"ព្រៃ​អភិរក្ស​ខេត្ត​រតនគិរី​នៅ​រង​ការ​កាប់​ទន្ទ្រាន ទោះ​អាជ្ញាធរ​ដកហូត និង​មោឃភាព​ហើយ​ក្ដី"

ដើម​ឈើ​ដែល​ត្រូវ​គេ​កាប់​រំលំ​នៅ​ក្នុង​ដែន​ជម្រក​សត្វ​ព្រៃ​លំផាត់ ខេត្ត​រតនគិរី។ រូបថត​ថ្ងៃ​ទី​២៧ ខែ​មិថុនា ឆ្នាំ​២០១៧។
ដើម​ឈើ​ដែល​ត្រូវ​គេ​កាប់​រំលំ​នៅ​ក្នុង​ដែន​ជម្រក​សត្វ​ព្រៃ​លំផាត់ ខេត្ត​រតនគិរី។ រូបថត​ថ្ងៃ​ទី​២៧ ខែ​មិថុនា ឆ្នាំ​២០១៧។ (Photo: RFA)

0:00 / 0:00

ជនជាតិ​ដើម​ភាគ​តិច​ទំពួន​អះអាង​ថា ដែន​ជម្រក​សត្វ​លំផាត់​នៅតែ​ទទួលរង​ការ​កាប់​ទន្ទ្រាន​យក​ដី​ធ្វើជា​កម្មសិទ្ធិ​យ៉ាង​ខ្លាំង​ក្លា បើ​ទោះ​បី​ជា​អភិបាល​ខេត្ត​រតនគិរី បាន​ចេញ​លិខិត​ដកហូត និង​មោឃភាព​ការទិញ​លក់​ដី ក្នុង​តំបន់​ព្រៃ​ការពារ​ធម្មជាតិ​នៅ​តំបន់​នោះ​ក្ដី។ អ្នកភូមិ​អំពាវនាវ​ឲ្យ​អភិបាល​ខេត្ត​រតនគិរី លោក ថន សាវុន ស៊ើបអង្កេត​ការទិញ​លក់ដូរ​ដី​ព្រៃ​ខុសច្បាប់ ក្នុង​ដែន​ជម្រក​សត្វព្រៃ​លំផាត់ ដែល​ពួកគេ​រក​ឃើញ​ថា មេភូមិ មេ​សហគមន៍ និង​មេឃុំ គឺជា​អ្នក​នៅ​ពីក្រោយ​ខ្នង នៃ​ការ​កាប់​ទន្ទ្រានព្រៃ​អភិរក្ស​នេះ​អស់​រាប់ពាន់​ហិកតារ នៅ​រយៈពេល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​ចុង​ក្រោយនេះ។ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​ទំពួន រស់នៅ​ភូមិ​កែងសាន់ និង​ភូមិ​សមុទ្រក្រោម ឃុំ​សេដា ស្រុក​លំផាត់ ទទូច​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​ខេត្ត​រតនគិរី អនុវត្ត​ច្បាប់​ព្រៃឈើ​ឲ្យ​តឹងរ៉ឹង និង​ផ្ដន្ទាទោស​អ្នក​កាប់​ឈើ​ខុសច្បាប់ និង​អ្នក​ពាក់ព័ន្ធ ឲ្យ​ទទួលខុសត្រូវ តាម​អំណាច​ច្បាប់ ដើម្បី​សង្គ្រោះ​ព្រៃឈើ​ក្នុង​តំបន់​ព្រៃ​ការពារ​ធម្មជាតិ​ដែន​នៅ​សេសសល់​ចុងក្រោយ​ឲ្យ​គង់វង្ស។ ពួកគេ​គិត​ថា បើ​រដ្ឋបាល​ខេត្ត​រតនគិរី​ចេញ​លិខិត​ជូនដំណឹង​មោឃភាព​ប័ណ្ណ​កម្មសិទ្ធិ​ក្នុង​តំបន់​ព្រៃ​ការពារ​ធ្វើឡើង​គ្រាន់តែ​ល្អមើល និង​បង្គ្រប់​កិច្ច ក៏ប៉ុន្តែ​ធាតុ​ពិត​ព្រៃ​អភិរក្ស​នៅតែ​ទទួលរង​ការ កាប់​ទន្ទ្រាន​ខុសច្បាប់​ដដែល នឹង​ធ្វើ​ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​កាន់តែ​បាត់​ទំនុក​ចិត្ត លើ​ប្រព័ន្ធ​អនុវត្ត​ច្បាប់​របស់​រដ្ឋបាល​ខេត្ត​នេះ​មួយ​កម្រិត​ទៀត។

ជនជាតិដើម​ភាគតិច​ទំពួន​រស់នៅ​ភូមិ​សមុទ្រ​ក្រោម លោក ខាំ និន ឲ្យ​ដឹង​នៅ​ថ្ងៃទី២៧ តុលា ថា ព្រៃ​សហគមន៍​ភូមិ​កែងសាន់ ដែល​នៅសល់​ចុងក្រោយ​ប្រមាណ ១​ពាន់​ហិកតារ កំពុង​ទទួលរង​ការ​កាប់​ទន្ទ្រាន​យក​ដី​ជា​កម្មសិទ្ធិ​អស់ ៥០​ហិកតារ​ជា​ថ្មី​ទៀត។ សកម្មភាព​កាប់​ទន្ទ្រាន​នោះ អាជ្ញាធរ​ភូមិ​/​ឃុំ និង​មេ​សហគមន៍​ជា​អ្នក​នៅ​ពី​ក្រោយខ្នង និង​មាន​អាជ្ញាធរ​ភូមិ​ខ្លះ លក់​ដី​ព្រៃ​អភិរក្ស​ជា​របរ​អាជីព​ចិញ្ចឹម​ជីវិត។

លោក​ថា នៅ​រយៈពេល​ប៉ុន្មាន​ឆ្នាំ​ចុង​ក្រោយ​នេះ ព្រៃ​សហគមន៍​ភូមិ​កែងសាន់ ឋិត​ក្នុង​ដែន​ជម្រក​សត្វព្រៃ​លំផាត់ ត្រូវ​ឈ្មួញ​កាប់​ទន្ទ្រាន​អស់​ជាង ២​ពាន់​ហិកតារ ហើយ​បច្ចុប្បន្ន​មាន​ដាំ​ដំណាំ​ដំឡូង និង​ស្វាយ​ជាដើម។ លោក​អំពាវនាវ​ឲ្យ​អភិបាល​រតនគិរី អនុវត្ត​ច្បាប់​ព្រៃឈើ​ម៉ឺងម៉ាត់ និង​ដាក់​ទណ្ឌកម្ម​ច្បាប់​ដល់​អាជ្ញាធរ​ណា ដែល​ជាប់​ពាក់ព័ន្ធ​បទល្មើស​ព្រៃឈើ៖ «ខ្ញុំ​ចង់​ស្នើ​ឲ្យ​អាជ្ញាធរ​ខេត្ត និង​សមត្ថកិច្ច​គ្រប់​ថ្នាក់​សូម​អនុវត្ត​ច្បាប់ ដល់​ជន​ណា​ប្រព្រឹត្ត​បទល្មើស។ ដី​ព្រៃ​ភូមិ​កែងសាន់​បាត់​បង់​អស់ ២​ពាន់ ៥​រយ​ហិកតារ ជា​បន្តបន្ទាប់ តាំងពី​ឆ្នាំ​២០១៤»។

កាលពី​ថ្ងៃ​ទី១៩ តុលា កន្លង​ទៅ អភិបាលខេត្ត​រតនគិរី លោក ថង សាវុន បាន​ចេញ​លិខិត​ដកហូត​ដី និង​មោឃភាព លិខិតបញ្ជាក់​ការទិញ​លក់​ដី និង​ផ្ទេរ​កម្មសិទ្ធិ​ខុសច្បាប់ និង​ការ​កាប់​ទន្ទ្រានព្រៃ ក្នុង​តំបន់​ព្រៃ​ការពារ​ធម្មជាតិ​ចំនួន ៥​កន្លែង​ក្នុង​ខេត្ត​នេះ។ រដ្ឋបាល​ខេត្ត​រតនគិរី បាន​បញ្ជា​ឲ្យ​សមត្ថកិច្ច និង​អាជ្ញាធរ​ពាក់ព័ន្ធ ត្រូវ​មោឃភាព និង​កម្ទេច​ចោល​រាល់​លិខិត​ផ្ទេរ​កម្មសិទ្ធិ និង​ការទិញ​លក់​ដី​ព្រៃ ក្នុង​តំបន់​ព្រៃ​ការពារ និង​ប្រកាស​មិន​ទទួលស្គាល់ រាល់​លិខិត​ផ្ទេរ​កម្មសិទ្ធិ ដោយ​ខុសច្បាប់​ក្នុង​ព្រៃ​ការពារ​ធម្មជាតិ។

ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​ទំពួន រស់នៅ​ភូមិ​សមុទ្រក្រោម ឃុំ​សេដា លោក ឆន ផល្លា ចាត់​ទុក​ចំណាត់​ការ​របស់​រដ្ឋបាល​ខេត្ត​រតនគិរី​ថា ជា​ពន្លឺ​លទ្ធផល​ថ្មី​មួយ ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នកភូមិ​កក់ក្ដៅ​ខ្លះ​ដែរ ក៏ប៉ុន្តែ​ពួកគេ​បារម្ភ​ខ្លាច​អាជ្ញាធរ​អនុវត្ត​ច្បាប់​ធូររលុង និង​មិន​គ្រប់​ជ្រុងជ្រោយ។ លោក​ថា ព្រៃ​សហគមន៍​ភូមិ​សមុទ្រ​ក្រោម ឋិត​ក្នុង​ដែន​ជម្រក​សត្វព្រៃ​លំផាត់​កំពុង​ទទួល​រង​ការ​កាប់​ទន្ទ្រានព្រៃ​យក​ដី ជា​កម្មសិទ្ធិ​អស់​រាប់ពាន់​ហិកតារ ក្រោយ​ពី​ឈ្មួញ និង​អាជ្ញាធរ​ឃុបឃិត​គ្នា កាប់​រំលំ​ឈើ​ប្រណិត​មានតម្លៃ​លក់​ឲ្យ​ជនជាតិ​វៀតណាម​អស់ទាំង​ស្រុង។ លោក​បន្ថែម​ថា ថ្មីៗ​នេះ ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​បាន​ចុះ ល្បាត​ព្រៃ​ប្រទះឃើញ​គ្រឿងចក្រ​មួយ​គ្រឿង និង​កម្មករ​ច្រើន​នាក់ សម្រុក​កាប់​រំលំ​ព្រៃ​ក្លាយ​ជា​វាល​អស់​មួយ​ផ្នែកធំ នៅ​ចំណុច​ភ្នំអាត ពុំ​ឃើញ​មាន​មន្ត្រី​ជំនាញ ចុះ​អនុវត្ត​ច្បាប់​នោះ​ទេ៖ «ព្រៃឈើ​គេ​កាប់​ទាំង​តូច និង​ទាំង​ធំ គេ​ធ្វើ​ចម្ការ​អស់ វាល។ គេ​កាប់​ដាច់​ជា​ដុំៗ​។ ខ្ញុំ​សំណូមពរ អោយ​អភិបាលស្រុក​ខេត្ត ជួយ​គិត​គូរ​ដី ដែន​ជម្រក​គេ​កាប់​ហ្នឹង។ ចង់​ឲ្យ​ព្រៃ​គង់វង្ស ដើម្បី​ទុក​អោយ​កូនចៅ​ជំនាន់​ក្រោយ»។

ចំណែក​មេឃុំ​សេដា លោក អង់ ប៊ុនធឿង បដិសេធ​ថា ការ​លើកឡើង​របស់​ពលរដ្ឋ​គឺជា​រឿង​មិន​ពិត។ លោក​ថា ដែន​ជម្រក​សត្វព្រៃ​លំផាត់ ពុំ​មាន​ការ​កាប់​ទន្ទ្រាន​យក​ដី​ជា​កម្មសិទ្ធិ​ទៀត​ទេ។ ចំណែក​ព្រៃ​នៅ​ចំណុច​ភ្នំ​អាត ក៏​មិន​ឋិត​ក្នុង​តំបន់​ព្រៃ​ការពារ​ដែរ។ លោក​បន្ថែម​ថា ព្រៃ​អភិរក្ស​នៅ​ចំណុច​ភ្នំហើល អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន និង​មន្ត្រី​ជំនាញ បាន​កំណត់​ព្រំប្រទល់​ដី​ព្រៃ​អភិរក្ស និង​បាន​ដាក់​ស្លាក​ហាម​មិន​ឲ្យ​មាន​ការ​កាប់​ទន្ទ្រាន​នោះ​ទេ៖ «តំបន់​ភ្នំ​អាត អត់​មាន​ពាក់ព័ន្ធ​ជម្រក​សត្វព្រៃ​ទេ តែ​ការ​កាប់ និង​គាស់ ខ្ញុំ​អត់​ដឹង​ទេ តែ​ខ្ញុំ​អោយ​គេ​ទៅ​មើល គឺ​ដី​ភ្នំ គឺ​នៅតែ​ភ្នំ​ដដែល អត់​មាន​ពី​ណា​លក់​ទេ។ អោយ​គេ​ទៅ​មើល ព្រៃ​នៅតែ​ព្រៃ​ដដែល អត់​មាន​ពី​ណា​ទិញ និង​លក់​ទេ។ តំបន់​ភ្នំ​ហើល ជា​តំបន់​គេ​ទទួលស្គាល់ អត់​មាន​ពី​ណា​កាប់​គាស់​ទេ»។

មន្ត្រី​ពង្រឹង​សិទ្ធិ​អំណាច​សហគមន៍ នៃ​សមាគម​អាដហុក (Adhoc) លោក ប៉ែន ប៊ុណ្ណារ៍ ចាត់​ទុក​សេចក្ដីជូនដំណឹង​របស់​រដ្ឋបាល​ខេត្ត​រតនគិរី​ថា មាន​ឥទ្ធិពល​បន្ថែម​លើ​ច្បាប់​មួយ​កម្រិត​ទៀត ក្នុង​ការ ការពារ​ព្រៃ​អភិរក្ស ដែល​កំពុង​រង​ការ​គំរាមកំហែង​គ្រប់​ទម្រង់។ លោក​ថា មន្ត្រី​ជំនាញ​មាន​ភារកិច្ច ប្រើប្រាស់​លិខិត​នេះ ចាត់​វិធានការ​ច្បាប់​ដល់​ជន​ទាំងឡាយ ណា ដែល​ចេញ​ប័ណ្ណ​កម្មសិទ្ធិ និង​ផ្ទេរ​កម្មសិទ្ធិ​លើ​ដី​ព្រៃ​អភិរក្ស​ខុសច្បាប់ និង​អ្នក​ពាក់ព័ន្ធ ដែល​កាប់​ទន្ទ្រានព្រៃ​អភិរក្ស​ជា​កម្មសិទ្ធិ​ផ្ទាល់ខ្លួន៖ «លិខិត​ជូនដំណឹង​ជា​ផ្លូវការ ដើម្បី​ចាត់វិធានការ​តាម​ផ្លូវ​ច្បាប់ ដល់​ជនល្មើស​ណា ដែល​ចេញ​ប័ណ្ណ​កម្មសិទ្ធិ​លើ​តំបន់​ព្រៃ​ការពារ និង កាប់​រាន​ដែល​មិន​អាច​ប្រកែក​បានទេ»។

លោក ប៉ែន ប៊ុណ្ណារ៍ បន្ថែម​ថា កន្លង​ទៅ សហគមន៍ និង​មន្ត្រី​អាដហុក បាន​ដាក់​បណ្ដឹង​រួមគ្នា ៤ បណ្ដឹង ប្ដឹង​អាជ្ញាធរ​មូលដ្ឋាន និង​មន្ត្រី​នគរបាល​យុត្តិធម៌ ពី​បទ​អនុគ្រោះ​នាំ​ឲ្យ​កើត​មាន​បទល្មើស​ព្រៃឈើ​ក្នុង​ដែន​សមត្ថកិច្ច​របស់​ខ្លួន ហើយ​មក​ទល់​ពេល​នេះ សំណុំ​រឿង​នេះ​កំពុង​ឋិត​ក្នុង​ដំណើរការ​ស៊ើប​អង្កេត​របស់​តំណាង​អយ្យការ​ខេត្ត​រតនគិរី​នៅ​ឡើយ។

សមាគម​អាដហុក ខេត្ត​រតនគិរី អង្កេត​ឃើញ​ថា បើទោះបីជា ដែន​ជម្រក​សត្វព្រៃ​លំផាត់ ឋិត​នៅ​ឃុំ​សេដា ទទួល​រង​ការ​កាប់​រាន​ជា​កម្មសិទ្ធិ​អស់​រាប់ពាន់​ហិកតារ​ក្តី តែ​ពុំ​ឃើញ​មាន​មន្ត្រី​នគរបាល​យុត្តិធម៌ អនុវត្ត​ទោស​ដល់​ជនល្មើស​ណា​ម្នាក់​នោះ​ទេ គឺ​ឃើញ​តែ កោះហៅ​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច ដែល​ឈឺឆ្អាល​រឿង​បទល្មើស​ព្រៃឈើ​មក​បំភ្លឺ៕

កំណត់​ចំណាំ​ចំពោះ​អ្នក​បញ្ចូល​មតិ​នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។