ពលរដ្ឋ​នៅ​កំពង់ស្ពឺ​​យល់​ដឹង​តិច​​តួច​ពី​ការ​​អភិវឌ្ឍ​នៅ​មូលដ្ឋាន

ការ​ចូល​រួម​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ក្នុង​មូលដ្ឋាន និង​ការ​ទទួល​ព័ត៌មាន​អំពី​ការ​អភិវឌ្ឍ​ឃុំ សង្កាត់ គឺ​ជា​កត្តា​ចាំបាច់​ក្នុង​ការ​រួម​ចំណែក​នៃ​ការ​អភិវឌ្ឍ​ប្រកប​ដោយ​តម្លាភាព ស្រប​ទៅ​តាម​គោលការណ៍​អភិបាលកិច្ច​ល្អ​តាម​បែប​របប​នយោបាយ​ប្រជាធិបតេយ្យ ក៏​ប៉ុន្តែ​មាន​ប្រជាជន​ខ្លះ​មិន​សូវ​យល់​ពី​បញ្ហា​នេះ​ទេ។
ដោយ ទីន ហ្សាការីយ៉ា
2013.03.20
Share on WhatsApp
Share on WhatsApp
ពលរដ្ឋ​ កំពង់ស្ពឺ ៣០៥ ពលរដ្ឋ​នៅ​ឃុំ​ដំបូករូង ស្រុក​ភ្នំស្រួច ខេត្ត​កំពង់ស្ពឺ ផ្ដល់​បទសម្ភាសន៍​ដល់​អ្នក​យក​ព័ត៌មាន​វិទ្យុ​អាស៊ីសេរី អំពី​ការ​យល់​ដឹង​ជុំវិញ​ការ​អភិវឌ្ឍ​នៅ​មូលដ្ឋាន។ រូបថត​ថ្ងៃ​១២ មីនា ឆ្នាំ​២០១៣
RFA/Tin Zakariya

ឧទាហរណ៍​ដូចជា​ប្រជាពលរដ្ឋ​មួយ​ចំនួន​នៅ​ក្នុង​ស្រុក​ភ្នំស្រួច ខែត្រ​កំពង់ស្ពឺ ពួក​គាត់​មិន​យល់​អំពី​ការ​ចូល​រួម​អភិវឌ្ឍ​ឃុំ​សង្កាត់​នោះ​ទេ ដោយ​ហេតុ​ថា ដោយសារ​ថា ពួកគាត់​មិន​ទទួល​បាន​ព័ត៌មាន ថា​តើ​គម្រោង​ថវិកា​ដែល​រដ្ឋាភិបាល​ផ្ដល់​ជូន​មាន​ប៉ុន្មាន និង​ធ្វើ​អ្វី​ខ្លះ?

តាម​គោលការណ៍ ឃុំ​សង្កាត់​នីមួយៗ​ទទួល​ថវិកា​ពី​រដ្ឋាភិបាល​ក្នុង​មួយ​ឆ្នាំៗ​ប្រមាណ ២​ម៉ឺន​ដុល្លារ​អាមេរិក ដើម្បី​ធ្វើ​ការ​អភិវឌ្ឍ​មូលដ្ឋាន ហើយ​ការ​អភិវឌ្ឍ​នេះ​គឺ​ទាមទារ​ឲ្យ​មាន​ប្រជាពលរដ្ឋ​ចូល​រួម ក្នុង​នោះ​មាន​ផ្នែក​ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ ផ្នែក​សង្គមកិច្ច បរិស្ថាន សន្តិសុខ សេដ្ឋកិច្ច និង​ផ្នែក​យេនឌ័រ ជាដើម។

ផ្ទុយ​ទៅ​វិញ ប្រជាពលរដ្ឋ​នៅ​ខែត្រ​កំពង់ស្ពឺ គិត​ពី​រក​ចំណូល​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​ដើម្បី​ក្រពះ​ជា​រឿង​សំខាន់​ជាង។ ពួក​គាត់​មិន​សូវ​បាន​គិត​អំពី​សិទ្ធិ​របស់​ខ្លួន​ក្នុង​ការ​ចូល​រួម​អភិវឌ្ឍន៍​មូលដ្ឋាន​នោះ​ទេ ថ្វី​ត្បិត​តែ​កំណែ​ទម្រង់​វិមជ្ឈការ​បាន​បើក​ផ្លូវ​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ចូល​រួម​ក្នុង​កិច្ចការ​នយោបាយ និង​សកម្មភាព​អភិវឌ្ឍ​ផ្សេងៗ​នៅ​មូលដ្ឋាន​ក៏ដោយ។

ប្រជាពលរដ្ឋ​មួយ​រូប​ឈ្មោះ គឹម ស៊ាន នៅ​ឃុំ​អូរ បាន​និយាយ​ថា គាត់​មិន​ដែល​ទទួល​ព័ត៌មាន​ពី​អាជ្ញាធរ​ភូមិ ឃុំ អំពី​គម្រោង​អភិវឌ្ឍន៍​នៅ​មូលដ្ឋាន​ទេ។ ពី​មួយ​ថ្ងៃ​ទៅ​មួយ​ថ្ងៃ​គាត់​ទៅ​ស៊ី​ឈ្នួល​គេ​រក​លុយ​ចំណាយ​ប្រចាំ​ថ្ងៃ​ជា​រឿង​សំខាន់។ ម្យ៉ាង​ទៀត​គាត់​មិន​ហ៊ាន​បញ្ចេញ​មតិ​យោបល់​អ្វី​ទាក់ទង​នឹង​ការ​អភិវឌ្ឍន៍​ភូមិ​ឃុំ​នោះ​ទេ ពីព្រោះ​ថា នៅ​ពេល​គាត់​និយាយ​ទៅ​ខ្លាច​អាជ្ញាធរ​ភូមិ​ឃុំ​ចោទ​ប្រកាន់​គាត់​ថា មាន​និន្នាការ​នយោបាយ​បក្ស​ប្រឆាំង។

ក្រុម​អ្នក​វិភាគ​បាន​ពន្យល់​ថា បញ្ហា​សំខាន់​នៅ​ត្រង់​ថា យន្តការ​ជំរុញ​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ចូល​រួម​ក្នុង​ក្រុម​ប្រឹក្សា​ឃុំ​សង្កាត់​មិន​មាន​ទេ។ ឧទាហរណ៍​យន្តការ​ក្រុមប្រឹក្សា​ឃុំ​សង្កាត់​បើក​កិច្ច​ប្រជុំ​ជាមួយ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ក្នុង​មួយ​ឆ្នាំ ១២​ដង មិន​ដំណើរ​ការ​ទេ យន្តការ​គណៈកម្មការ​ស្ត្រី និង​កុមារ យន្តការ​គ្រប់គ្រង​មណ្ឌល​សុខភាព យន្តការ​គណៈកម្មការ​គ្រប់គ្រង​សុវត្ថិភាព​ភូមិ​ឃុំ និង​យន្តការ​ដទៃ​ទៀត​ដែល​ជា​យន្តការ​ជំរុញ​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ចូល​រួម​តាម​បែប​ប្រជាធិបតេយ្យ តែ​យន្តការ​ទាំង​នេះ​ នៅ​តាម​ឃុំ​សង្កាត់​ភាគ​ច្រើន​មិន​មាន​សកម្មភាព​ទេ។

អ្នក​ភូមិ​នៅ​ឃុំ​ដំបូករូង ខេត្ត​កំពង់ស្ពឺ ដាំ​ទឹក​ទុក​បរិភោគ។ រូបថត​ថ្ងៃ​១២ មីនា ឆ្នាំ​២០១៣
អ្នក​ភូមិ​នៅ​ឃុំ​ដំបូករូង ខេត្ត​កំពង់ស្ពឺ ដាំ​ទឹក​ទុក​បរិភោគ។ រូបថត​ថ្ងៃ​១២ មីនា ឆ្នាំ​២០១៣
RFA/Tin Zakariya

ស្ត្រី​វ័យ​ចំណាស់​មួយ​រូប​ទៀត​រស់​នៅ​ក្នុង​ផ្ទះ​ខ្ទម​ប្រក់​ស្លឹក កំពុង​ស្ដាប់​​វិទ្យុ​កម្សាន្ត​នៅ​ពេល​សម្រាក​ថ្ងៃ​ត្រង់ ហាក់​បី​ដូច​ជា​មាន​ការ​ភ្ញាក់​ផ្អើល​នៅ​ពេល​សួរ​ថា តើ​អ្នកស្រី​ធ្លាប់​បាន​ចូល​រួម​ប្រជុំ​នៅ​សាលា​ឃុំ​ទេ? ហើយ​ធ្លាប់​ឮ​អំពី​គម្រោង​អភិវឌ្ឍន៍​ភូមិ​ឃុំ ឬ​ពី​មេ​ឃុំ ឬ​ក្រុមប្រឹក្សា​ឃុំ​ទេ? គាត់​បាន​ឆ្លើយ​ថា គាត់​មិន​បាន​ដឹង​ព័ត៌មាន​អ្វី​ទាំង​អស់។ តែ​យ៉ាង​នេះ​ក្ដី ស្ត្រី​វ័យ​ចំណាស់​រូប​នេះ បែរ​ជា​ការ​កោត​សរសើរ​អំពី​របប​សង្គម​រាស្ត្រ​និយម​វិញ ដឹកនាំ​ប្រទេស​ដោយ​អតីត​ព្រះមហាក្សត្រ នរោត្តម សីហនុ ដែល​ព្រះអង្គ​បើក​ឲ្យ​ប្រជារាស្ត្រ​បញ្ចេញ​មតិ​នៅ​ពេល​មាន​សមាជ​ជាតិ និង​ដោះស្រាយ​នូវ​ទុក្ខ​កង្វល់​ជូន​ប្រជារាស្ត្រ។

សមាជិក​ក្រុមប្រឹក្សា​ឃុំ​អូរ លោក កាន សំបូរ មាន​ប្រសាសន៍​ថា កន្លង​មក​អាជ្ញាធរ​ឃុំ​តែងតែ​អញ្ជើញ​ប្រជាពលរដ្ឋ​មក​ចូល​រួម ស្ដីពី​គម្រោង​អភិវឌ្ឍន៍​ឃុំ ដូច​ជា​ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ​ផ្លូវ​ថ្នល់ ប្រព័ន្ធ​ធារាសាស្ត្រ និង​បរិស្ថាន​ជាដើម។ លោក​បញ្ជាក់​ថា ទោះ​បី​ជា​ប្រជាពលរដ្ឋ​មិន​មាន​សកម្មភាព​មក​ចូល​រួម​ក្នុង​សកម្មភាព​អភិវឌ្ឍន៍​មូលដ្ឋាន​ច្រើន​ក្ដី ប៉ុន្តែ​ប្រជាពលរដ្ឋ​មាន​ការ​យល់​ដឹង​ច្រើន​ជាង​មុន។

ប្រទេស​កម្ពុជា បាន​ធ្វើ​កំណែ​ទម្រង់​វិមជ្ឈការ​ដែល​ចាប់​ផ្ដើម​អនុវត្ត​តាំង​ពី​ឆ្នាំ​២០០២ ក្នុង​រូបភាព​ផ្ដល់​ស្វ័យភាព​ដល់​ថ្នាក់​មូលដ្ឋាន ក្រោម​ច្បាប់​ស្ដីពី​ការ​គ្រប់គ្រង​ឃុំ សង្កាត់ និង​ច្បាប់​ស្ដីពី​ការ​បោះ​ឆ្នោត​ជ្រើសរើស​ក្រុមប្រឹក្សា​ឃុំ​សង្កាត់​អនុម័ត​ឆ្នាំ​២០០១ ដោយ​ផ្ដល់​អំណាច​ជូន​ប្រជាពលរដ្ឋ​ក្នុង​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​ជ្រើសរើស​បោះ​ឆ្នោត​ក្រុមប្រឹក្សា​ឃុំ​សង្កាត់។ ម្យ៉ាង​ទៀត​ប្រជាពលរដ្ឋ​មាន​សិទ្ធិ​ផ្ដល់​មតិ​យោបល់ និង​មាន​សិទ្ធិ​លើក​ពី​ទុក្ខ​កង្វល់​នានា ដែល​ពួក​គាត់​ប្រឈម​ក្នុង​ការ​រស់​នៅ​ប្រចាំ​ថ្ងៃ។

សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ ប្រជាពលរដ្ឋ​ទទួល​បាន​ការ​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​ជ្រើសរើស​ថ្នាក់​ដឹក​នាំ និង​បញ្ចេញ​គំនិត​យោបល់​ទាក់ទង​នឹង​ការ​អភិវឌ្ឍ​ក្នុង​មូលដ្ឋាន និង​តម្រូវ​ការ​របស់​សហគមន៍​ស្រប​តាម​គោលការណ៍​អភិបាលកិច្ច​នៅ​មូលដ្ឋាន។

ទោះ​បី​ជា​មាន​ការវិវឌ្ឍន៍​យ៉ាង​នេះ​ក្ដី ក៏​ប៉ុន្តែ​នៅ​មាន​សំណួរ​ថា តើ​វិមជ្ឈការ​ពិត​ជា​បាន​នាំ​មក​នូវ​ការ​ចូល​រួម​តាម​បែប​ប្រជាធិបតេយ្យ​នៅ​មូលដ្ឋាន​មែន​ឬ​យ៉ាង​ណា?

របាយការណ៍​របស់​វិទ្យាស្ថាន​បណ្ដុះបណ្ដាល និង​ស្រាវជ្រាវ​ដើម្បី​អភិវឌ្ឍន៍​កម្ពុជា (CDRI) ស្ដីពី​អភិបាលកិច្ច​តាម​បែប​ប្រជាធិបតេយ្យ​ក្នុង​ប្រព័ន្ធ​នយោបាយ​បែប​កូន​កាត់​បាន​សរសេរ​ថា នៅ​កម្ពុជា​កត្តា​វប្បធម៌ និង​សេដ្ឋកិច្ច តែង​កំណត់​លើ​លក្ខណៈ​នៃ​ការ​ចូល​រួម​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ។

ស្ថានភាព​រស់​នៅ​ខ្សត់ខ្សោយ បង្ខំ​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ជា​ច្រើន​ត្រូវ​ចំណាយ​ពេល​វេលា​ក្នុង​ការ​រក​ចំណូល​ជា​ជាង​ចូល​រួម​ក្នុង​សកម្មភាព​សាធារណៈ ឬ​ការ​អភិវឌ្ឍ​សហគមន៍ ហើយ​កត្តា​សេដ្ឋកិច្ច​ទន់​ខ្សោយ​នេះ ក៏​ជំរុញ​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​សម្លឹង​រក​ផលប្រយោជន៍​ភ្លាមៗ ឧទាហរណ៍​ដូចជា​អំណោយ​ពី​គ្រប់​ទម្រង់​នៃ​ការ​ចូល​រួម​ក្នុង​សហគមន៍។

ម្យ៉ាង​វិញ​ទៀត ដោយសារ​ក្រុមប្រឹក្សា​ឃុំ​ពុំ​មាន​លទ្ធភាព​ឆ្លើយ​តប​នឹង​តម្រូវ​ការ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ ហេតុ​នេះ ប្រជាពលរដ្ឋ​បាត់បង់​ចំណាប់​អារម្មណ៍​ចូល​រួម​ក្នុង​ការងារ​នៅ​មូលដ្ឋាន ពីព្រោះ​ថា នៅ​ពេល​ប្រជាពលរដ្ឋ​ចូល​រួម​ក្នុង​ការ​ប្រជុំ ពួក​គាត់​អាច​នឹង​បញ្ចេញ​មតិ​ពាក់ព័ន្ធ​នឹង​សកម្មភាព​អភិវឌ្ឍន៍​មូលដ្ឋាន​មិន​បាន​ពេញលេញ​ទេ។

ប្រជាពលរដ្ឋ​ឈ្មោះ គង់ នឿន នៅ​ឃុំ​ដំបូករូង បាន​ពន្យល់​ថា លោក​មិន​សូវ​ចាប់​អារម្មណ៍​នឹង​បញ្ហា​ចូល​រួម​ឲ្យ​យោបល់​ទៅ​ក្រុមប្រឹក្សា​ឃុំ ចូល​រួម​ក្នុង​ការ​អភិវឌ្ឍ​ភូមិ​ឃុំ​ទេ ពីព្រោះ​ថា ទោះ​បី​ជា​គាត់​ទៅ​ចូល​រួម​អំពី​បញ្ហា​អភិវឌ្ឍន៍​ភូមិ ឃុំ ក៏​តម្លៃ​ពលកម្ម និង​តម្លៃ​កសិផល​របស់​គាត់​នៅ​តែ​មាន​តម្លៃ​ថោក​ដដែល​ពី​មួយ​ឆ្នាំ​ទៅ​មួយ​ឆ្នាំ។

ទាក់ទង​នឹង​បញ្ហា​នេះ អ្នក​ឃ្លាំមើល​ស្ដីពី​ការ​អភិវឌ្ឍ​សង្គម លោក កែម ឡី បាន​បង្ហាញ​របាយការណ៍​ស្រាវជ្រាវ​របស់​លោក​កាល​ពី​ពេល​ថ្មីៗ​នេះ​ថា មាន​ប្រជាពលរដ្ឋ​ប្រមាណ ៤% ទេ នៃ​ប្រជាពលរដ្ឋ​សរុប​ដែល​បាន​មក​ចូល​រួម​ក្នុង​ការ​អភិវឌ្ឍ​ភូមិ​ឃុំ ដែល​ចែក​ជា ១០​ចំណុច រួម​មាន​ការ​ចូល​រួម​ក្នុង​ការ​រៀបចំ​ការ​អភិវឌ្ឍ​ភូមិ​ឃុំ និង​ការ​វិនិយោគ ការ​កំណត់​បញ្ហា​ជា​អាទិភាព ការ​ចូល​រួម​ប្រជុំ​ក្រុមប្រឹក្សា​ឃុំ ការ​ចូល​រួម​ក្នុង​ការ​ដេញ​ថ្លៃ​លទ្ធកម្ម និង​ការ​ចូល​រួម​ក្នុង​សកម្មភាព​ផ្សេងៗ​ទៀត។

លោក កែម ឡី បាន​សង្កត់​ធ្ងន់​ថា ការ​អភិវឌ្ឍ​សព្វ​ថ្ងៃ​នេះ​មិន​គោរព​ទៅ​តាម​កំណែ​ទម្រង់​វិមជ្ឈការ​នោះ​ឡើយ គឺ​គេ​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ចេះ​តែ​ពីរ​ទេ​សំខាន់ ទី​១ គេ​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ចេះ​សុំ​គេ និង​ទី​២ ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ចេះ​អរគុណ​គេ។ លោក​បញ្ជាក់​ថា សព្វថ្ងៃ​គេ​មិន​ចង់​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​ចេះ​ពិចារណា​វែង​ឆ្ងាយ​ទេ។ លើស​ពី​នេះ​ទៀត អ្វី​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ប្រជាពលរដ្ឋ​មិន​ចង់​ចូល​រួម​នោះ គឺ​មក​ពី​ការ​ថវិកា​ដែល​ឃុំ​សង្កាត់​ទទួល​បាន​នោះ គេ​អភិវឌ្ឍ​តែ​ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធ​ផ្លូវ​ថ្នល់ រី​ឯ​តម្រូវ​ការ​ចាំ​បាច់​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ផ្សេង​ទៀត​ដែល​មាន​នៅ​ក្នុង​គម្រោង​ដែរ​នោះ គេ​មិន​ធ្វើ​នោះ​ទេ គេ​អភិវឌ្ឍន៍​ទៅ​តាម​ឆន្ទៈ​អ្នក​នយោបាយ ដើម្បី​កេង​ចំណេញ​នយោបាយ​ច្រើន​ជាង។

វិមជ្ឈការ​បាន​រួម​ចំណែក​ជួយ​បង្កើន​ភាព​ស្របច្បាប់​ខាង​នយោបាយ​នៃ​របប​គ្រប់គ្រង ដោយ​លើក​កម្ពស់​ឡើង​វិញ​នូវ​តួនាទី​នៃ​រចនាសម្ព័ន្ធ​របស់​រដ្ឋ​នៅ​កម្រិត​មូលដ្ឋាន ដែល​គេ​មិន​បាន​យក​ចិត្ត​ទុក​ដាក់​ជា​យូរ​មក​ហើយ ដោយសារ​ការ​វឹកវរ​ខាង​នយោបាយ និង​សង្គ្រាម​ស៊ីវិល។

បន្ថែម​ពី​លើ​នេះ​ទៀត ការ​ចូល​រួម និង​កិច្ច​សហការ​មាន​សារសំខាន់​ណាស់ ដូច្នេះ​សមាជិក​សហគមន៍​អាច​កំណត់​នូវ​ការ​ប្រតិបត្តិ និង​ធម្មជាតិ​របស់​វត្ថុ​ជា​ច្រើន​ដែល​មាន​ឥទ្ធិពល​ដល់​ការ​រស់​នៅ​របស់​ពួក​គាត់ ដើម្បី​ងាយ​ស្រួល​ដល់​ការ​ផ្លាស់ប្ដូរ​សម្រាប់​ការ​រស់​នៅ​របស់​ប្រជាពលរដ្ឋ​ឲ្យ​ប្រសើរ​ឡើង៕

កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បី​រក្សា​សេចក្ដី​ថ្លៃថ្នូរ យើង​ខ្ញុំ​នឹង​ផ្សាយ​តែ​មតិ​ណា ដែល​មិន​ជេរ​ប្រមាថ​ដល់​អ្នក​ដទៃ​ប៉ុណ្ណោះ។

បញ្ចេញ​មតិយោបល់៖

បញ្ចូលមតិរបស់អ្នកដោយបំពេញទម្រង់ខាងក្រោមជាអក្សរសុទ្ធ។ មតិនឹងត្រូវសម្រេចដោយអ្នកសម្របសម្រួល និងអាចពិនិត្យកែប្រែឲ្យស្របតាម លក្ខខណ្ឌនៃការប្រើប្រាស់ របស់វិទ្យុអាស៊ីសេរី។ មតិនឹងមិនអាចមើលឃើញភ្លាមៗទេ។ វិទ្យុអាស៊ីសេរី មិនទទួលខុសត្រូវចំពោះខ្លឹមសារនៃមតិដែលបានចុះផ្សាយឡើយ។ សូមគោរពមតិរបស់អ្នកដទៃ ហើយប្រកាន់ខ្ជាប់នូវការពិត។