អ្នក​ជំនាញ​បរិស្ថាន​ថា ប្រសាសន៍​​លោក ចម ប្រសិទ្ធិ ជា​តម្រុយ​ស៊ើប​អង្កេត​រក​អ្នក​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​រុករក​រ៉ែ​មាស​ខុស​ច្បាប់

ដោយ សន ចាន់រដ្ឋា
2018.05.19
Share on WhatsApp
Share on WhatsApp
ចម ប្រសិទ្ធិ ៦២២ ទេសរដ្ឋមន្ត្រី ចម ប្រសិទ្ធិ រដ្ឋមន្ត្រី​​ក្រសួង​​ឧស្សាហកម្ម និង​សិប្បកម្ម ថ្លែង​ប្រាប់​អ្នក​កាសែត​អំពី​លទ្ធផល​ស្រាវជ្រាវ​មូលហេតុ​ទឹក​ពុល​សម្លាប់​មនុស្ស​នៅ​ខេត្ត​ក្រចេះ។ ថ្ងៃ​ទី១៧ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៨។
រូបថត​ពីបណ្ដាញ​​ហ្វេសប៊ុក

អ្នក​ជំនាញ​ផ្នែក​បរិស្ថាន​​ចាត់​ទុក​ការ​លាត​ត្រដាង​ជា​សាធារណៈ​របស់​រដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​ឧស្សាហកម្ម និង​សិប្បកម្ម លោក ចម ប្រសិទ្ធិ ពាក់ព័ន្ធ​អាជីវកម្ម​រ៉ែ​មាស​នៅ​ខេត្ត​ភាគ​ឦសាន គឺ​ជា​តម្រុយ​ភស្តុតាង​សំខាន់ ទាមទារ​ឲ្យ​ស៊ើបអង្កេត រក​អ្នក​ពាក់ព័ន្ធ​មក​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​តាម​ផ្លូវ​ច្បាប់។ ពួក​គេ​ចាត់​ទុក​ការ​លើក​ឡើង​របស់​រដ្ឋមន្ត្រី​រូប​នោះ អាច​ទទួល​យក​បាន ផ្ទុយពី​របាយការណ៍​ស្រាវជ្រាវ​របស់​ក្រសួងសុខាភិបាល ទម្លាក់​កំហុស​ការ​ទទួល​ទាន​ស្រា​ស។

អ្នក​ធ្វើការ​ពាក់ព័ន្ធ​ផ្នែក​បរិស្ថាន​កំពុង​ផ្ដោត​អារម្មណ៍ និង​តាម​ដាន ពី​ដំណើរ​ការ​ស៊ើប​អង្កេត​របស់​ក្រសួង​ពាក់ព័ន្ធ ដែល​បញ្ជូន​មន្ត្រី​ជំនាញ​ស៊ើបអង្កេត​អាជីវកម្ម​រ៉ែ​មាស នៅ​ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី និង​ខេត្ត​ក្រចេះ ដែល​សង្ស័យ​ថា ប្រើ​សារធាតុ​គីមី​បំពុល​ទឹក និង​បរិស្ថាន។ ពួក​គេ​បារម្ភ​ថា ការ​ស៊ើប​អង្កេត​ករណី​នេះ អាច​មាន​ចន្លោះ​ប្រហោង​ក្រោម​ឥទ្ធិពល​នៃ​អំពើ​ពុករលួយ ជា​ពិសេស​នៅ​ពេល​មាន​ការ​រឹតត្បិត​អង្គការ​សង្គម​ស៊ីវិល អ្នក​សារព័ត៌មាន​មិន​ឲ្យ​ចូល​រួម​អង្កេត​ពេញលេញ​លើ​ករណី​នេះ។

ស្ថាបនិក​អង្គការ​មាតា​ធម្មជាតិ លោក អាឡិកហន់ដ្រូ ហ្គន់សាឡេស ដេវិតសុន (Alejandro Gonzalez Davidson) នៅ​មិន​ទាន់​ស្ងប់​ចិត្ត ចំពោះ​ការ​ស្វែង​រក​ហេតុផល​នានា ទាក់ទិន​ការ​បំពុល​ទឹក​នៅ​ខេត្ត​ក្រចេះ និង​ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី​នៅ​ឡើយ ខណៈ​ដែល​ក្រសួង​សុខាភិបាល​មិន​ទាន់​មាន​ភាព​ច្បាស់​លាស់​ក្នុង​ស្រាវជ្រាវ​រក​ការ​ពិត បែរ​ជា​ប្រើ​លេស​ទម្លាក់​កំហុស​ទៅ​លើ​ស្រា​ស​ទៅ​វិញ។ តែ​យ៉ាង​ណា លោក​កោត​សរសើរ​ខ្លះ ដល់​រដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​ឧស្សាហកម្ម និង​សិប្បកម្ម លោក ចម ប្រសិទ្ធិ ដែល​បាន​លាត​ត្រដាង ករណី​នេះ​ជា​សាធារណៈ ដ្បិត​ក្រសួង​មួយ​ចំនួន​បាន​សម្ងំ​ស្ងៀម និង​ខ្លះ​ព្យាយាម​បិទ​បាំង​ការ​ពិត​មិន​ស្វែង​ដំណោះស្រាយ៖ «សរសើរ​ចំណុច​ថា គាត់​ហ៊ាន​និយាយ​ជា​សាធារណៈ​ពី​អ្វី​ដែល​ជា​ការ​ពិត ព្រោះ​អី​រដ្ឋាភិបាល​និយាយ​ថា ពុល​ស្រា​ស និង​ពលរដ្ឋ​ថ្នាំ​ស្មៅ។ ខ្ញុំ​អត់​មាន​ជំនឿ​លើ​រដ្ឋាភិបាល ជា​ពិសេស​ករណី​ស្មុគស្មាញ​អ៊ីចឹង បច្ចេកទេស​ខ្ពស់ ករណី​អំពើ​ពុករលួយ រដ្ឋាភិបាល​មិន​អាច​គ្រប់គ្រង​បាន​ទេ។ គួរ​តែ​សង្គម​ស៊ីវិល​ធ្វើ​ជំនួស​កុំ​ឲ្យ​ជិះ​សេះ​លែង​ដៃ​ជ្រុល»

លោក​រក​ឃើញ​ថា អាជីវកម្ម​រ៉ែ​មាស​នៅ​ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី ភាគ​ច្រើន​ជា​អាជីវកម្ម​ខុស​ច្បាប់ មិន​បាន​សិក្សា​ផល​ប៉ះពាល់​បរិស្ថាន និង​សង្គម​ឲ្យ​បាន​ត្រឹមត្រូវ​នោះ​ទេ។ លោក​ថា បើ​បណ្ដោយ​ឲ្យ​អាជីវកម្ម​នេះ​ដំណើរ​ការ​ទៀត ទំហំ​ផល​ប៉ះពាល់​នឹង​រីក​ធំ​ឡើង។ លោក​អង្កេត​ឃើញ​ថា ការ​ប្រើ​ថ្នាំ​ប្រភេទ ស្យានីដ (CYANIDE) បាន​រាល​ដាល​បែប​អនាធិបតេយ្យ នៅ​ស្រុក​រវាង​ខេត្ត​ព្រះវិហារ​ម្ដង​រួច​មក​ហើយ បណ្ដាល​ឲ្យ​សព្វ​ពាហនៈ​របស់​អ្នក​ស្រុក​ងាប់​ជា​ច្រើន​ក្បាល និង​បង្ក​ឲ្យ​ទឹក​អូរ​មាន​ជាតិ​ពុល៖ «ថ្នាំ ស៊ី.អា.នីដ. វា​ជា​ថ្នាំ​មួយ ដែល​នៅ​ប្រទេស​មួយ​ចំនួន ដែល​គេ​ហាម​ដាច់​ខាត ក៏​គេ​មាន​ការ​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​មែន​ទែន​ក្នុង​ការ​ផលិត​សូម្បី​តែ​បន្តិច​ក៏​អាច​សម្លាប់​មនុស្ស​រង្គាល។ ពុំ​មែន​មាន​តែ​តំបន់​មណ្ឌលគិរី និង​ក្រចេះ​ទេ ដែល​ប្រើ​សារធាតុ​នេះ សូម​ឲ្យ​រដ្ឋាភិបាល​យល់​ថា គេ​កំពុង​ប្រើ​ទូទាំង​ប្រទេស​នៅ​កន្លែង​ណា ដែល​មាន​អាជីវកម្ម​រ៉ែ​មាស»

កាលពី​ពេល​ថ្មីៗ នេះ រដ្ឋមន្ត្រី​ក្រសួង​ឧស្សាហកម្ម និង​សិប្បកម្ម លោក ចម ប្រសិទ្ធិ ថ្លែង​ថា ធាតុ​ពិត​ដែល​នៅ​ពី​ក្រោយ ករណី​ស្លាប់​នៅ​ក្រចេះ និង​បញ្ជូន​ទៅ​សង្គ្រោះ​បន្ទាន់ បណ្ដាល​មក​ពី​ការ​ប្រើប្រាស់​ថ្នាំ​គីមី ម្យ៉ាង​មាន​ឈ្មោះ​ថា ក្រូម (Chromium) និង ស្យានីដ (Cyanide) ដែល​គេ​ប្រើ​សម្រាប់​ចម្រាញ់​រ៉ែ​មាស។ លោក​ថា របប​ក្រុង​ភ្នំពេញ​នឹង​ចេញ​វិធានការ​ក្នុង​ពេល​ឆាប់ៗ ចំពោះ​អាជីវកម្ម​រ៉ែ ដែល​ប្រើ​សារ​ធាតុ​លាង​មាស​​​មិន​ត្រឹម​ត្រូវ ធ្វើ​​អោយ​ពលរដ្ឋ​ខេត្ត​ក្រចេះ និង​មណ្ឌលគិរី​ពុល និង​ស្លាប់​ជា​ច្រើន​នាក់។

មន្ត្រី​សង្គម​ស៊ីវិល​រក​ឃើញ​ថា ថ្នាំ ស្យានីដ (Cyanide) និង ក្រូម (Chromium) បាន​ចែង​ជា​រូបមន្ត​ប្រុង​ប្រយ័ត្ន​ក្នុង​ក្រសួង​បរិស្ថាន ក្រសួង​រ៉ែ​ជា​ដើម ដែល​គេ​ហាម​មិន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ប្រើប្រាស់​អាជីវកម្ម​រ៉ែ​មាស តែ​ប្រសិន​ប្រើប្រាស់​ចាំបាច់ ត្រូវ​មាន​ទីតាំង​គ្រប់គ្រង​ឲ្យ​បាន​ត្រឹមត្រូវ ឬ​អាង​ចម្រុះ​ប្រតិកម្ម។ ក៏​ប៉ុន្តែ​អាជីវកម្ម​រ៉ែ​មាស​បែប​អនាធិបតេយ្យ​នៅ​តំបន់​នោះ គឺ​មិន​បាន​គ្រប់គ្រង​តាម​លក្ខណៈ​បច្ចេកទេស​ត្រឹមត្រូវ​នោះ​ទេ ហើយ​ក្រសួង​រ៉ែ និង​អាជ្ញាធរ​មាន​សមត្ថកិច្ច ត្រូវ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​បញ្ហា​នេះ បើ​រក​ឃើញ​ថា បើក​ដៃ​ឲ្យ​ឈ្មួញ​ធ្វើ​អាជីវកម្ម​ខុស​ច្បាប់។

ពលរដ្ឋ​រស់​នៅ​ភូមិ​ចក់​ចារ ឃុំ​ស្រែ​ឈូក ស្រុក​កែវស៊ីម៉ា ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី លោក ប្រក់ ជួប អះអាង​នៅ​ថ្ងៃ​ទី១៨ ឧសភា​ថា អ្នក​ភូមិ​ប្រទះ​ឃើញ​ក្រុមហ៊ុន​ចិន ធ្វើ​អាជីវកម្ម​រ៉ែ​មាស ៣ ទីតាំង​ផ្សេង​គ្នា នៅ​ចំណុច​វាល​រៀង អូរ​ក្ទុង និង​អូរ​រហាវ កំពុង​ប្រើ​ឧបករណ៍​ខួង​ថ្ម និង​រែង​យក​រ៉ែ​មាស​ជាប់​នឹង​ទឹក​អូរ​ធម្មជាតិ​នៅ​តំបន់​នេះ។  លោក​ថា អាជីវកម្ម​រ៉ែ​មាស​នោះ គេ​ប្រើ​ទឹក​អូរ​ធម្មជាតិ​លាង​ជម្រះ​កាក់​សំណល់​នានា ហើយ​មក​ទល់​ពេល​នេះ​អ្នក​ភូមិ​មិន​អាច​ប្រើប្រាស់​ទឹក​អូរ​ធម្មជាតិ​បាន​ដូច​មុន​ឡើយ ខណៈ​ដែល​ពលរដ្ឋ​ជាង ៨០​នាក់ បាន​ធ្លាក់​ខ្លួន​ឈឺ​នៅ​ពេល​ប្រើប្រាស់​ទឹក​អូរ​នេះ ហើយ​សត្វ​ពាហនៈ​អ្នក​ភូមិ​ស្លាប់​ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ«ព្រោះ​ឥឡូវ​គេ​ខួង​រណ្ដៅ​កើន​ឡើង​កាន់​តែ​ច្រើន​ទៀត»

អ្នក​ឃ្លាំមើល​ផ្នែក​បរិស្ថាន​ម្នាក់ ថ្លែង​សុំ​មិន​ហ៊ាន​បញ្ចេញ​ឈ្មោះ ពន្យល់​ថា ការ​ប្រើ​សារធាតុ ស្យានីដ ចម្រាញ់​យក​រ៉ែ មាន​គ្រោះថ្នាក់​ខ្លាំង​ដល់​ការ​បំពុល​ទឹក ប្រសិន​បើ​វា​ហូរ​ចូល​ក្នុង​ទឹក វា​នឹង​តោង​ជាប់​ដី​ល្បាប់ និង​មែក​ឈើ ជីវចម្រុះ ក្នុង​ទឹក​ជា​ដើម។ លោក​បញ្ជាក់​ថា នៅ​គ្រា​ដែល​សារធាតុ ស្យានីដ តោង​ជាប់ ត្រី ខ្យង់ គ្រុំ និង​សារ៉ាយ ហើយ​មនុស្ស​បាន​ចាប់​ត្រី​មក​បរិភោគ​នឹង​បង្ក​គ្រោះថ្នាក់​ខ្លាំង​ដល់​សុខភាព។ លោក​ថា ទឹកអូរ និង​ព្រែក ដែល​មាន​ជាតិ​ពុល ក្រសួង​ត្រូវ​តែ​ផ្អាក​ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​ឈប់​ប្រើប្រាស់​រយៈ​ពេល ៧ ទៅ ១០ឆ្នាំ ទើប​សារធាតុ​នេះ​រលាយ​ចូល​ក្នុង​ទឹក​អស់៖ «អ្វី​ដែល​អាច​ចូលរួម​ចំណែក​បាន កុំ​ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​ព្យាយាម​ប្រើ​ទឹក​អូរ​ទៀត។ សារជាតិ​បារ៉ត និង​សារជាតិ ស៊ីអានីត វា​នៅ​តោង​ជាប់​ពេញ​តែ​ក្នុង​អូរ​ហ្នឹង»

លោក​បន្ថែម​ថា ក្រសួង​ត្រូវ​ស៊ើប​ស្រាវជ្រាវ​បាតុភាព​នេះ​ឲ្យ​បាន​ច្បាស់លាស់ និង​ប្រកាស​សាធារណៈ ការពារ​មិន​ឲ្យ​ពលរដ្ឋ​ប្រើប្រាស់​ទឹក​មាន​ជាតិ​ពុល​ទៀត ដើម្បី​ទប់ស្កាត់​ការ​រីករាយ​ដល់​ផល​ប៉ះពាល់​ដល់​ជីវិត​មនុស្ស និង​សុខភាព។ លោក​អះអាង​ថា ដើម្បី​ទប់ស្កាត់​បាតុភាព​នេះ ចាំបាច់​ត្រូវ​លុបបំបាត់​អាជីវកម្ម​រ៉ែ​មាស​គ្រប់​រូបភាព​នៅ​តំបន់​នោះ៖ «គេ​ប្រើ​ហ្នឹង​វា​នៅ​តំបន់​ផ្ទៃ​ដី នៅ​ក្នុង​អូរ​ជាប់ ទម្រាំ​វា​ជម្រះ​អស់»

ពលរដ្ឋ​រងគ្រោះ​ដោយសារ​ពុល​ទឹក​រស់​នៅ​ឃុំ​កន្ទួត ស្រុក​ចិត្របូរី ខេត្ត​ក្រចេះ​ថ្លែង​មិន​បញ្ចេញ​ឈ្មោះ ឲ្យ​ដឹង​ថា អ្នក​ភូមិ​ដែល​មាន​ទម្លាប់​ពឹង​ផ្អែក​ទាំង​ស្រុង ប្រើប្រាស់​ទឹក​ព្រែក កំពុង​វេទនា​ ខ្វះខាត​ទឹក​ប្រើប្រាស់ ខណៈ​ដែល​ទឹក​ព្រែក​ទេរ​មាន​ជាតិ​ពុល​ប្រើប្រាស់​មិន​បាន។ ចំណែក​យុទ្ធនាការ​ចែក​ទឹក​របស់​អាជ្ញាធរ​មិន​បាន​ទៀងទាត់ និង​មិន​បាន​គ្រប់​ជ្រុង​ជ្រោយ​ឡើយ។ លោក​ថា ពលរដ្ឋ​ភាគ​ច្រើន​កំពុង​ដេក​ភ័យ ក្នុង​ការ​ចំណាយ​ប្រាក់​ច្រើន​ទិញ​ទឹក​បម្រើ​ជីវភាព​ប្រចាំ​ថ្ងៃ៖ «ពលរដ្ឋ​អត់​ដើរ​ទៅ​រក​ជូន​កាល​បាន​មួយ​កាន។ សម្លឹង​មើល​ទឹក​អូរ និង​ត្រពាំង​មក​ដោះ​ស្រាយ​ភ្លាមៗ ទៅ វា​អ៊ីចឹង​ទៅ​ហើយ»

ប្រធាន​អង្គការ​សម្ព័ន្ធ​គណនេយ្យភាព​សង្គម​កម្ពុជា លោក សន ជ័យ យល់​ថា តម្រុយ​ជា​ច្រើន ដែល​ក្រសួង​ឧស្សាហកម្ម​បង្ហាញ​នេះ​ជា​មូលដ្ឋាន​ទាមទារ​ឲ្យ​មាន​ការ​ស៊ើបអង្កេត​ច្បាស់លាស់។ លោក​ថា បទ​ពិសោធន៍​កន្លង​ទៅ អាជ្ញាធរ​ចាប់​ខ្លួន​បាន​តែ​អ្នក​តូចតាច តែ​ក្រោយ​មក​រឿង​នេះ​បែរ​ជា​ស្ងាត់។ លោក​បញ្ជាក់​ថា ការ​បំពុល​ទឹក មិន​ត្រឹមតែ​សម្លាប់​ជីវិត​មនុស្ស​ទេ វា​បាន​គំរាមកំហែង​ពលរដ្ឋ ខ្លាច​ញញើត​ក្នុង​ការ​ប្រើប្រាស់​ទឹក​ទៀត​ផង។

កាល​ពី​ដើម​ខែ​ឧសភា ពលរដ្ឋ​រស់​នៅ​ឃុំ​កន្ទួត ស្រុក​ចិត្របូរី ស្លាប់ ១៨នាក់ និង​ជាង ៣​រយ​នាក់​ធ្លាក់​ខ្លួន​ឈឺ​ក្រោយ​ពី​ប្រើ​ទឹក​ព្រែក​ទេរ​មាន​សារធាតុ​ពុល។ រីឯ​ពលរដ្ឋ​នៅ​ឃុំ​ស្រែ​ឈូក ស្រុក​កែវ​ស៊ីម៉ា ខេត្ត​មណ្ឌលគិរី​មាន​អាការៈ​ខុស​ប្រក្រតី​ជាង ៨០​នាក់៕

កំណត់​ចំណាំ​ចំពោះ​អ្នក​បញ្ចូល​មតិ​នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។

បញ្ចេញ​មតិយោបល់៖

បញ្ចូលមតិរបស់អ្នកដោយបំពេញទម្រង់ខាងក្រោមជាអក្សរសុទ្ធ។ មតិនឹងត្រូវសម្រេចដោយអ្នកសម្របសម្រួល និងអាចពិនិត្យកែប្រែឲ្យស្របតាម លក្ខខណ្ឌនៃការប្រើប្រាស់ របស់វិទ្យុអាស៊ីសេរី។ មតិនឹងមិនអាចមើលឃើញភ្លាមៗទេ។ វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនទទួលខុសត្រូវចំពោះខ្លឹមសារនៃមតិដែលបានចុះផ្សាយឡើយ។ សូមគោរពមតិរបស់អ្នកដទៃ ហើយប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការពិត។