង​របស់​ពលរដ្ឋ និង​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន​ប្ដឹង​ពី​ការ​បំផ្លាញ​ផល​ដំណាំ​របស់​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ពី​សំណាក់​កងកម្លាំង​ប្រដាប់​អាវុធ និង​ពលរដ្ឋ​វៀតណាម កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​១៩ ខែ​មេសា កន្លង​ទៅ។

អនុ​ប្រធាន​ទី​២​នៃ​គណៈកម្មការ​ទី​៩ គឺ​គណៈកម្មការ​សាធារណការ ដឹក​ជញ្ជូន ទូរគមនាគមន៍ ប្រៃសណីយ៍ ឧស្សាហកម្ម រ៉ែ ថាមពល ពាណិជ្ជកម្ម រៀបចំដែនដី នគរូបនីយកម្ម និង​សំណង់ នៃ​រដ្ឋសភា និង​ជា​អ្នក​តំណាងរាស្ត្រ​មណ្ឌល​ខេត្ត​កំពង់ចាម លោក ម៉ៅ មុនីវណ្ណ មាន​ប្រសាសន៍​ថា គោល​បំណង​ដែល​លោក​ដឹកនាំ​គណៈប្រតិភូ មាន​ទាំង​សមាជិក​រដ្ឋ​សភា ព្រឹទ្ធ​សភា ក្រុមប្រឹក្សា​ខេត្ត ស្រុក​ចុះ​ទៅ​កន្លែង​កើតហេតុ គឺ​ដើម្បី​ពិនិត្យ​ឱ្យ​ច្បាស់​ពី​ហេតុការណ៍​កើត​ឡើង។

លោក​បន្ត​ថា ក្រោយ​ពី​ចុះ​ពិនិត្យ​ជាក់ស្ដែង​បាន​លទ្ធផល​ច្បាស់​យ៉ាង​ណា​ហើយ​នោះ លោក​នឹង​សរសេរ​លិខិត​ជា​ផ្លូវ​ការ ដើម្បី​សុំ​ឲ្យ​ធ្វើការ​អន្តរាគមន៍៖ «បើ​បាន​ព័ត៌មាន​ជាក់ស្ដែង​នឹង​ភ្នែក​ហើយ ខ្ញុំ​នឹង​ធ្វើ​លិខិត​ស្នាម​ទៅ​នាយករដ្ឋមន្ត្រី​ឱ្យ​បកស្រាយ​បញ្ហា​នេះ និង​ជំរុញ​ការ​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​នេះ ព្រោះ​តំបន់​នេះ​ជា​តំបន់​មួយ​ដែល​បោះ​បង្គោល​ព្រំដែន​រួច​ហើយ»

លោក​ ម៉ៅ មុនីវណ្ណ បន្ថែម​ថា បញ្ហា​នេះ​ជា​បញ្ហា​របស់​រាស្ត្រ ដែល​តួនាទី​តំណាងរាស្ត្រ​ត្រូវ​ជួយ​ដោះស្រាយ ហើយ​ក៏​មិនមែន​ជា​រឿង​នយោបាយ​អ្វី​ដែរ ប៉ុន្តែ​ករណី​នេះ​ជា​រឿង​បូរណភាព​ដែនដី​របស់​កម្ពុជា ទាំង​មូល។

ទាក់ទង​នឹង​ករណី​នេះ កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២០ មេសា មេ​ឃុំ​ជាំ បាន​ផ្ញើ​របាយការណ៍​មួយ​ច្បាប់​មក​អាជ្ញាធរ​ស្រុក​មេមត់ ដោយ​រៀបរាប់​ពី​ហេតុការណ៍​ដែល​កងកម្លាំង​វៀតណាម ៨​នាក់ រួម​នឹង​ពលរដ្ឋ​វៀតណាម ៣​នាក់​ទៀត នាំ​គ្នា​យក​ឧបករណ៍ និង​ថ្នាំ​ពុល​មក​បាញ់​លើ​ដំណាំ​របស់​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ លើ​ទំហំ​ដី​ប្រហែល ១០​ហិកតារ កាល​ថ្ងៃ​ទី​១៩ មេសា នៅ​តំបន់​ជាំប្រាំល្វែង ចន្លោះ​បង្គោល​ព្រំដែន​លេខ ៩៤ និង ៩៥។ ក្នុង​លិខិត​បញ្ជាក់​ថា ​ដី​តំបន់​នោះ​គឺ​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​នាំ​គ្នា​បង្កបង្កើន​ផល​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​១៩៨០ រហូត​ដល់​ឆ្នាំ​២០០៦ ទើប​ខាង​អាជ្ញាធរ​វៀតណាម មក​ហាម​ឃាត់​ តែ​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​មិន​ចូល​ធ្វើ​ចំការ​លើ​ដី​តំបន់​នោះ ដោយ​សំអាង​ថា ជា​តំបន់​ស។ រហូត​ដល់​ឆ្នាំ​២០០៨ ទើប​មាន​ការ​បោះ​បង្គោល​ព្រំដែន​នៅ​ទី​នោះ​រួច ប៉ុន្តែ​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​នៅតែ​មិន​អាច​ធ្វើ​អ្វី​បាន។ ដោយ​មិន​មាន​ដី​សម្រាប់​ធ្វើ​ស្រែ​ចម្ការ និង​ម្យ៉ាង​ឃើញ​ពលរដ្ឋ​វៀតណាម អាច​ចូល​ធ្វើ​បាន ទើប​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​នាំ​គ្នា​ចូល​ធ្វើ​វិញ។

ក្រោយ​កើត​ហេតុ​ភ្លាម អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​ត្បូងឃ្មុំ ​បាន​ចុះ​ទៅ​ពិនិត្យ​ដល់​ទីតាំង​នោះ​ដែរ ហើយ​ពួកគាត់​ពន្យល់​ប្រាប់​ពលរដ្ឋ​ទាំង​សង​ខាង​ឱ្យ​រក្សា​ភាព​ស្ងប់ស្ងាត់ រង់ចាំ​អាជ្ញាធរ​ថ្នាក់​ជាតិ​ដោះ​ស្រាយ។

ស្នងការ​នគរបាល​ខេត្ត​ត្បូងឃ្មុំ លោក ម៉ៅ ពៅ ដែល​បាន​ចុះ​ទៅដល់​ទីតាំង​ជម្លោះ ​​មាន​ប្រសាសន៍​ថា ដី​តំបន់​នោះ គឺ​មាន​ប្រហែលជា ១០​ហិកតារ ប៉ុន្តែ​ផល​ដំណាំ​ដែល​កម្លាំង និង​ពលរដ្ឋ​វៀតណាម បាញ់​ថ្នាំ គឺ​ប្រមាណ ២ ឬ ៣​ហិកតារ។

លោក​បន្ត​ថា តំបន់​មាន​បញ្ហា គឺ​អាជ្ញាធរ​តែង​ហាមឃាត់​ពលរដ្ឋ​ទាំង​ពីរ​ ទាំង​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ និង​វៀតណាម មិន​ឱ្យ​ចូល​ធ្វើ​ស្រែ​ចម្ការ​ទេ រង់ចាំ​ការ​ដោះស្រាយ​ជា​មុន​សិន ហើយ​ដី​ដែល​មាន​បញ្ហា គឺ​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ​ទើប​តែ​ចូល​ធ្វើ​ចម្ការ​ក្នុង​ឆ្នាំ​នេះ៖ «ដើម្បី​ផល​ប្រយោជន៍​ប្រជាជាតិ​ទាំង​មូល និង​ដើម្បី​ប្រជាពលរដ្ឋ​របស់​យើង គឺ​ថា​វាគ្មិន​ណា​ក៏ដោយ គណបក្ស​នយោបាយ​ណា​ក៏ដោយ គឺ​ត្រូវ​និយាយ​លើ​ទិដ្ឋភាព​ជាក់ស្ដែង កុំ​បម្លែង និង​កេង​ចំណេញ​រឿង​នយោបាយ»

យ៉ាង​នេះ​ក្ដី​ខាង​លោក​បាន​បញ្ជូន​របាយការណ៍​នេះ​ទៅ​អាជ្ញាធរ​ថ្នាក់​ជាតិ​ភ្លាមៗ​ដែរ ដើម្បី​ពន្លឿន​ការ​ដោះស្រាយ ហើយ​លោក​សង្ឃឹម​ថា ការ​ដោះស្រាយ​នឹង​មាន​ក្នុង​ពេល​ឆាប់ៗ។ ស្រប​ពេល​ដំណោះ​ស្រាយ​មិន​ទាន់​មាន លោក​សូម​ឱ្យ​ពលរដ្ឋ​រក្សា​ភាព​អត់ធ្មត់ និង​យោគយល់​ដល់​អាជ្ញាធរ​ ជៀសវាង​ធ្វើ​ឲ្យ​មាន​បញ្ហា​ណា​មួយ​កើត​ឡើង។

ទាក់ទង​បញ្ហានេះ​មន្ត្រី​សម្របសម្រួល​សមាគម​ការពារ​សិទ្ធិមនុស្ស​អាដហុក (ADHOC) ខេត្ត​ត្បូងឃ្មុំ លោក នាង សុវ៉ាត ធ្លាប់​មាន​ប្រសាសន៍​ថា លោក​បារម្ភ​ខ្លាច​ក្រែង​តែ​មាន​ជម្លោះ​ជាតិ​សាសន៍​កើត​ឡើង ប្រសិន​បើ​ខាង​ភាគី​វៀតណាម ចេះ​តែ​បំពាន​លើ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ខ្មែរ ម្យ៉ាង​ទៀត ប្រសិន​បើ​បញ្ហា​ព្រំដែន​នៅ​តែ​មិន​អាច​ដោះស្រាយ​ឱ្យ​បាន​ឆាប់ៗ និង​ច្បាស់លាស់​ទេ​នោះ៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖

ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។