ជនជាតិដើមភាគតិចព្នង និងមន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលអះអាងថា ក្រុមហ៊ុនចិន ស៊ីវ ហ្គិច (Saiv Hkech) កំពុងអនុវត្តផ្ទុយពីកិច្ចសន្យាវិនិយោគ និងឃុបឃិតគ្នាជាមួយអាជ្ញាធរ បោះបង្គោលព្រំប្រទល់ចូលដីប្រជាសហគមន៍។ អ្នកភូមិថា ពួកគេតែងតែលើកគ្នាតវ៉ា និងដាក់ញាតិ ទៅកាន់អាជ្ញាធរខេត្តស្ទឹងត្រែងជាបន្តបន្ទាប់ ដើម្បីអន្តរាគមន៍ជាច្រើនលើកច្រើនសារ ប៉ុន្តែពួកគេមិនទាន់ទទួលបានការឆ្លើយតប និងមានដំណោះស្រាយពីអាជ្ញាធរនៅឡើយ។
ជនជាតិដើមភាគតិចព្នង ៥៣គ្រួសារ រស់នៅឃុំក្បាលរមាស ស្រុកសេសាន ខេត្តស្ទឹងត្រែង ចោទក្រុមហ៊ុនចិន ស៊ីវហ្គិច អ៊ិនវេសមិន (Saiv Gek Investment Co .Ltd) ថា បានបោះបង្គោលព្រំប្រទល់ចូលដីជនជាតិដើមព្នងចំកណ្តាលភូមិ និងក្បែរសសរផ្ទះ បំពានចូលស្រែរបស់សហគមន៍។ អ្នកភូមិអះអាងថា ក្រុមហ៊ុនចិនបោះបង្គោលចូលដីអ្នកស្រុក គឺមានអាជ្ញាធរខេត្តស្ទឹងត្រែងបើកភ្លើងខៀវ ដើម្បីឱ្យក្រុមហ៊ុនកាប់រានទន្ទ្រានព្រៃប្រមូលអនុផលឈើប្រណិត និងបំផ្លាញកន្លែងអាស្រ័យផលដ៏សំខាន់របស់សហគមន៍។
តំណាងជនជាតិដើមព្នងរស់នៅភូមិក្បាលរមាសចាស់លោកស្រី ស្រាំង ឡាញ់ ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរី កាលពីថ្ងៃទី១៩ ខែកញ្ញាថា ក្រុមហ៊ុនចិន ស៊ីវហ្គិច (Saiv Gek) បោះបង្គោលព្រំប្រទល់ចូលដីអ្នកភូមិដោយគ្មានការចរចាជាមួយពួកគាត់ឡើយ។ លោកស្រីថា ការបោះបង្គោលចំដីអ្នកភូមិនេះ ក្រុមហ៊ុននឹងមានគម្រោងកាប់ទន្ទ្រានព្រៃនៅថ្ងៃខាងមុខ។ លោកស្រីបារម្ភថា ជនជាតិដើមព្នងនឹងប្រឈមបាត់បង់អត្តសញ្ញាណភូមិកំណើត វប្បធម៌ ប្រពៃណី ព្រៃអារក្ស ព្រោះក្រុមហ៊ុនចិនបានឈូសឆាយព្រៃឈើស្ទើតែទាំងស្រុងរួចទៅហើយ៖ «បើយើងមិនជួយការពារ មិនជួយទប់ស្កាត់ មិនស្នើសុំចុះបញ្ជីដីសមូហភាពសម្រាប់ជនជាតិភាគតិច ប្រហែលជាទៅថ្ងៃខាងមុខបាត់បង់ដីធ្លី បាត់បង់អត្តសញ្ញាណជនជាតិភាគតិចយើងហើយ។ រឿងហ្នឹងហើយ អាជ្ញាធរខេត្តមិនបានឆ្លើយតបក្នុងការស្នើសុំរបស់សហគមន៍»។
តំណាងពលរដ្ឋរូបនេះអះអាងថា វត្តមានរបស់ក្រុមហ៊ុនស៊ីវហ្គិច (Saiv Gek) បានឈូសឆាយដីព្រៃសហគមន៍ និងកាប់ឈើប្រណិតនាំចេញទៅខាងក្រៅជាបន្តបន្ទាប់។ អ្នកភូមិចាត់ទុកទង្វើរបស់ក្រុមហ៊ុនចិនថា អនុវត្តខុសពីគោលការណ៍វិនិយោគដែលរដ្ឋាភិបាលផ្តល់សិទ្ធឱ្យវិនិយោគផ្នែកដំណាំឧស្សាហ៍កម្ម៖ «ក្រុមហ៊ុនហ្នឹងឯង ដែលដឹកជញ្ជូនកាប់ឈើទាំងយប់ទាំងថ្ងៃ។ ពួកខ្ញុំក៍នាំគ្នាជិះគោយន្ត វេចបាយ ដើម្បីទប់ស្កាត់ ទើបនៅសល់ព្រៃឈើមួយចំនួនតូចរាល់ថ្ងៃនេះ»។
ឆ្លើយតបបញ្ហានេះ អ្នកនាំពាក្យសាលាស្ទឹងត្រែងលោក មែន គង់ បកស្រាយប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីថា ក្រុមហ៊ុនស៊ីវហ្គិច (Saiv Gek) ដែលទទួលបានសិទ្ធិវិនិយោគអាចមានសិទ្ធិប្រមូលធនធានព្រៃឈើដោយស្របច្បាប់។ លោកបន្តថា ក្រុមហ៊ុនចុះបោះបង្គោល នៅតំបន់ដែលត្រូវអភិវឌ្ឍន៍ ដែលស្របតាមផែនទីរដ្ឋាភិបាលផ្តល់សិទ្ធិវិនិយោគតែប៉ុណ្ណោះ មិនបានរំលោភបំពានចូលដីប្រជាសហគមន៍ជនជាតិដើមព្នងឡើយ៖ «ក្រុមហ៊ុន ស៊ីវ ហ្គិច ទៅបោះបង្គោលក៍សុំគោលការណ៍ដែរ ហើយក្រុមហ៊ុនបោះទៅតាមផែនទីកំណត់ក្នុងកិច្ចព្រមព្រៀងក្នុងការអនុញ្ញាតពីក្រសួងស្ថាប័នមានសមត្ថកិច្ច។ ក្រុមហ៊ុនដែលមានសិទ្ធិត្រឹមត្រូវ និងមានផែនទីច្បាស់លាស់ ធម្មតាដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ចមានការប្រមូលអនុផលព្រៃឈើដោយស្របច្បាប់ និងមានគម្រោងអនុវត្តស្តាព្រៃឈើវិញតាមកិច្ចសន្យារបស់ក្រុមហ៊ុន»។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី អគ្គលេខាធិការសម្ព័ន្ធជនជាតិដើមភាគតិចកម្ពុជាលោក យុន ឡូរ៉ង់ សង្កេតឃើញថា ដំណើរការវិនិយោគរបស់ក្រុមហ៊ុនក្នុងការដាំដំណាំកៅស៊ូ មិនមានការលូតលាស់ល្អ និងទទួលបានទិន្នផលច្រើនឡើយ។ ប៉ុន្តែជាក់ស្តែងក្រុមហ៊ុនតែងតែលួចកាប់ឈើប្រណិត ឈួសឆាយដីព្រៃទុកដីឱ្យនៅទំនេរ ដោយពុំមានការអភិវឌ្ឍន៍អ្វីទាំងអស់។ លោកបន្ថែមថា សហគមន៍ជនជាតិភាគតិច ស្នើចុះបញ្ជីដីសមូហភាពទំហំ ៧.០០០ពាន់ហិកតារ ដើម្បីអភិរក្សជម្រកសត្វព្រៃ ជីវៈចម្រុះ និងព្រៃអារក្សរបស់អ្នកភូមិតែប៉ុណ្ណោះ៖ «ការផ្តល់ដីសម្បទានសេដ្ឋកិច្ច គួរណាតែគោរពសិទ្ធិ និងអនុវត្តច្បាប់ដែលមានចែងពីជនជាតិភាគតិចនៅតំបន់នោះ។ ក្រៅពីមានការដាំកៅស៊ូ ដោយគ្មានការលូតលាស់ល្អ មានតែការឈូសឆាយដីចោល។ អ្វីដែលពិសេសទាក់ទងរឿងកាប់ឈើ ព្រោះសហគមន៍គាត់បានឃើញផ្ទាល់ ក្រុមហ៊ុនកាប់ឈើជិតព្រំប្រទល់ដីព្រៃដែលសហគមន៍គាត់បានការពារ»។
ជាមួយគ្នានេះដែរ អ្នកសម្របសម្រួលសមាគមអាដហុក (ADHOC) ខេត្តស្ទឹងត្រែងលោក ប៊ី វ៉ាន់នី ជំរុញឱ្យអាជ្ញាធរ និងមន្ត្រីពាក់ព័ន្ធជួបពិភាក្សាជាមួយជនជាតិដើមព្នង ដើម្បីរកដំណោះស្រាយប្រកបដោយតម្លាភាព។ លោកបន្តថា ក្រុមហ៊ុនបោះបង្គោលចូលដីអ្នកភូមិ បង្ហាញពីការរំលោភសិទ្ធិជនជាតិភាគតិចធ្វើឱ្យពួកគាត់រស់នៅទាំងក្តីបារម្ភ ខ្លាចបាត់បង់អត្តសញ្ញាណភូមិកំណើត និងកន្លែងអាស្រ័យផលតាំងពីដូនតាមក៖ «ប្រសិនបើអាជ្ញាធរមិនឈរលើគោលការណ៍ផលប្រយោជន៍ប្រជាជន ធ្វើឱ្យប្រជាពលរដ្ឋបាត់បង់ជំនឿលើការដោះស្រាយរបស់អាជ្ញាធរហ្នឹងហើយ។ មូលហេតុដែលគាត់ស្នើសុំទំហំដីប៉ុណ្ណឹង គាត់សម្អាងលើអ្វីខ្លះ ព្រោះដីហ្នឹងជាដីរបស់រដ្ឋ ហេតុអីបានជារដ្ឋមិនអាចជូនពលរដ្ឋខ្លួនឯងបាន បែរជាជូនក្រុមហ៊ុនបាន»។
ក្រុមហ៊ុនសម្បទានសេដ្ឋកិច្ច ស៊ីវ ហ្គិច វិនិយោគដាំដំណាំឧស្សាហកម្មកៅស៊ូ ទទួលសិទ្ធិវិនិយោគបន្តពីក្រុមហ៊ុន អាន ម៉ារ៉ាឌី កាលពីឆ្នាំ២០១០ លើផ្ទៃដីចំនួន ១ម៉ឺនហិកតារក្នុងរយៈពេល ៩០ឆ្នាំ។ ប្រជាសហគមន៍ជនជាតិដើមព្នងអះអាងថា វត្តមានក្រុមហ៊ុននេះ បានឈួសឆាយព្រៃអភិរក្សអ្នកតារបស់អ្នកភូមិ បំផ្លិចបំផ្លាញជម្រកសត្វព្រៃ ធនធានព្រៃឈើ ធ្វើឱ្យពួកគាត់ពិបាកក្នុងការអាស្រ័យផល ដូចជា រកឃ្មុំ បោចវល្លិ៍ ឃ្វាលគោក្របី ធ្វើចម្ការវិលជុំ រកអនុផលព្រៃឈើ បេះបន្លែ និងដងជ័រទឹកជាដើម៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។