សកម្មជន​បរិស្ថាន​បារម្ភ​ថា រដ្ឋាភិបាល​ពង្រីក​ផ្ទៃដី​ដែន​ជម្រក​សត្វព្រៃ​នឹង​កើត​មាន​ជម្លោះ​ជាមួយ​ពលរដ្ឋ

0:00 / 0:00

សកម្មជន​ការពារ​បរិស្ថាន និង​ប្រជា​សហគមន៍​បារម្ភ​ថា ការណ៍​ដែល​លោក ហ៊ុន សែន បាន​ស៊ីញេ​ចេញ​អនុក្រឹត្យ​ពង្រីក​តំបន់​ដែន​អភិរក្ស ជាច្រើន​ម៉ឺន​ហិកតារ​ទៀត​ក្នុង​ដែន​ជម្រក​សត្វព្រៃ​ចំនួន ៣ នឹង​បង្ក​បញ្ហា​ស្មុគស្មាញ ជំពាក់ជំពិន​ជាមួយ​ពលរដ្ឋ​ក្រីក្រ ក្នុង​រឿង​ជម្លោះដីធ្លី​ជាថ្មី​ទៀត។

ពួកគាត់​អះអាង ដែន​ជម្រក​សត្វ​បឹងពែរ ដែល​រដ្ឋាភិបាល​ពង្រីក បច្ចុប្បន្ន​សល់​តែ​ឈ្មោះ ព្រៃឈើ​បាត់បង់​ស្ទើរ​ទាំងស្រុង ជំនួស​មក​វិញ ដី​ចម្ការ​កម្មសិទ្ធិ​ឯកជន​របស់​អ្នក​មាន​អំណាច និង​គ្រប់គ្រង​ក្រុមហ៊ុន​ឯកជន។

សកម្មជន​ការពារ​បរិស្ថាន និង​ប្រជា​សហគមន៍ ចាត់ទុក​ការពង្រីក​ដែន​អភិរក្ស​ចំនួន​៣ របស់​រដ្ឋាភិបាល គឺ​គ្មាន​បាន​ផល​ចម្រើន​ក្នុង​ការ​ប៉ះប៉ូវ​ធនធានធម្មជាតិ​នោះ​ឡើយ តែ​ផ្ទុយទៅវិញ នឹង​ផ្ទុះ​ការ​តវ៉ា ពី​សំណាក់​ពលរដ្ឋ​មូលដ្ឋាន ដែល​គាត់​កំពុង​ធ្វើ​ចម្ការ នៅ​តំបន់​ដី​ដែល​រដ្ឋាភិបាល​គ្រោង​នឹង​ពង្រីក​នោះ។

ថ្មីៗ​នេះ រដ្ឋាភិបាល​សម្រេច​ពង្រីក​ទំហំ​ផ្ទៃដី ជាង​២​ម៉ឺន​ហិកតារ​ក្នុង​តំបន់​អភិរក្ស​នីមួយៗ រួម​មាន មាន​ជម្រក​សត្វព្រៃ ភ្នំ​សំកុស ជម្រក​សត្វព្រៃ គូលែន​-​ព្រហ្ម​ទេព និង​ដែនជម្រកសត្វព្រៃ​បឹងពែរ។

សកម្មជន​ការពារ​បរិស្ថាន លោក ខេម សុឃី សង្កេត​ឃើញ​ថា ពេល​នេះ​ដែន​ជម្រក​សត្វ​បឹងពែរ គឺ​គ្មាន​ទំហំ​ព្រៃឈើ ដែល​ត្រូវ​ពង្រីក​ផ្ទៃដី​អភិរក្ស​ទៀត​ទេ គឺ​មាន​តែ​ដីចម្ការ​របស់​ពលរដ្ឋ​ជាច្រើន​ពាន់​ហិកតារ។

លោក​ថា តំបន់​អភិរក្ស​ដែល​មាន​ស្រាប់ ក្រសួង​បរិស្ថាន​គ្មាន​សមត្ថភាព​ថែរក្សា​ឱ្យ​មាន​ប្រសិទ្ធភាព​នោះ​ទេ គឺ​បណ្តោយ​ឱ្យ​មាន​ការ​កាប់​ឈើ​ធំៗ​អស់ ហើយ​បន្ត​សម្រុក​កាប់​ទន្ទ្រានព្រៃ ដើម្បី​កសិកម្ម ជា​ទ្រព្យ​ឯកជន ភាគច្រើន​បង្ក​ឡើង​ដោយ​បុគ្គល​មាន​លុយ​មាន​អំណាច និង​ក្រុមហ៊ុន​ឯកជន។

លោក​បញ្ជាក់​ទៀត​ថា តំបន់​អភិរក្ស​នេះ មាន​ព្រៃឈើ​តិចតួច​ប៉ុណ្ណោះ ដោយ​ផ្ទៃដី​ភាគច្រើន បាន​ក្លាយជា​វាល​រហោឋាន និង​ដីចម្ការ​កម្មសិទ្ធិ​ឯកជន។

លោក ខេម សុឃី៖ «បើ​ព្រៃ​បឹងពែរ​វិញ វា​សឹងតែ​ថា បាត់បង់​ទៅ​ហើយ បាត់បង់​ទាំងស្រុង ព្រោះថា ដាច់​ដូច​ស្បែក​ខ្លា ដាច់​ជា​ក្រឡា​អស់ហើយ វា​មាន​ដីចម្ការ​ចន្ទី និង​ដីចម្ការ​ដំឡូង រួម​ទាំង​ពលរដ្ឋ និង​ក្រុមហ៊ុន វា​ជា​ដី​អាស្រ័យ​ផល​អស់​។ បើ​កាត់​ដី​ទាំងស្រុង ការ​រីក​រាលដាល​ទំនាស់​ដីធ្លី នឹង​កើតឡើង»​។

ដែនជម្រកសត្វព្រៃ​បឹងពែរ ត្រូវ​បាន​រដ្ឋាភិបាល​ពង្រីក​ផ្ទៃដី​អភិរក្ស​មាន​ទំហំ​ជាង ២​ម៉ឺន ៣ សែន​ហិកតារ​ទៀត (២៣.៣៨៣) សរុប​ទាំងអស់ ២ សែន ៦​ម៉ឺន ហិកតារ (២៦៥.៨៨៣) ឋិត​ក្នុង​ខេត្ត​សៀមរាប ព្រះវិហារ និង​កំពង់ធំ ដែល​កំណត់​ដោយ​ព្រះរាជក្រឹត្យ ឆ្នាំ​១៩៩៣។

សហគមន៍​ថា នៅ​រយៈពេល​ជាង ១០ ឆ្នាំ​កន្លង​ទៅ​នេះ ព្រៃ​ការពារ​មួយ​នេះ មាន​ក្រុមហ៊ុន​សម្បទាន​វិនិយោគ​ដី​ធ្វើ​កសិកម្ម និង​មាន​ឈ្មួញ​មាន​ឥទ្ធិពល​ខ្លះ កាប់​ឈើ​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​ទ្រង់ទ្រាយ​ធំ ក្នុង​នោះ​ក៏​មាន​ក្រុមហ៊ុន ទ្រី ភាព ចូល​កាប់​ឈើ​មាន​តម្លៃ ជា​បន្តបន្ទាប់។

ចំណែក​ដែន​ជម្រក​សត្វព្រៃ​សំកុស ឯណោះ​វិញ ! ប្រជា​សហគមន៍​សង្កេត​ឃើញ​ថា សកម្មភាព​កាប់​ទន្ទ្រាន​ព្រៃឈើ ដើម្បី​ធ្វើ​ចម្ការ​អស់​ជាច្រើន​ពាន់​ហិកតារ បន្ទាប់ពី​កាប់​ឈើ​មាន​តម្លៃ អស់​ស្ទើរ​ទាំងស្រុង។ សកម្មភាព​ទន្ទ្រានព្រៃ ឱ្យ​ក្លាយ​ជា​វាល​ធ្វើ​កសិកម្ម កំពុង​កើត​មាន​ក្នុង​ខេត្ត​ចំនួន​៣ នៅ​ជុំវិញ តំបន់​អភិរក្ស​នោះ។

ប្រជា​សហគមន៍​ការពារ​ព្រៃឈើ គឺ​លោក លី វ៉ាន់ សង្កេត​ឃើញ​ថា នៅ​រយៈពេល​ជិត ១០​ឆ្នាំ​ចុង​ក្រោយ​នេះ សកម្មភាព​កាប់​ឈើ​ធំៗ និង​ទន្ទ្រានព្រៃ ក្នុង​ដែន​អភិរក្ស​នេះ បន្ត​កើត​មាន​ខ្លាំង ធ្វើ​ឱ្យ​ប៉ះពាល់​ជម្រក​សត្វព្រៃ អាកាសធាតុ​ឡើង​កំដៅ និង​ថយ​ចុះ​ជីវចម្រុះ។

លោក​ថា រដ្ឋាភិបាល​គួរតែ​ពង្រឹង​ប្រសិទ្ធភាព​ការពារ​ព្រៃឈើ លុបបំបាត់​អំពើពុករលួយ អនុវត្ត​ច្បាប់​តឹងរ៉ឹង និង​បញ្ឈប់​ការ​រឹតត្បិត​អ្នកការពារ​ព្រៃឈើ ប្រសើរ​ជាង​ពង្រីក​តំបន់​អភិរក្ស អាច​នឹង​ប៉ះទង្គិច ជាមួយ​ពលរដ្ឋ​រាប់​រយ​គ្រួសារ​នៅ​ជុំវិញ​តំបន់​ការពារ។

លោក លី វ៉ាន់៖ «ឈើ​កាប់​ជា​គំហុក នៅ​តំបន់​ហ្នឹង​កាប់​ច្រើនណាស់ កាប់​ឈើ និង​ទន្ទ្រាន​យក​ដី ឈើ​សឹង​គ្រប់​ប្រភេទ នៅ​ខ្ពង់រាប ខ្លុង ផ្ចឹក រាំង និង​គគីរ​។ អស់​ឈើ​កម្តៅ​កើន​ខ្លាំង នៅ​តំបន់​នោះ សំបូរ​សត្វ មាន​គ្រប់​ប្រភេទ»។

រដ្ឋាភិបាល​បាន​ពង្រីក​ផ្ទៃដី ដែនជម្រកសត្វព្រៃ​ភ្នំ​សំកុស​ទំហំ​ជិត ៣​ម៉ឺន​ហិកតារ​ទៀត (២៨.៦៣៤ ) សរុប​ជាង ៣ សែន ៦ ម៉ឺន​ហិកតារ ស្ថិត​ក្នុង​ភូមិ​ខេត្ត​ពោធិ៍សាត់ ខេត្ត​បាត់ដំបង និង​ខេត្ត​កោះកុង។ តំបន់​ការពារធម្មជាតិ​មួយ​នេះ មាន​ប្រជុំភ្នំ​ខ្ពស់​រាប​ចំនួន​៣ គឺ ភ្នំ​សំកុស ភ្នំ​ខ្មោច និង ភ្នំ​ទំព័រ លាតសន្ធឹង​ជាប់​ព្រំដែន​ប្រទេស​ថៃ ដែល​ជា​ជម្រក​ដ៏​សំខាន់​សម្រាប់​សត្វ​បក្សី និង​សត្វព្រៃ​ជាច្រើន​ប្រភេទ។

ចំណែក​ដែន​ជម្រក​សត្វព្រៃ​គូលែន​-​ព្រហ្ម​ទេព ត្រូវ​រដ្ឋាភិបាល​សម្រេច​ពង្រីក​បន្ថែម​ទំហំ​ផ្ទៃដី​ជាង ២ ម៉ឺន ៦ សែន​ហិកតារ (២៦.៣៩៧) សរុប​ជាង ៤ សែន ២ ម៉ឺន​ហិកតារ (៤២៨៩៧១) ស្ថិត​ក្នុង ខេត្ត​សៀមរាប ខេត្ត​ព្រះវិហារ និង​ខេត្ត​ឧត្តរមានជ័យ។

អនុក្រឹត្យ​ដែល​ចុះ​ហត្ថលេខា​ដោយ​លោកនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន សរសេរ​ថា មូលហេតុ​ដែល​រដ្ឋាភិបាល​ពង្រីក​ផ្ទៃដី​អភិរក្ស ក្នុង​បំណង​ការពារ​សោភ័ណភាព​ធម្មជាតិ ប្រព័ន្ធ​អេកូឡូស៊ី និង​ជីវចម្រុះ ជាពិសេស​ជំរុញ​ការ​អភិវឌ្ឍ​សេដ្ឋកិច្ច សហគមន៍​មូលដ្ឋាន លើកកម្ពស់​ការអប់រំ និង​ការ​សិក្សា​ស្រាវជ្រាវ ក្នុង​តំបន់​នោះ។

ប្រជា​សហគមន៍​សង្កេត​ឃើញ​ថា ដើមឈើ​ធំៗ ក្នុង​តំបន់​ដែនជម្រកសត្វព្រៃ​គូលែន​ព្រហ្ម​ទេព បាន​បាត់បង់​អស់ទាំង​ស្រុង បច្ចុប្បន្ន​នៅ​សល់​តែ​ព្រៃ​រេចរឹល និង​ដីចម្ការ​កម្មសិទ្ធិឯកជន​ជាច្រើន​ម៉ឺន​ហិកតារ ហើយ​ផ្នែក​ខ្លះទៀត គ្រប់គ្រង​ដោយ​ក្រុម​អ្នកមាន​លុយ​មានអំណាច​។ រីឯ​សកម្មភាព​កាប់​ទន្ទ្រានព្រៃ​រាន​យក​ដី បន្ត​កើត​មាន​ច្រើន ដោយ​គ្មាន​ការ​ទប់ស្កាត់​ឱ្យ​ច្បាស់លាស់​នោះ​ទេ ជាច្រើន​ឆ្នាំ​កន្លង​ទៅ​នេះ។

សកម្មជន​ការពារ​ព្រៃឈើ លោក ខេម សុឃី អះអាង​ថា ពេលនេះ​លោក​នៅ​មិនទាន់​ឃើញ​មន្ត្រី​បរិស្ថាន និង​អាជ្ញាធរ​កំណត់​បង្គោលព្រំ​ដី អភិរក្ស ដែល​អាជ្ញាធរ​ពង្រីក​នោះ​ទេ​។ តែ​យ៉ាងណា​លោក​ថា ពេល​នេះ​គ្មាន​ព្រៃឈើ​ដែល​ត្រូវ​ពង្រីក​ទៀត​ឡើយ គឺ​មានតែ​ដីចម្ការ និង​ដី​គ្រប់គ្រង​កម្មសិទ្ធិ​ឯកជន វាល​ល្វឹងល្វើយ។

លោក ខេម សុឃី៖ «យក​ព្រៃ​ពី​ណា​មក​ពង្រីក​មាន​តែ​ពង្រីក ដាក់​ដែន​អភិរក្ស ហ្នឹង​នៅក្នុង​ដីចម្ការ​ចន្ទីរ សរុប​ទាំងអស់ ដើម្បី​ទុកជា​ព្រៃ​អភិរក្ស​មិនដឹង។ កុំ​ឱ្យ​តែ​កាត់​ឆ្វៀល​ចេញ ចុះ​ព្រះរាជក្រឹត្យ​ព្រះរាជក្រឹត្យ ជាក់ស្តែង​ភ្នំ​តាម៉ៅ នៅ​សុខៗ​ឈូស​បំផ្លាញ​អស់ ។ ហ្នឹង​ជា​គំរូ​អាក្រក់​ដល់​អ្នកដឹកនាំ​សារ​ក្រោយ»។

វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី​នៅ​មិន​ទាន់​អាច​ទាក់ទង សុំ​ការ​បំភ្លឺ​រឿង​នេះ ពី​អ្នកនាំពាក្យ​ក្រសួង​បរិស្ថាន លោក នេត្រ ភក្ត្រា បាន​នៅ​ឡើយ​ទេ នៅ​ថ្ងៃទី១១ សីហា ដោយ​ទូរស័ព្ទ​ហៅ​ចូល​ច្រើន​ដង តែ​គ្មាន​អ្នក​លើក។

ចំណែក​ប្រធាន​អង្គភាព​អ្នកនាំពាក្យ​រដ្ឋាភិបាល លោក ផៃ ស៊ីផាន បដិសេធ​ផ្តល់​សម្ភាសន៍​រឿង​នេះ ដោយ​លោក​បញ្ជាក់​យ៉ាង​ខ្លី​ថា លោក​បាន​ផ្ទេរ​ភារកិច្ច​ហើយ។

សកម្មជន​ចលនា​មាតា​ធម្មជាតិ លោក ថុន រដ្ឋា សង្កេតឃើញ​ថា ថ្វីត្បិតតែ​ដែន​អភិរក្ស​ទាំងនោះ កំណត់​ជា​តំបន់ការពារធម្មជាតិ ដែល​ក្រសួង​សាមី​បញ្ជូន​ឆ្មាំ​អភិរក្ស​ឈរជើង​យាម​ព្រៃ និង​បើក​ទីស្នាក់ការ​ជុំវិញ​ទីនោះ​ក្តី ក៏ប៉ុន្តែ​សកម្មភាព​កាប់​ឈើ​ធំៗ និង​ការទន្ទ្រាន​ដី ធ្វើឡើង​ដោយ​រលូន​។ លោក​ចង់​ឱ្យ​រដ្ឋាភិបាល​អាណត្តិ​ថ្មី គួរតែ​មាន​ឆន្ទៈ​ដោះស្រាយ​ចំណុច​នេះ។

លោក ថុន រដ្ឋា៖ «តែ​អាច​នឹង​ពង្រីក​ប៉ះពាល់​កាន់​កន្លែង​ពលរដ្ឋ​អាស្រ័យ​ផល​អត់​?ការ​ពង្រីក​ផ្ទៃដី​មាន​ការ​ជជែក​ដេញដោល នឹង​ឆ្វៀល​ដី​ស្បែក​ខ្លា អាហ្នឹង​ក៏​យើង​មានការ​ព្រួយបារម្ភ ខ្លាច​ប៉ះពាល់​ទ្រព្យ​ឯកជន​របស់​ពលរដ្ឋ​ដែរ»។

ជុំវិញ​រឿង​នេះ មន្ត្រី​ពង្រឹង​សិទ្ធិអំណាច​សហគមន៍​មូលដ្ឋាន នៃ​សមាគម​អាដហុក (Adhoc) លោក ប៉ែន ប៊ុណ្ណារ៍ យល់​ថា ក្រសួង​បរិស្ថាន គួរតែ​លុបបំបាត់​សកម្មភាព​កាប់​ឈើ និង​រុករាន​ទន្ទ្រានព្រៃ​អភិរក្ស​ខុសច្បាប់ ដើម្បី​ធានា​សុវត្ថិភាព​បរិស្ថាន​ក្នុង​តំបន់​ការពារ​ធម្មជាតិ ទើប​ការ​ពង្រីក​តំបន់​អភិរក្ស​មាន​ប្រសិទ្ធភាព៖ «អ្នក​ដែល​មាន​លុយ​មានអំណាច តែង​ប្រើប្រាស់​ពលរដ្ឋ​ទន់ខ្សោយ ពាំងមុខ ដើម្បី​ឱ្យ​ខ្លួន​បាន​ផលប្រយោជន៍​តែ​ប៉ុណ្ណឹង»។

ក្រៅពី​ពង្រីក​ផ្ទៃដី ក្នុង​តំបន់​អភិរក្ស រដ្ឋាភិបាល​បាន​កាត់បន្ថយ តំបន់​ឧទ្យាន​ជាតិ​មួយចំនួន​ទៀត ដើម្បី​លក់ និង​វិនិយោគ​ឱ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ឯកជន គឺ​ឧទ្យានជាតិ​បទុម​សាគរ ឧទ្យាន​គិរីរម្យ ឧទ្យាន​ជាតិ​កែប និង​ឧទ្យាន​ជាតិ​បូកគោ។

កន្លងទៅ រដ្ឋាភិបាល​កាត់​ផ្ទៃដី ក្នុង​តំបន់​ឧទ្យាន​បទុមសាគរ​ជាង ១៤​ម៉ឺន ៤​ពាន់​ហិកតារ (១៤៤.៨៨២) លក់​ឱ្យ​វិស័យ​ឯកជន​ទៅវិញ ធ្វើ​ឱ្យ​មាន​ការ​បំផ្លាញ​ព្រៃឈើ​ខ្នាត​ធំ​ដោយសារ​លោកនាយក​រដ្ឋមន្ត្រី ហ៊ុន សែន បាន​ស៊ីញេ ពុះ​លក់​ដី​ព្រៃ​នៅ​តំបន់​នោះ ដើម្បី​លក់​ឱ្យ​ក្រុមហ៊ុន​ឯកជន និង​ក្រុម​ឧកញ៉ា មាន​អំណាច។

សកម្មភាព​ឈូសឆាយ​ព្រៃ​ដ៏​ធំ​ល្វឹងល្វើយ និង​ដុត​កម្ទេច​ព្រៃ​ឱ្យ​ក្លាយជា​វាល ដើម្បី​សាងសង់​រីសត (Resort) ផ្ទះ​វីឡា កន្លែង​កម្សាន្ត​បែប​អភិជន និង​ពុះ​ដី​ឡូ​លក់ នៅតែ​បន្ត​យ៉ាង​សស្រាក់សស្រាំ​។ នេះ​បើ​យោង​តាម​ការស្រាវជ្រាវ របស់​ក្រុម​​យុវជន​ចលនា​មាតា​ធម្មជាតិ។

ក្រុម​យុវជន​បន្ថែម​ថា រដ្ឋាភិបាល​គួរតែ​ខ្មាស​ដូនតា ដែល​គ្មាន​សមត្ថភាព​ការពារ​ធនធាន​ទាំងនោះ​បាន​នៅ​សម័យ​នេះ ខណៈ​ដែល​តំបន់​អភិរក្ស​ទាំងនេះ គឺជា​មរកត​ធម្មជាតិ​បន្សល់ទុក តាំងពី​ជំនាន់​សម្តេច​ព្រះបាទ នរោត្តម សីហនុ៕

កំណត់​ចំណាំ​ចំពោះ​អ្នក​បញ្ចូល​មតិ​នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។