សហជីពថាប្រាក់ឈ្នួល១៩២ដុល្លារ សម្រាប់ឆ្នាំ២០២១ នៅទាបមិនអាចជួយដោះស្រាយជីវភាពកម្មករបានទេ
2020.09.10
ក្រសួងការងារបណ្ដុះបណ្ដាលវិជ្ជាជីវៈសម្រេចបន្ថែមប្រាក់ពីរដុល្លារលើប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាឆ្នាំ២០២០ សម្រាប់ប្រាក់ឈ្នួលគោលឆ្នាំ២០២១។ សហជីព និងកម្មករអះអាងថាការដំឡើងលុយពីរដុល្លារ មិនអាចជួយដោះស្រាយជីវភាពពួកគេឲ្យបានធូរធារ និងល្អប្រសើរឡើយ។
រដ្ឋមន្ត្រីក្រសួងការងារ លោក អ៊ិត សំហេង នៅថ្ងៃទី១០ ខែកញ្ញា ដាក់ចេញជាផ្លូវការនូវចំនួនប្រាក់ឈ្នួលគោលរបស់កម្មករ កម្មការិនីសម្រាប់ឆ្នាំ២០២១ គឺ១៩២ដុល្លារ។
សេចក្ដីប្រកាសព័ត៌មានរបស់ក្រសួងការងារឲ្យដឹងថា ចាប់ថ្ងៃទី១ ខែមករា ឆ្នាំ២០២១ កម្មករនិយោជិតពេញសិទ្ធិនឹងទទួលប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាចំនួន១៩២ដុល្លារ ហើយកម្មករនិយោជិកសាកល្បងនឹងទទួលបាន១៨៧ដុល្លារក្នុងមួយខែ។
ក្រសួងបញ្ជាក់ថា កម្មករនិយោជិតក្នុងវិស័យកាត់ដេរសំលៀកបំពាក់ និងស្បែកជើងនៅតែទទួលបានប្រាក់អត្ថប្រយោជន៍ផ្សេងៗដូចដើម ដោយកម្មករម្នាក់ៗទទួលបានប្រាក់បៀរវត្សសរុបយ៉ាងតិចពី២០៩ដុល្លារដល់២២០ដុល្លារក្នុងមួយខែ។
ប្រធានសហភាពការងារកម្ពុជា លោក អាត់ ធន់ មានប្រសាសន៍ថាចំនួនប្រាក់ឈ្នួលក្នុងវិស័យកាត់ដេរ ១៩២ដុល្លារនេះ នៅតែស្ថិតក្នុងកម្រិតមួយទាបនៅឡើយសម្រាប់កម្មករ កម្មការិនីដោយសារតែ ចំណូលប្រាក់ខែរបស់ពួកគាត់ មិនសមាមាត្រទៅនឹងតម្លៃទំនិញនៅទីផ្សារ ដែលបន្តឡើងថ្លៃពីមួយពេលទៅមួយពេល។
លោកបន្តថាប្រាក់ខែគោលស្តង់ដារ ដែលអាចឲ្យកម្មករ រស់នៅមានជីវភាពសមរម្យ និងថ្លៃថ្នូរ គឺចន្លោះពី២៣០ដុល្លារដល់២៥០ដុល្លារក្នុង១ខែ។ លោកឲ្យដឹងថាកម្មករត្រូវធ្វើការថែមម៉ោងសឹងជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីបានប្រាក់បន្ថែមបូកនឹងប្រាក់ខែគោល ទើបបានជាង២រយដុល្លារក្នុង១ខែ។
ប្រធានសហជីពរូបនេះយល់ថា នៅពេលដែលចំនួនប្រាក់ឈ្នួលកម្មករនៅមានកម្រិតយ៉ាងនេះ រដ្ឋាភិបាលគួរដាក់ចេញវិធានការច្បាស់លាស់ ដើម្បីទប់ស្កាត់តម្លៃទំនិញនៅទីផ្សារកុំឲ្យឡើងថ្លៃ៖ « យើងចង់ឲ្យប្រាក់ឈ្នួលអប្បបរមាដល់កម្រិតដែលរស់នៅសមរម្យ ហើយមិនមែនតែកាត់ដេរ គឺគ្រប់វិស័យ។ ប៉ុន្តែពេលបច្ចុប្បន្ននេះ នៅពេលរដ្ឋាភិបាលមិនអាចដំឡើងសមរម្យ ដូច១៩២ដុល្លារនៅទាបហ្នឹង។ អ៊ីញ្ចឹង! ខ្ញុំគិតថាជាដំណាក់កាល រដ្ឋាភិបាលគួរធ្វើឲ្យច្បាស់ដើម្បីឲ្យកម្មករឡើងដល់បន្ទាត់ដែលរស់នៅសមរម្យសិន។ ហើយផុតពីហ្នឹងទៅ គឺកម្មករអាចឡើងតាមអតិផរណាបាន។ ជាមួយគ្នាប្រាក់ឈ្នួលទាបទេ រដ្ឋាភិបាលគួរធានាដល់តម្លៃទំនិញគ្រប់ប្រភេទលើទីផ្សារឲ្យវាចុះ ក្នុងកម្រិតសមរម្យ ដែលគាត់ចាយបាន។ ហ្នឹងខ្ញុំគិតថាវាជារឿងល្អ តែបើមិនចុះទេ គឺអត់អាចរស់បានទេ។»
ចំពោះការដំឡើងប្រាក់ពីរដុល្លារនេះដែរ កម្មការិនីនៅរោងចក្រ ដាប់ប៊ែលយូអ៊ែនឌី (W&D) ក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ លោកស្រី មំ សុខស្រីមុំ ឲ្យដឹងថា រាល់ខែលោកស្រីត្រូវចំណាយប្រាក់លើម្ហូបអាហារអស់ជាង២រយដុល្លារ ដោយមិនគិតដល់ការចំណាយផ្សេងទៀត និងផ្ញើប្រាក់ឲ្យឪពុកម្ដាយនៅស្រុកកំណើតទេ។ លោកស្រីយល់ថាចំនួនប្រាក់ឈ្នួល១៩២ដុល្លារ មិនទាន់ដល់ចំនួនមួយដែលអាចជួយឲ្យជីវភាពកម្មករបានល្អប្រសើរនៅឡើយទេ ព្រោះតម្លៃទំនិញឡើងថ្លៃ៖ «ខ្ញុំចង់ឲ្យខាងទីផ្សារតម្លៃនៅដដែលកុំឲ្យឡើង។ បើថាឡើងអ៊ីចឹង ប្រាក់ខែក៏ឡើង ក៏ទិញមិនគ្រប់ដដែលហ្នឹង។ ទោះប្រាក់ខែ២០០ឡើងទៅ២១០ ២២០ នៅទិញមិនគ្រប់ នៅចាយមិនគ្រប់ដែរ បើទីផ្សារនៅតែឡើងរហូត។ នៅកន្លែងនេះឡើងកន្លែងនេះ កន្លែងនោះឡើងកន្លែងនោះ។ ដល់អ៊ីចឹងទៅ វាមិនគ្រប់គ្រាន់លុះត្រាតែខាងទីផ្សារ គេអត់ឡើង។ អាហ្នឹងបានគ្រប់គ្រាន់។»
អាស៊ីសេរី មិនអាចសុំការឆ្លើយតបរឿងនេះ ពីអគ្គលេខាធិការសមាគមថៅកែរោងចក្រ លោក ខេន លូ នៅល្ងាចថ្ងៃទី១០ កញ្ញា បានទេ ដោយប្រព័ន្ធទូរស័ព្ទជាប់រវល់។
ក្រុមសហជីព និងកម្មករស្នើដល់ប្រមុខរដ្ឋាភិបាល ជួយដំឡើងប្រាក់ខែគោលឲ្យកម្មករឲ្យច្រើនជាងនេះ និងជួយទប់តម្លៃទំនិញកុំឲ្យដំឡើងថ្លៃពេក ព្រោះប្រាក់ចំណូលកម្មករ មិនអាចទប់ទល់នឹងការចំណាយលើរបស់របរថ្លៃនៅទៅផ្សារបានទេ។
វិស័យឧស្សាហកម្មកាត់ដេរ សំលៀកបំពាក់ និងស្បែកជើងនៅទូទាំងប្រទេសកម្ពុជាមានជាង១ពាន់១រយរោងចក្រ (១,១០០) ដែលមានកម្មករ កម្មការិនីធ្វើការចំនួន៧៥ម៉ឺននាក់ (៧៥០,០០០)៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។