សង្គម​ស៊ីវិល​ថា អាជ្ញាធរ​ និង​ក្រុមហ៊ុន​ត្រូវ​ទទួលខុស​ត្រូវ​ករណី​ឆេះ​កាស៊ីណូ​នៅ​ប៉ោយប៉ែត

អ្នក​ច្បាប់​ និង​សង្គម​ស៊ីវិល​លើកឡើង​ថា អាជ្ញាធរ​ និង​ក្រុមហ៊ុន​ត្រូវ​មាន​ចំណែក​ទទួលខុស​ត្រូវ​ករណី​ឆេះ​កាស៊ីណូ ហ្គ្រេន ដាយមិន ស៊ីធី (Grand Diamond City)នៅ​ក្រុង​​ប៉ោយប៉ែត​​ដែល​បាន​សម្លាប់​មនុស្ស​ជិត​៣០​នាក់។ ពួកគាត់​លើកឡើង​ដូច្នេះ​ដោយសារ​ក្រុមហ៊ុន​ និង​អាជ្ញាធរ​ធ្វេសប្រហែស​ យឺតយ៉ាវ​ជួយ​សង្គ្រោះ​ ខ្វះ​បច្ចេកទេស​ និង​មិន​បាន​ត្រួត​ពិនិត្យ​ប្រព័ន្ធ​សុវត្ថិភាព​នៅ​ក្នុង​អាគារ​ឲ្យ​បាន​ត្រឹមត្រូវ​។
អ្នកច្បាប់ និង​សង្គម​ស៊ីវិល​ថា​ អាជ្ញាធរ​ និង​ក្រុមហ៊ុន​ត្រូវ​រួម​ចំណែក​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​ពាក់ព័ន្ធ​សោកនាដកម្ម​នេះ​ ព្រោះ​អគ្គីភ័យ​កើត​ឡើង​គ្មាន​ការ​ដំណឹង​សង្គ្រោះ​បន្ទាន់​ និង​ប្រព័ន្ធ​សុវត្ថិភាព​ដល់​ភ្ញៀវ​ និង​បុគ្គលិក​។

ប្រធាន​ការិយាល័យ​មេធាវី​ក្រុម​អ្នក​ច្បាប់​អមរិន្ទ្រ​ លោក សុក សំអឿន ប្រាប់​វិទ្យុអាស៊ីសេរី នៅ​ថ្ងៃទី៥ មករា ថា បើ​សិន​អគ្គីភ័យ​កើត​ឡើង​តែ​គ្មាន​ការ​ប្រព័ន្ធ​ពន្លត់​ និង​ការ​ជូន​ដំណឹង​ ក្រោយ​ការ​ស៊ើប​អង្កេត និង​ស្រាវជ្រាវ​ករណី​អគ្គីភ័យ​មួយ​នេះ​គឺ​ក្រុមហ៊ុន​កាស៊ីណូ​ទទួល​ខុសត្រូវ​ទាំង​ស្រុង​។ លោក​បន្ត​ថា​ អាជ្ញាធរ​ក៏​ត្រូវ​រួម​ចំណែក​ទទួលខុសត្រូវ​ដែរ​ បើ​គ្មាន​ប្រព័ន្ធ​សុវត្ថិភាព​ ដោយសារ​ការ​ធ្វេសប្រហែស​ និង​​គ្មាន​ការ​ត្រួតពិនិត្យ​ជា​ប្រចាំ​ ដែល​ធ្វើ​ឱ្យ​មនុស្ស​បាត់បង់​ជីវិត​ជិត ៣០​នាក់។

លោក សុក សំអឿន៖ «អគារ​ហ្នឹង​វា​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​យល់​ទេ​ ដូច្នោះ​វា​ត្រូវ​តែ​ក្រោម​សមត្ថកិច្ច​តុលាការ​យើង ហើយ​មិនមែន​ចាំ​បាច់​ទាល់​តែ​ជនជាតិ​ថៃ​បាន​នេះ​ទេ​ អ៊ីចឹង​ណា​។ គេ​អាច​ប្ដឹង​ទៅ​តុលាការ​ខ្មែរ​ក៏​បាន​ អាច​ប្ដឹង​ទៅ​តុលាការ​ថៃ​ក៏​បាន​អ៊ីចឹង​ណា​។ អា​ហ្នឹង​ស៊ីសង​លើ​(អាស្រ័យ​ទៅ​លើ​)សាមី​ខ្លួន​ជន​រងគ្រោះ​ម្នាក់​ៗ​ហ្នឹង​ គាត់​ចង់​ទារ​ ចង់​ទាមទារ​សំណង​អ្វី​ខ្លះ​ គាត់​អាច​ធ្វើ​ពាក្យ​ប្ដឹង​ទៅ​តុលាការ​ទៅ​ ឬ​ក៏​វា​អាច​មាន​ការ​ចរចា​គ្នា​រវាង​តំណាង​ក្រុមហ៊ុន​ណា»។

ហេតុការណ៍​ឆេះ​កាស៊ីណូ​ហ្គ្រេន ដាយមិន ស៊ីធីនៅ​ក្រុង​ប៉ោយប៉ែត​កម្លាំង​សមត្ថកិច្ច​កម្ពុជា​ និង​ថៃ​រក​ឃើញ​អ្នក​ស្លាប់ ២៦នាក់​។ ជន​រងគ្រោះ​ទាំង​នោះ​ រួម​មាន​ជនជាតិ​ថៃ ១៧នាក់ ម៉ាឡេស៊ី (Malaysia) ១នាក់ នេប៉ាល់ (Nepal) ១នាក់ ចិន(China) ១នាក់ និង​៦នាក់​ទៀត​មិនទាន់​ដឹង​អត្តសញ្ញាណ​នៅ​ឡើយ។

អ្នកនាំពាក្យ​រដ្ឋបាល​ខេត្ត​បន្ទាយមានជ័យ ​លោក សេក សុខុម ​ថា មន្ត្រី​ជំនាញ​ខ្មែរ​ និង​ថៃ​ នឹង​យក​សាកសព​ទាំង​៦នាក់​ ដែល​មិនទាន់​ស្គាល់​អត្តសញ្ញាណ​ ទៅ​ធ្វើ​​​សំណង​ គឺ​យោង​ទៅ​លើ​ច្បាប់​របស់​ប្រទេស​ទាំង​ពីរ(កម្ពុជា និង​ថៃ)​ ដោយ​សារ​ថៅកែ និង​ជនរងគ្រោះ​ភាគ​ច្រើន​ជា​ជនជាតិ​ថៃ​ ប៉ុន្តែ​ហេតុ​ការ​កើត​ឡើង​លើ​ទឹក​ដី​កម្ពុជា។លោក​អះអាង​ថា កាស៊ីណូ​ឆេះ​ទាំង​ស្រុង ​ហើយ​​ក្រុម​ការងារ​បាន​រក​ឃើញ​ទូដែក​ផ្ទុក​លុយ​ចំនួន ៧ទូ ​តែ​មិន​ឃើញ​អ្នក​រង​របួស ​ឬ​សព​អ្នករងគ្រោះ​បន្ថែម​ទៀត​ឡើយ។

លោក សេក សុខុម៖ «បាទ!ឯកឧត្ដម អ៊ុំ រាត្រី គាត់​រាយការណ៍​ប្រាប់​ក្នុង​ថ្ងៃ​សន្និសីទ​សារព័ត៌មាន​ថា​ អ្នក​ដែល​របួស​ស្រាល​នៅ​ខ្មែរ​៥០​នាក់​ជាង​ហ្នឹង​គឺ​ ខ្លះ​ជា​ តែ​ចេញ​ពី​មន្ទីរ​ពេទ្យ​ហើយ​។ ហើយ​នៅ​ខាង​ថៃ​ យើង​គិត​ថា​៤០​នាក់​ ប៉ុន្តែ​ខាង​ថៃ​ប្រកាស​ថា​ ក្នុង​ថ្ងៃ​ដែល​យក​ទៅ​ជិត​៤០​នាក់​ហ្នឹង​ គឺ​យើង​ស្លាប់​តែ​ម្នាក់​ទេ​ ប៉ុន្តែ​ពាក់ព័ន្ធ​សំណង​ ឬ​យ៉ាង​ម៉េច​យ៉ាង​ម៉ា​ គឺ​យើង​អត់​ទាន់​ដឹង​ ព្រោះ​ខាង​គណៈកម្មការ​ចម្រុះ​នៅ​ហ្នឹង​មិនទាន់​បាន​ធ្វើ​សន្និសីទ​សារព័ត៌មាន​ ឬ​ក៏​ថ្លែង​អ្វី»។

មក​ដល់​ពេល​នេះ សាច់ញាតិ អះអាង​ថា​ មាន​អ្នក​ធ្វើការ​នៅ​អគារ​ទាំងនេះ​ចំនួន​ ១២​នាក់​បាត់​ខ្លួន​ ក្នុង​នោះ​មាន​ពលរដ្ឋ​ខ្មែរ ៣នាក់ និង​ពលរដ្ឋ​ថៃ​ ៩​នាក់​។ គ្រួសារ​ជនរងគ្រោះ​ រិះគន់​អាជ្ញាធរ​ កម្ពុជា​ថា​ មិនសូវ​អើពើ​ជួយ​រក​អ្នក​ដែល​បាត់ខ្លួន​នោះ​ទេ បែរ​ជា​ខ្វាយខ្វល់​ និង​ខំ​រក​ទ្រព្យសម្បត្តិ​ និង​ទូ​លុយ​របស់​ក្រុមហ៊ុន​ទៅ​វិញ។

អនុប្រធាន​ផ្នែក​សិទ្ធិមនុស្ស​ ដីធ្លី និង​ធនធាន​ធម្មជាតិ​ និង​ជា​អ្នកនាំពាក្យ​សមាគម​អាដហុដ (Adhoc) លោក ស៊ឹង សែនករុណា ថ្លែង​ថា​ ជា​ធម្មតា​នៅ​ពេល​ពលរដ្ឋ​ បុគ្គលិក​ ឬ​មន្ត្រី​រាជការ​ណា​ម្នាក់​ ទៅ​ធ្វើ​ការ​នៅ​ទីតាំង​ ឬ​កន្លែង​កម្សាន្ត​ណា​មួយ​ គឺ​ម្ចាស់​ទី​តាំង​ ឬ​ស្ថាប័ន​នោះ​ជា​អ្នក​ទទួល​ខុស​ត្រូវ។

លោក ស៊ឹង សែនករុណា៖ «ចង់​មិន​ចង់​រឿង​នេះ​ គឺ​ក្រុមហ៊ុន​ជា​អ្នក​ទទួលខុសត្រូវ​ផ្ទាល់​ ហើយ​ទី២នោះគឺ រដ្ឋាភិបាល។ ក្នុង​ន័យ​នេះ​ គឺ​រដ្ឋាភិបាល​ត្រូវ​ត្រួតពិនិត្យ​អំពី​ការ​ទទួលខុសត្រូវ​របស់​ក្រុមហ៊ុន​ហ្នឹង​ថា បាន​អនុវត្ត​បាន​ត្រឹមត្រូវ​តាម​ច្បាប់ ​ឬ​អត់​។ មួយ​ទៀត​នោះ​គឺ​ ខាង​រដ្ឋាភិបាល​ក៏​ដូចគ្នា​ដែរ​ គួរ​តែ​មាន​ការ​ទទួលខុសត្រូវ​ទៅ​លើ​បញ្ហា​ហ្នឹង​ដែរ​ នៅ​ក្នុង​ពេល​ដែល​កិច្ច​អន្តរាគមន៍​របស់​ខ្លួន​ នៅ​ពេល​ដែល​មាន​បញ្ហា​កើត​ឡើង​ ហៃ​មិន​បាន​អន្តរាគមន៍​ ហៃ​ពន្លត់​អគ្គីភ័យ ឬ​ក៏​សង្គ្រោះ​ប្រជាពលរដ្ឋ​អ្នក​ដែល​ជាប់​ក្នុង​អគារ​ហ្នឹង​ បាន​ទាន់​ពេល​ទាន់​វេលា​ហ្នឹង​ អា​ហ្នឹង​ក៏​ជា​ការ​ទទួល​ខុស​ត្រូវ​មួយ​ដែរ»។

បុគ្គលិក​កាស៊ីណូ ហ្គ្រេន ដាយមិន ស៊ីធី ដែល​រស់​រាន​មាន​ជីវិត​មួយ​ចំនួន​ រៀបរាប់​ប្រហាក់​ប្រហែល​គ្នា​ថា​ ពេល​មាន​អគ្គីភ័យ​កើត​ឡើង មិន​មាន​នរណា​ម្នាក់​ជូន​ដំណឹង ឬ​មាន​សញ្ញា​ប្រកាស​អាសន្ន​ពី​អគ្គិភ័យ​ឆាប​ឆេះ​នៅ​ជាន់​ក្រោម​នោះ​ទេ ហើយ​អ្នក​ខ្លះ​ថា​ ដំបូង​ឡើយ​ សន្តិសុខ​ បង្គាប់​ឲ្យ​ពួកគាត់​រក្សា​ភាព​ស្ងៀមស្ងាត់​ និង​បិទទ្វារ​ខ្លាច​មាន​មនុស្ស​ផ្អើល​ហើយ​ឆ្លៀត​ឱកាស​លួច​លុយ​របស់​ក្រុមហ៊ុន​ រត់​ចេញ​ក្រៅ។ ពួកគាត់​បន្ត​ថា​ បន្ទាប់​មក​ភ្លើង​បាន​ឆេះ​រាលដាល​កាន់​តែ​ខ្លាំង​ដល់​ជាន់​លើ​ ហើយ ទ្វារ​អេឡិចត្រូនិក​ជាប់​សោ និង​ដាច់​ភ្លើង​ងងឹត​ឈឹង​ ខណៈ​នៅ​ក្នុង​អគារ​ខ្វះ​ឧបករណ៍​បាញ់​ទឹក និង​ផ្លូវ​សុវត្ថិភាព។ ពេលនោះ​ មនុស្ស​មួយ​ចំនួន​ បាន​ស្ទុះ​រត់​ឡើង​ទៅ​លើ​ដំបូល​អគារ​រង់ចាំ​ជា​ច្រើន​ម៉ោង​ដោយ​សង្ឃឹម​ថា​ អាជ្ញាធរ​ នឹង​បញ្ជូន​ឧបករណ៍​ជួយ​សង្គ្រោះ​ពួកគាត់​ ប៉ុន្តែ​អាជ្ញាធរ​ហាក់​យឺតយ៉ាវ​ ខណៈ​ភ្លើង​កាន់​តែ​ឆេះ​សន្ធោសន្ធៅ​ រហូត​អ្នក​ខ្លះ​បង្ខំ​ចិត្ត​លោត​ទម្លាក់​ពី​លើ​អាគារ​ជាង​កម្ពស់​១០​ជាន់​ដើម្បី​គេច​ពី​អណ្ដាត​ភ្លើង។

អ្នកច្បាប់ សង្គម​ស៊ីវិល និង​សាច់ញាតិ​របស់​អ្នក​បាត់​ខ្លួន ចាត់ទុកថា​ ករណី​ទាំង​នេះ​ គឺ​ជា​ការ​ធ្វេស​ប្រហែស​របស់​ក្រុមហ៊ុន​ និង​អាជ្ញាធរ​ ដែល​គួរ​តែ​មាន​ការ​រួម​ចំណែក​ទទួល​ខុសត្រូវ​ចំពោះ​សោកនាដកម្ម​នេះ។ ពួកគាត់​ក៏​ទទូច​ដល់​អាជ្ញាធរ​ប្រទេស​ទាំង​ភាគី​ពន្លឿន​ការ​បញ្ជាក់​អត្តសញ្ញាណ​អ្នក​ស្លាប់​ និង​អ្នក​បាត់​ខ្លួន​ ដើម្បី​យក​ទៅ​ធ្វើ​បុណ្យ​ពេញ​លេញ​តាម​ប្រពៃណី​ត្រឹមត្រូវ​ ហើយ​ផ្ដល់​យុត្តិធម៌​ដល់​អ្នក​ស្លាប់៕

កំណត់​ចំណាំ​ចំពោះ​អ្នក​បញ្ចូល​មតិ​នៅ​ក្នុង​អត្ថបទ​នេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។