យុវជនស្រឡាញ់បរិស្ថាន និងអង្គការសង្គមស៊ីវិល ចូលរួមដាំកូនឈើ៦ពាន់ដើម(៦.០០០ដើម) នៅតំបន់ព្រៃសហគមន៍សង្ឃរុក្ខាវ័នតដើម្បីបំពេញលើផ្ទៃដីដែលសឹករេចរឹលគ្មានដើមឈើ។ ចំណែកសកម្មជនការពារព្រៃឈើ ថា យុវជននិងពលរដ្ឋគួរចូលរួមក្នុងសកម្មភាពការពារបទល្មើសព្រៃឈើ បន្ថែមពីលើការដាំកូនឈើឡើងវិញ។ ទន្ទឹមគ្នានេះ ពួកគេស្នើឲ្យអាជ្ញាធរចូលរួម និងបើកចំហដល់ពលរដ្ឋ យុវជន សកម្មជនក្នុងកិច្ចការពារធនធានធម្មជាតិ ដោយបញ្ឈប់នូវការគំរាមកំហែងនិងការលាបពណ៌ទៅលើពួកគេ។
ក្រុមយុវជន ព្រះសង្ឃ ព្រមទាំងអង្គការសង្គមស៊ីវិលមួយចំនួន នាំគ្នាចុះទៅដាំកូនឈើ នៅព្រៃសហគមន៍សង្ឃរុក្ខាវ័នស្ថិតនៅក្នុងខេត្តឧត្តរមានជ័យ នៅថ្ងៃទី១៦ កក្កដា។ ការដាំកូនឈើនេះ គឺដើម្បីស្ដារព្រៃសហគមន៍ឡើងវិញ ដោយដាំបំពេញនូវចន្លោះដីដែលរងការសឹករេចរឹលព្រោះគ្មានគម្របព្រៃឈើការពារ។
យុវជនម្នាក់ចូលរួមក្នុងយុទ្ធនាការដាំកូនឈើគឺលោក ធុយ ចន្ថា ឱ្យដឹងថា លោកចូលរួមដាំកូនឈើជាមួយយុវជនដទៃទៀតដើម្បីបង្ហាញពីស្មារតីស្រឡាញ់បរិស្ថាន និងចូលរួមចំណែកក្នុងការស្ដារគម្របព្រៃឈើឡើងវិញ៖ «បើថាដាំជំនួសដើមឈើដែលកាប់បាត់បង់ទៅហើយនោះ មិនអាចទៅរួចទេ ព្រោះយើងដាំតែ៦ពាន់ដើម។ សម្រាប់ខ្ញុំៗសំណូមពរទៅរដ្ឋាភិបាលជាពិសេសអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធឱ្យគាត់ចូលរួមសហការជាមួយអង្គការសង្គមស៊ីវិល ក៏ដូចជាសហគមន៍មូលដ្ឋានដើម្បីការពារព្រៃឈើ ជាពិសេសព្រៃសង្ឃរុក្ខវ័ន្ត។ ជាពិសេសនៅក្នុងហ្នឹងគឺយើងមានបទល្មើសដែលទាក់ទងទៅហ្នឹងដូចជាមានការកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើ និងការលួចកាប់ដើមឈើអីជាដើម។ អ៊ីចឹងសំណូមពរឱ្យពួកគាត់ចូលរួមសហការការពារព្រៃឈើដែលនៅសេសសល់ហ្នឹង»។
សកម្មភាពរៀបចំពិធីដាំកូនឈើនេះ រៀបចំឡើងដោយសមាគមបណ្ដាញយុវជនកម្ពុជា ស៊ី វ៉ាយ អ៊ិន ( Cambodian Youth Network - CYN) ដែលមានការចូលរួមពីយុវជន ព្រះសង្ឃ និងសហគមន៍សង្ឃរុក្ខាវ័ន។ ក្នុងនោះ កូនឈើចំនួន៦ពាន់ដើម រួមមានកូនឈើប្រណិតនិងឈើហូបផ្លែ នឹងត្រូវដាំលើផ្ទៃដីរេចរឹល ៥ហិកតារ ក្នុងតំបន់ព្រៃសហគមន៍សង្ឃរុក្ខាវ័នក្រោមប្រធានបទ «រួមគ្នាដាំកូនឈើ ដើម្បីជីវិតនិងភពផែនដី»។
មន្ត្រីសម្របសម្រួលគម្រោងសមាគមបណ្ដាញយុវជនកម្ពុជាលោក អូត ឡាទីន ឱ្យដឹងថា សមាគមរៀបចំការដាំកូនឈើនេះឡើងដើម្បីស្ដារដីដែលគ្មានគម្របព្រៃឈើការពារពីការបាត់បង់ជីជាតិ។ លោកបន្តថា នៅលើដីចំនួន៥ហិកតារនេះ មិនមានរុក្ខជាតិធំៗលូតលាស់នោះទេ ដែលធ្វើឱ្យដីទទួលរងសំណឹកពីធម្មជាតិ បាត់បង់គុណភាព និងជីជាតិមិនអាចប្រើការបាន។ លោកឱ្យដឹងថា ក្នុងព្រៃសហគមន៍សង្ឃរុក្ខាវ័ន ការលួចកាប់ឈើប្រណិតៗនៅតែបន្តមាន។ ទន្ទឹមគ្នានេះ បទល្មើសបរបាញ់ ដាក់អន្ទាក់សត្វព្រៃ និងនេសាទត្រីខុសច្បាប់ ហាក់កើតមានឡើងកាន់តែច្រើននៅក្នុងព្រៃមួយនេះ ដែលបង្កការព្រួយបារម្ភដល់ព្រះសង្ឃ និងប្រជាសហគមន៍ដែលនៅការពារទីនោះ៖ «សូមបញ្ឈប់ការចោទប្រកាន់ ឬក៏ការលាបពណ៌ទៅលើក្រុមអ្នកធ្វើកិច្ចការងារទៅលើវិស័យធនធានធម្មជាតិ ព្រោះកន្លងទៅយើងឃើញថាតែងតែមានការចោទប្រកាន់ឬធ្វើការលាបពណ៌ផ្សេងៗដល់សកម្មជន ក៏ដូចជាអ្នកធ្វើកិច្ចការងារលើវិស័យធនធានធម្មជាតិ»។
ជុំវិញរឿងនេះ ប្រធានមន្ទីរបរិស្ថានខេត្តឧត្តរមានជ័យលោក ភួង លីណា បង្ហាញការគាំទ្រនិងមានបំណងចូលរួមជាមួយយុវជនក្នុងការដាំកូនឈើ នៅសហគមន៍ព្រៃសង្ឃរុក្ខាវ័នផងដែរ។ លោកបន្តថា បើទោះបីមានសកម្មភាពបទល្មើសមួយចំនួននៅតែបន្តកើតមានក្ដី ក៏មន្ទីរបរិស្ថានរបស់លោកកំពុងព្យាយាមអនុវត្តច្បាប់ និងពង្រឹងការការពារព្រៃមួយនេះបន្ថែមទៀត៖ «យើងនឹងចូលរួមជាមួយសហគមន៍ក៏ដូចជាអ្នកពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ដែលចូលរួមក្នុងពិធីដាំហ្នឹង។ ពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងបទល្មើសព្រៃឈើបើយើងប្រៀបធៀបពេលនេះ ទៅនឹងពេលមុនយើងឃើញថាមានការថយចុះច្រើន។ មកដល់ពេលនេះមិនអាចថាវាថយចុះបាន១រយភាគរយនៅនោះទេ ពីព្រោះនៅមានខ្លះដែរ ពាក់ព័ន្ធជាមួយនឹងបទល្មើសព្រៃឈើ ក៏ដូចជាបទល្មើសសត្វព្រៃ»។
ចំណែកសកម្មជនការពារព្រៃឈើ លោក ហេង ស្រស់ សាទរចំពោះការចូលរួមរបស់យុវជន ប្រជាពលរដ្ឋក្នុងការស្រឡាញ់ និងស្ដារធនធានធម្មជាតិឡើងវិញ។ លោកមើលឃើញថា ការចូលរួមរបស់យុវជន និងពលរដ្ឋក្នុងកិច្ចការពារព្រៃឈើ ហាក់មិនមានភាពផុសផុលនោះទេ ដោយសារតែមានការគំរាមកំហែង និងរឹតត្បិតពីអាជ្ញាធរ។ លោកស្នើឱ្យរដ្ឋាភិបាល ក្រសួងពាក់ព័ន្ធនិងអាជ្ញាធរ ត្រូវបើកលំហសិទ្ធិសេរីភាពឱ្យពលរដ្ឋនិងសកម្មជនបានការពារធនធានធម្មជាតិទៅតាមច្បាប់បញ្ញត្តិចែងដោយរដ្ឋធម្មនុញ្ញរបស់ប្រទេស៖ «អាជ្ញាធរហើយក្រសួងសាមីហ្នឹងត្រូវតែធានាថា ការងាររបស់ខ្លួនឯងកំពុងតែធ្វើនេះមិនបានជាប់ពាក់ព័ន្ធនឹងអំពើពុករលួយ ហើយចាត់វិធានការនិងចាប់អ្នកដែលបានប្រព្រឹត្តនូវការកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា យកមកដាក់ទោសទណ្ឌទៅតាមច្បាប់ប្រទេសកម្ពុជា។ ហើយមួយវិញទៀតរដ្ឋាភិបាលខ្លួនឯងផ្ទាល់តែម្ដង ត្រូវតែប្ដេជ្ញាចិត្តខ្លួនឯងឱ្យមុតមាំដើម្បីធ្វើយ៉ាងណាកុំឱ្យមានកាប់បំផ្លាញព្រៃឈើ កុំឱ្យមានការរត់ពន្ធឈើចេញពីប្រទេសកម្ពុជាយកទៅលក់នៅខាងក្រៅប្រទេស»។
ព្រៃសង្ឃរុក្ខាវ័នមានផ្ទៃដី ៣ម៉ឺន ២រយ ៥៤ ហិកតារ (៣០ ២៥៤ហិកតារ) ស្ថិតនៅស្រុកអន្លង់វែង ស្រុកចុងកាល់ និងក្រុងសំរោង ខេត្តឧត្ដរមានជ័យ។ កាលពីឆ្នាំ២០១៨ ព្រៃសហគមន៍សង្ឃរុក្ខវ័ន្តបានក្លាយជាតំបន់ការពារដែនជម្រកសត្វព្រៃសង្ឃរុក្ខាវ័ន បន្ទាប់ពីមានការតស៊ូការពារតាំងពីឆ្នាំ២០០១ ពីសំណាក់ព្រះតេជព្រះគុណ ប៊ុន សាលួត ដែលស្រឡាញ់ធម្មជាតិ។ សហគមន៍មួយនេះមានព្រៃឈើនៅសេសសល់ច្រើនជាងគេនៅក្នុងខេត្តឧត្ដរមានជ័យ និងមានសត្វព្រៃកម្ររស់នៅជាច្រើនប្រភេទ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។