ក្រុមគ្រួសារអ្នកជាប់ឃុំដែលមន្ត្រីពន្ធនាគារវាយឱ្យពិការភ្នែកម្ខាងស្នើឱ្យតុលាការខេត្តត្បូងឃ្មុំដោះលែងនៅក្រៅឃុំដើម្បីទៅព្យាបាលជំងឺនៅប្រទេសថៃ។ ការលើកឡើងនេះគឺបន្ទាប់ពី ភ្នែកម្ខាងរបស់ជនជាប់ឃុំម្នាក់បានពិការ និងរាលដាលទៅភ្នែកម្ខាង ហើយពេទ្យក្នុងស្រុកអះអាងថា គ្មានលទ្ធភាពព្យាបាលនោះទេ។
សាច់ញាតិជនរងគ្រោះដែលមន្ត្រីពន្ធនាគារមាត់ឃ្មង់វាយឱ្យពិការភ្នែកព្រួយបារម្ភអំពីសុខភាពជាពិសេសជំងឺភ្នែក និងជើងរបស់លោកថា អាចពិការទាំងស្រុងបើព្យាបាលមិនទាន់ពេល។
បងប្រុសជនរងគ្រោះ លោក សុត ម៉ានិត គឺ លោក សុត ទីណាក់ ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីនៅថ្ងៃទី២៧ មេសា ថា ជំងឺភ្នែក និងជើងប្អូនរបស់លោកកំពុងវិវត្តន៍ទៅដំណាក់កាលព្យាបាលលេងជា ដោយសារខាងមន្ត្រីពន្ធនាគារមាត់ឃ្មង់ ទុកយូរពេកមិនព្រមយកមកមន្ទីរពេទ្យព្យាបាលភ្លាមៗ។ លោកបន្តថា ប្អូនប្រុសលោកត្រូវបានមន្ត្រីពន្ធនាគារវាយតាំងពីថ្ងៃទី០៩ កុម្ភៈ ប៉ុន្តែខាងមន្ត្រីពន្ធនាគារមិនឱ្យសាច់ញាតិទៅសួរសុខទុក្ខ និងមិនអនុញ្ញាតទៅព្យាបាលនៅក្រៅទេ រហូតស្ថានភាពប្អូនលោកធ្ងន់ធ្ងរទើបបញ្ជូនទៅព្យាបាលនៅពេទ្យរុស្សី ។ លោកបញ្ជាក់ថា ពេទ្យគ្មានលទ្ធភាពព្យាបាលទេ ព្រោះទុកអ្នកជំងឺយូរពេក។
លោក សុត ទីណាក់៖ «ដឹកជញ្ជូនៗទៅតាកែវផង ការចំណាយវាអស់៣ពាន់ដុល្លារបាត់ ពេលទៅគុកម្តងៗខ្ញុំជូនលុយគេចាយ ហើយពេលដឹកអ្នកជំងឺទៅជាមួយហ្នឹងទៅពិនិត្យហ្នឹងពេទ្យខេត្តទេ តែយកម្តង២០ម៉ឺនរៀល ប្អូនខ្ញុំទម្លាក់មកពីភ្នំពេញផង ហើយយកពីខ្ញុំផងឱ្យយើងវេរទម្លាក់ឱ្យ ដល់ពេលយកទៅអត់យកពិនិត្យឱ្យពេទ្យគ្រាន់តែយកទៅឱ្យពេទ្យមើល ហើយអត់មានពិនិត្យអត់មានឱ្យថ្នាំលេបទេ ដឹកមកពន្ធនាគារវិញហើយពេទ្យខេត្តថា អ្នកទណ្ឌិតគេមិនយកលុយទេ ហើយគាត់យក»។
ក្នុងរូបដែលគេបង្ហោះតាមបណ្ដាញសង្គមហ្វេសប៊ុក បង្ហាញថា ជនរងគ្រោះដេកស្ដូកស្ដឹងលើគ្រែពេទ្យ ហើយសភាពភ្នែកខាងស្តាំ ឡើងហើមខ្ទុះ និងលៀនចេញមកក្រៅ។ សាច់ញាតិជនរងគ្រោះអះអាងថា អំឡុងពេលជាប់ពន្ធនាគារថ្មីៗ ប្អូនប្រុសរបស់លោក មានរូបរាងធម្មតា ប៉ុន្តែមកទល់ពេលនេះប្អូនរបស់លោកក្លាយជាមនុស្សពិការភាពធ្វើឱ្យលោកមិនអាចទទួលបាននោះទេ។
លោក សុត ម៉ានិត រស់នៅឃុំថ្មពេជ្យ ស្រុកត្បូងឃ្មុំ ខេត្តត្បូងឃ្មុំ ត្រូវបានអាជ្ញាធរចាប់ខ្លួនកាលពីឆ្នាំ ២០២០ និងបញ្ជូនទៅឃុំខ្លួននៅពន្ធនាគារមាត់ឃ្មង់ ចំនួន៣ឆ្នាំ ពីបទប្រើប្រាស់គ្រឿងញៀន និងរក្សាទុកគ្រឿងញៀនខុសច្បាប់។
លោក សុត ម៉ាណាក់ ឱ្យដឹងទៀតថា លោកបានស្នើឱ្យតុលាការខេត្តនេះជាច្រើនលើកដើម្បីសុំដោះលែងប្អូនលោកឱ្យនៅក្រៅឃុំ ដើម្បីទៅព្យាបាលនៅប្រទេសថៃ ប៉ុន្តែអាជ្ញាធរមិនទាន់ឆ្លើយនៅឡើយ។ ម្យ៉ាងលោកថា អំឡុងពេលមន្ត្រីពន្ធនាគារបញ្ជូនប្អូនលោកទៅមន្ទីរពេទ្យនៅខេត្តកំពង់ចាម ជំងឺជើងប្អូនកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ ដោយសារគ្រូពេទ្យមិនយកចិត្តទុកដាក់ព្យាបាល និងចាក់ថ្នាំដោយមិនបានសំអាតមេរោគ ធ្វើឱ្យមានមេរោគឆ្លង ហើយជើងឡើងហើមប្រឈមនឹងកាត់ជើងម្ខាងទៀត។ លោកបន្ថែមថា ប្អូនប្រុសលោកត្រូវបានមន្ត្រីពន្ធនាគារវាយកាលពីថ្ងៃទី០៩ កុម្ភៈ រហូតដល់មីនា ទើបលោកដឹងថា ភ្នែកប្អូនលោកមានសភាពហើម មានខ្ទុះដំបៅ។
វិទ្យុអាស៊ីសេរីនៅមិនអាចទាក់ទងអ្នកនាំពាក្យអគ្គនាយកដ្ឋានពន្ធនាគារនៃក្រសួងមហាផ្ទៃ លោក នុត សវនា និងប្រធានពន្ធនាគារមាត់ឃ្មង់ លោក កែវ ប៊ុនហួរ ដើម្បីសុំអធិប្បាយបានទេ នៅថ្ងៃទី២៧ មេសា ដោយទូរស័ព្ទហៅចូលពុំមានអ្នកទទួល។
ទាក់ទិនរឿងនេះមន្ត្រីឃ្លាំមើលការរំលោភសិទ្ធិមនុស្សនៃសមាគមការពារសិទ្ធិមនុស្សអាដហុកប្រចាំខេត្តត្បូងឃ្មុំ លោក ឡេង សេងហាន មានប្រសាសន៍ថា អាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធគួរតែពិចារណាដោះលែងឱ្យ លោក សុត ម៉ានិត នៅក្រៅឃុំបណ្ដោះអាសន្នសិន ដើម្បីឱ្យក្រុមគ្រួសារបានមើលថែទាំសុខភាព ពីព្រោះ បើទុកយូរអាចប៉ះពាល់ដល់អាយុជីវិត។ លោកបន្តថា ទោះបីជាអ្នកទោសជាប់ឃុំដោយសារបទចោទអ្វីក៏ដោយ ពួកគេគ្រាន់តែបាត់បង់សិទ្ធិសេរីភាពដើរហើរតែប៉ុណ្ណោះ ប៉ុន្តែសេវាគាំពារសុខភាពផ្សេងៗពួកគេទទួលបានគ្រប់គ្នាដូច្នេះ អាជ្ញាធរត្រូវអនុវត្តន៍ច្បាប់ឱ្យមានតម្លាភាព។
លោក ឡេង សេងហាន៖ «ខ្ញុំយល់ថា ករណីនេះក្រសួងមហាផ្ទៃ និងក្រសួងយុត្តិធម៌ ជាពិសេសអគ្គនាយកដ្ឋានពន្ធនាគារគួរតែមានគណៈកម្មការមួយដើម្បីសិក្សាស្រាវជ្រាវរកឱ្យឃើញអំពីមូលហេតុហ្នឹងថាតើ លោក សុត ម៉ានិត ករណីហ្នឹងវាកើតឡើងដោយសារអីរកឱ្យឃើញដើម្បីផ្ដល់យុត្តិធម៌ឱ្យគាត់ហើយ បើសិនជារកឃើញជនប្រព្រឹត្តមែនជនហ្នឹងគួរតែត្រូវបានអនុវត្តតាមច្បាប់»។
ច្បាប់ស្ដីពីពន្ធនាគារជំពូកទី៥ មាត្រា៣៨ ចែងថា ជនជាប់ឃុំដែលមានជំងឺត្រូវបានទទួលសេវាថែទាំសុខភាពប្រចាំថ្ងៃដោយមន្ទីរពេទ្យពន្ធនាគារ។ ករណីជនជាប់ឃុំដែលមានជំងឺធ្ងន់ ហើយតម្រូវឱ្យមានការសង្គ្រោះបន្ទាន់នៅមន្ទីរពេទ្យនៅខាងក្រៅ ប្រធានពន្ធនាគារត្រូវបញ្ជូនអ្នកជំងឺទៅមន្ទីរពេទ្យជាបន្ទាន់តាមសំណើរបស់មន្ត្រីពេទ្យពន្ធនាគារ ហើយត្រូវជូនដំណឹងជាបន្ទាន់ដល់អគ្គនាយកដ្ឋានពន្ធនាគារ អភិបាលនៃគណៈអភិបាលរាជធានី ខេត្ត និងគ្រួសារសាច់ញាតិ ឬមិត្តភក្ដិជិតស្និទ្ធបំផុតតាមសំណើរបស់ជនជាប់ឃុំ។
ទោះបីជាមានការស្នើសុំពីសាច់ញាតិអ្នកជំងឺយ៉ាងណាក៏ដោយ ក៏មន្ត្រីពន្ធនាគារអនុវត្តច្បាប់ហាក់លំអៀងទៅរកអ្នកមានអំណាចពីព្រោះកន្លងមកមានឧក្រិដ្ឋជនប្រព្រឹត្តបទល្មើសធំៗ ពីបទឃាតកម្ម ការជួញដូរគ្រឿងញៀនទ្រង់ទ្រាយធំ ក៏ពួកគេមិនបានជាប់ឃុំក្នុងពន្ធនាគារតាមអំណាចសាលក្រមរបស់តុលាការដែរ។ ជាក់ស្ដែង ឧកញ៉ា ថោង សារ៉ាត់ ដែលតុលាការក្រុងភ្នំពេញផ្ដន្ទាទោសដាក់ពន្ធនាគារអស់មួយជីវិត ក្នុងរឿងក្ដីបាញ់សម្លាប់ឧកញ៉ា អ៊ឹង ម៉េងជឺ កាលពីឆ្នាំ២០១៥ នោះ បានជាប់ឃុំក្នុងពន្ធនាគារមិនដល់មួយសប្ដាហ៍ផង ក៏ត្រូវបានគេបញ្ជូនមកស្នាក់នៅបន្ទប់វីអាយភី (VIP) ក្នុងមន្ទីរពេទ្យខាងក្រៅពន្ធនាគារវិញ រហូតទាល់តែសាលាឧទ្ធរណ៍សម្រេចដោះលែងឱ្យនៅក្រៅឃុំនៅខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៩។ រីឯបងប្រុសបង្កើតរបស់លោក គិត ម៉េង គឺលោក គិត ធាង វិញ តុលាការក្រុងភ្នំពេញបានកាត់ទោសឱ្យជាប់ពន្ធនាគារ ៤ឆ្នាំ ក្នុងករណីជួញដូរគ្រឿងញៀនជិត ៥០គីឡូក្រាម ប៉ុន្តែលោកជាប់ឃុំប្រមាណកន្លះខែ ក៏ត្រូវបានគេបញ្ជូនឱ្យទៅស្នាក់នៅក្នុងបន្ទប់វីអាយភី (VIP) នៅមន្ទីរពេទ្យខាងក្រៅពន្ធនាគារដែរ រហូតទាល់តែសាលាឧទ្ធរណ៍កាត់តម្រឹមទោសត្រឹម ២ឆ្នាំ ហើយដោះលែងលោកនៅឆ្នាំ២០២១៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។