ពលករ៖ បទពិសោធន៍​ការងារ​នៅ​ថៃ មិន​អាច​ប្រើ​នៅ​កម្ពុជា​បាន​ទាំង​ស្រុង​ទេ

ដោយ អ៊ុក សាវបូរី
2014.07.24
Share on WhatsApp
Share on WhatsApp
ពលករ​ខ្មែរ កំពត ៦១០ ពលការិនី​ឈ្មោះ ប៉ាត ស្រីអីន រស់នៅ​ភូមិ​ឫស្សី ឃុំ​តានី ខេត្ត​កំពត ផ្ដល់​បទសម្ភាសន៍​ដល់​វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី អំពី​បទពិសោធន៍​ធ្វើ​ការ​នៅ​ថៃ កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២២ ខែ​កក្កដា ឆ្នាំ​២០១៤។
RFA/Ouk Savborey

ពលករ​ខ្មែរ​ជាង ២០​ម៉ឺន​នាក់ ត្រូវ​អាជ្ញាធរ​ថៃ ចាប់​បញ្ជូន​មក​កម្ពុជា វិញ​ចាប់​ពី​ចុង​ខែ​ឧសភា ឆ្នាំ​២០១៤ មក​ដល់​បច្ចុប្បន្ន ក្រោយ​ពី​បាន​ចូល​ទៅ​ធ្វើ​ការ​ខុស​ច្បាប់​ក្នុង​ប្រទេស​នោះ។ តាម​ការ​ឲ្យ​ដឹង​ពី​ពលករ​ដែល​ត្រឡប់​ពី​ប្រទេស​ថៃ វិញ​អះអាង​ថា បទពិសោធន៍​ការងារ និង​ការ​រស់នៅ​ប្រទេស​ថៃ នោះ មិន​អាច​អនុវត្ត​បាន​ទាំង​ស្រុង​ទេ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា ដែល​មាន​ទីផ្សារ​សេរី​នោះ​ទេ។

តើ​កត្តា​អ្វី​ខ្លះ​ដែល​ពលករ​ខ្មែរ​អះអាង​បែប​នេះ?

នៅ​ក្នុង​រោង​លក់​គ្រឿងទេស​នា​ភូមិ​តាកុក ឃុំ​តានី ស្រុក​អង្គរជ័យ ខេត្ត​កំពត ក្រុម​ពលករ​មួយ​ចំនួន​ទើប​ត្រឡប់​មក​ពី​ប្រទេស​ថៃ កំពុង​ជជែក​ពី​បទពិសោធន៍​ការងារ​នៅ​ថៃ និង​កម្រៃ​ទទួល​បាន។

ពលករ​មួយ​រូប​ឈ្មោះ ហ៊ុន សី អាយុ ៣៨​ឆ្នាំ ឲ្យ​ដឹង​ថា គាត់​ទៅ​ធ្វើ​ការ​ផ្នែក​បេះ​ផ្លែ​ឈើ​នៅ​ខេត្ត​ឈៀងម៉ៃ និង​ខេត្ត​ឈៀងរ៉ៃ។ លោក​ថា ការងារ​បេះ​ផ្លែ​ឈើ​នោះ​គាត់​ស្ទាត់​ជំនាញ​ហើយ ព្រោះ​ទៅ​ស៊ី​ឈ្នួល​ថៃ តាំង​ពី​ឆ្នាំ​១៩៩៣ មក។ លោក​បន្ត​ថា នៅ​ថៃ គឺ​មាន​ឧបករណ៍​ងាយ​ស្រួល​ធ្វើ​ការ មាន​កន្លែង​ស្នាក់​នៅ ប្រើ​ទឹក​ភ្លើង​មិន​គិត​លុយ តែ​គេ​យក​ពន្ធ​ពី​កម្រៃ​រក​បាន​ក្នុង​កន្លះ​ខែ​ម្តង គេ​យក​ម្នាក់ ១៥០ ទៅ ៣០០​បាត​ប្រាក់​ថៃ៖ «បេះ​មៀន បេះ​គូលែន បើ​យើង​ប្រឹង​បេះ​បាន​ច្រើន បាន​លុយ​ច្រើន។ បេះ ៣​នាក់​បាន​ម្នាក់​ប្រហែល ៣០០​ដែរ ឡើង​លើ​ជណ្ដើរ​កាច់​ដាក់​ខេង ហើយ​រែក​មាន​ភ្នំ​មាន​អី ហើយ​រែក​ឡើង​ភ្នំ​ចុះ​ភ្នំ​អ៊ីចឹង​ទៅ។ បើ​បេះ​ទម្លាក់​ដល់​ខេង​ខាង​ក្រោម ហើយ​រែក​យក​មក​ធ្វើ​ទៀត រែក​ឆ្ងាយ បើ​វា​បាន​ជិត​ផ្លូវ គេ​មាន​ផ្លូវ​ឡាន​គេ គឺ​យើង​បេះ​ពី​នោះ​មក មក​ធ្វើ​ជិត​ផ្លូវ​ឡាន​គេ​តែ​ម្តង»

ពលករ​ឈ្មោះ កុយ នឿន អាយុ ៤០​ឆ្នាំ នៅ​ភូមិ​តាកុក ឃុំ​តានី ឲ្យ​ដឹង​ថា គាត់​ទើប​ត្រឡប់​មក​ពី​ប្រទេស​ថៃ កាល​ពី​ខែ​ពាក់​កណ្ដាល​ខែ​មិថុនា។ លោក​ថា ធ្វើ​កម្មករ​សំណង់​ផ្នែក​ឆាពូន ប្រែ​ភាសា​ខ្មែរ​ថា រៀប​ការ៉ូ និង​បូក​ជញ្ជាំង។ លោក​ថា បទពិសោធន៍​សាងសង់​ពី​ប្រទេស​ថៃ បើ​យក​មក​អនុវត្ត​នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា គឺ​មិន​អាច​ធ្វើ​បាន​ដូច​នៅ​ថៃ ឡើយ។ នៅ​ប្រទេស​ថៃ មាន​ឧបករណ៍​ច្រើន​សម្រាប់​ការពារ​រាងកាយ មិន​ឲ្យ​កម្មករ​មាន​គ្រោះថ្នាក់​នៅ​ពេល​បំពេញ​ការងារ។ នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា សូម្បី​តែ​ខ្សែក្រវាត់​ឲ្យ​កម្មករ​ប្រើ​ពេល​បូក​ជញ្ជាំង​នៅ​អគារ​ខ្ពស់ មេ​ជាង​ច្រើន​ដាក់​រន្ទា​ឲ្យ​កម្មករ​ឈរ​ទប់​ធ្វើ​ការ ដែល​ប្រថុយប្រថាន​ខ្លាំង​នឹង​គ្រោះថ្នាក់។ ទន្ទឹម​នោះ ការងារ​សំណង់​នៅ​ស្រុក​ខ្មែរ ឲ្យ​ថ្លៃ​ឈ្នួល​ថោក ហើយ​មិន​សូវ​សម្បូរ​ការងារ​ធ្វើ​ច្រើន​ដែរ។ ចំណែក​ប្រាក់​ឧបត្ថម្ភ សុខភាព កន្លែង​ស្នាក់នៅ ប្រើ​ទឹក​ភ្លើង ក៏​រឹត​តែ​មិន​អាច​អត់​យក​ប្រាក់​ដូច​នៅ​ថៃ បាន​ដែរ៖ «នៅ​ខ្មែរ​ជួន​កាល​ធ្វើ​ទៅ ថៅកែ​មិន​ឲ្យ​លុយ​ក៏​ថ្ងៃ​នេះ​ថ្ងៃ​នោះ ហើយ​យើង​ធ្វើ​ការ​វា​លំបាក​ធ្វើ ព្រោះ​ធ្វើ​វា​មិន​បាន​លុយ ចាំ​ថ្ងៃ​នេះ​ថ្ងៃ​នោះ បើ​ទៅ​ថៃ គេ​កំណត់​របស់​គេ បើ​ថា​ឥឡូវ កន្លះ​ខែ​គេ​បើក​ម្តង គឺ​គេ​បើក​ដោយ​ពិត​ប្រាកដ ដោយ​ស្រួល គ្មាន​ការ​តានតឹង​អ្វី»

ពលការិនី​ឈ្មោះ ប៉ាត ស្រីអីន នៅ​ភូមិ​ឫស្សី ឃុំ​តានី ឲ្យ​ដឹង​ថា គាត់​ទើប​ត្រឡប់​មក​ដល់​ផ្ទះ​កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​២២ ខែ​មិថុនា។ លោកស្រី​ថា គាត់​ត្រៀម​ទៅ​វិញ​នៅ​ខែ​ក្រោយ ព្រោះ​រដូវ​បេះ​ផ្លែ​ឈើ​មក​ដល់​ហើយ​នៅ​ខេត្ត​ឈៀងរ៉ៃ។ លោកស្រី​ថា ការ​បេះ​ផ្លែ​ឈើ​នៅ​ប្រទេស​ថៃ គឺ​បេះ​ដោយ​ដៃ ទើប​បេះ​លឿន។ បើ​បេះ​ផ្លែ​មៀន គឺ​ដាក់​ជណ្ដើរ​ឡើង​ដើម ហើយ​ប្រើ​ដៃ​កាច់ រួច​រៀប​ដាក់​កែស​ជ័រ រែក​យក​ទៅ​ដាក់​ឡាន។ លោកស្រី​ថា ការងារ​បេះ​ផ្លែ​ឈើ​ដូច​គាត់​ធ្វើ​នៅ​ចម្ការ​ថៃ បើ​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា ហាក់​មិន​ទាន់​មាន​ទេ។ ម្យ៉ាង​ទៀត គាត់​មិន​ដឹង​ថា នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា មាន​ចម្ការ​ធំៗ​ត្រូវ​ការ​កម្មករ​ធ្វើ​ការ​ដែរ សូម្បី​តែ​ទឹក​ដី​ក្នុង​ខេត្ត​កំពត គាត់​កំពុង​រស់នៅ​នេះ ក៏​គាត់​មិន​ដឹង​ថា ចម្ការ​មាន​នៅ​ឯណា​ខ្លះ ដែល​អាច​ត្រូវ​ការ​កម្មករ​ធ្វើ​ការ​បេះ​ផ្លែ​ឈើ៖ «គេ​បេះ​ថ្នម​ផ្លែ​ឈើ​គេ​ហ្នឹង​កុំ​ឲ្យ​វា​ជាំ កុំ​ឲ្យ​វា​ខូច​អី គេ​បេះ​ដាក់​ខេង ដាក់​តាកា (ឡាំង​ជ័រ) ដល់​ហើយ​គេ​យក​មក​ដាក់​នៅ​ក្រោម​ដើម គេ​រៀប​ដាក់​តាកា រៀប​ដាក់​អី បាន​គេ​ថ្លឹង​គិត​លុយ​ឲ្យ​យើង។ ផ្លែ​ហ្នឹង​គេ​បេះ​ហើយ គេ​ដាក់​ទឹក គេ​ជ្រលក់​ទឹក​កុំ​ឲ្យ​វា​ឆាប់​ស្រពោន។ អត់​មាន​លាយ​ថ្នាំ​ទេ ទឹក​យើង​ធម្មតា គេ​បើក​ពី​ក្បាល​រ៉ូប៊ីនេ​មក គេ​ឲ្យ​យើង​ជ្រលក់​អី​កុំ​ឲ្យ​វា​ស្រពោន ជួន​កាល​ទឹក​ភ្លៀង​យើង​ហ្នឹង កុំ​ឲ្យ​វា​ស្រពោន»

ជំទប់​ឃុំ​តានី លោក ពេជ្រ ទឹក ឲ្យ​ដឹង​ថា នៅ​ក្នុង​ឃុំ​នោះ​មាន​ពលករ​ត្រឡប់​មក​ពី​ប្រទេស​ថៃ ជាង ៧០​នាក់ ក្នុង​នោះ​មាន​តែ ១០​នាក់​ទេ មិន​ទាន់​ត្រឡប់​ទៅ​ប្រទេស​ថៃ វិញ៖ «តែ​បង​ប្អូន​ថា ខ្ញុំ​មិន​ទាន់​នៅ​កើត​ទេ ឥឡូវ​ធ្វើ​ស្រែ​នេះ​ឲ្យ​ម៉ែ​ឲ្យ​ឪ ហើយ​ឲ្យ​ជួល​គេ​ខ្លះ​ទៅ គាត់​ទៅ​មួយ​ឈុត​ទៀត ដើម្បី​យក​លុយ​មក​សង​គេ។ អ្នក​ខ្លះ​ជំពាក់​គេ​ច្រើន អ្នក​ខ្លះ​មាន​កូន​ឈឺ ហើយ​វា​មាន​ការ​ពាក់ព័ន្ធ​រឿង​លុយ​កាក់​ទៅ គ្នា​ក៏​សម្រេច​ចិត្ត​ថា ទៅ​ម្តង​ទៀត​ទៅ​ធ្វើ​ហ្នឹង តាម​រដ្ឋាភិបាល​សព្វថ្ងៃ​ថា​ចំនួន ៤​ដុល្លារ និង​គាត់​ទៅ​ធ្វើ​ហ្នឹង​មិន​ទាន់​ឆ្លើយ​តប​ថា ៤​ដុល្លារ​ហ្នឹង បាន​យ៉ាង​ម៉េចៗ មិន​ទាន់​ផ្តល់​ព័ត៌មាន​មក​ដល់ ខ្ញុំ​ក៏​អត់​ទាន់​ដឹង​បាន​ច្បាស់​ដែរ»

ចំណែក​ពលករ​មក​ពី​ប្រទេស​ថៃ ដែរ នៅ​ក្នុង​ឃុំ​ស្រង៉ែ ស្រុក​ទ្រាំង ខេត្ត​តាកែវ ទើប​តែ​មក​ដល់​ផ្ទះ​បាន​ជាង ១០​ថ្ងៃ នៅ​ពេល​ឮ​ព័ត៌មាន​ថា រាជ​រដ្ឋាភិបាល​កម្ពុជា និង​រាជ​រដ្ឋាភិបាល​ថៃ កំពុង​ជួយ​រៀបចំ​ឲ្យ​ពលករ​ខ្មែរ​ធ្វើ​ការ​នៅ​ថៃ ស្រប​ច្បាប់ ពួក​គេ​បាន​រៀបចំ​ចេញ​ដំណើរ​ទៅ​ប្រទេស​ថៃ វិញ។

លោកស្រី សឹម ម៉ឹក អាយុ ៥៦​ឆ្នាំ នៅ​ភូមិ​ពុទ្ធិសាម ឃុំ​ស្រង៉ែ ឲ្យ​ដឹង​ថា ក្រុម​គ្រួសារ​គាត់​ទៅ​ធ្វើ​ការ​នៅ​ប្រទេស​ថៃ ទាំងអស់​គ្នា ព្រោះ​ជំពាក់​ប្រាក់​គេ​ច្រើន។ លោកស្រី​ថា ប្ដី​ប្រពន្ធ​គាត់​ធ្វើ​ការ​ថែ​សួន​ដំណាំ  ចំណែក​កូនៗ​ធ្វើ​ផ្នែក​សាងសង់ និង​រោងចក្រ​ផលិត​ចំណី​សត្វ។ គាត់​មិន​ចង់​ត្រឡប់​មក​ផ្ទះ​ទេ ព្រោះ​គាត់​នឹង​បាត់​ចំណូល​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​ពី​ការ​ថែ​សួន​ដែល​ងាយ​ស្រួល​នោះ៖ «នៅ​ធ្វើ​ការ​ស្រុក​ខ្មែរ វា​គ្មាន​ការងារ​អី មាន​តែ​សំណង់​អី​បន្តិចបន្តួច​នាយអាយ រក​ការងារ​មិន​បាន យើង​ចាស់ៗ​អស់​ហើយ ហើយ​យើង​ចង​ការ​លុយ​អង្គការ​ហ្នឹង វា​ជំពាក់​គេ​ច្រើន។ ទៅ​ថៃ ទៅ​តាម​មេ​ខ្យល់ បង់​តែ​លុយ​ក្នុង​ម្នាក់ ២.០០០​បាត ត្រូវ​ចង​ការ​គេ​ទៅ។ ទៅ​តាម​មេ​ខ្យល់​ហ្នឹង​ដេក​ផ្ទះ​សំណាក់​តាម​ផ្លូវ មួយ​យប់​មួយ​ថ្ងៃ​បាន​ដល់​កន្លែង សុទ្ធ​តែ​លូន​មុជ​ចូល​ក្នុង​ព្រៃ»

មេ​ភូមិ​ពុទ្ធិសាម លោក សុខ ស៊ុន ឲ្យ​ដឹង​ថា ក្នុង​ភូមិ​នោះ​មាន​ពលករ​ទាំង​ចាស់​ទាំង​ក្មេង​ជាង ៤០​នាក់ ទើប​មក​ពី​ប្រទេស​ថៃ បាន​១​ខែ ក៏​នាំ​គ្នា​ត្រឡប់​ទៅ​វិញ។ ពលករ​ខ្លះ​ទៅ​ព្រំដែន​ធ្វើ​លិខិត​ឆ្លង​ដែន អ្នក​ខ្លះ​ទៅ​ភ្នំពេញ​រក​ការងារ​ធ្វើ​បណ្ដោះអាសន្ន ព្រោះ​ពួក​គេ​គ្មាន​ចំណូល ទោះ​បី​រដូវ​ធ្វើ​ស្រែ​ក៏​គ្មាន​ដី​ដាំ​ស្រូវ​ដែរ មក​ពី​តំបន់​នេះ​មាន​លិច​ទឹក។ អ្នក​ប្រកប​របរ​នេសាទ​មិន​សូវ​ជោគជ័យ ឯ​អ្នក​ធ្វើ​ស្រែ​ក៏​ខ្វះខាត៖ «ក្នុង​បញ្ហា​គ្រួសារ​ម្នាក់​មាន ៣ ទៅ ៥​នាក់​អី​ទៅ ២ ទៅ ៣​នាក់​គាត់​រត់​ទៅ​ថៃ ២ ទៅ ៣​នាក់ គាត់​ចូល​រោងចក្រ។ គាត់​ចែក​រំលែក​គ្នា​អ៊ីចឹង ប៉ុន្តែ​រឿង​ថា​ក្នុង​ស្រុក​ខ្មែរ​នេះ​មិន​ខ្វះ​ការងារ​ធ្វើ​ទេ ប៉ុន្តែ​ប្រជាពលរដ្ឋ​យើង​ចង់​បាន​ថវិកា​ច្រើន។ អ៊ីចឹង​មនុស្ស​យើង​លោភ​មិន​ចេះ​អស់ បើ​ថា​នៅ​ស្រុក​ខ្មែរ គាត់​តែ​ខេត្ត​តាកែវ ទទួល​បាន ៥.០០០​នាក់ ១​ម៉ឺន​នាក់​ក៏​មាន​ដែរ ប៉ុន្តែ​គាត់​មិន​ធ្វើ​ទេ​រោងចក្រ គេ​ចាំ​តែ​ទទួល​តើ។ ប៉ុន្តែ​គាត់​អនាធិបតេយ្យ គាត់​មិន​ចេះ​ជម្រាប​អ្នក​ច្បាប់​ណា​ថា​គាត់​ទៅ​ណា គាត់​ចង់​ទៅ​ណា​គាត់​ទៅៗ»

នៅ​ក្នុង​ខេត្ត​តាកែវ មាន​ពលករ​ខ្លះ​រាងចាល​ក្នុង​ការ​ទៅ​ធ្វើ​ការ​នៅ​ប្រទេស​ថៃ ព្រោះ​តែ​ពួក​គេ​ធ្វើ​ការ​ធ្ងន់ បាន​ចំណូល​ច្រើន តែ​មិន​មាន​ប្រាក់​សល់​ផ្ញើ​មក​ផ្ទះ។

កាល​ពី​ថ្ងៃ​ទី​១០ ខែ​កក្កដា ឯកអគ្គរាជទូត​កម្ពុជា ប្រចាំ​ប្រទេស​ថៃ ខ្នះខ្នែង​ជួយ​សម្រួល​ការងារ​ដល់​ពលករ​ខ្មែរ ដែល​បន្ត​លួច​ស្នាក់នៅ​មិន​ស្រប​ច្បាប់ ឲ្យ​រហ័ស​ទៅ​ចុះ​ឈ្មោះ​ក្នុង​បញ្ជី​នៅ​មជ្ឈមណ្ឌល​ច្រក​ចេញ​ចូល​តែ​មួយ​ក្នុង​ប្រទេស​ថៃ ក្នុង​តំបន់​ដែល​ពលករ​កំពុង​ស្នាក់នៅ។ ស្រប​គ្នា​នោះ ក៏​ជួយ​អោយ​ពួក​គេ​អាច​សុំ​បន្ត​ទិដ្ឋាការ​ស្នាក់នៅ និង​សុំ​ប័ណ្ណ​ការងារ​អចិន្ត្រៃយ៍​បន្ថែម​ទៀត ដើម្បី​ក្លាយ​ជា​ពលករ​ស្រប​ច្បាប់។

លោក ជីម ឡាម៉ាទីន ទីប្រឹក្សា​ទទួល​បន្ទុក​ពលករ​នៅ​ស្ថានទូត​ខ្មែរ ប្រចាំ​ក្រុង​បាងកក ប្រទេស​ថៃ ឲ្យ​ដឹង​ថា មជ្ឈមណ្ឌល​ច្រក​ចេញ​ចូល​តែ​មួយ​មាន​ទីតាំង​នៅ​ខេត្ត​ចំនួន​៧ របស់​ប្រទេស​ថៃ គឺ​ខេត្ត​ថាក់សិនហ្វាវ ខេត្ត​ឈុនបុរី ខេត្ត​ព្រះសាខន អាយុធ្យា ខេត្ត​រ៉ាក់យ៉ង ខេត្ត​សុងក្លា សមុទ្ទបាកាន ខេត្ត​សុរ៉ាត់តានី និង​ខេត្ត​សមុទ្ទសាខន។

ចំណែក​ក្រសួង​មហាផ្ទៃ និង​ក្រសួង​ការងារ និង​បណ្តុះបណ្តាល​វិជ្ជាជីវៈ ប្រទេស​កម្ពុជា ប្រកាស​ឲ្យ​ពលករ​ដែល​ធ្វើ​ការ​នៅ​ប្រទេស​ថៃ ពុំ​មាន​ឯកសារ​ស្រប​ច្បាប់ ត្រូវ​ទៅ​បំពេញ​បែបបទ​នៅ​ការិយាល័យ​ច្រក​ចេញ​ចូល​តែ​មួយ​ក្នុង​ខេត្ត​៤ គឺ​ខេត្ត​ប៉ៃលិន បន្ទាយមានជ័យ កោះកុង និង​ខេត្ត​ឧត្តរមានជ័យ គឺ​ច្រក​ព្រំដែន​ប៉ោយប៉ែត ខេត្ត​បន្ទាយមានជ័យ ច្រក​ព្រំដែន​ខេត្ត​ប៉ៃលិន ច្រក​ព្រំដែន​ចាំយាម ខេត្ត​កោះកុង ច្រក​ព្រំដែន​អូស្មាច់ ខេត្ត​ឧត្តរមានជ័យ។ ពលករ​ត្រូវ​មាន​រូបថត ៤x៦ ចំនួន ៣​សន្លឹក និង​ប័ណ្ណ​ពលករ​កម្ពុជា ធ្វើ​ការ​នៅ​បរទេស ចេញ​ដោយ​ក្រសួង​ការងារ និង​បណ្តុះបណ្តាល​វិជ្ជាជីវៈ៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។

បញ្ចេញ​មតិយោបល់៖

បញ្ចូលមតិរបស់អ្នកដោយបំពេញទម្រង់ខាងក្រោមជាអក្សរសុទ្ធ។ មតិនឹងត្រូវសម្រេចដោយអ្នកសម្របសម្រួល និងអាចពិនិត្យកែប្រែឲ្យស្របតាម លក្ខខណ្ឌនៃការប្រើប្រាស់ របស់វិទ្យុអាស៊ីសេរី។ មតិនឹងមិនអាចមើលឃើញភ្លាមៗទេ។ វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនទទួលខុសត្រូវចំពោះខ្លឹមសារនៃមតិដែលបានចុះផ្សាយឡើយ។ សូមគោរពមតិរបស់អ្នកដទៃ ហើយប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការពិត។