អាជ្ញាធរខេត្តស្ទឹងត្រែងរងការចោទថា បណ្តែតបណ្តោយឱ្យអ្នកនេសាទប្រើប្រាស់ឧបករណ៍នេសាទទ្រង់ទ្រាយធំ នៅតាមដងទន្លេមេគង្គ ឋិតក្នុងភូមិសាស្ត្រខេត្តនេះ ផ្ទុយពីបម្រាមរបស់រដ្ឋាភិបាល។ ចំណែកការចរាចរ និងការតាំងលក់ត្រីមេពូជពងកូនធំៗ នៅផ្សារសាមគ្គី ក្រុងស្ទឹងត្រែង ក្នុងរដូវបិទនេសាទឆ្នាំនេះ ក៏កំពុងកើតមានច្រើនដែរ។
ត្រីមេពូជជាច្រើនប្រភេទដែលច្រាលឡើងនៅខែវស្សានេះ ប្រឈមនឹងការបាត់បង់ ដោយសារអ្នកនេសាទរាប់រយនាក់ បានប្រើទូក ពង្រាយមងបិទខ្ទប់ទន្លេ រារាំងការបន្លាស់ទីរបស់ត្រីទាំងនោះទៅរកកន្លែងពងកូន។
ទូកអ្នកនេសាទទាំងនេះ បានពង្រាយមង រាប់រយម៉ែត្រ នៅតាមដងទន្លេមេគង្គ មុខកោះស្រឡាយ រហូតទល់កោះសំពាយ ស្រុកសៀមបូក និងផ្នែកខ្លះទៀត ពង្រាយតាមដងទន្លេមេគង្គ និងទន្លេសេកុង ក្នុងក្រុងស្ទឹងត្រែង ដោយគ្មានអាជ្ញាធរណា ទប់ស្កាត់នៅឡើយទេ។
ប្រជាសហគមន៍នេសាទភូមិថ្មី សង្កាត់សាមគ្គី ក្រុងស្ទឹងត្រែង លោក លី វិចិត្រ អំពាវនាវឱ្យអាជ្ញាធរខេត្ត គួរមានវិធានការទប់ស្កាត់បទល្មើសនេសាទទាំងនេះ ឱ្យទាន់ពេល ដើម្បីសុវត្ថិភាពត្រីមេពូជពងកូន ។ លោកថា បើទោះបីជា រដូវបិទនេសាទក្តី ក៏ការចរាចរត្រី និងការតាំងលក់ត្រីមេពូជធំៗ ពងកូន ក្នុងទីផ្សារខេត្តស្ទឹងត្រែង នៅតែបន្តកើតមានច្រើន ធ្វើឱ្យទិន្នផលត្រីបន្តថយចុះ។
លោក លី វិចិត្រ៖ «យើងបិទមិនបានពេញលេញតែម្តង ដោយសារមន្ត្រីជលផល គាត់ថា កម្លាំងគាត់តិច មន្ត្រីបរិស្ថានក៏តិច ការបិទនៅមិនទាន់ពេញលេញ វាចេញតែលួចបណ្តែតមងនៅពេលយប់។ ព្រោះនៅស្ទឹងត្រែងមានវិសាលភាពច្រើន ៤ទន្លេ»។
មងអ្នកនេសាទភាគច្រើនជារបស់ជនជាតិវៀតណាម និងជនជាតិចាម មានប្រវែងចាប់ពី ២០០ម៉ែត្រទៅ ៣០០ម៉ែត្រ ជម្រៅ ៨ម៉ែត្រ ទៅជាង ១០ម៉ែត្រ ត្រូវគេដាក់នៅតំបន់ដែលត្រីមេពូជច្រាលឡើងរកកន្លែងពងកូន តាមដងទន្លេសេកុង និងទន្លេមេគង្គ។ បន្ថែមពីនេះទៀត ត្រីដែលអ្នកនេសាទចាប់បានមានទំហំពីជាង ១គីឡូ ដល់ជាង ១០គីឡូ ដោយភាគច្រើន ជាត្រីព្រួល និងត្រីក្អែក ជាដើម។
ពលរដ្ឋរស់នៅក្រុងស្ទឹងត្រែង លោក មី សុកប យល់ថា អាជ្ញាធរមិនគួរបណ្តែតបណ្តោយឱ្យអ្នកនេសាទ ប្រើប្រាស់ឧបករណ៍នេសាទល្មើសច្បាប់ ដើម្បីចាប់ត្រីពងកូនធំៗ លក់ដោយសេរីនោះទេ។ លោកថា ភាពធូររលុងការអនុវត្តច្បាប់នេសាទ បានគំរាមកំហែងធ្ងន់ធ្ងរ ដល់ការបង្កកំណើតរបស់ត្រី។
លោក មី សុកប៖ «យើងមិនគួរបណ្តោយឱ្យពលរដ្ឋនេសាទយកសម្បត្តិធម្មជាតិ គេហាមឃាត់មកដាក់លក់។ សំខាន់អាជ្ញាធរមិនគួរបណ្ដោយឱ្យសកម្មភាពហ្នឹងកើតឡើង»។
វិទ្យុអាស៊ីសេរីមិនទាន់អាចទាក់ទង សុំការបំភ្លឺរឿងនេះ ពីនាយខណ្ឌរដ្ឋបាលជលផល ខេត្តស្ទឹងត្រែង លោក ទុំ នីរ៉ូ បាននៅឡើយទេ នៅថ្ងៃទី១ មិថុនា ដោយទូរស័ព្ទហៅចូល តែគ្មានអ្នកលើក។ ចំណែកអ្នកនាំពាក្យសាលាខេត្តស្ទឹងត្រែង លោក ម៉ែន គុង ក៏វិទ្យុអាស៊ីសេរីមិនទាន់អាចទាក់ទងបានដែរ នៅថ្ងៃដដែលនេះ។
កន្លងទៅ អាជ្ញាធរខេត្តស្ទឹងត្រែង បានអំពាវនាវឱ្យប្រជានេសាទបញ្ឈប់ជាបន្ទាន់ រាល់ការប្រើប្រាស់ឧបករណ៍ឆក់ បំពុល និងគ្រឿងផ្ទុះ ដែលជាឧបករណ៍នាំឱ្យវិនាសធនធានជលផល។ អាជ្ញាធរបានអនុញ្ញាតឱ្យ ពលរដ្ឋប្រើឧបករណ៍នេសាទជាលក្ខណៈគ្រួសារ មានដូចជា លប សំណាញ់ សន្ទូចផ្លែមួយ អង្រុត ទ្រូ កញ្រ្ចែងដងត្រី និងឧបករណ៍មួយចំនួនទៀត ដែលច្បាប់អនុញ្ញាត សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារ។
ជុំវិញរឿងនេះ នាយកអង្គការបណ្ដាញការពារទន្លេបីលោក លាង ប៊ុនលាភ ពន្យល់ថា លក្ខណៈជីវសាស្ត្ររបស់ត្រីមេពូជ តែងសម្ងំក្នុងអន្លង់អភិរក្សទឹកជ្រៅ និងរូងថ្ម ហើយនៅពេលរដូវពងកូន វាច្រាលមកតំបន់ព្រៃលិចទឹក និងឫសឈើជាដើម ដើម្បីរកកន្លែងកាច់សំបុកពងកូនបង្កកំណើត។ លោកបារម្ភថា នៅពេលដែលត្រីច្រាលឡើង រកកន្លែងពងកូន អ្នកស្រុកសម្រុកចាប់ត្រីទាំងនោះ នឹងធ្វើឱ្យប៉ះពាល់ទិន្នផលត្រី។
លោក លាង ប៊ុនលាភ៖ «ត្រី៤ គីឡូ ៥ គីឡូ យើងវាមកទៀត វាធ្វើឱ្យអន្តរាយដល់ រាប់ម៉ឺនត្រី ដែលត្រូវបាត់បង់។ រឿងសំខាន់យើងដឹងថា ត្រីមានការចរាចរហើយ យើងត្រូវសួរប្រភពទិញមកពីណា យើងត្រូវរួមគ្នាដោះស្រាយ ឱ្យត្រីហ្នឹងផុតអន្តរាយ»។
មន្ត្រីសង្គមស៊ីវិលរូបនេះ ផ្តល់ទស្សនៈថា អាជ្ញាធរត្រូវផ្សព្វផ្សាយពីច្បាប់ជលផលឱ្យបានទូលំទូលាយ ហើយប្រជាសហគមន៍មូលដ្ឋាន ត្រូវព្យាយាមតាមដាន បទល្មើសនេសាទ និងរាយការណ៍ទៅមន្ត្រីជំនាញ។
អាជ្ញាធរខេត្តស្ទឹងត្រែងបានប្រកាសបិទដែននេសាទចាប់ពីថ្ងៃទី១ ឧសភា ដល់ថ្ងៃទី៣០ កញ្ញា ដើម្បីការពារត្រីមេពូជអំឡុងពេលពងកូន។ ក្នុងអំឡុងពេលបិទនេះ មិនអនុញ្ញាតឱ្យមានការនេសាទ ដោយឧបករណ៍មងគ្រប់ប្រភេទ ដើម្បីការពារត្រីមេពូជ កំពុងបង្កកំណើត។ ចំណែក ឧបករណ៍ អួន ម៉ាញ់ ចៃរ៉ា ជន សាប នាម ឈ្នក់ អាជ្ញាធរមិនអនុញ្ញាតឱ្យប្រើក្នុងរដូវបិទនេសាទឡើយ។
កាលពីខែកុម្ភៈ ឆ្នាំ២០២៣ បណ្ដាញយុវជនកម្ពុជា (CYN) បានផ្សាយរបាយការណ៍ស្រាវជ្រាវថ្មីមួយ រកឃើញថា កត្តាអាជ្ញាធរមិនយកចិត្តទុកដាក់ការប្រព្រឹត្តអំពើពុករលួយ និងកង្វះសម្ភារៈទំនើបប្រើប្រាស់ដើម្បីទប់ស្កាត់បទល្មើសនេសាទ បានក្លាយជាក្តីបារម្ភធ្ងន់ធ្ងរមួយសម្រាប់កិច្ចការអភិរក្សក្នុងតំបន់ទន្លេមេគង្គ៕
កំណត់ចំណាំចំពោះអ្នកបញ្ចូលមតិនៅក្នុងអត្ថបទនេះ៖ ដើម្បីរក្សាសេចក្ដីថ្លៃថ្នូរ យើងខ្ញុំនឹងផ្សាយតែមតិណា ដែលមិនជេរប្រមាថដល់អ្នកដទៃប៉ុណ្ណោះ។