ក្នុងពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីនៅឆ្នាំនេះភាពភ័យខ្លាចឆ្លងជំងឺកូវីដ-១៩ និងកង្វល់ខ្លាចខ្វះខាតស្បៀងអាហារហូបចុក កំពុងញាំញីអារម្មណ៍ពលរដ្ឋជាប់មិនដាច់ នៅពេលពលរដ្ឋកាន់តែច្រើនបានឆ្លងជំងឺរាតត្បាតសកលនេះ រីឯទំនិញនៅតាមទីផ្សារក៏ឡើងថ្លៃខ្លាំង។
អាជីវករម្នាក់នៅខណ្ឌដង្កោលោកស្រី ហេង ហួរ ប្រាប់អាស៊ីសេរីថា គ្រួសារលោកស្រីពុំមានអារម្មណ៍គិតគូរពីពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំចូលខែអ្វីទេនៅឆ្នាំនេះ ព្រោះអាជីកម្មផ្សារដែករបស់គ្រួសារលោកស្រីស្ទើតែគ្មានចំណូល ចំណែកទំនិញសព្វសារពើរក៏ឡើងថ្លៃ។ បន្ថែមពីនេះលោកស្រីថា បំណុលធនាគារកំពុងរួមរិតផ្លូវចិត្តលោកស្រីអោយដេកមិនលក់ បក់ក៏មិនរហើយ៖ «និយាយរួមទៅរាល់ថ្ងៃហ្នឹងខ្ញុំគិតច្រើនពេក ដេកអត់លក់ទេបង មួយយប់ទល់ភ្លឺ ដូចវាមិនដឹងគិតម៉េចចេញទេ ដូចពិបាកសព្វគ្រប់ បើនិយាយទៅខ្ញុំ។ ប៉ុន្មានថ្ងៃទៀតហ្នឹងវាត្រូវចូលដល់ខែភ្លៀង ហើយចឹងខ្ញុំត្រូវរងសម្ពាធធានាគារផង ថ្លៃប្រាក់ខែជាងផង ហើយផ្ទះខ្ញុំហ្នឹងវាអត់មានប្រព័ន្ធលូផង ភ្លៀងម្ដងៗលិចទៀត»។
ក្នុងពេលចូលឆ្នាំថ្មីមកដល់ម្ដងៗពលរដ្ឋខ្មែរទូទៅតែងត្រៀមប្រាក់កាសសម្រាប់ចំណាយទិញសម្លៀកបំពាក់ថ្មី គ្រឿងអលង្កា ម្ហូបចំណី សម្រាប់ខ្លួនឯងផង នងសម្រាប់ជូនដល់ឱពុកម្ដាយ សាច់ញាតិ និងអ្នកជាទីស្រឡាញ់។ ជាមួយគ្នានេះក៏ត្រៀមចំណាយសម្រាប់គ្រឿងសក្ការៈបូជា និងធ្វើបុណ្យតាមបែបសាសនានៅតាមវត្តអារាមនានា ការដើរកម្សាន្ត និងធ្វើអាហារឆ្ងាញ់ៗហូបចុកជុំគ្នាថែមទៀត៖ «ចម្រៀងឆ្នាំថ្មីរៀបចំខ្លួនប្រាណ សម្លៀកបំពាក់ថ្មី»។
ប៉ុន្តែខុសប្លែកពីអត្ថន័យនៃចម្រៀងនេះ កម្មការិនីនៅរោងចក្រ ឌីន ហាន(DINHAN)) លោកស្រី ស៊ុន ស្រីពៅ ដែលកំពុងជាប់ធ្វើចត្តាឡីស័ក ប្រាប់អាស៊ីសេរីថា គ្មានទេសម្លៀកបំពាក់ថ្មី ការជួបជុំ និងចំណីអាហារឆ្ងាញ់ៗ សម្រាប់រូបនាង និងគ្រួសារ គឺបានត្រឹមតែហូបមួយចម្អែតក្រពះប៉ុណ្ណោះ៖ «មានតែអង្ករ និងត្រីខ ទិញទុកយូរហើយ មានពីរ ទៅបីកំប៉ុង។ បើអង្ករហ្នឹងអាចហូបគ្រាន់ តែខ្វះម្ហូប។ ញ៉ាំអោយតែឆ្អែតៗហ្នឹង។ បើផ្ទះជួលគេផ្សេងឮថាគេបានរដ្ឋជួយលុយ៣០ម៉ឺនរៀល អង្ករ ត្រីខអីញ្ចឹង តែខាងខ្ញុំអត់ទាន់បាន»។
ស្រីពៅរម្លឹកថា ក្នុងពិធីបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីម្ដងៗ នាងតែងប្រមែប្រមូលប្រាក់សន្សំបានពី១០០ ទៅ ៣០០ ដុល្លារដែរ ដើម្បីចូលរួមអបអរឆ្នាំថ្មី ជួបជុំគ្រួសារនៅស្រុកកំណើតក្នុងខេត្តស្វាយរៀង៖ «យកទៅជូនម៉ែ ជូនឳ យាយតា ចាយ ទិញម្ហូបទិញអីចាយវាយប្រចាំថ្ងៃពេលទៅជួបជុំគ្នាចឹងទៅ។ រាល់ឆ្នាំទិញខោអាវថ្មី តែអត់មានអលង្កាថ្មីទេ តែឆ្នាំនេះអត់សោះតែម្ដង»។
ស្រីពៅមិនខុសពីកម្មករនៅរោងចក្រឌីនហានជាង ២ ពាន់នាក់ផ្សេងទៀត ដែលត្រូវជាប់ធ្វើចត្តាឡីស័កក្រោយមានកម្មករចំនួន ៥០នាក់ ត្រូវរកឃើញថាឆ្លងជំងឺកូវីដ-១៩ កាលពីថ្ងៃទី១០ ខែមេសា។
ចំណែកស្រ្តីមេផ្ទះដែលត្រូវទទួលខុសត្រូវរៀបចំម្ហូបអាហារ ផ្គត់ផ្គង់គ្រួសារ និងការជួបជុំសម្រាប់ឆ្នាំថ្មីវិញលោកស្រី បុប្ផា និយាយថា ម្យ៉ាងក្ដីបារម្ភរឿងកូវីដ-១៩ ម្យ៉ាងបញ្ហាជីវភាពចុះដុនដាប ឯទំនិញក៏ឡើងថ្លៃផងនោះ លោកស្រីក៏មិនខុសពីពលរដ្ឋភាគច្រើនទៀតដែរពុំមានលទ្ធភាពត្រៀមអាហារសម្រាប់ឆ្នាំថ្មីនេះឡើយ។ លោកស្រីថា រដ្ឋាភិបាលមានតួនាទីចាត់វិធានការដោះស្រាយបញ្ហាទំនិញឡើងថ្លៃនៅពេលនេះ៖ «ជួយធ្វើម៉េចរដ្ឋាភិបាលអ្នកគ្រប់គ្រងត្រូវជួយផ្ដល់ជាលុយម្ហូបអាហារ នំចំណីអោយគាត់ទៅ បើឃាត់គាត់មិនអោយចេញទៅណាបានផងហ្នឹង យើងមិនមែនធ្វើដូចនៅប្រទេសគេ !គេនៅផ្ទះគេបានលុយ នេះនៅផ្ទះមានបានលុយស្អីផង»។
តម្លៃទំនិញបានហក់ឡើងខ្ពស់ភ្លាមៗនៅក្រោយពេលអាជ្ញាធរចាប់ផ្តើមហាមឃាត់ការធ្វើដំណើរឆ្លងពីខេត្តមួយទៅខេត្តមួយទៀត និងបិទខ្ទប់តំបន់ខ្លះ ដែលមានការឆ្លងរាលដាលជំងឺកូវីដ-១៩។
តែទោះជាយ៉ាងណាមន្រ្តីនាំពាក្យរដ្ឋាភិបាលលោក ផៃ ស៊ីផាន បានបដិសេធការត្អូញត្អែរពីទំនិញឡើងថ្លៃរបស់ពលរដ្ឋ ដោយសម្អាងថារដ្ឋាភិបាលរកមិនឃើញថាមានទំនិញឡើងថ្លៃឡើយ៖ «ព្រោះអត់ទាន់ឃើញឡើងថ្លៃ ហើយតាមឱកាសនេះសូមសំណូមពរទៅដល់អ្នកលក់ យើងដឹងហើយតើប្រជាជាតិយើងកំពុងតែជួបបញ្ហា សូមអ្នកទាំងអស់គ្នាចួលរួមកុំបង្កើតបញ្ហាបន្ថែម។ អាជីវករហ្នឹងសូមកុំបង្កើតបញ្ហាច្របូកច្របល់ក្នុងសង្គម ហើយវិធានការនៅមានទៀតប្រសិនបើក្រុមណាធ្វើវិទ្ធំង្សនាសេដ្ឋកិច្ចនៅក្នុងស្ថានភាព ដែលយើងកំពុងតែពិបាកនេះ»។
យ៉ាងនេះក្ដីអ្នកជំនាញផ្នែកកសិកម្ម និងជាមន្រ្តីជាន់ខ្ពស់គណបក្សប្រជាធិបតេយ្យមូលដ្ឋានលោក បណ្ឌិត យ៉ង សាំងកុមារ មើលឃើញថា ពិតជាមានបញ្ហាទំនិញឡើងថ្លៃកើតមានមែន ប៉ុន្តែអាចបញ្ចប់ទៅវិញបានភ្លាមៗដែរ ប្រសិនបើរដ្ឋាភិបាលអាចចាត់វិធានការទាន់ពេលវេលាដែរ៖ «ទាក់ទងនឹងស្ថានភាពតាមការមើលឃើញវាអាចការឆ្លងអីហ្នឹងវា បើយើងគ្រប់គ្រងចង្កោមពីរ បី ដូចជានៅភ្នំពេញដូចជាផ្សារអូឫស្សី នៅរោងចក្រឌីនហាន ហ្នឹងចប់សព្វគ្រប់ វាអាចថយចុះវិញ។ ហើយសំខាន់មួយទៀតអោយអាជ្ញាធររដ្ឋាភិបាលចេះសម្រួលបើកចំហរទូលាយសម្រាប់ការដឹកជញ្ជូនទំនិញចេញចូលទីក្រុង ព្រោះវាសំខាន់ យើងមិនអាចទុកអោយទំនិញឡើងថ្លៃចឹងទេ ព្រោះប្រាក់ចំនូលកំពុងធ្លាក់ចុះហើយទំនិញឡើងថ្លៃ គឺបញ្ហាលើបញ្ហា»។
លោក យ៉ង សាំងកុមារ បន្តថា រដ្ឋាភិបាលក៏អាចបញ្ចេញស្បៀងក្នុងឃ្លាំងស្តុក ជាពិសេសអង្ករមកជួយពលរដ្ឋនៅក្នុងដំណាក់កាលនេះ៖ «វាទាក់ទងអាយុជីវិត ទាក់ទងនឹងជីវភាព ទាក់ទងនឹងស្បៀង ទាក់ទងនឹងអធិបតេយ្យភាព ពេលមានអាសន្នអីចឹង គឺយើងមិនធ្វើអោយប្រជាជនយើងចលាចល។ មួយទៀតគឺជួយដល់អ្នកផលិតស្បៀងហ្នឹង ដល់ពេលខែប្រមូលផល ខែច្រូតអីហ្នឹងគាត់(រដ្ឋ)ទិញស្រូវទិញអីទុកទៅវាជួយមិនអោយស្រូវធ្លាក់ថ្លៃផង ទី២នៅពេលអង្ករឡើងថ្លៃ ពេលខ្វះគឺគាត់ត្រូវបញ្ចេញដើម្បីជួយទប់កុំអោយវាឡើងថ្លៃ»។
ទាក់ទងនឹងរឿងនេះអ្នកនាំពាក្យក្រសួងពាណិជ្ជកម្ម ជាក្រសួងសាមីគ្រប់គ្រងក្រុមហ៊ុនគ្រីនត្រេត (Green Trade) ដែលជាឃ្លាំងស្បៀងបម្រុងរបស់ជាតិ លោក ស៊ាង ថៃ បញ្ជាក់ប្រាប់អាស៊ីសេរីតាមសារក្នុងបណ្ដាញសង្គមតេឡេក្រាមថា កម្ពុជាមានស្បៀងបម្រុងគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ជួយដល់ពលរដ្ឋ ហើយរដ្ឋាភិបាលក៏ធ្លាប់បញ្ចេញស្បៀងទាំងនោះជួយដល់ពលរដ្ឋហើយដែរ។ តែទោះជាយ៉ាងណាលោកមិនបានបញ្ជាក់ថា ស្បៀងទាំងនោះមានទំហំប៉ុណ្ណាអោយបានជាក់លាក់ឡើយ។
ចំពោះលោកយ៉ង សាំងកុមារ លោកមើលឃើញថា ដើម្បីអាចរក្សាសន្តិសុខស្បៀងបានរដ្ឋាភិបាលគួរតែមានស្បៀងស្តុកទុកពិសេសអង្ករប្រមាណ ១ សែនតោន ដែរ ហើយស្បៀងទាំងនោះគួរតែដល់ពេលបញ្ចេញមកចែកជូនពលរដ្ឋ ជាពិសេសអ្នកកំពុងជាប់ធ្វើចត្តាឡីស័ក ដែលកំពុងខ្វះខាតស្បៀង។
បើទោះជាយ៉ាងណា នាងខ្ញុំសុជីវី សូមបួងសួងដល់ទេវតាឆ្នាំថ្មីថែរក្សាលោកអ្នកនាង និងគ្រួសារអោយចាកផុតគ្រោះភ័យ មានសុខភាពល្អ និងសុភមង្គលកុំបីឃ្លៀងឃ្លាតឡើយ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។